Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

H Εστέρ θεωρείται πια η σύγχρονη απόγονος του Μικρού Νικόλα. Ο σκιτσογράφος Ριάντ Σατούφ δεν σχεδίαζε μόνο με τεράστια επιτυχία στο Nouvel Observateur τις περιπέτειες μιας δεκάχρονης μικρούλας που ζει στο Παρίσι και παρατηρεί γύρω της τον κόσμο αλλά έπλασε έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα, με οίστρο, χωρίς προκαταλήψεις. Ο πρώτος τόμος "Τα ημερολόγια της Εστέρ - Ιστορίες από τη ζωή της Εστέρ, ετών 10" κυκλοφορούν τώρα για πρώτη φορά στα ελληνικά ενώ στη Γαλλία μόλις τυπώθηκε σε 100.000 αντίτυπα ο τρίτος τόμος για τη δωδεκάχρονη πια Εστέρ.

Στο βιβλίο αυτό θα βρείτε χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με το ποιος δημιούργησε τον κόσμο, πώς να κυνηγήσετε κουρδίλους και οχταπλόκια, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ζωή στον πλανήτη Γη, τι να κάνετε εάν συναντήσετε τον εαυτό σας σε κάποια δίνη του χωροχρόνου, πώς να αντιμετωπίσετε μια αχαμάνα ή μια πατάτα-πειρατή, τι πιστεύουν τα ρομπότ για τον Θεό και -κυρίως- γιατί ο Άνθρωπος είναι ο μεγαλύτερος τσόγλανος μέσα στο Σύμπαν (ίσως και έξω από αυτό). Δια χειρός Στανίσλαβ Λεμ, του πολυβραβευμένου Πολωνού συγγραφέα του Σολάρις.

Ο Γιώργος Γκίκας για Τα Κριτικά. Τα Κριτικά του Πάρι Τακόπουλου είναι ένα μεγάλο βοήθημα για όποιον αγαπάει το θέατρο, ή εργάζεται σ' αυτό, κι όχι τόσο, γιατί με τις κριτικές του σκέψεις μαθαίνει ο αναγνώστης, όσο γιατί κυρίως τέρπεται από το μοναδικό ύφος της γραφής τους. Ο Τακόπουλος, ως αυτοσαρκαζόμενος σατιρικός, σε ο,τιδήποτε γράφει, κριτικήν «ποιεί». Υπάρχει μία ενότης στον λόγο και στο ύφος του σε όλα τα, κατά του ζωτικού ψεύδους, έργα του, που φθάνει στο αποκορύφωμά της, στην δίτομη προς το παρόν Κενή του Διαθήκη, το πιο επανασταστικό, πρωτότυπο είδος γραφής, σε τ...

Η νησιώτικη Ελλάδα είναι το ένα από τα δυο σκέλη στα οποία η χώρα στηρίζει την ύπαρξή της, με τη συμβολή της στην εθνική οικονομία, από τη ναυτιλία, τον τουρισμό και την αγροτική παραγωγή. Κάθε νησιώτικη ενότητα έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, τόσο σε εδαφολογική διαμόρφωση, όσο και σαν κοινωνία ανθρώπων με επιχειρηματική δραστηριότητα. Οι άνθρωποι εδώ διατηρούν ατόφιες τις δικές τους πολιτισμικές καταβολές, όπως τις κληρονόμησαν από τους προγόνους αλλά και τις επιδράσεις που δέχτηκαν από ξένες εθνότητες που συναντήθηκαν και έζησαν για χρόνια μαζί. Γενικά, παρουσιάζουν έ...

Δυο μονόλογοι, θεατρικοί και θανατεροί, αφημένοι καιρό στην ορφάνια τους για το αγκάθι που κρύβουν. Μα τώρα, να, ενώπιον σας, ένα ακάνθινο κουβάρι. "Ο ιππότης του φθινοπώρου γράφτηκε σ' ένα μελαγχολικό ταξίδι Αθήνα-Θεσσαλονίκη με το τρένο. Είχα μόλις διαβάσει την "Αρρώστια τον θανάτου της Ντιράς" και είχα ακούσει, το προηγούμενο βράδυ, τον Ρίτσο να απαγγέλλει την εξαίαια και ο παραχτική Σονάτα του σεληνόφωτος. Από τη διασταύρωαη των δύο προέκυψε ο Ιππότης- προϊόν δημιουργικού δανείου ή ανερυθρίαστη κλοπής, εσείς, αγαπητοί αναγνώστες, θα το κρίνετε. Για τη Μαμά μου την...

Η έκδοση αυτή έρχεται 80 χρόνια από τη γέννηση και 12 χρόνια μετά το θάνατο του πληθωρικού δημιουργού, που με τον ανεπανάληπτο γκορπισμό του δημιούργησε ένα καινούργιο εκφραστικό υπόδειγμα στην ποίηση και στη ζωή, με φανατικούς φίλους, λάτρεις, θαυμαστές, θαυμαστές και θαυμαστές.

Κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Ποταμός τα "Ποιητικά (2010-1950)" του Πάρι Τακόπουλου. Το νέο και παλαιό βιβλίο του θεατρικού συγγραφέα και της Κενής Διαθήκης, κριτικού και αντικριτικού χωρίζεται σε οκτώ ενότητες : στα "Προλεγόμενα" γραμμένα το 2010 με πρώτο ελληνικό ποίημα το "Growing Young". Ακολουθούν σε ανάποδη σειρά, η προτελευταία και τελευταία συλλογή του "Tα Επιθαλάμια", εκδόσεις Ίκαρος 1985, και τα "Παραλυπόμενα" εκδόσεις Γιαλλελή 1991, και τα "Παραλειπόμενα των Παραλυπομένων" ανέκδοτα ποίηματα του 2010. Έπονται οι πέντε εκδόσεις από τον Ίκαρο : "Επιφαινόμενα" (1...

Εμπνευσμένος και χαλκέντερος δημοσιογράφος, αφοσιωμένος φίλος και συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ανήσυχος αναγνώστης και συγγραφέας, πολίτης του κόσμου. Εικοσιένα πρόσωπα, προσωπικότητες του δημόσιου βίου, συνεργάτες στις εφημερίδες, συνάδελφοι στα έδρανα του κοινοβουλίου, καρδιακοί φίλοι, θυμούνται και περιγράφουν τον Τάκη Λαμπρία.

"Ταξίδι στο κέντρο της Γης", ένα από τα πιο αγαπημένα μυθιστορήματά του που μας ταξιδεύει από την κορυφή των ηφαιστείων, στις υπόγειες σπηλιές και στα βάθη των θαλασσών. Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μυθιστορήματα του Βερν που συνδυάζει τον οίστρο της μεγάλης περιπέτειας με τα μεγάλα λογοτεχνικά χαρίσματα και το χιούμορ.

[...] Πραγματικά, δυο συντριβάνια τινάζονται ψηλά πάνω απ' τη θάλασσα. Μένουμε κατάπληκτοι, αποσβολωμένοι, έντρομοι μπροστά σ' αυτό το κοπάδι των θαλάσσιων τεράτων. Έχουν υπερφυσικές διαστάσεις και το καθένα θα μπορούσε να τσακίσει τη σχεδία με μια δαγκωματιά. Ο Χανς στρέφει τη σχεδία στην κατεύθυνση του ανέμου, για να απομακρυνθούμε από τον κίνδυνο. Στην απέναντι όμως όχθη βλέπει κι άλλους, εξίσου τρομερούς εχθρούς: μια χελώνα σαράντα πόδια πλατιά, κι ένα φίδι με τρία πόδια μάκρος, που στυλώνει πάνω απ' το νερό το τεράστιο κεφάλι του. Είναι αδύνατον να ξεφύγουμε. Tα ερπετά...

Το έργο του Jack London, έργο βαθύτατου ανθρωπισμού και ενεργού στοχασμού δεν πάλιωσε μέσα στον χρόνο. Τον διαβάζουμε ακόμα, με τη συγκίνηση που γεννάει η απερίφραστη ειλικρίνεια και η γνησιότητά του. "Αν συνθλίψεις την αλήθεια, αν την κρύψεις, αν δεν την υψώσεις σαν έμβλημα, τότε είσαι καταδικασμένος στην ευτέλεια", είχε γράψει το 1914, δίνοντας το μέτρο της ευθύνης και του πνευματικού θάρρους -ένα αίτημα πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Κατερίνα Σχινά

Ο Λεό ήταν ένα πρόβατο υπερβολικά ευγενικό.

"[...] Το Καλό Βιβλιοπωλείο. Αποτελείται από ένα χώρο (ή δύο) όπου οι άγνωστοι άγνωστοι αυτού του κόσμου είναι απλωμένοι πάνω σε πάγκους και στοιχισμένοι σε ράφια. Είναι ένας χώρος (ή δύο) όπου μπορείς να βρεις αυτό που ποτέ δεν ήξερες πως έψαχνες, εκεί που οι επιθυμίες σου συνεχώς αναγεννιούνται".

"Εκεί, δίπλα στο αυλάκι, τα ξαδέρφια μου είχαν πιάσει έναν σκαντζόχοιρο μια φορά, τον είχαν βάλει στο ταψί και χτυπούσαν μια κατσαρόλα με την κουτάλα, σαν τύμπανο, για να χορέψει, αλλά δεν είχε χορέψει και πολύ. Η γιαγιά μου τους φώναζε που χτυπούσαν την κατσαρόλα και θα τη γέμιζαν γούβες, αν δεν έσπαζαν και την κουτάλα από πάνω. Ποιος την άκουγε όμως; Γελούσαν όλοι, γιατί είχαν πιάσει έναν σκαντζόχοιρο που δεν ήξερε χορό. Είναι πολύ όμορφο ζώο ο σκαντζόχοιρος. Έχει γλυκά μάτια, αφηρημένα, μυτερή μουσούδα με αραιά μουστάκια, και μια μπίλια πολύ μαύρη, ευκίνητη και γυαλιστερ...

"Το αγρίμι" γράφτηκε στη διάρκεια της Κατοχής σ' ένα είδος ημερολογιακών σημειώσεων: Αυτοψυχογραφία και ταυτοχρόνως χρονικό, εκφράζει τόσο την υποκειμενική όσο και την αντικειμενική πραγματικότητα που έζησε και είδε ο Νικηφόρος Βρεττάκος εκείνα τα χρόνια, χωρίς καμμία μυθιστορηματική προέκταση ή ανάπλαση. Το κείμενο έχει διατηρήσει την πιστότητα ενός προσωπικού ημερολογίου στο οποίο καταγράφονταν από τη μία οι αντιδράσεις και τα συναισθήματα του συγγραφέα κι από την άλλη τα γεγονότα που διαδραματίζονταν γύρω του.