Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πέπλο μυστηρίου περιβάλλει τον Λυκαβηττό. Ποιοι κρύβονται πίσω από τη "Σούπερ Γκρανόλα"; Μια εκκεντρική συμμορία ζει στην καρδιά του κέντρου της Αθήνας. Τέσσερις ξεχωριστές γιαγιάδες με δροσιά Λυκαβηττού, ταμπεραμέντο Κολωνακίου, εξαρχειώτικη καρδιά και τηνιακό αέρα, αποφασίζουν να πάνε κόντρα σε αυτούς που τις αδικούν στην καθημερινότητά τους. Οι γιαγιάδες φέρνουν τα πάνω κάτω, όταν ανακαλύπτουν μια μαγική συνταγή από την Κόστα Ρίκα που τις μεταμορφώνει σε υπερηρωίδες. Η Ελισσώ, η Πέρσα, η Αλκυόνη και η Ουρανία ανοίγουν πόλεμο με τους "κακούς" της πόλης με όπλο τους μια όχ...

Το βιβλίο αυτό δεν είναι ιστορία της τέχνης ούτε ιστορία της επιστήμης, είναι μια διερεύνηση της αλληλεπίδρασής τους και ιδιαίτερα της ζωγραφικής και της επιστήμης. Καλλιτέχνες και επιστήμονες έχουν την ίδια συγκίνηση, ένα αίσθημα θαυμασμού για το Σύμπαν και μια ατελείωτη πηγή ερωτήσεων γι αυτό. Ερωτήσεων, που οι απαντήσεις από τις δύο πλευρές είναι συχνά διαφορετικές, παρόλο που οι καλλιτέχνες έχουν πάντα μια σοβαρή πηγή έμπνευσης από τις επιστημονικές ανακαλύψεις. Αυτή η νέα ιστορική προοπτική, ούτε τέχνη ούτε επιστήμη αλλά "αλληλλεπίδραση", είναι ανταποδοτική και συμβάλλ...

Η κρίση μέσης ηλικίας έχει να κάνει με όσα χάνουμε. Οι ζωές που δεν ζήσαμε, τα όνειρα που δεν πραγματοποιήσαμε, τα νιάτα που περνούν, η σκιά που ρίχνει στο μέλλον η θνητότητα. Γραμμένο με σοφία και αφοπλιστικό χιούμορ, το βιβλίο του Kieran Setiya στέκεται στο δαντικό μεσοστράτι της ζωής και, με οδηγό του τη φιλοσοφία, μας παρουσιάζει τρόπους να λογαριαστούμε με το παρελθόν και να αντιμετωπίσουμε τα όρια του μέλλοντος.

Ένα πορτρέτο του Ιάννη Ξενάκη όπως αυτό προέκυψε μέσα από δυο πολύωρες συνομιλίες του με τον συγγραφέα τον Ιανουάριο του 1980 και το Μάιο του 1989. Ο Ξενάκης μιλάει ανοιχτά για την ζωή και τη μουσική του, την αντίσταση και τον εμφύλιο, την φυγή του στο εξωτερικό, τα παιδικά του αναγνώσματα, την μαθητεία του πλάι στον Μεσσιάν, τις επιρροές του από τον Ντεμπυσσύ και τον Ραβέλ, τη γνώμη του για τους Σαίνμπεργκ, Μπεργκ και Βέμπερν, την προσωπική του μέθοδο σύνθεσης, την σχέση μουσικής και χώρου. Μιλάει για το μπαλέτο, την θεατρική μουσική, τα φωνητικά έργα και τα «παίγνια», ανα...

19 ψυχαναλυτές συνομιλούν με τον Οιδίποδα Υπάρχει ήδη κάτι νοσταλγικό στην επανάκαμψη αυτής της σειράς των συνομιλιών με τους Έλληνες και ξένους ψυχαναλυτές, που δημοσιεύτηκαν στο ψυχαναλυτικό περιοδικό Οιδίπους, από το 2009 και εντεύθεν. Χωρίς η χρονική απόσταση να είναι τόσο μεγάλη, η συμβολική απόσταση που μας χωρίζει από την έναρξη της σειράς αυτής είναι τεράστια. Ζούσαμε σε μια άλλη χώρα, τότε. Το κύριο που φανερώνεται στις συνομιλίες είναι οι συγκλίσεις που αφορούν ανθρώπους τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους, ως προς τις διαρκείς και προσωπικές σχέσεις τους με τ...

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας για τα μοναστήρια του Αγίου Όρους και τη γαστριμαργική τους παράδοση γεννήθηκε από καθαρή περιέργεια. Βλέποντας το πλοιάριο στην Ουρανούπολη να αναχωρεί καθημερινά με τους άρρενες επιβάτες, παρατηρώντας τον ενθουσιασμό στα πρόσωπά τους πριν από τον απόπλου, αλλά και την απογοήτευση όταν το πλοίο δεν μπορεί να φύγει γιατί δεν το επιτρέπει ο καιρός και η θάλασσα, δεν μπορείς παρά να αρχίσεις να αναρωτιέσαι για την εμπειρία του Άθω που στερείσαι για τον απλούστατο λόγο ότι είσαι γυναίκα. Κάπως έτσι συνέβη να θελήσω να μάθω περισσότερα για τη...

Η μέθη είναι σχεδόν οικουμενική. Όλοι σχεδόν οι πολιτισμοί ανά τον κόσμο πίνουν αλκοόλ. Η μέθη είναι εορτασμός, είναι τελετουργία, είναι ένα πρόσχημα για ξυλοδαρμούς, ένας τρόπος λήψης αποφάσεων ή επικύρωσης συμβολαίων... Μπορεί να είναι θρησκευτική, μπορεί σεξουαλική, μπορεί να ‘ναι η συνήθεια των βασιλέων ή η παρηγοριά των απόκληρων. Η μέθη σε στέλνει για ύπνο αλλά σε στέλνει και στη μάχη.

Οι δύο τόμοι των "Αντικριτικών", και ο προηγηθείς των "Κριτικών", διαβάζονται όπως και οι θεατρικές κριτικές του Keneth Tynan, ή, τα, πριν και μετά την Βαβέλ, κείμενα του George Steiner, ως αυτοτελείς δημιουργίες. Τέρπουν άμα και διδάσκουν, χωρίς να το επιδιώκουν με το ανεπανάληπτο, τακοπουλικόν "μεταροΐδιον" χιούμορ και πνεύμα τους. Ο Πάρις Τακόπουλος σε ό,τι γράφει είτε ποίηση, είτε διήγημα, είτε μυθιστόρημα, είτε θέατρο, κριτικήν ποιεί, ακόμα και όταν γράφει κριτική. Υπάρχει μια ενότης ύφους στα γραπτά του, αποτελούσα την πεμπτουσία του έργου του κι η οποία μετατρέπεται...

Οι δύο τόμοι των "Αντικριτικών", και ο προηγηθείς των "Κριτικών", διαβάζονται όπως και οι θεατρικές κριτικές του Keneth Tynan, ή, τα, πριν και μετά την Βαβέλ, κείμενα του George Steiner, ως αυτοτελείς δημιουργίες. Τέρπουν άμα και διδάσκουν, χωρίς να το επιδιώκουν με το ανεπανάληπτο, τακοπουλικόν "μεταροΐδιον" χιούμορ και πνεύμα τους. Ο Πάρις Τακόπουλος σε ό,τι γράφει είτε ποίηση, είτε διήγημα, είτε μυθιστόρημα, είτε θέατρο, κριτικήν ποιεί, ακόμα και όταν γράφει κριτική. Υπάρχει μια ενότης ύφους στα γραπτά του, αποτελούσα την πεμπτουσία του έργου του κι η οποία μετατρέπεται...

Πόσα άραγε να είναι τα γλυπτά που υπάρχουν στους δημόσιους χώρους της Αθήνας; Ποιών καλλιτεχνών έργα είναι; Για ποιο λόγο, με ποια αφορμή, τοποθετήθηκαν; Ποιος ο συμβολισμός ή η ιδεολογία που εκφράζουν ή υπηρετούν; Να μια πρώτη σειρά ερωτημάτων στα οποία έρχεται να απαντήσει το βιβλίο της Ζέττας Αντωνοπούλου και συγχρόνως να θέσει αρκετά άλλα που μοιραία ανακύπτουν μόλις κανείς αποφασίσει να καταπιαστεί με το θέμα. Και αυτό γιατί τα έργα αυτά της "υπαίθριας γλυπτικής" όπως η συγγραφέας τα αποκαλεί, συνδέονται άμεσα με την ίδια την ιστορία της πόλης που τα φιλοξενεί, με τη...

Τελικά δεν είναι εύκολο να είσαι σκύλος, ακόμη κι το αφεντικό σου είναι διάσημο, ακόμη κι αν είσαι ήρωας στις σελίδες του βιβλίου του. Ο Grenier αναλαμβάνει να μιλήσει για τους σκύλους των διασήμων, για τους διάσημους σκύλους, για τους διάσημους και για τους σκύλους. Από τον χαδιάρη Προυστ και τον ψυχοπονιάρη Ρίλκε, στον ανάλγητο Σοπενάουερ και τον πικρόχολο Μπέρνχαρτ. Από τον Άργο, τον σκύλο του Οδυσσέα, στον δικό του σκύλο, τον Οδυσσέα, από τον νευρασθενικό σκύλο του Ζιντ στον φανταστικό σκύλο του Κενώ. Μας θυμίζει πώς η Βιρτζίνια Γουλφ, ο Σταντάλ, ο Κάφκα, ο Τζακ Λόντο...

Η δημοσίευση των ετήσιων επιστολών του Μπάφετ προς τους μετόχους της εταιρείας του είναι πάντα ένα σημαντικό γεγονός. Η επιμελημένη ανθολόγησή τους αποτελεί ένα διαρκές μάθημα επενδυτικής φιλοσοφίας. Πολλά από τα μαθήματα του Μπάφετ έρχονται σε άμεση αντίθεση με αυτά που διδάσκονται στις οικονομικές και τις νομικές σχολές τα τελευταία τριάντα χρόνια αλλά και με εκείνα που εφαρμόζονται ταυτοχρόνως στη Γουόλ Στριτ και σε όλες τις αμερικανικές επιχειρήσεις. [...]Τα επιχειρήματά του ξεκινούν από τη γεμάτη πάθος αμφισβήτηση της σύγχρονης θεωρίας της χρηματοοικονομίας και φθάνο...

"Μυστηριώδες και μυστηριακό είναι το απλό, χαζέ όχι το πολύπλοκο αυτό είναι κατασκευή"