Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

1912-2012 - 100 χρόνια από τη γέννηση του Νικηφόρου Βρεττάκου. Οι εκδόσεις "Ποταμός" παρουσιάζουν, σε μια σειρά μικρών βιβλίων με το γενικό τίτλο "Γράμματα", εξομολογητικά κείμενα του ποιητή γραμμένα υπό μορφή επιστολών και προσωπικών σημειώσεων. "...είναι στιγμές που νιώθω μια περίεργη αγάπη για το άσπρο αυτό ριγωμένο χαρτί, που το χέρι μου ακουμπά πάνω του και η ψυχή μου υπαγορεύει". (Νικηφόρος Βρεττάκος, "Ενώπιος ενωπίω")

1912-2012 - 100 χρόνια από τη γέννηση του Νικηφόρου Βρεττάκου. Οι εκδόσεις "Ποταμός" παρουσιάζουν, σε μια σειρά μικρών βιβλίων με το γενικό τίτλο "Γράμματα", εξομολογητικά κείμενα του ποιητή γραμμένα υπό μορφή επιστολών και προσωπικών σημειώσεων. "Στην ποίηση αυτή, λοιπόν, από σιγά σιγά, και χωρίς να το καταλάβω, έδωσα την ψυχή μου. Και χωρίς να είμαι βέβαιος ότι είμαι ποιητής, ξέρω τώρα πως δεν είμαι τίποτε άλλο". (Νικηφόρος Βρεττάκος, "Εξομολόγηση στον αναγνώστη")

Κανόνες του πως να κρατήται το Ημερολόγιον... Το να κρατούν ένα Ημερολόγιον δεν είναι άλλο, παρά του να κρατούν λογαριασμό της οδοιπορίας ενός Καραβιού, εις τρόπον οπού να ημπορούν να εξεύρουν εις κάθε ώραν, το πλάτος και το μήκος οπού ευρίσκεται. Εκ τούτου δεν συνίσταται μόνον η υπόληψις του Ναυκλήρου, αλλά συνίσταται ακόμη η ζωή και αι περιουσίαι των ανθρώπων. Όθεν ας στοχασθούν πόσον προσεκτικοί χρεωστούν να είναι εκείνοι όπου αναδέχονται την φροντίδα του να κυβερνούν Καράβια εις το πέλαγος, και πόσην επιμέλειαν εις τούτο χρεωστούν να έχουν, δια να κρατούν το Ημερο...

"Το αγρίμι" γράφτηκε στη διάρκεια της Κατοχής σ' ένα είδος ημερολογιακών σημειώσεων: Αυτοψυχογραφία και ταυτοχρόνως χρονικό, εκφράζει τόσο την υποκειμενική όσο και την αντικειμενική πραγματικότητα που έζησε και είδε ο Νικηφόρος Βρεττάκος εκείνα τα χρόνια, χωρίς καμμία μυθιστορηματική προέκταση ή ανάπλαση. Το κείμενο έχει διατηρήσει την πιστότητα ενός προσωπικού ημερολογίου στο οποίο καταγράφονταν από τη μία οι αντιδράσεις και τα συναισθήματα του συγγραφέα κι από την άλλη τα γεγονότα που διαδραματίζονταν γύρω του.

"Το γυμνό παιδί" παρά τα πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία δεν είναι ένα αμιγώς αυτοβιογραφικό έργο. Ο Νικηφόρος Βρεττάκος θέλοντας να εξομολογηθεί τις αντιδράσεις και τα συναισθήματά του σε μια ορισμένη χρονική περίοδο -την εποχή της παιδικής ηλικίας- μέσα σ' ένα ορισμένο περιβάλλον, ανάπλασε μυθιστορηματικά το σύνολο του υλικού του. Οι δύο κεντρικοί ήρωες, αποτελούν τη συνισταμένη πολλών προσώπων που αντιπροσωπεύουν το καλό και το κακό στα χρόνια της πρώτης γνωριμίας του με τον κόσμο. Τελικός σκοπός του ήταν να δώσει την οδυνηρή πραγματικότητα των πληγμάτων που δέχθηκε η ευαι...

Στα διηγήματα "Μπροστά στο ίδιο ποτάμι" ο Νικηφόρος Βρεττάκος εξιστορεί δραματικές περιπτώσεις παιδιών, θυμάτων πολέμου και κοινωνικών θυμάτων που ο ποιητής γνώρισε από κοντά, ζώντας σε μια διεθνή παιδούπολη επί τρία ολόκληρα χρόνια. Γράφτηκαν το 1972 όταν πλέον ο Ν.Β. ζούσε στο Παλέρμο. Ένα από τα διηγήματα της συλλογής, το "Πήλινο πουλί" επί πολλά χρόνια περιλαμβανόταν στο "Αναγνωστικό της Ε΄ Δημοτικού" στη Γερμανία.

Μια Ελληνίδα και μια Τουρκάλα -οι επτάχρονες φίλες Ευγενία και Φάτμα- ζουν σ'ένα μικρό χωριό στα περίχωρα της Σμύρνης. Το 1922, ο πόλεμος και η καταστροφή της αγαπημένης τους πόλης θα τις χωρίσει για πάντα. Το μόνο που τις ενώνει είναι μια μυστική υπόσχεση. Ένα παραμύθι για τη δύναμη της φιλίας και της μνήμης, με φόντο τις ανταλλαγές πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1922-24.

Δυο μονόλογοι, θεατρικοί και θανατεροί, αφημένοι καιρό στην ορφάνια τους για το αγκάθι που κρύβουν. Μα τώρα, να, ενώπιον σας, ένα ακάνθινο κουβάρι. "Ο ιππότης του φθινοπώρου γράφτηκε σ' ένα μελαγχολικό ταξίδι Αθήνα-Θεσσαλονίκη με το τρένο. Είχα μόλις διαβάσει την "Αρρώστια τον θανάτου της Ντιράς" και είχα ακούσει, το προηγούμενο βράδυ, τον Ρίτσο να απαγγέλλει την εξαίαια και ο παραχτική Σονάτα του σεληνόφωτος. Από τη διασταύρωαη των δύο προέκυψε ο Ιππότης- προϊόν δημιουργικού δανείου ή ανερυθρίαστη κλοπής, εσείς, αγαπητοί αναγνώστες, θα το κρίνετε. Για τη Μαμά μου την...

"Το διάβασμα είναι σαν τη σεξουαλική πράξη - γίνεται κατ' ιδίαν και συχνά στο κρεβάτι" έχει πει ο Αμερικανός ιστορικός και συγγραφέας Daniel J. Boorstin. Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να ενώσει το σεξ με το διάβασμα "εις σάρκαν μίαν". Ξεκινά από το ανθρώπινο σώμα και τη σεξουαλική λειτουργία του, χωρίς να παραλείπει τα ερωτικά ζευγαρώματα διαφόρων ζώων. Παραθέτει τα πιο αφροδισιακά φαγητά, ποτά και επιδόρπια, "οσμίζεται" τα ανάλογα αρώματα και παρουσιάζει τα πιο πονηρά ερωτικά τρικ και γκάτζετ. Εξετάζει το κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο, καταγράφει τους δαιδάλους της ερωτική...

"Η οθωμανική μαγειρική" γνωρίζει τα τελευταία χρόνια μια περίοδο αναγέννησης, με παλιές συνταγές να κάνουν ολοένα και πιο αισθητή την παρουσία τους στα γαστρονομικά μενού. Μια ολόκληρη μαγειρική παράδοση που κινδύνεψε να παραμείνει ξεχασμένη σε γραπτά αρχεία, ξαναβρίσκει τη θέση της στο τραπέζι, χάρη στη συμβολή των ερευνητών. Με αφετηρία την απλή ερώτηση "τι έτρωγαν στα οθωμανικά παλάτια;" η Μαριάννα Γερασίμου ξεκινάει την αναζήτηση γύρω από την παλατιανή γαστρονομική κουλτούρα με σκοπό να φωτίσει μια ανθρώπινη και συναρπαστική πλευρά της οθωμανικής ιστορίας, αλλά και κυρί...

Καθόμουν στο πίσω κάθισμα. Πίσω του ακριβώς... Ρίξε μια ματιά ξανά στο εξώφυλλο να καταλάβεις. Έτσι ακριβώς. Κατά διαστήματα τρύπωνα και στην αγκαλιά της μάνας μου στο μπροστά κάθισμα. Πού να το φανταστεί σύγχρονος! Κατά λάθος ζει η γενιά μου. Ωστόσο από κείνη τη θέση του αυτοκινήτου είδα - και τι δεν είδα. Άντρες με φαβορίτες αλά Κόκοτας και καμπάνες παντελόνια να πειράζουν γυναίκες με μίνι και παπούτσια-πολυκατοικίες. Είδα ανθρώπους να σπρώχνονται σε βιτρίνες έξω από καταστήματα που πουλούσαν τηλεοράσεις για να χαζέψουν το «θαύμα» και τη Νάκη Αγάθου να τους χαμογελάει. Εί...

Η βασανιστικότερη ίσως απορία, όπως τη διατύπωσε ο διαπρεπής μαθηματικός και εξελικτικός βιολόγος Μάρτιν Νόβακ: "Στη δίχως τέλος και με κάθε τρόπο αναζήτηση τροφής, στέγης και ζευγαρώματος, πώς είναι δυνατόν ένα οποιοδήποτε άτομο να βάζει στην άκρη τις δικές του ανάγκες προκειμένου να βοηθήσει κάποιον άλλον;" Και όμως, η λύση της απορίας είναι τελικά μάλλον απλή. Με τη βοήθεια που μπορείς να προσφέρεις στους άλλους, εξασφαλίζεις και για τον εαυτό σου, με μεγαλύτερη άνεση, στέγη, τροφή και ταίρι. Η προσπάθεια στις σκόρπιες μέσα σελίδες είναι να στηριχθεί το "ανηθικολογικό" α...

Η ψυχανάλυση ενός μικρού αγοριού με φοβίες. Μέσα από τη σύζευξη θεωρίας και κλινικής πρακτικής παρουσιάζεται η ψυχαναλυτική διαδρομή ενός μικρού αγοριού που υποφέρει από φοβίες οι οποίες το καθηλώνουν στο σπίτι. Όπως σε κάθε ψυχανάλυση, η πορεία είναι δύσκολη: παλινωδίες, ερωτήματα που είτε δεν βρίσκουν απαντήσεις είτε αυτές διαψεύδονται λίγο μετά, απελπισία που γεννά η δυσπιστία προς την ψυχαναλύτρια όταν το παιδί την τοποθετεί στη θέση των γονέων. Όμως η ελπίδα στην ψυχανάλυση δεν εγκαταλείπεται, και η επιθυμία για ζωή αυτού του αγοριού απελευθερώνεται σιγά σιγά, ό...

Κομψότατος και σεβαστικός χαιρετισμός -με τα λόγια του ίδιου του ακαδημαϊκού: "αφιέρωσα τη ζωή μου σ’ αυτούς τους Μικρούς επειδή πάντα τους αγάπησα με βαθύ σεβασμό"- στη νέα γενιά. Μερικοί θα τον βρουν υπεραισιόδοξο. Και όμως, έχοντας πάντα κατά νου τι γίνεται στην υπόλοιπη όλο και πιο δικτυωμένη οικουμένη, ας δούμε επιτέλους τι συμβαίνει και στα δικά μας τα λημέρια. Χώρια τους όλο και πιο ευρηματικούς ιστότοπους, σφύζουν αυτήν τη στιγμή το κέντρο αλλά και οι περιφέρειες από νεανικά hubs, συνεργατικούς/συνδημιουργικούς χώρους. Σφυρηλατούνται όχι μόνον νέες μορφές γνώσης, επ...

Στο βιβλίο προσεγγίζεται η αρχιτεκτονική των ετών 1890-1914, η οποία δεν έχει επαρκώς μελετηθεί, παρά τη σημασία της, καθώς πρόκειται για το λυκόφως του ιστορισμού και εκλεκτικισμού του 19ου αιώνα και τη χαραυγή της αντιακαδημαϊκής νεωτερικότητας. Η προσέγγιση γίνεται κυρίως μέσα από τη συνεργασία και την ανέκδοτη αλληλογραφία του πρωτοπόρου αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχου (Καστοριά 1871-Αθήνα 1939) με τον φιλέλληνα καθηγητή του Josef Durm (Καρλσρούη 1837-1919), η οποία αρχίζει το 1901 και διαρκεί έως την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το περιεχόμενο των επιστολών Durm-Ζάχο...

Τα μικρά αυτά κείμενα γράφτηκαν με την πεποίθηση ότι τα δεκαοκτώ χρόνια, που δίνουμε ΡΙΖΕΣ και ΦΤΕΡΑ στα παιδιά μας για να στεριώσουν και για να μπορούν να φύγουν τη σωστή στιγμή, είναι από τα καλύτερα δεκαοκτώ χρόνια και της δικής μας ενήλικης ζωής. Ενώ λοιπόν κάνουμε αυτήν τη μοναδικά σοβαρή δουλειά που πρόκειται να έχει αποφασιστική επιρροή στη ζωή τους ολόκληρη, καλό θα ήταν να περάσουμε όλοι μαζί χαρούμενα και αξέχαστα. Αυτά τα κείμενα μιλούν για κάτι που δεν το βρίσκουμε συχνά γραμμένο πουθενά. Περιγράφουν το τι γίνεται πέραν του "μαμ και νάνι", μας θυμίζουν τη μαγευτ...

Ποιο είναι το τίμημα της ελευθερίας - σεξουαλικής, ερωτικής, πολιτικής, κοινωνικής ή θρησκευτικής; Αυτό το βιβλίο είναι κάτι παραπάνω από μια εξομολόγηση. Είναι η ιστορία μιας αναγέννησης, η επιστροφή στο φως μιας νέας γυναίκας που πέρασε απ' την τρέλα και το θάνατο. Η μαρτυρία της, τολμηρή, αυθάδης, συγκλονιστική, αποκαλύπτει πόσο ευάλωτη είναι η ζωή, αλλά και πόσο ακατάβλητη η δύναμη κι η ελπίδα. Η Νταρίνα αλ-Τζουντί διηγείται, με την πένα του Μοχάμεντ Κασίμι, μια συνταρακτική ιστορία, φτιαγμένη από αλήθεια και τρέλα, από βία και τρυφερότητα. Ολόκληρη η ιστορία του σύ...

Τι θα διάλεγε ένας άνθρωπος που αυτοκτόνησε αν, στον άλλο κόσμο, του δινόταν η δυνατότητα να ξαναγεννηθεί; Τρεις διάσημες συγγραφείς, θρυλικές τόσο για το έργο τους όσο και για το γεγονός ότι έδωσαν οι ίδιες τέλος στη ζωή τους, καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα, με οδηγό και υπηρέτη τους έναν ποιητή και ιδανικό αυτόχειρα και μια δαιμόνια μηχανή. Κείμενο της εμμονικής μου νιότης και της αγωνίας μου για τη θέση της ζωής στον ίσκιο ενός λυτρωτικού θανάτου, η Αυτογονία αποτελεί την ταπεινή μου απόπειρα να ψηλαφίσω το μυστήριο της ανθρώπινης κατάστασης στα όριά της, και πέρα α...