Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η γνώση του Θεού στην επίγεια ζωή μας είναι απαρχή και πρόγευση της αιώνιας ζωής. Η γνώση του Θεού είναι η αιώνια ζωή για μας που ζούμε ακόμα στη γη. Πως όμως θα είναι η αιώνια ζωή στη μέλλουσα κατάστασή μας; «... οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη» (Α΄Κορ. β΄ 9). Αυτό το αποκάλυψε πνευματικά ο Θεός σ' αυτόν τον κόσμο μόνο σε κείνους που Τον ευαρέστησαν. Η μεγαλύτερη ευφροσύνη όμως στην αιώνια ζωή, στη Βασιλεία των Ουρανών, πρέπει να συνίσταται στη μέγιστη γνώση του Θεού, στη θέα του προσώπου του Θεου. Ο ίδιος ο Κύριος όταν μιλούσε για τ...

Τ' αποφθέγματα είναι μια πολύ δυνατή και στέρεη πνευματική τροφή, γεμάτη ουσία. Ό,τι αναφέρεται σ' αυτά προέρχεται από το ευαγγέλιο, από την ιστορία της Εκκλησίας μας. Έχουν όμως το πρόσθετο προσόν ότι τα περισσότερα έχουν χιούμορ και προσφέρονται με τρόπο εύπεπτο, άνετο, ξεκούραστο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια άλλη αλλά όχι διαφορετική διάσταση της ιστορίας των πατέρων της Εκκλησίας μας. Μας τους παρουσιάζουν όπως ήταν και ενεργούσαν στην καθημερινή τους ζωή, επομένως πιο γνήσιους, πιο αυθεντικούς. [...] ...Τα ανέκδοτα είναι από κείνα που χρησιμοποιούνται από πολ...

"Ένα "Δόξα Σοι, ο Θεός", είναι καλλίτερο από χίλια "Κύριε, ελέησαν"..Με το δόξα Σοι ο Θεός αναγνωρίζεις την ύπαρξη του Θεού, την ευεργετική παρουσία Του στη γη, κοντά μας. Με το δόξα Σοι ο Θεός τον δοξάζουμε για όλα όσα μας δώρισε, για την ανοχή που δείχνει στην αμαρτία και την αποστασία μας, για την πίστη που μας χάρισε, για όλα τ' αγαθά, τα υλικά και τα πνευματικά, που απολαμβάνουμε. Λέγοντας δόξα Σοι ο Θεός δείχνουμε και την ευχαριστία μας επειδή ευδόκησε να γεννηθούμε και να γνωρίσουμε τον κόσμο, ν' απολαύσουμε τη δημιουργία Του. Όλ' αυτά δεν είναι αυτονόητα, δεν υπάρχο...

Τη χαμένη ένωση με το Θεό δεν μπορούσε κανένας άλλος ν' αποκαταστήσει, παρά μόνο ο Υιός του Θεού. Εκείνος, με την αμέτρητη αγαθότητα και τη συγκατάβασή Του προς τον έκπεσμένο άνθρωπο, την αποκατέστησε με τον πιο σοφό και θαυμαστό τρόπο. Κι οι άξιοι κι εκλεκτοί άνθρωποι αξιοποίησαν την σωτήρια αποκατάσταση που μας χάρισε. Με τι τρόπο κατορθώθηκε η αποκατάσταση αυτή; Με το ν' αναλάβει ο Υιός του Θεού την ανθρώπινη φύση χωρίς αμαρτία και να εκπληρώσει με τη φύση αυτή τη δικαιοσύνη του Θεού. Ανέλαβε πάνω Του τη δική μας κατάρα, έπαθε και πέθανε για μας, κατάργησε το θάνατο μ...

Όλο το νόημα της προετοιμασίας για την Κοινωνία όπως ορίστηκε από την Εκκλησία (στην ακολουθία της θέιας μεταλήψεως) δεν είναι να δημιουργήσει στον άνθρωπο το αίσθημα της "αξιότητας"... Ενώπιον της Τράπεζας του Κυρίου η μόνη "αξιωσύνη" των κοινωνούντων είναι αυτή η βαθιά συναίσθηση της "αναξιότητάς τους". Αυτή είναι η αρχή της σωτηρίας. Είναι επομένως υψίστης σημασίας για μας να κατανοήσουμε ότι η μετατροπή του μυστηρίου της εξομολόγησης σε μια αναγκαστική προϋπόθεση για την Κοινωνία όχι μόνο συγκρούεται με την παράδοση, αλλά προφανώς την παραμορφώνει. Διαστρέφει κατ' αρχή...

Όταν οι φαρισαίοι απομακρύνθηκαν από τον Κύριο, Εκείνος εξήγησε στους μαθητές Του ότι σημείο που θα προδιαγράφει το τέλος του κόσμου και τη δεύτερη έλευση του Χριστού θα είναι μια σπουδαία και ασυνήθιστη υλική ευημερία και πρόοδος. Οι άνθρωποι θα ξεχάσουν το Θεό, θα ξεχάσουν τον ουρανό, θα ξεχάσουν την αιωνιότητα, θα στρέψουν όλη τους την προσοχή στη γη, σα να επρόκειτο να ζήσουν αιώνια. Αυτή θα είναι η πλάνη τους. Όλη τους η προσπάθεια θα επικεντρωθεί στο πώς θ' αποκτήσουν την υψίστη δυνατή και ει δυνατόν αδιατάραχτη ευημερία. Μπορεί να σκεφτεί κανείς κάτι πιο παράλογο απ'...

Ένας αυτόπτης μάρτυρας μας διηγείται τη Γέννηση του Χριστού. Παρακολουθούμε τα γεγονότα από τη στιγμή που ξεκίνησε ο Ιωσήφ κι Μαρία από τη Ναζαρέτ για να πάνε στη Βηθλεέμ, να απογραφούν. Μας αφηγείται καταλεπτώς και με χάρη όλα τα γεγονότα της γέννησης, της εμφάνισης του αστέρος, της προσκύνησης των ποιμένων και των μάγων, την Υπαπαντή Του από το Συμεών και την Προφήτιδα Άννα, τη φυγή στην Αίγυπτο και την επιστροφή τους στη Ναζαρέτ. Όμορφη και γλαφυρή αφήγηση, πολύ κατάλληλη για παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας.

Λίγα κείμενα απ' αυτά που έχουν γραφτεί για τα θέματα της πίστεως και της εν Χριστώ ζωής γενικότερα, έχουν τη χάρη, τη ζωντάνια, την αμεσότητα μα και την πληρότητα που 'χουν τα κείμενα του μακαριστού επισκόπου Αχρίδος και ήδη αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. Διαβάζοντας τα κανείς έχει ζωηρή την αίσθηση πως μόνο με θεϊκή έμπνευση μπορούν να συντεθούν τέτοια έργα. Ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, που έγραψε τα κείμενα αυτά, είναι αρκετά γνωστός πια στο ελληνικό κοινό από αρκετά βιβλία του που κυκλοφορούν στην Ελλάδα. Είναι σύγχρονος άγιος, ανακηρύχτηκε το 2003 από τη Σερβική Εκκλη...

[...] Με τον παρόντα τόμο εγκαινιάζουμε μια σειρά από βιβλία με ομιλίες του Αγίου στις Κυριακές και εορτές όλου του έτους. Στον Α΄ τόμο που κρατάτε στα χέρια σας έχουμε μεταφέρει πέντε κείμενα-ομιλίες του που αναφέρονται στο μεγάλο μυστήριο της ενανθρώπησης του Χριστού. Η μία ομιλία του αναφέρεται στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου κι οι υπόλοιπες τέσσερις στη Γέννηση του Χριστού. [...] ... Από την αρχή της Δημιουργίας είναι φανερό πως ο Θεός ήθελε τον άνθρωπο να ενεργεί με ελεύθερη θέληση, να 'ναι ελεύθερη ύπαρξη. Στην ελευθερία, στην ελεύθερη απόφαση του ανθρώπου έγκειται...

Σύμφωνα με τα σοβιετικά αρχεία, εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια άνθρωποι φυλακίστηκαν από τις αρχές στα χρόνια 1937 καί 1938, δηλαδή περίπου το 1/100 του πληθυσμού της εποχής εκείνης. Από όλους αυτούς τους κρατουμένους, αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες εκτελέστηκαν. Αυτό σημαίνει πως εκτελούνταν περίπου χίλιοι άνθρωποι την ημέρα. Αρκετές δεκάδες χιλιάδες ορθόδοξοι κληρικών έπεσαν θύματα της εκκαθάρισης. Ο αρχιεπίσκοπος Αυγουστίνος Μπελιάεφ κι εκείνοι που συλλάβανε ή εκτέλεσαν μαζί του και, των οποίων ο βίος ιστορείται στη συνέχεια, κράτησαν γερά την πίστη τους στον Κύριο...

Στο διάστημα των δυόμισυ περίπου γενεών που κράτησε η λαίλαπα του αθεϊσμού στη Ρωσία, στις φυλακές, στις εξορίες και στα φριχτά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας του Γκουλάγκ, βρέθηκαν πλήθη μοναχών, λαϊκών και κληρικών κάθε βαθμού. Έτσι αναδείχτηκαν οι νέοι μάρτυρες και ομολογητές που με το μαρτύριο και την ομολογία τους στήριξαν τους πιστούς και διέσωσαν την πίστη. Το 2006 στο στερέωμα των οσίων, μαρτύρων κι ομολογητών της Όπτινα προστέθηκε κι ο ομολογητής Ραφαήλ Σεϊσένκο (+6/19 Ιουνίου 1957), μια καιόμενη λαμπάδα της αγάπης και της ευσπλαχνίας του Χριστού, που φυλακ...

Πόσο εύκολο τρόπο διάλεξε για να σωθεί ο Φαρισαίος! Ευκολότερο κι απο τον πιο εύκολο τρόπο που οδηγεί στην καταστροφή! Απ' όλες τις εντολές που έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους, μέσω του Μωυσή, αυτός διάλεξε τις δυο ευκολότερες. Στην πραγματικότητα όμως δεν τηρεί καμιά. Ο Θεός δεν έδωσε τις δυο αυτές εντολές επειδή ο ίδιος είχε ανάγκη να νηστεύουν και να δίνουν το δεκατο της περιουσίας τους οι άνθρωποι. Αυτό είναι το μόνο που δε χρειάζεται ο Θεός. Δεν έδωσε τις εντολές αυτές στους ανθρώπους σαν αυτοσκοπό, αλλά -όπως και τις άλλες εντολές- για να καρποφορήσουν στην ταπείνωση, στ...

Η περιφρόνηση και το μίσος που ένιωθαν οι σύγχρονοι διώκτες προς την Εκκλησία και τους εκπροσώπους της εκδηλωνόταν με διάφορους τρόπους, ταπεινωτικούς. Αν δεν εκτελούσαν τους κληρικούς, τους υποχρέωναν να δουλεύουν μαζί με όλους τους άλλους εργάτες σε βαριά καταναγκαστικά έργα, για να υποκύψουν στις κακουχίες και τα βασανιστήρια... ... Κάποια από τα περιστατικά των σύντομων σχετικά αυτών βιογραφιών είναι τόσο εντυπωσιακά δραματικά, που μένει κατάπληκτος κανείς πώς, στον εικοστό αιώνα, βρέθηκαν άνθρωποι με τόσο σκληρή κι απάνθρωπη καρδιά, ώστε να βασανίζουν με αδίστακτη ω...

Οι διωγμοί στη Ρωσία ξεκίνησαν σύντομα μετά την επανάσταση, τον Οκτώβριο του 1917. Πρωτομάρτυρας του ρωσικού κλήρου ήταν ο πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Κοτσούρωφ, από το Τσάρκοϊ Σέλο. Στις 8 Νοεμβρίου του 1917 ο π. Ιωάννης κι οι ενορίτες του προσεύχονταν για τη συμφιλίωση και την ειρήνη στη Ρωσία. Κατά το βράδυ, στο διαμέρισμά του μπήκαν μπολσεβίκοι ναύτες. Αφού τον χτύπησαν άγρια, έσυραν τον μισοπεθαμένο ιερέα και τον πέταξαν στις γραμμές του τρένου, όπου και ξεψύχησε... Στις 29 Ιανουαρίου του 1918 ναύτες πάλι εκτέλεσαν τον μητροπολίτη Κιέβου Βλαδίμηρο. Ήταν ο πρώτος μητροπολί...

Στη μακραίωνη ζωή της Εκκλησίας μας συναντάμε γυναικείες μορφές μαρτυρικές τέτοιου πνευματικού μεγέθους, που εκπλήσσεται κανείς πως στο αδύνατο σώμα μιας γυναίκας κρύβεται τέτοια ανδρεία ψυχή, που πολλές φορές δεν τη βρίσκουμε ούτε σε σώματα αντρικά και ακμαία. Έτσι η Εκκλησία μας στολίστηκε με τα ονόματα μεγαλομαρτύρων κι οσιομαρτύρων γυναικών που δεν φοβήθηκαν και δεν δείλιασαν μπροστά σε άντρες δυνατούς, με δύναμη εξουσίας ζωής και θανάτου. Η ομολογία της πίστης τους ξαφνιάζει με τη μεγάλη τους παρρησία και την τόλμη τους μπροστά στα βασανιστήρια και στο θάνατο. Όταν δια...

Στην όχθη ενός ήρεμου ποταμού κείται ένα μικρό, αρχαίο χωριό. Κι υπάρχουν τόσο πολλά χωριά σαν κι αυτό, χαμένα στην αχανή Σιβηρία - ξύλινα σπίτια, μαυρισμένα από το χρόνο, ετοιμόρροποι φράχτες εδώ κι εκεί, χαμηλόκλαδα δέντρα κάτω από τα παράθυρα και κατά μήκος του δρόμου, το ήσυχο και αμίλητο δάσος... Θα 'λεγε κανείς πώς δεν υπάρχει τίποτα να ξεχωρίζει αυτό το χωριό από τα' άλλα. Το φωτίζουν όμως σαν λαμπρός ήλιος οι δυο εκκλησιές του Θεού, με τους δυο θόλους τους να εκτείνονται προς τον ουρανό. Κάτω από τις καμάρες τους έχουν ακουστεί τόσοι προσευχητικοί αναστεναγμοί, έχου...

...ζη αδιάκοπα μέσα στο πνεύμα του Μυστικού Δείπνου της Ορθοδοξίας, από την οποία έλαβε το Σώμα καί το Αίμα του Θεανθρώπου και με αυτό πορεύτηκε μέσα στους αιώνες. Κάτω από το φως της εμπειρίας του Γένους είναι γραμμένα τα διηγήματα και οι ιστορίες αυτού του βιβλίου, που τα υπογράφει ο γνωστός φιλόχριστος συγγραφέας και λογοτέχνης Παναγιώτης Μ. Σωτήρχος, ο οποίος έλαβε το Α΄ Βραβείον Διηγηματογραφίας το 1991. Τα κείμενα αυτά είναι κομμάτια ζωής και πίνακες αλήθειας, που καθρεφτίζουν το φρόνημα και το αίσθημα του λαού μας και δίνουν την πολυόδυνη πορεία του από την αρχή μέχρ...