Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Ημερολόγιο Αβάνας" είναι το προσωπικό αποτύπωμα της συγγραφέως για το επαναστημένο νησί που βρίσκεται μια ανάσα μόλις απο τις ΗΠΑ. Προσωποκεντρικό και περιηγητικό ταυτόχρονα, το βιβλίο ξεναγεί στην Αβάνα του Κάστρο, του Τσε και του Χέμινγουαιη σκιαγραφώντας τη μετα την επανάσταση εποχή. Η Αβάνα των τελευταίων ημερών του Φιντέλ Κάστρο στην εξουσία. Η μεγαλοπρεπής αλλά και ξεφτισμένη, καθημερινή αλλά και παράφορη Αβάνα της οργιαστικής μουσικής, των αξεπέραστων πούρων, των καλλιτεχνών του δρόμου, των ιερειών της νύχτας και του έρωτα, των μυθικών μπαρ, της νέας ηθικής τη...

Ο Γιώργος - Ίκαρος Μπαμπασάκης χαρτογραφεί την πόλη, με πυξίδα τις αισθήσεις και τις παραισθήσεις ενός συγγραφέα. Καταγράφει τις μυστικές συνομιλίες του με τον Μπομπ Ντύλαν και τον Μαρσέλ Προυστ, τον Γκυ Ντεμπόρ και τον Χένρυ Μίλλερ. Μιλάει την γλώσσα των αγαπημένων του νεκρών, αλλά διαλέγει την ζωή, που απ' όσο γνωρίζει, ήταν, είναι και θα είναι "ωραία και εύκολη"! Ασπάζεται τα ήθη των Happy Few και εξακολουθεί να ερωτεύεται, σε πείσμα των καιρών!

Το διάσημο αββαείο και ο ναός της νήσου Μον Σαιν Μισέλ, αποτελούν το σκηνικό του πραγματικά αξιόλογου αυτού βιβλίου, που το 2004 βραβεύθηκε με το έγκυρο και αρκετά σημαντικό Prix des Maisons de la Presse και έγινε best seller στη Γαλλία και την Ισπανία. Η "Υπόσχεση του Αρχαγγέλου" είναι η συγγραφική γεννοβολιά της ευτυχούς συνάντησης ενός καταξιωμένου ερευνητή (Frederic Lenoir) και μιας ταλαντούχου μυθιστοριογράφου (Violette Cabesos). Αβίαστα και χωρίς να υπακούν σε κάποια υπόρρητη συνταγογραφία εκδοτικής επιτυχίας, οι συντελεστές του βιβλίου αυτού μοιράστηκαν το γνήσιο...

Ενάμιση αιώνα πριν, ο Φλωμπέρ ταξίδεψε στην Ανατολή, γεύτηκε τον αχαλίνωτο ερωτισμό των γυναικών της και τον κατέγραψε με... ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στην περίφημη Αλληλογραφία του! Ακολουθώντας τα χνάρια του, δυο νεαροί άντρες στα πρόθυρα... σεξουαλικής κρίσης, "παιδιά" της οφθαλμοπορνείας στο διαδίκτυο και του Βιάγκρα, ταξιδεύουν στην Αίγυπτο αναζητώντας "αραπίνες λάγνες, ερωτιάρες"! Φευ, όμως! Με αστείρευτο χιούμορ και μια γερή δόση αυτοσαρκασμού, ο Φλοριάν Ζελλέρ μας αφηγείται τα παθήματά του στην "πλανεύτρα Ανατολή" και μας εξιστορεί τι απέγιναν τα "ουρί" του Παρα...

Γεννημένη στην Λέσβο, στις αρχές του έβδομου αιώνα π.Χ., η Σαπφώ έγραψε εννέα βιβλία με ποιήματα από τα οποία διασώθηκαν μόνο αποσπάσματα. Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, μια γυναίκα, και μάλιστα ποιήτρια, φωνάζει: "Κάντε έρωτα, όχι πόλεμο", και θίγει το ζήτημα της γυναικείας ομοφυλοφιλίας. Με υπομονή, πολυμάθεια και όσφρηση μεγάλου ιστορικού, ο Μπέρναρντ Λέντβιντζ αναπαριστά την ζωή της, ζωντανεύοντας την κοινωνία της αρχαίας Λέσβου, που έδινε στις γυναίκες αρκετή ελευθερία, ώστε να δημιουργούν σχεδόν ανενόχλητα ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Το βιβλίο, συμπληρώνεται με π...

Ο Λεονάρντο Μουκάρια είναι ένας εργάτης χωρίς ερωτηματικά. Δουλεύει σε έναν ρυζόμυλο της μικρόπολης Μορτάρα, κοντά στο Μιλάνο όταν ξαφνικά, τον Σεπτέμβριο του 1940, του λένε ότι επιστρατεύεται και ότι θα του χρεώσουν ένα μουλάρι. Βαφτίζει το μουλάρι Ιούλιο Καίσαρα, όχι χωρίς λόγο. Και μαζί, περνάνε, όταν ξεσπάσει ο πόλεμος, τη θάλασσα. Μαζί διασχίζουν την παγωμένη Αλβανία. Μαζί θα δουν τον πόλεμο στην πιο αποκρουστική και ωμή του έκφραση. Δεν έχει τίποτα το ηρωικό καμιά ζητωκραυγή το σκηνικό αυτό. Μια παράλογη, παγερή πορεία στο πουθενά. Και έναν βαθύ εσωτερικό μονόλογο. Ο...

"Όταν επιστρέψαμε στον πύργο, είδαμε κάμποσους αξιωματικούς που τριγύριζαν κορδωτοί, σαν παράξενα παγώνια. Τους παρακολουθούσαμε από το πάρκο, κρυμμένοι πίσω από μια οξιά και μια μαρμάρινη θεά. Ήταν ένα μεταξένιο απόγευμα, κοντά στο λυκόφως. 'Έχουμε αφήσει τίποτα εκεί απέναντι;' ρώτησα. 'Τα μήλα στα δέντρα, τον αέρα, τον χρυσαφένιο Οκτώβρη και τα όνειρα μας', αποκρίθηκε η 'Ελεν. 'Αυτά τα αφήνουμε πάντα πίσω μας', της απάντησα. 'Σαν ιστούς αράχνης που τους παρασέρνει ο άνεμος το φθινόπωρο'..." Λισαβώνα, στη δίνη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ένας άντρας περιεργάζετα...

Έκλεινε τα μάτια της και ονειροπολούσε. Τον φιλούσε με δίψα, του παραδινόταν γυμνή οπουδήποτε, χωρίς να νοιάζεται αν ήταν μόνοι τους ή μπροστά στον κόσμο. Μες στην παραφορά της του ψιθύριζε: "Νικόλα σ' αγαπώ". Κι αμέσως μετά: "Νικολάι, φίλησέ με κι άλλο, κι άλλο, μη σταματάς". Ύστερα συνερχόταν για λίγο, και η σκέψη της δούλευε λογικά. Πώς είναι δυνατόν να έχει ερωτευτεί δύο διαφορετικά πρόσωπα κι αυτά να γίνονται ένα; Ή και αντίστροφα: Πώς είναι δυνατόν να είναι ερωτευμένη μ' έναν άντρα, κι αυτός να παρουσιάζεται στην καρδιά και στο νου της ως δύο άντρες; Κοίταξε το χειρόγ...

Ξαφνικά, ο Σβορώνος έμεινε μετέωρος. Από την πόρτα που προφανώς οδηγούσε στην κεντρική σάλα του σπιτιού, αναδυόταν μια αποκρουστική οσμή, μια δυσωδία που λες και σερνόταν στο δάπεδο. Έκανε νόημα στον Αθανασίου. "Μόλις ανοίξω την πόρτα... προσπάθησε να φωτίσεις τον χώρο με τον φακό", του είπε χαμηλόφωνα. Δεν χρειάστηκε. Μόλις ο Σβορώνος πέρασε τη σκοτεινή κάμαρα, και πριν ο Αθανασίου προλάβει να φωτίσει το χώρο, ξαφνικά, ένα άπλετο φως πλημμύρισε τη σάλα και με ιλιγγιώδη ολίσθηση φώτισε ανελέητα μια εικόνα ανείπωτης φρίκης. Σαν σε εφιάλτη. Μακάβρια αποκάλυψη του τερατώδους...

"Οι άνθρωποι δεν ξέρουν. Όλο μαθαίνουν κι όλο δεν ξέρουν. Όλο μαθαίνουν κι όλο δεν θέλουν να ξέρουν. Γιατί όταν ξέρεις αυτό σε πάει κατ' ευθείαν στην αγάπη. Και ίσως να μην είναι πλασμένος ο άνθρωπος για τόση αγάπη. Δεν βλέπεις που τα άσυλα τα χτίζουν στις άκρες της πόλης; Κι αν κάποια στιγμή βρίσκονται περικυκλωμένα από σπίτια, είναι επειδή η πόλη μεγαλώνει και φοβάται που πρέπει να ξέρει τρέμει μήπως αρχίσει και θυμάται. Φαντάζεσαι ένα άσυλο στο κέντρο της πόλης; Θα είναι ένα άσυλο στο κέντρο της μνήμης" (απόσπασμα από το βιβλίο) Η νουβέλα του Κώστα Καναβούρη "Η Μήδ...

[...] "Η λάμψη της αστραπής..." ανήκει στην τρίτη -και καλύτερη!- περίοδο ενός συγγραφέα που, κυριολεκτικά, "σημάδεψε" τη σύγχρονη λογοτεχνία με την ευαισθησία και τη σκληρότητα της γραφής του. Ανέκδοτα ποιήματα, που είδαν το φως της δημοσιότητας μετά το θάνατο του Τσαρλς Μπουκόφσκι, το Μάρτιο του 1994, κι αποτελούν, στην ουσία, μια σύνοψη του έργου ολόκληρης της ζωής του: τα παιδιά βιώματα, ο εθισμός στο αλκοόλ, οι εφήμεροι έρωτες -συστατικά στοιχεία της "μπουκοφσκικής" λογοτεχνίας- συνυπάρχουν εδώ με την οδύνη της αρρώστιας που τον ταλάνιζε τα τελευταία χρόνια της ζωής το...

Όλα τα ευρήματα, οδηγούσαν με βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι δράστης ήταν μια γυναίκα με φυσικό μαύρο σγουρό μαλλί, προφανώς αρκετά νέα, καθώς οι τρίχες που είχαν βρεθεί -και ήταν και τα μόνα ευρήματα- έδειχναν ότι δεν είχαν μπει σε διαδικασία βαφών και δεν ήταν καθόλου εξασθενισμένες. Το μόνο άλλο σίγουρο -και αρκετά αποκαλυπτικό- «εύρημα» ήταν η φορά των τομών από το «νήσσον όργανον» που διέγραφαν μια πορεία από τα δεξιά προς τα αριστερά, «εις ικανόν βάθος, ώστε να επιφέρουν θανάσιμους τομάς εις ζωτικά όργανα», πράγμα που οδηγούσε επίσης στη βεβαιότητα ότι επρόκειτο για κά...

"Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τη σύγχρονη εποχή αν δεν κατανοήσουμε τις βαθιές αναταραχές που προκάλεσε στις κοινωνίες όλου του κόσμου η ανάπτυξη του καπιταλισμού, σε όλες της τις διαστάσεις: οικονομική, πολιτική, ιδεολογική, εθνική και ταυτόχρονα πολυεθνική-παγκόσμια, φιλελεύθερη αλλά και καταπιεστική, καταστροφική και δημιουργική, από τους κονκισταδόρες μέχρι την pax britannica, από τους τραπεζίτες της Γενεύης, της Αμβέρσας, του Άμστερνταμ μέχρι την Αγγλία, από τα μαγκάνια μέχρι τη μηχανοκίνηση, από τους ανεμόμυλους μέχρι τις ατμομηχανές, από τις εμπορικές και τραπεζικές δ...

...Αν τελικά σώθηκε κάτι από το Χαμό είναι αυτές οι επιστολές. Τις βρήκα κατά τη διάρκεια των περιπλανήσεών μου σε μια πόλη, έρημη όπως τόσες άλλες πια. Ήταν ακουμπισμένες πάνω σε ένα γραφείο, ανάμεσα σε δυο λούτρινα αρκουδάκια. Οι επιστολές αυτές φαίνεται πως είναι γραμμένες από έναν νεαρό άντρα προς την αγαπημένη του. Αν κι έχουν έντονο προσωπικό ύφος, δεν μπορείς να τις πεις μόνο προσωπικές. Διαβάζοντας τις κανείς, βλέπει μικρές στιγμές, αποσπάσματα από όλη αυτή τη τρέλα, όλη αυτή τη παράνοια που μας κυρίεψε. Αλλά κι αυτά τα αποσπάσματα είναι αρκετά για να καταλάβει κάπο...

Ένα εφιαλτικό παραμύθι με φόντο την Πόλη των Αγγέλων... Στην προσπάθειά της να εκπληρώσει την τελευταία επιθυμία του παππού της, Φρανκ Σακάι, μια νεαρή Αμερικανίδα ιαπωνικής καταγωγής, η Τζάκυ Ισίντα, ανακαλύπτει ότι στο μαγαζί του Φρανκ, κατά τη διάρκεια των ταραχών του Γουότς, το 1965, είχαν βρει το θάνατο τέσσερις έφηβοι. Ανασκαλεύοντας τις στάχτες της ιστορίας, από τα στρατόπεδα εγκλεισμού του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ως τα κριθαροχώραφα του Κρένσω της δεκαετίας του '30, η νεαρή κοπέλα ξεθάβει καλά κρυμμένα μυστικά που αφορούν όχι μόνο την οικογένειά της αλλά και την ίδια....

Γραφή γεμάτη "υπόρρητα" συναισθήματα, ψυχολογικές ανατροπές, υπαρκτά και φανταστικά τοπία, γλυκύτητα και ποίηση, δύναμη και συγκίνηση, χρώματα και μυρωδιές, χαρακτηρίζουν το έργο του σύγχρονου αυτού Ρώσου συγγραφέα της διασποράς. Η διήγηση της μοίρας μιας μεσήλικης γυναίκας, που τη γέρασαν πριν την ώρα της η Ιστορία και τα αλλόκοτα παιχνίδια της. Σ’ ένα μικρό, παγωμένο ρωσικό χωριό, η Βέρα, υποψήφια διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Λένινγκραντ στη δεκαετία του ’60, δουλεύει τώρα ως δασκάλα περιμένοντας την επιστροφή του αγαπημένου της που έφυγε για το μέτωπο στον Β’ Παγκόσμιο...

"Γύρισα αστραπιαία, με τα δάχτυλα μου να σφίγγονται γύρω από τη λαβή του μπαστουνιού μου. Εκεί, στη μέση της φαρδιάς, φωτισμένης από το φεγγάρι δημοσιάς, εκεί -σαν να είχε ξεπηδήσει εκείνη τη στιγμή μέσα από τη γη ή να είχε πέσει από τον ουρανό- στεκόταν μια μοναχική γυναίκα, ντυμένη από την κορυφή ως τα νύχια με λευκά ρούχα, με το πρόσωπο της να κοιτάξει ερωτηματικά το δικό μου και το χέρι της να δείχνει το σκοτεινό σύννεφο πάνω από το Λονδίνο.(...) Η αλλόκοτη γυναίκα μίλησε πρώτη. "Αυτός είναι ο δρόμος για το Λονδίνο;" είπε. (...) Τι είδους γυναίκα ήταν, και πώς είχε τύχ...

Νέα Υόρκη, παραμονή των εκλογών του 2000. Ο Όρλοφ Τρεντσάριαν, εικαστικός καλλιτέχνης, προσπαθεί μάταια να επαναλάβει την επιτυχία της πρώτης του έκθεσης. Προς το παρόν, ζει πουλώντας μεταχειρισμένα βιβλία στους δρόμους της πόλης. Όταν χάνει την αγαπημένη του, την Τζουν, η οποία τον εγκαταλείπει για έναν πλούσιο φίλο της τέχνης, η ζωή του καταρρέει. Έτσι, αναζητά κάποιο μέρος ώστε να ξεφύγει από το άθλιο φορτηγάκι του με το οποίο κουβαλάει τα βιβλία που εμπορεύεται. Ο Σέιντ, ένας ηλικιωμένος ζωγράφος φίλος του, του παραχωρεί το δικό του στούντιο υπό τον όρο να δεχθεί να φι...

Δίχως την αγάπη του γι' αυτήν τη γυναίκα, η ζωή θα 'ταν μια απέραντη σκοτεινιά μες στα δάση της Λούντα Νόρτε, στα σύνορα της Αγκόλα με το Ζαΐρ. Έμεινα φυλακισμένος εκεί δυο μέρες μαζί μ' έναν συνάδελφο, έναν Σοβιετικό στρατιωτικό εκπαιδευτή κι έναν άλλον που νομίζαμε για πτώμα πεταμένο σε μια γωνιά του κελιού, πάνω στην ξερασμένη λάσπη, έναν Αφρικανό που δεν φορούσε στολή εκστρατείας όπως εμείς, αλλά σκούρο κοστούμι με πουκάμισο λευκό, λερωμένο με αίμα. Όταν απειλείται, η ζωή προβάλλει γυμνή, θαμπώνει με την ακροτελεύτια μηχανική της απλότητα. Ανακάλυψα, τις ώρες της φυ...

"... Προσπάθησε πάρα πολύ να σταματήσει να τρέμει, αλλά δεν μπορούσε, και δεν μπορούσε να σταματήσει τη ροή του κίτρινου υγρού τρόμου που πλημμύριζε τις φλέβες και τα άκρα του γεμίζοντας κάθε κοιλότητα μέσα του, ανεβαίνοντας ως το στόμα του και κηλιδώνοντας το μυαλό του με εικόνες και με τρομακτικά χρωματιστά φώτα. Ήταν ακόμα πιο τρομακτικό να κοιτάξει το δρόμο, γιατί τώρα έβλεπε τα πράγματα που συνήθως του περνούσαν απαρατήρητα, και υπήρχε κόσμος τριγύρω που τον περικύκλωνε και του έδειχνε τα δόντια του, και πάνω απ' όλα αυτά έβλεπε και άκουγε ακόμη φτερά. (...) Ο Ράινχα...