Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Μπομπ Σαντς πέθανε τον Μάιο του 1981 μετά από 66 ημέρες απεργία πείνας. Ήταν ο πρώτος από συνολικά δέκα ρεπουμπλικάνους αγωνιστές που θα πέθαιναν κατά τη διάρκειά της. Τα δύο αυτοβιογραφικά κείμενα της παρούσας έκδοσης, αναδεικνύουν μία από τις πιο σημαντικές στιγμές στον αγώνα του ιρλανδικού λαού για την απελευθέρωσή του και φωτίζουν μία ειδική πλευρά του, αυτή του αγώνα των κρατούμενων ρεπουμπλικανών μέσα στις φυλακές για την αναγνώριση της πολιτικής τους υπόστασης. Τα δύο κείμενα του Σαντς αποτελούν αντιπροσωπευτικά δείγματα της λογοτεχνικής παραγωγής των Μπλοκ-Η,...

"Όχι, ο Λένιν και οι σύντροφοί του δεν υπήρξαν ποτέ επαναστάτες. Δεν υπήρξαν τίποτα άλλο παρά ρεφορμιστές, κάπως βίαιοι, που, ως αληθινοί ρεφορμιστές, κατέφευγαν πάντα στις παλιές αστικές μεθόδους. Δεν είχαν την παραμικρή εμπιστοσύνη στην επανάσταση. Δεν την καταλάβαιναν καν." Στην Ρωσική Επανάσταση, ο ελευθεριακός θεωρητικός Βσεβολόντ Μ. Άιχενμπαουμ, ο επονομαζόμενος Βολίν (1882-1945), παρουσιάζει μια συνθετική εικόνα της ιστορίας της Ρωσίας από το 1825 μέχρι το 1934. Με απλά λόγια, αναδεικνύει σε όλη της την έκταση μια πολύπλοκη επαναστατική διαδικασία, της οποίας τα δ...

Στις 17 Ιουλίου του 1936, ο στρατός της Ισπανίας, ενθαρρυμένος από την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη, στασιάζει ενάντια στη Δημοκρατία και την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου, που βρίσκεται στην εξουσία μετά τις εκλογές του Φλεβάρη. Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, η Ισπανία χωρίζεται σε "πολλά δύο κομμάτια. Από τη μία πλευρά οι φασίστες, ο στρατός και η εκκλησία. Από την άλλη το αντιφασιστικό στρατόπεδο, στο οποίο αντιμάχονται δύο μεγάλες τάσεις: αυτή που υποστηρίζει και ξεκινά την πιο φιλόδοξη κοινωνική επανάσταση του 20ού αιώνα, το μεγάλο πείραμα της εργατικής αυτοδιαχείρισης,...

Ανάμεσα στα μεγάλα γεγονότα του 20ού αιώνα, η Ισπανική Επανάσταση είναι αναμφισβήτητα το πιο παραγνωρισμένο. Τον Ιούλιο του 1936 η λαϊκή αντίσταση στο φασιστικό πραξικόπημα που κάνει ο στρατός, μετατρέπεται άμεσα σε επανάσταση και αυτή οδηγεί σε ένα μετασχηματισμό που όμοιό του δεν είχε ξαναγνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα και δεν επρόκειτο να γνωρίσει ξανά, σε αυτή την έκταση, τα επόμενα 80 χρόνια. Το κίνημα των κολεκτιβοποιήσεων και της εργατικής αυτοδιαχείρισης στις ελεύθερες περιοχές της Ισπανίας, υπήρξε η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα προσπάθεια της ανθρωπότητας να αποτινάξει...

"Η οργάνωση της Διεθνούς, έχοντας σαν σκοπό όχι τη δημιουργία Κρατών και νέων δεσποτισμών, αλλά την καταστροφή από τη ρίζα κάθε ιδιαίτερης κυριαρχίας, οφείλει να έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από την οργάνωση των Κρατών. Όσο αυταρχική, εξουσιαστική, τεχνητή, βίαιη και εχθρική προς τη φυσική ανάπτυξη των λαϊκών συμφερόντων και ενστίκτων είναι αυτή η τελευταία, τόσο η οργάνωση της Διεθνούς οφείλει να είναι ελεύθερη, φυσική και σύμφωνη σε κάθε σημείο αυτών των συμφερόντων και αυτών των ενστίκτων. Ποια είναι όμως η φυσική οργάνωση των μαζών; Είναι αυτή που βασίζεται στους ιδι...

Μπορούμε, όπως έκανε ο Μαλατέστα, να υποστηρίξουμε την ομοσπονδιακή συσπείρωση όλων των αναρχικών ομάδων. Ή, πάλι να υποστηρίξουμε την άποψη του Κροπότκιν ότι οι αναρχικοί πρέπει να συνεχίσουν να δρουν σε ξεχωριστές μικρές ομάδες, αλλά αφιερώνοντας ταυτόχρονα το μεγαλύτερο μέρος της δραστηριοποίησής τους στην ενασχόληση με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Ή, ακόμη να σταθούμε στην άποψη του Τζέιμς Γκιγιόμ, του θαρραλέου συντρόφου του Μπακούνιν, ότι πρέπει να ξεπεράσουμε τις ειδικές αναρχικές οργανώσεις και να δουλέψουμε αποκλειστικά μέσα στα επαναστατικά συνδικάτα προκειμένο...