Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο πρόσωπο της παντρεμένης μεσοαστής που δεν μπορεί να βρει την απόλυτη οικογενειακή ευτυχία και φαντασιώνεται την αποδέσμευση από τη συζυγική σχέση μέσω ερωτοτροπίας με έναν χωρικό ("Ήλιος"), στον ευκατάστατο άνδρα που παντρεύεται χωρίς πάθος ή αγάπη και καταλήγει στην απελπιστική απομόνωση από κάθε ανθρώπινο ον ("Ο άνδρας που αγαπούσε τα νησιά") και, τέλος, στο πολυταξιδεμένο ζεύγος που ύστερα από την εκπλήρωση αρκετών ονείρων του εντέλει συμβιβάζεται με μια ζωή άνετη, πλην όμως πληκτική ("Πράγματα"), ο Λώρενς στοχάζεται μυθοπλαστικά τον ερωτικό και οικογενειακό βίο της...

Η Gaspara Stampa (1523-1554) θεωρείται από πολλούς κριτικούς της λογοτεχνίας όχι μόνο η κορυφαία ποιήτρια της ιταλικής Αναγέννησης αλλά και μία από τις μεγαλύτερες Ιταλίδες ποιήτριες όλων των εποχών. Οι Gaspara Stampa, Veronica Gambara και Vittoria Colonna αποτελούν το κλασικό τρίπτυχο της γυναικείας αναγεννησιακής ποίησης στην Ιταλία. Κι όμως η Gaspara ξεπερνά τις άλλες δύο σε ποιητική τόλμη και πρωτοτυπία, ενώ συγχρόνως ήταν μία από τις πιο αντισυμβατικές γυναίκες της εποχής της. Τα ποιήματά της ξεκινού ν με την είσοδο της ποιήτριας στη φωτιά του έρωτα, ακολουθούν οι περι...

Ο "Προύφροκ" είναι το πρώτο σημαντικό νεανικό ποίημα του Έλιοτ, είνα μια ολοκληρωμένη ποιητική δημιουργία. Αν η πολυφωνική και πολυ-αποσπασματική Έρημη Χώρα δεν είναι εύκολο σε πρώτη προσέγγιση να χαρακτηριστεί συνεκτικό σύνολο, ή είναι δύσκολο να προσεγγιστούν άμεσα τα Κουαρτέτα ως κεντρικός υπαρξιακός ανασχεδιασμός, ο "Προύφροκ" με υποδειγματική δομική συγκρότηση αρτιώνεται ως ολοκληρωμένη ποιητική σύνθεση που μπορεί να περικλείει μια ολόκληρη ποιητική πορεία. Η πορεία αυτή αρχίζει με μία προτροπή ("Ας προσωρήσουμε...") και, περνώντας απ' όλα τα στάδια της εσωστρεφούς και...

ΜΑΥΡΕΣ ΠΟΥΛΙΕΣ αγκάθι στο μάτι η οπτασία ο αέρας σαρώνει, την επιφάνεια το προηγούμενο και, το επόμενο βήμα οι σκιές δεν πλησιάζουν τον παράδεισο ενώ σκοντάφτουν εδώ κι εκεί πέφτουν στο άνοιγμα του σκοταδιού σε μία απρόβλεπτη στροφή του κεφαλιού η άκρη του βλέμματος κόβεται

"Τα άνθη του κακού" συγκροτήθηκαν από τον Μπωντλαίρ οριστικά στη β' έκδοση του 1861, μετά την καταδίκη των απαγορευμένων ποιημάτων, σε έξι μέρη, που ακολουθούν τον χαιρετισμό "Στον αναγνώστη": Ι. Μελαγχολία και Ιδεώδες, II. Παρισινές Εικόνες (προσθήκη του 1861), III. Το κρασί, IV. Τα Άνθη του Κακού, V. Εξέγερση, VI. Ο Θάνατος. Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει τρία ακόμη μέρη: VII. Τα Έξι Απαγορευμένα Ποιήματα, VIII. Τα δώδεκα ποιήματα που προσέθεσε και επιμελήθηκε ο Μπωντλαίρ στην τρίτη έκδοση του 1868, λίγο πριν τον θάνατό του, και IX. τρία από τα πιο ωραία και σημαντικά ποιή...

Ένα άκρως ενδιαφέρον προυστικό κείμενο, γεμάτο ανατρεπτική λεπτή ειρωνία, βαθιά γνώση της γαλλικής ποίησης του 19ου αι., αλλά και του κόσμου μας, του κόσμου των ποιητών, των κριτικών και πάνω απ' όλα της αλήθειας και της ομορφιάς σαν τολμούν και τα καταφέρνουν να εκφραστούν δυνατά σε στίχους. Ο Προυστ το συντάσει άρρωστος με όσα θυμάται, χωρίς καν να εχει διπλα του ολα τα βιβλία. Πρωταγωνιστές και...μονομάχοι στο δοκίμιο ο Μπωντλαίρ και ο Βικτώρ Ουγκό, με τη νίκη του πρώτου να καταγράφεται μέσα στον βιωμένο πόνο του, τη γνήσια οργή και την αγάπη του για κάθε περιθωριακό πλά...

Οι τρεις ποιητές Χαίλντερλιν, Μαίρικε και Βάιμπλινγκερ περνάνε ένα φαινομενικά γαλήνιο καλοκαιρινό απόγευμα στο κινέζικο περίπτερο του Πρέσσελ, λίγο έξω από την Τυβίγγη. Στη βούληση του Μαίρικε αποτυπώνεται το καταδεκτικό και προσηνές πνεύμα του ποιητή τεχνίτη, αλλά κι εκείνο του ευσεβιστή λουθηρανού πιστού, αντιθέτως, ο Βάιμπλινγκερ εμφανίζεται ως το κατεξοχήν "πρότυπο της ακατάβλητης νεανικής προπέτειας και της πληθωρικά διογκωμένης δύναμης". Όμως η ψυχή και των δύο δονείται από την αβεβαιότητα της νεαρής ηλικίας, ενώ ο θυελλώδης διάλογός τους - πάντα κάτω από το άγρυπνο...

[...] γι' αυτό κι ο ποιητής/ είτε βέβηλος ματαιόδοξος παραβάτης και αμαρτωλός/ είτε όχι/ είτε και ναι και όχι/ σίγουρα ναι δηλαδή/ αφού μόνο στη ματαιοδοξία του αυτή/ και την παραβατικότητά του/ τη διαβολικότητα ας την πούμε κι έτσι/ κατά τρόπο επίσης παράδοξο και διαβολικό/ μπορεί να έγκειται η ποιητικότητά του/ και μάλιστα έτσι που όσο πιο ισχυρή νιώθει/ την προσταγή να σιωπήσει/ και τη σιωπή που πρέπει να βεβηλώσει πιο ιερή/ τόσο πιο ισχυρή μπορεί να είναι η παράβασή του/ η άτιμη με τη γλώσσα συναλλαγή/ η σύληση του τάφου της σιωπής/ η αμαρτία του/ το φίδι/ το ποίημα [....

Τρεις σπονδυλωτοί μονόλογοι για τα παιδικά χρόνια, τις οικογένειες, τους λαούς και τα αδιέξοδά τους. Το έργο εκτυλίσσεται στην Αυστρία, στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο Αδόλφος έχει μετακομίσει στη Βιέννη για να σπουδάσει στην Καλών Τεχνών, χωρίς να πείθει ότι αυτός είναι ο δρόμος που πρόκειται να ακολουθήσει στη ζωή του.Οι δύο αδελφές του και η γυναίκα που ερωτεύτηκε στην εφηβεία του μιλούν γι' αυτόν και για την εποχή τους.

Η ποιητική σύνθεση "Ρεμπό", εκτός από αφιέρωμα στον σπουδαίο γάλλο ποιητή, ήταν, από πλευράς του αρμερικανού συγγραφέα, μια ομολογία συνταύτισης μαζί του. Η εκπληκτική, εσκεμμένη αγαρμποσύνη σε συνδυασμό με την απονενοημένη κατακλείδα του ποιήματος, το κατέστησε χαρακτηριστικό της ανέλιξης του αμερικανικού μεταμοντερνισμού. Τα 18 χαϊκού είναι ορισμένα από τα καλύτερα και πιο αντιπροσωπευτικά που έγραψε ο Κέρουακ. Επαμφοτερίζων μεταξύ Βουδδισμού και Καθολικισμού, ακόμη και σε επίπεδο ποιητικής, ο Κέρουακ ήταν εκείνος που, σε μεγάλο βαθμό, δημιούργησε αυτό που σήμερα ονομά...

Ο τίτλος και το περιεχόμενο του βιβλίου ανακαλούν δύο πασίγνωστα θεατρικά έργα: το δράμα του Eduard Albee "Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ" (1962) και την κωμωδία του Nikolaj Gogol "Ο Επιθεωρητής" (1835). Οι ομοιότητες δεν σταματούν εκεί. Ανεξάρτητα από την πλοκή, ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος μάς συστήνει επτά αφηγήματα με κεντρικό θέμα την επίσκεψη του "κυρίου Επιθεωρητή". Το πολύτιμο αυτό βιβλίο εστιάζει στη λειτουργία του θεσμού της αξιολόγησης στην εκπαίδευση, ενώ παράλληλα διαθέτει τη νηφάλια υφή λογοτεχνικού αφηγήματος και απομνημονεύματος. Ο συγγραφέας είναι το κε...

[...] Γιατί πεθαίνουν και οι μαμάδες, μαμά; Και τις φοβούνται τις μαμάδες, μαμά, όταν έχουν πεθάνει; Και τις φοβούνταν κι όταν ήταν ζωντανές; [...]

Να αφαιρείσαι, να μοιράζεσαι· να κόβεσαι σε χίλια κομμάτια. Αυτό λέγεται πρόσθεση, άνθρωπε. Θολή καρδιά, βούρκο αντικρίζεις ή το καθαρό νερό; Πρόσεξε μονάχα το "ησύχασα" να μην σημαίνει "σάπισα", αλλά "άνθισα". Έτσι, να μη σωπαίνεις.