Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ομιχλώδες κλίμα του παράκτιου βορρά που συνθέτει αισθήσεις αλλά και απηχήσεις της προσφυγικής Ανατολής, το βυζαντινό βάθος της πόλης από τον καιρό που ήταν πολυφυλετική και πανορθόδοξη, οι παρακαταθήκες του παρακείμενου Αγίου Όρους, του Παλαμισμού αλλά και των πρωτοκομμνουνιστών Ζηλωτών, η Ιουδαϊκή εσωτερικότητα, η κοσμοπολίτικη σφραγίδα που απέκτησε από τις ιστορικές της περιπέτειες η πόλη, η επιρροή από τη βαλκανική ενδοχώρα που φτάνει μέχρι ένα κεντρο-ευρωπαϊκό κλίμα, έκαναν τη βυζαντινή και βαλκανική Θεσσαλονίκη να νιώθει πάντα πολύ πιο κοντά στην Κεντρική και τη Βόρ...

"Δεν συμπονούμε τον ασθενή": Η Ποίηση: σαν ακριβό γαλλικό άρωμα φοριέται σε σταγόνες. Μία πίσω από κάθε αυτί. Ο φθόνος: ένα παγκόσμιο αγαθό. Το αντίδοτο της μοναξιάς: η ελευθερία. Ο έρωτας και το μίσος: δύο θηρία άγρια, σαρκοφάγα. Βασική αρχή επαγγελματικής δεοντολογίας: δεν συμπονούμε τον ασθενή. Αγνοούμε τους συγγενείς. Βασική αρχή επιβίωσης: δεν συμπονούμε τον συνάνθρωπο. Αυτόματος μηχανισμός επιβίωσης σε τοξικό περιβάλλον: η Ποίηση... [...]

Ο τόμος αυτός περιέχει τα ποιήματα της Izabella di Morra που γεννήθηκε το 1520 και δολοφονήθηκε το 1546, στα εικοσί έξι της χρόνια, από τα ίδια της τα αδέλφια. Λόγω του ιδιαιτέρως προσωπικού χαρακτήρα που έχει η ποίησή της, μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες για γεγονότα αλλά για την απήχηση που είχαν αυτά στον ψυχισμό της ποίητριας. Παρά τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών στις οποίες ζει η Iζαμπέλλα, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μια αναγεννησιακή γυναίκα και διανοούμενη , όχι μόνο λόγω των κλασικών και πετραρχικών αναφορών που υπάρχουν στο έργο της, αλλά κυρίως λόγω της π...

"Αυτό που ήθελα να πω" είπε ο ανηψιός του Σκρουτζ, "είναι ότι με το να μας αποφεύγει και να κλείνεται στον εαυτό του, χάνει πολλές όμορφες στιγμές. Τί θα τον πείραζε να 'ναι κι αυτός στην παρέα μας; Νομίζω πως είμαστε πολύ καλύτερη συντροφιά απ' τις μοναχικές σκέψεις που κάνει στο υγρό του γραφείο, ή στο θεοσκότεινο σπίτι του. Κι έτσι, θα τον προσκαλώ κάθε χρόνο, έστω και μάταια, γιατί τον λυπάμαι τον καημένο. Ας περιφρονεί τα Χριστούγεννα ώσπου να πεθάνει: εγώ θα πηγαίνω κάθε χρόνο στο γραφείο του, γιορτινός, χαμογελαστός, ενοχλητικά εορταστικός, και θα του λέω "Καλά Χριστ...

Ένας από τους απτόητους εκείνης της εποχής, και πιθανόν ο πιο σημαντικός, ήταν ο Μπλεζ Σαντράρ. Ο Σαντράρ που προέκτεινε το βάθος της γραφής και το μετέτρεψε σε ύψος, ο Σαντράρ που ξεμπρόστιασε την αφήγηση, ο Σαντράρ που αποκάλυψε μία μέχρι πρότινος απόκρυφη ποιητική διαχρονικότητα, η οποία δεν αναζητούσε λύσεις, αποτελούσε λύση. Ο ποιητής που δεν ήρθε για να δώσει, αλλά για να δοθεί.

Να αφαιρείσαι, να μοιράζεσαι· να κόβεσαι σε χίλια κομμάτια. Αυτό λέγεται πρόσθεση, άνθρωπε. Θολή καρδιά, βούρκο αντικρίζεις ή το καθαρό νερό; Πρόσεξε μονάχα το "ησύχασα" να μην σημαίνει "σάπισα", αλλά "άνθισα". Έτσι, να μη σωπαίνεις.

[...] Γιατί πεθαίνουν και οι μαμάδες, μαμά; Και τις φοβούνται τις μαμάδες, μαμά, όταν έχουν πεθάνει; Και τις φοβούνταν κι όταν ήταν ζωντανές; [...]

Ο τίτλος και το περιεχόμενο του βιβλίου ανακαλούν δύο πασίγνωστα θεατρικά έργα: το δράμα του Eduard Albee "Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ" (1962) και την κωμωδία του Nikolaj Gogol "Ο Επιθεωρητής" (1835). Οι ομοιότητες δεν σταματούν εκεί. Ανεξάρτητα από την πλοκή, ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος μάς συστήνει επτά αφηγήματα με κεντρικό θέμα την επίσκεψη του "κυρίου Επιθεωρητή". Το πολύτιμο αυτό βιβλίο εστιάζει στη λειτουργία του θεσμού της αξιολόγησης στην εκπαίδευση, ενώ παράλληλα διαθέτει τη νηφάλια υφή λογοτεχνικού αφηγήματος και απομνημονεύματος. Ο συγγραφέας είναι το κε...

Η ποιητική σύνθεση "Ρεμπό", εκτός από αφιέρωμα στον σπουδαίο γάλλο ποιητή, ήταν, από πλευράς του αρμερικανού συγγραφέα, μια ομολογία συνταύτισης μαζί του. Η εκπληκτική, εσκεμμένη αγαρμποσύνη σε συνδυασμό με την απονενοημένη κατακλείδα του ποιήματος, το κατέστησε χαρακτηριστικό της ανέλιξης του αμερικανικού μεταμοντερνισμού. Τα 18 χαϊκού είναι ορισμένα από τα καλύτερα και πιο αντιπροσωπευτικά που έγραψε ο Κέρουακ. Επαμφοτερίζων μεταξύ Βουδδισμού και Καθολικισμού, ακόμη και σε επίπεδο ποιητικής, ο Κέρουακ ήταν εκείνος που, σε μεγάλο βαθμό, δημιούργησε αυτό που σήμερα ονομά...

Τρεις σπονδυλωτοί μονόλογοι για τα παιδικά χρόνια, τις οικογένειες, τους λαούς και τα αδιέξοδά τους. Το έργο εκτυλίσσεται στην Αυστρία, στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο Αδόλφος έχει μετακομίσει στη Βιέννη για να σπουδάσει στην Καλών Τεχνών, χωρίς να πείθει ότι αυτός είναι ο δρόμος που πρόκειται να ακολουθήσει στη ζωή του.Οι δύο αδελφές του και η γυναίκα που ερωτεύτηκε στην εφηβεία του μιλούν γι' αυτόν και για την εποχή τους.

[...] γι' αυτό κι ο ποιητής/ είτε βέβηλος ματαιόδοξος παραβάτης και αμαρτωλός/ είτε όχι/ είτε και ναι και όχι/ σίγουρα ναι δηλαδή/ αφού μόνο στη ματαιοδοξία του αυτή/ και την παραβατικότητά του/ τη διαβολικότητα ας την πούμε κι έτσι/ κατά τρόπο επίσης παράδοξο και διαβολικό/ μπορεί να έγκειται η ποιητικότητά του/ και μάλιστα έτσι που όσο πιο ισχυρή νιώθει/ την προσταγή να σιωπήσει/ και τη σιωπή που πρέπει να βεβηλώσει πιο ιερή/ τόσο πιο ισχυρή μπορεί να είναι η παράβασή του/ η άτιμη με τη γλώσσα συναλλαγή/ η σύληση του τάφου της σιωπής/ η αμαρτία του/ το φίδι/ το ποίημα [....