Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Κ., ένας πρώην πωλητής όπλων, μετά τον εγκλεισμό του στο ψυχιατρείο, νιώθει διαλυμένος από τις τύψεις του παρελθόντος. Έτσι αποφασίζει να πάρει εκδίκηση από τον παλιό του εργοδότη, τον μεγαλέμπορο όπλων Σκίνερ. Ο Σκίνερ στη δημόσια εικόνα του έχει τη φήμη ενός μεγάλου ευεργέτη. Είναι τόσο δημοφιλής, που ο λαός της χώρας του αποφασίζει να του εμπιστευτεί την πρωθυπουργία. Ο Κ. προστατεύει, με αντίτιμο την ίδια τη ζωή του, ένα νεαρό φωτορεπόρτερ. Αγνό θύμα μιας πολιτικής συνωμοσίας σε βάρος του Σκίνερ. Ένα ονειρικό νησί, μια σκοτεινή πολιτεία. Η δίψα για εξουσία που δεν γ...

Ένα ανάπτυγμα της ποιητικής δημιουργίας που δεν αφορά τη θεωρία, μα την πράξη, την ίδια τη ζωή της ποίησης. Τα πρωταίτια και οι επιπτώσεις μιας διηνεκούς ανασύστασης, που μόνο η διαφορετικότητα μπορεί να γονιμοποιεί. Πρόκειται για μία σειρά εκτιμήσεων σχετικές με την ακατεύναστη και επισφαλή φύση του ποιητικού κενού. Μία προσέγγιση της γενεαλογίας του ποιητικού τρόπου, του αυτοπροαίρετου, μιας γραφής που εμβαθύνει περισσότερο απ' όσο αναλύει. Μία συλλογή κειμένων γύρω από την ευεργετικότητα του ανώφελου και τη χαοτική κηδεμονία του περιεχομένου.

Το ομιχλώδες κλίμα του παράκτιου βορρά που συνθέτει αισθήσεις αλλά και απηχήσεις της προσφυγικής Ανατολής, το βυζαντινό βάθος της πόλης από τον καιρό που ήταν πολυφυλετική και πανορθόδοξη, οι παρακαταθήκες του παρακείμενου Αγίου Όρους, του Παλαμισμού αλλά και των πρωτοκομμνουνιστών Ζηλωτών, η Ιουδαϊκή εσωτερικότητα, η κοσμοπολίτικη σφραγίδα που απέκτησε από τις ιστορικές της περιπέτειες η πόλη, η επιρροή από τη βαλκανική ενδοχώρα που φτάνει μέχρι ένα κεντρο-ευρωπαϊκό κλίμα, έκαναν τη βυζαντινή και βαλκανική Θεσσαλονίκη να νιώθει πάντα πολύ πιο κοντά στην Κεντρική και τη Βόρ...

Οι τρεις ποιητές Χαίλντερλιν, Μαίρικε και Βάιμπλινγκερ περνάνε ένα φαινομενικά γαλήνιο καλοκαιρινό απόγευμα στο κινέζικο περίπτερο του Πρέσσελ, λίγο έξω από την Τυβίγγη. Στη βούληση του Μαίρικε αποτυπώνεται το καταδεκτικό και προσηνές πνεύμα του ποιητή τεχνίτη, αλλά κι εκείνο του ευσεβιστή λουθηρανού πιστού, αντιθέτως, ο Βάιμπλινγκερ εμφανίζεται ως το κατεξοχήν "πρότυπο της ακατάβλητης νεανικής προπέτειας και της πληθωρικά διογκωμένης δύναμης". Όμως η ψυχή και των δύο δονείται από την αβεβαιότητα της νεαρής ηλικίας, ενώ ο θυελλώδης διάλογός τους - πάντα κάτω από το άγρυπνο...

Ένας από τους απτόητους εκείνης της εποχής, και πιθανόν ο πιο σημαντικός, ήταν ο Μπλεζ Σαντράρ. Ο Σαντράρ που προέκτεινε το βάθος της γραφής και το μετέτρεψε σε ύψος, ο Σαντράρ που ξεμπρόστιασε την αφήγηση, ο Σαντράρ που αποκάλυψε μία μέχρι πρότινος απόκρυφη ποιητική διαχρονικότητα, η οποία δεν αναζητούσε λύσεις, αποτελούσε λύση. Ο ποιητής που δεν ήρθε για να δώσει, αλλά για να δοθεί.

Στο πρόσωπο της παντρεμένης μεσοαστής που δεν μπορεί να βρει την απόλυτη οικογενειακή ευτυχία και φαντασιώνεται την αποδέσμευση από τη συζυγική σχέση μέσω ερωτοτροπίας με έναν χωρικό ("Ήλιος"), στον ευκατάστατο άνδρα που παντρεύεται χωρίς πάθος ή αγάπη και καταλήγει στην απελπιστική απομόνωση από κάθε ανθρώπινο ον ("Ο άνδρας που αγαπούσε τα νησιά") και, τέλος, στο πολυταξιδεμένο ζεύγος που ύστερα από την εκπλήρωση αρκετών ονείρων του εντέλει συμβιβάζεται με μια ζωή άνετη, πλην όμως πληκτική ("Πράγματα"), ο Λώρενς στοχάζεται μυθοπλαστικά τον ερωτικό και οικογενειακό βίο της...

Ένα άκρως ενδιαφέρον προυστικό κείμενο, γεμάτο ανατρεπτική λεπτή ειρωνία, βαθιά γνώση της γαλλικής ποίησης του 19ου αι., αλλά και του κόσμου μας, του κόσμου των ποιητών, των κριτικών και πάνω απ' όλα της αλήθειας και της ομορφιάς σαν τολμούν και τα καταφέρνουν να εκφραστούν δυνατά σε στίχους. Ο Προυστ το συντάσει άρρωστος με όσα θυμάται, χωρίς καν να εχει διπλα του ολα τα βιβλία. Πρωταγωνιστές και...μονομάχοι στο δοκίμιο ο Μπωντλαίρ και ο Βικτώρ Ουγκό, με τη νίκη του πρώτου να καταγράφεται μέσα στον βιωμένο πόνο του, τη γνήσια οργή και την αγάπη του για κάθε περιθωριακό πλά...

Ο Ίσσα ήταν ο πλέον εμβληματικός ανάμεσα στους κορυφαίους ποιητές του είδους. Η ζωή του ήταν τραγική. Μία διαρκής εναλλαγή πόνου και θανάτου, η οποία τον διαμόρφωσε ως βουδδιστή μοναχό, ως περιπλανώμενο, ως μέθυσο, ως οικογενειάρχη, ως μνημείο τρυφερότητας, ως πεφωτισμένο εκφραστή της ποίησης. Στο χάικου τα πολλά μα και τα λίγα λόγια είναι φτώχεια. Δεν υπάρχει τίποτα για να κερδίσει κανείς. Το αυτό είναι μια αντανάκλαση του φεγγαριού πάνω στο νερό· το φεγγάρι γίνεται με νερό και το νερό γίνεται με φεγγάρι. Εδώ παρουσιάζονται διακόσια εξήντα επτά επιλεγμένα ποιήματα,...

Ο "Προύφροκ" είναι το πρώτο σημαντικό νεανικό ποίημα του Έλιοτ, είνα μια ολοκληρωμένη ποιητική δημιουργία. Αν η πολυφωνική και πολυ-αποσπασματική Έρημη Χώρα δεν είναι εύκολο σε πρώτη προσέγγιση να χαρακτηριστεί συνεκτικό σύνολο, ή είναι δύσκολο να προσεγγιστούν άμεσα τα Κουαρτέτα ως κεντρικός υπαρξιακός ανασχεδιασμός, ο "Προύφροκ" με υποδειγματική δομική συγκρότηση αρτιώνεται ως ολοκληρωμένη ποιητική σύνθεση που μπορεί να περικλείει μια ολόκληρη ποιητική πορεία. Η πορεία αυτή αρχίζει με μία προτροπή ("Ας προσωρήσουμε...") και, περνώντας απ' όλα τα στάδια της εσωστρεφούς και...

[...] Γιατί πεθαίνουν και οι μαμάδες, μαμά; Και τις φοβούνται τις μαμάδες, μαμά, όταν έχουν πεθάνει; Και τις φοβούνταν κι όταν ήταν ζωντανές; [...]

Ο μεταμοντερνισμός της πρώτης περιόδου (1950-1972) διέφερε σχεδόν ριζικά από εκείνον της δεύτερης περιόδου, ο οποίος ξεκίνησε το 1972 και διήρκησε έως το τέλος του εικοστού αιώνα. Οι δύο αυτοί μεταμοντερνισμοί διακρίθηκαν ως εξής: Ο πρώτος αποτέλεσε μια άκρως δημιουργική μεταστροφή, όντας εξέλιξη του μοντερνισμού, ενώ ο δεύτερος συνέτεινε στη μορφική διαπλάτυνση των εσωτερικών ενστάσεων του πρώτου. Η παράφορη πίστη στην οργανική μεταβατικότητα ήταν εκείνη που κατέστησε τον μεταμοντερνισμό της πρώτης περιόδου κορυφαίο, τόσο σε σχέση με το ποιητικό παρελθόν όσο και σε σχέση μ...

Να αφαιρείσαι, να μοιράζεσαι· να κόβεσαι σε χίλια κομμάτια. Αυτό λέγεται πρόσθεση, άνθρωπε. Θολή καρδιά, βούρκο αντικρίζεις ή το καθαρό νερό; Πρόσεξε μονάχα το "ησύχασα" να μην σημαίνει "σάπισα", αλλά "άνθισα". Έτσι, να μη σωπαίνεις.

Ο τίτλος και το περιεχόμενο του βιβλίου ανακαλούν δύο πασίγνωστα θεατρικά έργα: το δράμα του Eduard Albee "Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ" (1962) και την κωμωδία του Nikolaj Gogol "Ο Επιθεωρητής" (1835). Οι ομοιότητες δεν σταματούν εκεί. Ανεξάρτητα από την πλοκή, ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος μάς συστήνει επτά αφηγήματα με κεντρικό θέμα την επίσκεψη του "κυρίου Επιθεωρητή". Το πολύτιμο αυτό βιβλίο εστιάζει στη λειτουργία του θεσμού της αξιολόγησης στην εκπαίδευση, ενώ παράλληλα διαθέτει τη νηφάλια υφή λογοτεχνικού αφηγήματος και απομνημονεύματος. Ο συγγραφέας είναι το κε...