Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η κυριαρχία της Φιλοσοφίας πάνω στην Ποίηση επιβλήθηκε από την εποχή του Πλάτωνα, αναγνωρίζοντας στην πρώτη την κατοχή της Αλήθειας και την παιδευτική ικανότητα, υποβιβάζοντας τη δεύτερη σε μιμητική πράξη και προσδιορίζοντας τη διάσταση των δύο πεδίων του λόγου μέχρι τους νεότερους χρόνους. Η σχέση αυτή, ωστόσο, από τον 18ο αιώνα, αρχίζει να εξελίσσεται σε σύγκλιση, καταλύοντας την παραδοσιακή διάκριση. Παρά τον διαφορετικό τρόπο αναζήτησης και λεκτικής μορφοποίησης της Αλήθειας, Ποίηση και Φιλοσοφία συναντώνται στο εγχείρημα ανάκτησης ενός λέγειν πλήρους νοήματος, με τους...

Σε αυτό το βιβλιό περιλαμβάνονται εργασίες τής συγγραφέως που δημοσιεύτηκαν στα Χανιώτια Νέα και άλλες εφημερίδες της Κρήτης. - Η λογιστική στην καθημερινή ζωή των αρχαίων - Ο Εμμανουήλ Γλυζώνιος και η λογαριαστική του - Η αλληλοδιδακτική μέθοδος διδασκαλίας - Η Υπατία - Τα κυριότερα πλανητικά συστήματα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα - Η συμβολή του Ρήγα Φεραίου στην προετοιμασία της Επανάστασης του 1821 - Αγάπιος Λάνδος - Κρήτες αεί ψεύσται - Λόγιος Ερμής

Στο βιβλίο αυτό καταγράφονται πολεμικά γεγονότα που συνέβησαν τα χρόνια της Γερμανικής κατοχής στα Τρία Χωριά της Κρήτης Κουστογέρακο, Λιβαδά και Μονή, με κύριους πρωταγωνιστές κατοίκους των χωριών αυτών, το βομβαρδισμό των χωριών, την ολοσχερή καταστροφή τους και την εκτέλεση των γυναικόπαιδων. Καταγράφεται ακόμη η εγκατάσταση και οι δραστηριότητες δύο κατασκοπευτικών φυλακίων με δύο ασυρμάτους στην ορεινή περιοχή του Κουστογέρακου με επικεφαλής Έλληνες και Άγγλους αξιωματικούς. Η οργάνωση και ο εξοπλισμός ένοπλης ομάδας κυρίως από Κουστογερακιώτες με αρχηγό τον Βασίλη Πατ...

Παραδίδουμε τη μετάφραση του Ζ' βιβλίου των "Μετά τα Φυσικά" του Αριστοτέλη, η οποία στηρίχθηκε στην έγκριτη έκδοση του Αριστοτελικού κειμένου από τον Άγγλο W. D. Ross. Θεωρούμε ως ιδιαιτέρως σημαντικό το βιβλίο Ζ' των "Μετά τα Φυσικά" του Σταγειρίτη φιλοσόφου, διότι πράγματι σε αυτό το βιβλίο ο φιλόσοφος καταλήγει στον ρηξικέλευθο ορισμό της ουσίας ως συνόλου της μορφής και της ύλης, άρα στην διατύπωση ότι το κάθε πρόσωπο ή πράγμα αποτελεί και μία ξεχωριστή ουσία. Με αυτόν τον τρόπο υπερβαίνεται η πλατωνική φιλοσοφία η οποία θεωρούσε ότι η ουσία ως ιδέα ευρίσκεται έξω από...

Το 1852 o Frobel κατέθεσε ένα αναλυτικό σχέδιο για την οργανική σύνδεση της προσχολικής με την σχολική εκπαίδευση, θέτοντας τις βάσεις για μια συστηματική διερεύνηση του ζητήματος της ασυνέχειας και τη γεφύρωση του χάσματος που υπήρχε στη μετάβαση από τη μια βαθμίδα στην άλλη. Αυτή η ενεργοποίηση φαίνεται ότι δεν ήταν αρκετή καθώς ακόμη και σήμερα αναζητάμε ένα θεσμικό πλαίσιο για την επίτευξη συνοχής και συνέχειας σε επίπεδο σκοπών, στόχων, περιεχομένων, διδακτικής μεθοδολογίας και κατάρτισης των εκπαιδευτικών σε θέματα εκπαιδευτικής μετάβασης· Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια...

Άνοιξη 2008. Η επικείμενη πολλαπλή κατάρρευση της χώρας είναι πλέον προφανής. Για τις ανάγκες μιας ποιητικής ανασκαφής -και μιας απόφασης- αποσύρομαι στην ερειπωμένη εδώ και δεκαετίες Κρανιώνα της Καστοριάς, συντροφιά με τρεις στεφανωμένους από χώμα ποιητές: τον Μίλτο Σαχτούρη, τον Χρήστο Μπράβο και τον Κώστα Θ. Ριζάκη, ο οποίος και γράφει τον στίχο "στεφανωμένος χώματα" (η Κρανιώνα, σημειωτέον, έγινε γνωστή για τα πλινθόκτιστα σπίτια της, τα οποία και λειτουργούν ως το κυρίως σκηνικό στο πρώτο μέρος της ταινίας, του Παντελή Βούλγαρη, οι Νύφες). Ετοιμάζομαι για μια ισόβια α...

"... Με έναν κάπως απροσδιόριστο τρόπο η Θεσσαλονίκη φαίνεται να αποκτά στων εποχών το γύρισμα την ιδιότητα του συμβόλου για τους ποιητές που γράφουν γι' αυτήν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η "μητέρα" όλων των αρχετύπων εδώ είναι η μετουσίωση σε σύμβολο της Αλεξάνδρειας από τον Κωνσταντίνο Καβάφη... Για ποιο λόγο η Θεσσαλονίκη έλκει τόσο πολύ τους ποιητές, και ευλόγως κυρίως τους δικούς της ποιητές, ως αντικείμενο της ποιητικής δημιουργίας τους; Γιατί η Θεσσαλονίκη περισσότερο ίσως από κάθε άλλη ελληνική πόλη ομοιάζει στην καβαφική Αλεξάνδρεια από την άποψη της ποιητικής μεταχ...

H Ιταλοεβραία ποιήτρια και φιλόσοφος Sara Copia Sullam (1592-1641) υπήρξε μια ιδιαίτερη περίπτωση των ιταλικών γραμμάτων. Έδρασε στη Βενετία, σε μια εποχή που οι Εβραίοι ζούσαν αποκλεισμένοι στο γκέτο, αλλά κατάφερε να ξεχωρίσει στους σημαντικότερους πνευματικούς κύκλους της εποχής της, λόγω της ιδιαίτερης παιδείας της, που βασιζόταν στη Βίβλο, την καββαλιστική παράδοση, την κλασική γραμματεία και την ελληνική φιλοσοφία. Η οξύνοιά της, η τόλμη της να εκφράζει καινοτόμες φιλοσοφικές θέσεις, αλλά και η ποιητική της ευαισθησία την κατέστησαν μια σημαντική ποιήτρια-φιλόσοφο, πο...

Βιβλία. Φθάνουν στα χέρια μας με διάφορους τρόπους. Τα αγγίζουμε, μυρίζουμε τις σελίδες τους, τα σημαδεύουμε με σημειώσεις, υπογραμμίσεις, σχόλια. Τα αγαπούμε. Κάποιες φορές η αναγνωστική επικοινωνία μετατρέπεται σε ένα κείμενο του αναγνώστη και αποτυπώνει την εμπειρία της ανάγνωσης. Ένιωσα αρκετές φορές αυτή την ευτυχία, να αγγίζω τα νήματα της γραφής, να ψαύω τη μυστική τους ύφανση, τις βελονιές και τους κόμπους. Γιατί, για μένα, αναγκαία προϋπόθεση για να γράψω ένα κείμενο κριτικής προσέγγισης σε ένα βιβλίο είναι να μου ψιθυρίσει κάτι η γραφή του, κι εγώ να κοιτάξω προσε...

Το βιβλίο αυτό συγγράφηκε με σκοπό: - Να αποτελέσει την βάση για την ορθή, εύστοχη, άρτια και κατανοητή απάντηση στις ερωτήσεις πιστοποίησης. - Να μειώσει την υφιστάμενη απόκλιση των απαντήσεων από τα κατά τόπους Δ.Ι.Ε.Κ. - Να σταματήσει την αβεβαιότητα της εγκυρότητας των απαντήσεων - Να δώσει μια κοινώς αποδεκτή ερμηνεία των εκφωνήσεων των ερωτήσεων.

Η παρούσα Ανθολογία είναι αποτέλεσμα της διαδικτυακής επαφής και "φιλίας" κάποιων ανθρώπων που, στην ηλεκτρονική εποχή, επιμένουν να υπερασπίζονται την ποιητική δημιουργία και να μεταφέρουν ποιήματα από το τυπωμένο χαρτί στην άυλη αυλή των θαυμάτων στο διαδίκτυο. Πρόκειται για Ανθολογία Ποιημάτων και όχι ποιητών. Αναντιρρήτως δεν ανταποκρίνεται καθόλου στη λογική της γραμματολογίας. Θα λέγαμε με παρρησία ότι δεν είναι καν ανθολογία, αλλά μία τεράστια ανθοδέσμη φτιαγμένη από εκατοντάδες ξεχωριστά άνθη που μάζεψε με ευαισθησία ο ανθολόγος για να στολίζει καθημερινά το βλέμμα...

Η επιστροφή της εμπειρίας μέσω της ίδιας της απαξίωσης της γλώσσας, στην προκειμένη περίπτωση της λογοτεχνικής-ποιητικής γλώσσας. Με αυτό τον τρόπο, μέσα από τον ίδιο της τον εαυτό, αναγκάζεται η γραφή να προχωρήσει σε μια ουσιαστική ρήξη με την τέχνη της αναπαράστασης θέτοντας το λογοτεχνικό υποκείμενο απέναντι από το κενό της ύπαρξης, μόνο του απέναντι στην προσπάθεια έκλυσης του απωθημένου-ακατέργαστου μέρους του που βρίσκεται εκεί πριν την ίδια την ύπαρξη του δομημένο ως γλώσσα που πάντα του διαφεύγει. Με αυτό τον τρόπο καταφέρνει η σκέψη να ξεφεύγει από τα στεγανά της...

Αιώνες μετά, ο Οιδίποδας ακόμα ψάχνει να βρει φταίχτες κι ενόχους. Στο μεταξύ τα παιδιά του προσπαθούν ν’ απαλλαγούν απ’ το όνομά τους και να σπάσουν προγονικές αλυσίδες φεύγοντας απ’ τον τόπο της καταγωγής και της οδύνης. Η Αντιγόνη λουφάζει φιμωμένη κι η Ιοκάστη κατηγορεί την Ισμήνη ότι αυτή επινόησε την ιστορία της αιμομιξίας. Όλ’ αυτά τα περί ερώτων, παρελθόντος, αναζήτησης ταυτότητας, απόδοσης ευθυνών κι ενοχών καθόλου δεν ενδιαφέρουν αιχμάλωτες γυναίκες. Εκάβη και Ανδρομάχη αγωνίζονται να επιβιώσουν και να σώσουν. Πονεμένες μάνες οι ίδιες, βιασμένες από μια βία ανείπω...

"Τίποτα δεν παλιώνει πιο γρήγορα από το νέο", έλεγε ο Μπόρχες. Παραδίδοντας σήμερα στη φθορά δεκαπέντε νέους ποιητές που γεννήθηκαν από το 1974 έως το 2000, έχουμε την επίγνωση πως καλύπτουμε την τελευταία ποιητική παραγωγή του τόπου μας. [...] Πρώτα απ' όλα ο ποιητής κρίνεται από την ιδιοφωνία του. Χιλιάδες ποιητές αναμασούν κι αντηχούν φωνές άλλων. Τους διαβάζεις μέσα από παράσιτα, όπως γινόταν παλιά με τα τρανζιστοράκια, που ο ένας σταθμός έπεφτε πάνω στον άλλον. Όσο τους διαβάζεις, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τη δική τους φωνή από τις φωνές των άλλων που επικάθονται σαν κ...

Ο Ούγκο Γκρότιους εισάγει στο παρόν έργο του ένα πλήθος καινοτόμων ιδεών που χαρακτηρίζουν την σύγχρονη εποχή μας καθιστώντας τη σκέψη του πάντα επίκαιρη. Ασκώντας κριτική στην κατά Μποντέν έννοια της κυριαρχίας εισαγάγει την διάκριση των εξουσιών 150 χρόνια πριν από τον Μοντεσκιέ όπως επίσης και την έννοια της λαϊκής κυριαρχίας, αποδεικνύοντας με νομικά επιχειρήματα το γιατί έχουν κυριαρχία τα αντιπροσωπευτικά σώματα. Αντλεί την επιχειρηματολογία του από την Αρχαία Ελλάδα (Θουκυδίδη, Αριστοτέλη), την Ρώμη, το Βυζάντιο και τη σχολή του Ακινάτη. Δείχνει λογικά το δικαίωμα κή...