Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια τρυφερή ιστορία που καταπιάνεται με το ευαίσθητο θέμα της σχέσης μητέρας και κόρης κατά την εφηβική ηλικία, με τα προβλήματα που εμφανίζονται σε αυτήν, αλλά και με τα απρόοπτα που μπορεί να προκύψουν ξαφνικά καταστρέφοντας ό,τι με κόπο είχε "κτιστεί" τα προηγούμενα χρόνια. Με ιδιαίτερη αγάπη προσεγγίζεται αυτό το τόσο σημαντικό ζήτημα, περιγράφοντας μια κατάσταση που θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα!

Γιατί γράφτηκε το παρόν πόνημα; Την παραπάνω ερώτηση την απευθύνω ρητορικά στον καθένα που θ' αναρωτηθεί για τη χρησιμότητα ενός συγγραφικού έργου αναφοράς στα έργα της γης, ούτως ώστε με τη γυμνασία της σκέψης στην πράξη της ζωής, αντικείμενο της οποίας αποτελεί και η πραγμάτευση του πονήματος, να ενεργοποιηθούν τα αισθητήρια του αναγνώστη σε σχέση με αυτήν, και να λειτουργήσει ως αντιλήπτορας και θεωρός στο όλον. Δεν αποβλέπω συνεπώς με το ρώτημα να συστηθώ ως προς το έργο μου, αλλά με τούτο αποζητώ να συστηθούμε όλοι μας, ως λαός, ως κοινωνία, ως άνθρωποι σε σχέση με τα...

Το βιβλίο αυτό αποτελείται από κείμενα με θεολογικά σχόλια στις μεγάλες Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές, στα σπουδαιότερα γεγονότα και Ευαγγέλια του Εκκλησιαστικού έτους καθώς και σε γενικότερα θέματα Ορθοδόξου πνευματικότητος. Τα περισσότερα κείμενα από αυτά εκφωνήθηκαν αρχικά σε Ραδιοφωνικές εκπομπές του Εκκλησιαστικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος. Το βιβλίο αυτό είναι μια προσπάθεια να βοηθήσει στην επισήμανση και βαθύτερη κατανόηση Ευαγγελικών περικοπών και ύμνων από τις εορτές της Εκκλησίας μας, που είναι γεμάτες με "νοητούς αδάμαντες του θείου Λόγου",...

Στην παρούσα μελέτη δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι παρουσιάζεται κάτι άγνωστο στην ιστορία είτε ότι έγινε κάποια ιστορική νέα εφεύρεση ή ανακάλυψη κάποιων νέων δεδομένων. Η μελέτη εστιάζεται σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους του Τόπου (Γη Ελληνίς) με στόχο την επαναφορά των Μνημών των προγόνων μας, οι οποίες εκτός του ότι έχουν χαθεί είτε χάνονται, εμπεριέχουν αναλήθειες και συστηματικά ψεύδη. Στόχος δηλαδή είναι η ανατροπή της λήθης, η οποία έχει επιφέρει ή μάλλον έχει καθιερώσει την ακρισία σε όλους τους τομείς του πολιτισμού και της κοινωνικής ζωής και χαλκεύει την γ...

Η ασφάλεια σε όλους τους τομείς της ζωής μας είναι σημαντικός παράγοντας για την μη τυχαία επιβίωσή μας. Η φρόνηση και η περίσκεψη είναι χρήσιμες μόνον με την ανάλογη ειδική γνώση. Παραβλέπω ότι ο υπήκοος είναι ειδικός σε όλα μέσω της "ενημέρωσης". Η Ιστορική Παιδεία είναι το σημαντικό εργαλείο για την ορθή επιβίωση. Επειδή όμως αυτό δεν υπάρχει, ο βίος γίνεται αβίωτος στο διατηρούμενο λατιφούντιο στο οποίο οι υπήκοοι έχουν κατά νου ότι ξαναγεννιέται από τις στάχτες ... και τραβά προς την δόξα... και άλλες ακρισίες οι οποίες δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις για μη ασφα...

Η έννοια του Έθνους και του Πατριώτη, αφού κατά περίπτωση έγιναν συνώνυμο της αφέλειας και του απατεώνα, υπέστησαν πολλά δεινά, κυρίως σε κράτη που δεν αναπτύχθηκαν ως εθνικά, αλλά ως προτεκτοράτα. Διεθνείς οργανισμοί και ξένα πανεπιστήμια, εκεί όπου ανθούσε και ανθεί η ακρισία, λόγω υποτέλειας και ανυπαρξίας Παιδείας, επέβαλλαν πολιτικές ιμπεριαλιστικές απόψεις ως ιστορικές. Μετά το 1944 οι προσπάθειες επιβολής των αναφερομένων απόψεων εντάθηκαν, έτσι ώστε ο τόπος να θεωρείται ως παραγωγός πολιτισμού και όχι ο λαός. Σε ότι αφορά τον επί χιλιετίες λαό ο οποίος αρχικά θεωρ...

Σκοπός του παρόντος πονήματος δεν είναι η εξύψωση κάποιων συνήθων διαχρονικών φρονημάτων τα οποία είναι φληναφήματα, υπενδεδυμένα με υποτιθέμενα εθνικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά και έτερες καπηλείες. Εξετάζοντας διάφορες πτυχές της ιστορίας με στόχο και τον σεβασμό των νεκρών προγόνων μας θα πρέπει να είναι κατανοητό ότι απάντων τιμιότερο δεν εστί η πατρίς, ατιμότερο ίσως. Η κατανόηση αυτή θα βοηθήσει στο να μην βρίσκεται σε διαρκή κατάσταση δουλείας ο ιθαγενής, με επαναλήψεις αχρειοτήτων των πατρικίων ιδιοκτητών του γεωγραφικού χώρου του επονομαζόμενου πατρίς... του π...

Ανάφερα σε έτερο σημείωμα: (Θεωρητικά στο σημερινό γεωγραφικό χώρο κυριαρχεί η θρησκευτικά αντίληψη. Από την κατασκευή του κράτους δόθηκε έμφαση στην ονομασία των οικισμών με ονόματα θρησκευτικά. Μια προσπάθεια η οποία ελάχιστη ή ουδεμία σχέση είχε με καλλιέργεια Χριστιανικής αντίληψης.... Κράτη με άλλο θρήσκευμα πάνε καλά, άρα η υποτελής κρατική εκκλησία πρέπει να απολογηθεί στο τίμιο χριστιανό για το διαχρονικό βδελυρό. Αν και στην δική μου συνείδηση είναι περιττή η απολογία της και εις πυρ το εξώτερο, θρησκευτικό αλλά και πολιτικό). Δεν υπήρχε λόγος να το γράψω πάλι...