Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποιητική Συλλογή σε τρία μέρη: Η θάλασσα, Η γη μου, Η πνοή μου. "Πρόκειται για ποίηση που εκκινεί αυτοαναφορικά ως νοσταλγία, λυρική αναπόληση, αλλά στις προεκτάσεις της χρωματίζεται από ηθικούς και μεταφυσικούς ιριδισμούς. Στη βαθύτερη ουσία της, αξιολογείται ως ποίηση στοχαστική, δηλωτική μιας στάσης ζωής: Αναγνωρίζει το νόημα, την αξία, της πεπερασμένης προσωπικής εμπειρίας, "κοιτώντας" στωικά τον πανδαμάτορα χρόνο." Δημήτρης Νικολόπουλος, φιλόλογος, δοκιμιογράφος Στο ταξίδι ετούτο άλλο δεν επόθησα παρά τη θάλασσα τη γαλήνια, με τα φύκια και τα στράλια της,...

"... Κατέναντι του Πειραιώς, της Κούλουρης νοτίως, αριστερά στα Πίδαυρα και της Λεσσάς βορείως, η Αίγινα, ως είν' γνωστόν ταις πάσαις και τοις πάσι, νήσος κομψή και εύκολπος, υψούται εν τη θαλάσση. Εις την νοτίαν της πλευράν και προς την δύσιν μόλις, της Παχειοράχης βρίσκεται η ξακουσμένη πόλις. Έχει αργαλειούς ελιές, συκιές, φούρνο, κρασί κι αλώνι και είναι στο εμπόριο η πρώτη". Η Παχιοράκη είναι μια μικρογραφία της παλαιάς αγροτικής Αίγινας. Αν και δεν υπήρξε ποτέ κοινότητα, διέθετε όμως την οργάνωση, την οικονομία, την ιστορία, το δυναμισμό, τα πρόσωπα, τις δομές που...

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ Να σε ξαφνιάζει η ζωή, να σε πηγαίνει κάπου αλλού. Όταν οι προτεραιότητες διατηρούν τα ίχνη τους οι παρεκκλίσεις ξεκουράζουν. Δεν είναι κακό ούτε άσχημο να σε ξαφνιάζει η ζωή. Να προσέχεις, όμως, τις υπερβάσεις. Όταν αυτές προσπαθούν να ξεπεράσουν τις φωτιές των ανθρώπων πολλές φορές καίγονται...

Έτσι, αφού έφτιαξα τον πρωινό καφέ, σκέτο όπως τον έπινε ο πατέρας μου, με τις πρώτες γουλιές, ξαναέφερα στο νου αυτά που μου είχε εξιστορήσει ο πατέρας μου (είχε ήδη προσβληθεί από την μοιραία αρρώστια) μια απ' τις λίγες φορές που μου εκμυστηρεύτηκε κάτι ολότελα δικό του, κάτι για το οποίο σχεδόν ποτέ δεν μίλαγε, για το δικό του μακρινό ταξίδι στην Αμερική. Και παράξενο, εκτός από το mail d' Afrique, πόσο ήταν μια επανάληψη του δικού μας ταξιδιού, πόσο έμοιαζαν οι δυο ιστορίες, πόσα ίδια βιώματα είχαμε ζήσει. Η ιστορία του πατέρα μου άρχισε ως εξής... Κως, Μπόντρουμ,...

Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο με απλό λόγο, έχει πολλά υποκοριστικά και εκφράσεις οι οποίες είναι σαν να γράφτηκαν από ένα δεκάχρονο παιδί... Έτσι ακριβώς είναι... κάθε σελίδα και κάθε λέξη είναι γραμμένη από την δεκάχρονη Ρίτα... Το παιδί που δεν μεγάλωσε ποτέ μέσα μου...