Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Δημήτρης Θ. Λιπέρτης είναι, μαζί με τον Βασίλη Μιχαηλίδη, κορυφαίος διαλεκτικός ποιητής της Κύπρου. Γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1866 και πέθανε στη Λευκωσία το 1937. Υπήρξε διδάσκαλος ξένων γλωσσών. Η αγάπη του προς τον κόσμο της κυπριακής υπαίθρου και η συνεχής συναναστροφή του μ' αυτόν, τον πλούτισε με την ομορφιά και τη σοφία των ανθρώπων της επαρχίας. Ακριβώς αυτού του κόσμου αποδίδει τις χαρές και τις λύπες, τα πάθη και τις ελπίδες, τις πτώσεις και τις ανατάσεις. Είναι ειδυλλιακός και λυρικώτατος ποιητής ο Δ. Λιπέρτης. Όλη η γραφικότητα και το ήθος της παλαιάς αγροτικής...

Όλα τα πουλιά έχουν φτερά, τα μεγάλα όμως φτερά του Αετού τον καθιστούν βασιλέα των πτηνών. Στο βιβλίο αυτό, γίνεται αναφορά και θεολογικός στοχασμός σε σημαντικά περιστατικά από τον βίο και την Πολιτεία των Αγίων της Εκκλησίας μας. Από τα αναρίθμητα αυτά περιστατικά επελέγησαν τα πιο εντυπωσιακά και ειδικότερα όσα εξ αυτών εμφανίζουν το πνευματικό μεγαλείο των γιγάντων αυτών του Πνεύματος, τα οποία μάλιστα, λόγω της μοναδικότητάς τους θεωρούνται ανεπανάληπτα, ιδιαίτερα για τη σημερινή εποχή. Στο βιβλίο αυτό δόθηκε ο τίτλος "Οι αετοί" για να δηλωθούν ακριβώς οι υψιπε...

"Πας ανήρ φαίνεται εαυτώ δίκαιος" Ο σοφός Σολομών διατυπώνει, στο κείμενο των "Παροιμιών" του, την ιδέα ότι κάθε άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του δίκαιο, πιστό και ευαίσθητο διαχειριστή της δικαιοσύνης και της αλήθειας, στην προσωπική του ζωή. Αλλά επειδή η λέξη "δίκαιος", στο εννοιολογικό κλίμα της Παλαιάς Διαθήκης, σημαίνει τον δίκαιο άνθρωπο στα μάτια του Θεού, τον θεοσεβή, το νόημα της παροιμίας του Σολομώντος είναι θρησκευτικό, αφορά στον θρησκευτικό άνθρωπο και μάλιστα στον χριστιανό. Κάθε χριστιανός φαίνεται, "φαντάζει" στον εαυτό του θεοσεβής και άρα άξιος για τη βα...

Ένας παλαιός δάσκαλος θυμάται όσα έσβησε ο χρόνος. Περιστατικά και γεγονότα μιας άλλης εποχής, συμβάντα της καθημερινότητας, πρόσωπα άσημα και επώνυμα, συνθέτουν γλαφυρά την βαρυσήμαντη μικροϊστορία της κυπριακής υπαίθρου. Οι αφηγήσεις ρέουν σαν τρεχούμενο νερό της μνήμης, ζωντανεύοντας ξεχασμένες νοσταλγίες, ξυπνώντας παλιά όνειρα, λουσμένα στην μαγεία της λήθης, ανασταίνοντας το ωραίο, προχθεσινό παρελθόν μας. Λαϊκά ιδεολογήματα, γοητευτικές προλήψεις και προκαταλήψεις, μεταφυσικές δοξασίες και αντιλήψεις, δεισιδαιμονίες και παραδόσεις συμφύρονται με τα λαογραφικά κ...

Θέλετε να μάθετε τι είναι τα ακόλουθα: Ο "μυς" της θέλησης, αν συνεπάγεται άμεσα η ανθρωπιά σε ένα υγιές άτομο, γιατί είναι επικίνδυνη η βλακεία, τι είναι τα τυπικά και άτυπα προσόντα, γιατί ισχύει το "Τα πάντα εν σοφία εποίησας", ποια είναι τα χαρακτηριστικά του επιτήδειου που τον συναντούμε σε όλα τα μήκη και πλάτη της κοινωνίας μας, ποια η σχέση της ελευθερίας της γνώμης και της δημοκρατίας, τι είναι ο εκφοβισμός στο χώρο εργασίας, ποιος ο ρόλος των γονιών στο εκπαιδευτικό σύστημα, για το Δον Κιχώτης και τα εμπλεκόμενα συμφέροντα, ποιος είναι ο καλύτερος καθηγητής της...

Ο βασιλιάς Χριστός οδηγήθηκε στον Γολγοθά για να σταυρωθεί. Έμοιαζε μ' έναν άθλιο κακούργο από τον οποίο δεν κρέμονταν κουρέλια, αλλά οι πληγωμένες σάρκες Του. Ενώ φαινόταν ότι είχε καταποθεί από τον θάνατο, βάδιζε θριαμβευτικά προς τον Άδη, για να εξοντώσει τους νοητούς μνηστήρες. Ο Χριστός είναι "ζήτουλας". Ζητιανεύει την ψυχή κάθε άνθρωπου για να την αναμορφώσει και να την ανεβάσει στο πρωτόκτιστο κάλλος. Να της προσφέρει την θεοΰφαντη στολή της θείας χάριτος. Με την σταύρωσή Του έδωσε την δυνατότητα σε κάθε ψυχή να γίνει μέτοχος της παραδείσιας μακαριότητας. Η π...

Οι διωγμοί στη Ρωσία ξεκίνησαν σύντομα μετά την επανάσταση, τον Οκτώβριο του 1917. Πρωτομάρτυρας του ρωσικού κλήρου ήταν ο πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Κοτσούρωφ, από το Τσάρκοϊ Σέλο. Στις 8 Νοεμβρίου του 1917 ο π. Ιωάννης κι οι ενορίτες του προσεύχονταν για τη συμφιλίωση και την ειρήνη στη Ρωσία. Κατά το βράδυ, στο διαμέρισμά του μπήκαν μπολσεβίκοι ναύτες. Αφού τον χτύπησαν άγρια, έσυραν τον μισοπεθαμένο ιερέα και τον πέταξαν στις γραμμές του τρένου, όπου και ξεψύχησε... Στις 29 Ιανουαρίου του 1918 ναύτες πάλι εκτέλεσαν τον μητροπολίτη Κιέβου Βλαδίμηρο. Ήταν ο πρώτος μητροπολί...

- "Οι επίσκοποι και οι ιερείς πρέπει να είναι πατέρας και μητέρα". - "Προσεύχομαι να με φωτίσει ο Θεός να σου μιλήσω όπως θέλει Αυτός, διότι αν σου μιλήσω με τη δική μου λογική μπορεί να κάνω λάθος". - "Έλεγε αυτά που μπορούσε να δεχτεί ο καθένας...". - "Αν δεν τον μαλώσεις, η ψυχή του μαλακώνει". - "Ο Πνευματικός να βρει το "κλειδί" του κάθε ανθρώπου". - "Χάλασα, παιδί μου, τη νηστεία, γιατί δεν ήθελα να σε συγχύσω". - "Έχουν κάνει όλες τις αμαρτίες, κι εγώ τ' αγαπώ". - "Η υπακοή πρέπει να είναι ελεύθερη προσωπική σχέση".

Με μεγάλη ευχαρίστηση αναλάβαμε την έκδοση αυτού του τόμου με τη συνοπτική ιστορία της Ορθοδόξου Πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας της Ουαλίας και της Ιρλανδίας και με βιογραφίες αγνώστων κατά το πλείστον στο ελληνικό κοινό Αγίων αυτής. Ελπίζομε ότι οι χριστιανοί της Ελλάδος θα αγαπήσουν τους βιογραφούμενους Αγίους και θα τους έχουν πρέσβεις και βοηθούς στον πνευματικό τους αγώνα και στα βιοτικά προβλήματά τους όταν τους επικαλούνται. Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας περιλαμβάνει στους κόλπους της πιστούς όλων των εθνοτήτων χωρίς φυλετικές διακρίσεις και οι συμπατριώτες μας που είναι...

Η διερεύνηση και καταγραφή των συνθηκών κάτω από τις οποίες άρχισαν να δημιουργούνται τα κόμματα στην Κύπρο, τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στην ίδρυση και λειτουργία τους, η μελέτη της φιλοσοφίας τους και ο ρόλος τους στην αντιμετώπιση των γεγονότων και προβλημάτων της εποχής. Προσωπικές μαρτυρίες από πολιτικούς και παράγοντες, εισαγωγικά και συνδετικά κείμενα για το κυπριακό ζήτημα, για ιστορικές στιγμές, ο πλουραλισμός των απόψεων και θέσεων αποκαλύπτουν και ρίχνουν φως σε πτυχές της ιστορίας των κομμάτων και του τόπου. Αποκαλυπτικές συνεντεύξεις, αντιφατικές απόψε...

... Πόσο δύσκολη είναι η μετάνοια τη φοβερή ώρα του θανάτου για τον καθένα μας. Ιδιαιτέρως δύσκολη για εκείνον που σκοπεύει να γλεντήσει τη ζωή του εδώ στη γη και, όταν γεράσει, λίγο προτού πεθάνει, να πει ένα "Κύριε ελέησον" πιστεύοντας ότι θα σωθεί.

"Μιαν πόρτα έχει... η Ζωή!". Μονόπρακτη ξεκαρδιοτική κωμωδία, που συνδυάζει στοιχεία του παραλόγου, της φαρσοκωμωδίας και του υπερρεαλισμού, όμως φθάνει και εισέρχεται στα όρια της πικρής κοινωνικής αλήθειας, μετατρεπόμενη σε σύγχρονη τραγωδία. Μια νεωτερική θεατρική πρόταση, Αριστοφάνειου ύφους, που ξεδιπλώνει με χιούμορ και παραβολές τις ψυχές, τις ιδεοληψίες και τους χαρακτήρες των ηρώων, για να αναδυθούν μέσα απ' αυτές τα μηνύματα και οι ηθικές προστακτικές του συγγραφέα. Μια νέα εκδοχή, που εμπλουτίζει την κυπριακή και την πανελλήνια δραματουργία, ανοίγοντας νέες μορ...

"... Γενεά πονηρά και μοιχαλίς σημείον επιζητεί, και σημείον ου δοθήσεται αυτή ει μη το σημείον Ιωνά του προφήτου. Ώσπερ γαρ εγένετο Ιωνάς εν τη κοιλία του κήτους τρεις ημέρας και τρεις νύκτας, ούτως έσται και ο Υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γης τρεις ημέρας και τρεις νύκτας" (Ματθ. ιβ΄ 38-40) Δι' αυτών ο Χριστός προλέγει την εις Άδου Κάθοδον, και κατ' επέκτασιν την Ανάστασίν Του. "Εν των κήτει ων ο Ιωνάς εν τω Άδη εαυτόν λέγει· τύπος ην Χριστού, του μέλλοντος εις Άδην καταβαίνειν". (Κυρίλλου Ιεροσολύμων, P. G. 33, 849) "Τον Ιωνάν τον απαθώς κατά του κήτους...

Η γνώση του Θεού στην επίγεια ζωή μας είναι απαρχή και πρόγευση της αιώνιας ζωής. Η γνώση του Θεού είναι η αιώνια ζωή για μας που ζούμε ακόμα στη γη. Πως όμως θα είναι η αιώνια ζωή στη μέλλουσα κατάστασή μας; «... οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη» (Α΄Κορ. β΄ 9). Αυτό το αποκάλυψε πνευματικά ο Θεός σ' αυτόν τον κόσμο μόνο σε κείνους που Τον ευαρέστησαν. Η μεγαλύτερη ευφροσύνη όμως στην αιώνια ζωή, στη Βασιλεία των Ουρανών, πρέπει να συνίσταται στη μέγιστη γνώση του Θεού, στη θέα του προσώπου του Θεου. Ο ίδιος ο Κύριος όταν μιλούσε για τ...

[...] Στον αγώνα για το δύσκολο εγχείρημα της εν Χριστώ και διά του Χριστού μεταμορφώσεως της ζωής μας από τη φθορά και την παροδικότητα στην αφθαρσία και αθανασία σε καμιά περίπτωση δε χωρεί παραίτηση ή απόκλιση. Στην ορθόδοξη μοναχική πολύμορφη άσκηση αναφέρονται οι "Ασκητικοί ιδρώτες", το Ε΄ Κεφάλαιο του ανθολογίου. Αν η άσκηση με τον ένα ή άλλο τρόπο δεν είναι παρά παράστασή μας ενώπιον του Θεού, αγώνας για οικείωση του θελήματος και της ζωής του Κυρίου Ιησού, γεγονός κοινωνίας μαζί Του, που βρίσκει πρόσφορο έδαφος στη μόνωση και την ερημία, η αφοσίωση αυτή στην πρώτη...

"Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσ ένας αέρας Σ' τούντον τόπον πόν' καμένος τζι' εν θωρεί ποττέ δροσιάν, Για να φέξει καρτερούμεν το φως τζείνης της ημέρας Πον' να φέρει στον καθέναν τζιαι χαράν τζιαι ποσπασιάν. Την Μανούλλαν μας για πάντα μιτσιοί μιάλοι καρτερούμεν Για να μας σφιχταγκαλιάσει τζιαι να νεκραναστηθούμεν (...) .............. Ομπροστά στον Πλάστην ούλλοι εν είμααστιν παρά φτύμμαν, Εν' αβόλετον ο νόμος ο δικός του να χαθεί Τζιαι για τούτον μιτσιοί μιάλοι για την μάναν λαχταρούσιν Εν' η γέννα, εν το γάλαν, εν' τα χνώτα που τραβούσιν." (...) Δ. Λιπέρτ...