Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ευρωπαίοι φιλέλληνες και παρατηρητές κατά την ελληνική επανάσταση του 1821 καθώς και ξένοι τεχνοκράτες, που δραστηριοποιούνται μετά τη σύσταση του ελληνικού βασιλείου, όλοι εκείνοι προσκομίζουν στην ιστορική έρευνα ένα τεράστιο πλούτο στοιχείων και πληροφοριών γύρω από την ελληνική πραγματικότητα και το λαό της. Αντικειμενικοί ή υποκειμενικοί, μεροληπτικοί ή αμερόληπτοι, αμετανόητοι λάτρεις της ελληνικής αρχαιότητας, καυστικοί ως προς τις κρίσεις τους αλλά και ιδιαίτερα ανεκτικοί και προσηνείς απέναντι στους ξεσηκωμένους ελληνικούς πληθυσμούς, θαυμαστές Ελλήνων αρχιστρα...

Η μοναστική κοινότητα του όρους Λάτρους, στη δυτική Μικρά Ασία, κοντά στη Μίλητο, δημιουργήθηκε τον 7ο αι. και γνώρισε την πρώτη μεγάλη ακμή του 10ο αι. εποχή που έζησε ο γνωστότερος εκπρόσωπός της, ο όσιος Παύλος ο νέος. Ανάμεσα στις βαθιές χαράδρες και τις αιχμηρές κορυφές της περιοχής που οι ίδιοι οι Βυζαντινοί ονόμαζαν Φιλέρημο, αλλά και στις όχθες της γραφικής λίμνης Bafa, συνωθούνταν ως τον 13ο αι. πάνω από δέκα μονές. Τα μοναστικά ιδρύματα και ο μοναστικό κέντρο στο σύνολό του, η ιστορία του, η εξέλιξη και οι θεσμοί του, παραμένουν ως επί το πλείστον άγνωστα ακόμα κα...

Όπως ανέφερε ο Φρόιντ "ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε μια προσβολή αντί για πέτρα ήταν ο θεμελιωτής του πολιτισμού". Από εκείνη την αχλή της ανθρώπινης ιστορίας πολλοί πολιτισμοί άνθησαν και εξίσου πολλοί αποτελούν σήμερα μέρος του γνωστικού αντικειμένου της επιστήμης της ιστορίας. Όταν η Εκκλησία συνάντησε τον 1ο αιώνα μ.Χ. τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό αποδέχθηκε όσα στοιχεία του εναρμονίζονταν με τη διδασκαλία της, απέρριψε κριτικά όσα ήταν ασυμβίβαστα μ' αυτήν και μετάγγισε σ' αυτόν το πνεύμα της γονιμοποιώντας τον. Με βάση τα παραπάνω θα μπορούσαμε να εκφράσουμε την άποψη...

Πώς θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για τον θάνατο; Συνήθως μόνο με πόνο και θλίψη μιλούν οι άνθρωποι για τούτη την αξεπέραστη βεβαιότητα. Αρκετοί όμως στοχάζονται και μέσα από την αγωνία του θανάτου ξεπηδούν μελέτες και κείμενα που καταγράφουν την έννοια στο πέρασμα του χρόνου. Έτσι και στον παρόντα τόμο. Μέσα από μια συλλογική προσπάθεια, ερευνητές από διαφορετικές μεθοδολογικές και επιστημονικές αφετηρίες καταγράφουν και στοχάζονται για αυτή την αντικειμενική μας κατάληξη. Ο τόμος έχει χωριστεί σε τέσσερα κεφάλαια, δίνοντας στον αναγνώστη την ευκαιρία εντρύφησης σε διαφορε...

Ο Γέροντας Σωφρόνιος (1896-1993) είναι ένα σημείο αναφοράς για την εποχή μας. Γαλουχήθηκε με την ορθόδοξη ασκητική παράδοση και την γνώρισε στην πιο ακραιφνή μορφή της που είναι η αγιορείτικη. Απέκτησε φρόνημα και βίωμα υποτακτικό, ησυχαστικό και ευχαριστιακό, που τον ανέδειξε όχι απλά έναν θεολόγο της ασκητικής εμπειρίας αλλά αληθινά έναν μεγάλο θεολόγο. Δεν οικοδόμησε την θεολογία του ακαδημαϊκά και διανοητικά αλλά βιωματικά και εμπειρικά στηριζόμενος στην εν Χριστώ ζωή και τις στέρεες πατερικές βάσεις. [...] Νομίζουμε όμως ότι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του Γέροντος Σ...

Στο νέο αυτό βιβλίο του, ο κ. Μέκος διαπραγματεύεται τα σχετικά με το μουσουλμανικό, το αρμενικό και εβραϊκό στοιχείο της πόλης μας, με τρόπο άμεσο και ουσιαστικό, μέσα από υλικό που έχει συγκεντρώσει εδώ και χρόνια, μέσα από συνεντεύξεις -τις οποίες παραθέτει αυτούσιες- τραγούδια και πολλές φωτογραφίες. Διασώζει έτσι πληροφορίες από την καταγραφή της προσωπικής προφορικής παράδοσης, μέσα από τη μνήμη, στο περιεχόμενο και την, εκλεκτική συχνά, λειτουργία της οποίας έχουν στραφεί, τα τελευταία χρόνια, κλάδοι της λαογραφίας, αλλά και της κοινωνικής και πολιτισμικής ανθρωπολογ...

[...] Για τις περιόδους ή την ιστορία της τουρκικής γλώσσας και λογοτεχνίας η ελληνική βιβλιογραφία έχει να παρουσιάσει τις αξιόλογες μελέτες του Ευστράτιου Ζεγκίνη και του Ιωάννη Μπακιρτζή. Θεωρούμε ωστόσο επιβεβλημένη την περαιτέρω συστηματική καλλιέργεια της τουρκικής γλώσσας και λογοτεχνίας στα νεοσύστατα πανεπιστημιακά τμήματα, τα οποία στο πρόγραμμα σπουδών τους έχουν περιλάβει το εν λόγω γνωστικό αντικείμενο. Διότι χάρη στην τουρκική γλώσσα και λογοτεχνία θα αποκτήσουμε μια πληρέστερη γνώση για την κοινωνική ζωή, την ιστορία και τον πολιτισμό των γειτόνων μας, και μά...

Ο Νικηφόρος Γρηγοράς αποτελεί μια από τις σημαντικότερες πνευματικές προσωπικότητες του Βυζαντίου το 14ο αιώνα. Μας άφησε ένα εκτεταμένο και πολυσχιδές έργο, μέσα από το οποίο διαπιστώνει κανείς τη βαθιά γνώση του, την οξεία κριτική του ικανότητα και τη σθεναρή στάση του απέναντι στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπιζε τη βυζαντινή αυτοκρατορία σε μια εποχή παρακμής και κατάπτωσης, έναν αιώνα πριν το τέλος της.

[...] Το θέμα που μας ενδιαφέρει εδώ είναι η απόφαση της κυβέρνησης της Άγκυρας, μέσα σε λίγες μέρες "3/16 Ιουνίου 1921 - 13/30 Σεπτεμβρίου 1921", να στείλει το χριστιανικό πληθυσμό των παραλιακών περιοχών στα βάθη της Ανατολής, για λόγους πιθανολογούμενης κατοχής του Πόντου από τον ελληνικό στρατό με απόβαση στα παράλια του Ευξείνου. Και κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όπως είναι γνωστό, η τότε νεοτουρκική κυβέρνηση είχε στείλει εξορία τους Έλληνες του Πόντου, της Ιωνίας και άλλων περιοχών, στα γνωστά αμελέ ταμπουρού, στο εσωτερικό της Τουρκίας, ενέργεια που εί...

[...] Μέσα, από μια ευρεία έννοια και τα δύο κείμενα, "Στρατηγικόν" και "Σπανέας" συνιστούν λανθάνουσες μορφές και γραφές της πολιτικής και κοινωνικής συνείδησης των βυζαντινών, καθώς περιλαμβάνουν συμβουλές, παραινέσεις και προτροπές, μιας εν μέρει κοινωνικής, ηθικής ατομικής συμπεριφοράς, στην προσπάθεια του βυζαντινού ανθρώπου, να υπερβεί την πολιτική αστάθεια και την προσωπική του αγωνία για το παρόν και το μέλλον της ύπαρξής του και της αυτοκρατορίας. Υπογραμμίζονται, ειδικότερα, οι έννοιες αγωνία και ύπαρξη, για να αιτιολογηθεί το γεγονός ότι τα κείμενα αυτά δεν προσφ...

Η σχολική βιβλιοθήκη, ένα αγαθό που όλοι αναγνωρίζουν την αξία του, αποτελεί ακόμη και σήμερα ζητούμενο στην ελληνική πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αν και θεσμικά η αναγκαιότητα της λειτουργίας της έχει αναγνωρισθεί ήδη από το 1835 με διάταγμα του Όθωνα. Οι μόνες βιβλιοθήκες που υπάρχουν στα δημοτικά σχολεία μας είναι αυτές που ιδρύονται και παραμένουν ζωντανές χάρη στο πάθος και την ευαισθησία μερικών εκπαιδευτικών και στη συνδρομή συλλόγων γονέων, τοπικών φορέων και μεμονωμένων δωρητών. Το βιβλίο αυτό εξετάζει αναλυτικά τη θεσμική εξέλιξη και την εφαρμογή του θεσμού της σχολικ...

Η "Νεοελληνική ιστορία (1204-1940)", εύχρηστη και συνοπτική, χαράζει σε επιγραμματική βάση τις κατευθυντήριες γραμμές της νεότερης και εν μέρει της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Από το 1989 μέχρι σήμερα γνώρισε πολυάριθμες εκδόσεις και με τη σημερινή τροποποιημένη εμφάνισή της αποσκοπεί να γίνει κτήμα του ευρύτερου δυναμικού του τόπου μας. Μπορεί να διαβαστεί ευχερώς και να γίνει καταληπτή ακόμη και από τις τάξεις του γυμνασίου και του λυκείου. Κωνσταντίνος Απ. Βακαλόπουλος, καθηγητής Α.Π.Θ.

Γερμανικά έγγραφα σχετικά με το ζήτημα των ελληνικών σχολείων της Βορείου Ηπείρου στο πλαίσιο της Κοινωνίας των Εθνών (1934 - 1935). - Το Κουτσοβλάχικο ζήτημα μέσα από εκθέσεις του foreign office της περιόδου 1943-1944. - Η εκπαίδευση στη Θράκη και η πολιτική του ελληνικού κράτους από το 1920 ως τις μέρες μας. - Η εφαρμογή των διατάξεων της συνθήκης της Λοζάνης για την προστασία των μειονοτήτων στην Τουρκία και στην Ελλάδα: πρακτικές, στόχοι και αποτελέσματα. Οι μειονότητες μετά τη συνθήκη της Λοζάνης. - (Συνεργασία Ανδρέας Καρακίτσιος) Ανάλυση του ιδεολογικού τρίπτυχο...

Καρπός έρευνας στο αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών, το εν λόγω ζήτημα αποτελεί εντελώς άγνωστο τόπο στη βιβλιογραφίας έχοντας να κάνει άμεσα με τις συνθήκες διαβίωσης της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία του μεσοπολέμου και την αντιμετώπισή της από τον πολιτικό κόσμο της τελευταίας. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα καθ' ολοκληρίαν πρωτότυπο θέμα, η πραγμάτευση του οποίου βασίστηκε αποκλειστικά σε έγγραφα του Υπουργείου Εξωτερικών. Η (εγγενής) πολυπλοκότητα του ζητήματος απαίτησε την κατά τον δυνατόν σαφέστερη παρουσίαση του, γι' αυτό και επελέγη ο λιτός τρόπος του χωρισμού...

Πρωταρχικός μου σκοπός ήταν να συγκεντρώσω και να παρουσιάσω τους κανονισμούς των σωματείων της Ανδριανούπολης και τις λογοδοσίες του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Αδριανουπόλεως. Συγκέντρωσα ακόμη τα καταστατικά της Εκπαιδευτικής και Φιλανθρωπικής Αδελφότητας Κωνσταντινουπόλεως "Αγαπάτε Αλλήλους" των ετών 1882-1889, τα οποία μας παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες για την εκπαίδευση της Ανδριανούπολης και των γύρω κοινοτήτων της. Τα κείμενα αυτά είναι δυσεύρετα και η συγκέντρωσή τους δεν ήταν έργο εύκολο. Απαίτησε χρόνο και κόπο. Θεώρησα σκόπιμα να συμπεριλάβω στην αρχή της εργασίας...

"...Να συνεχίσω; Ναι... Αλλά να μιλάς μόνο για πράγματα σημαντικά, αιώνια", έλεγε ο Τσέχωφ στον Γλάρο. Το να μιλάς για τους Πατέρες της Εκκλησίας είναι πράγματι σημαντικότατο αιώνιο το αφήνω στην κρίση του αναγνώστη. Προσωπικά, καταφάσκω την υποχρεωτικότητα του πατερικού λόγου χωρίς να αρνούμαι τη διιστορικότητά του. Οι Πατέρες εν χρόνω και τόπω έγραψαν. Αλλά ο λόγος τους, καθώς κανείς μυείται διαστέλλοντας τον νου του σ' αυτόν, έχει μια άλλη δυναμική. Μεταφέρει το υποκείμενο από των χθαμαλοτέρων επί τα μετεωρότερα, εκεί που τα πάντα σιγούν και λαλούν. Αυτήν την αίσθηση είχ...

Με τη λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης (1844) και με την παρουσία του λόγιού της σχολάρχη Κωνσταντίνου Τυπάλδου (1844 -1865) διδάσκονται στη σχολή γλωσσικά μαθήματα όπως: Λατινικά, Εβραϊκά, Αρμένικα, Αραβικά και Σλαβωνικά. Για να βοηθήσουν στην καλύτερη εκμάθηση της Σλαβικής, οι καθηγητές ετοιμάζουν διάφορα εγχειρίδια και μεταφράσεις, οι οποίες χρησιμοποιούνται όχι μόνο μέσα στη σχολή αλλά βρίσκουν και θερμή υποδοχή στα σχολεία των σλαβικών επαρχιών. Ο Νεόφυτος Ριλλιώτης (καθηγητής της Χάλκης) στηριζόμενος στη δική του μακρόχρονη παιδαγωγική πείρα και στην...