Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική παραδοσιακή μουσική έχει γίνει η κινητήρια δύναμη του συνθετικού μου έργου. Επανεφευρίσκω, ανασυντάσσω και ανασυνθέτω παραδοσιακά μουσικά θέματα, διατηρώντας την ενέργεια και τη λεπτότητά τους, την αυθεντικότητα του αρχέγονου μοντέλου τους, τον παλμό και την ψυχή τους, ακολουθώντας τα χνάρια των "ανωνύμων" που έφτιαχναν τα δημοτικά τραγούδια. Των κάθε λογής "ανωνύμων" και χωρίς σύνορα συνθετών, έξω από κάθε φυλετικό αυτοθαυμασμό. Καθώς το υλικό αυτό στροβιλίζεται στα χέρια μου, παίρνει αναγκαστικά κάτι από την προσωπικότητά μου (τη δόση την κ...

Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική παραδοσιακή μουσική έχει γίνει η κινητήρια δύναμη του συνθετικού μου έργου. Επανεφευρίσκω, ανασυντάσσω και ανασυνθέτω παραδοσιακά μουσικά θέματα, διατηρώντας την ενέργεια και τη λεπτότητά τους, την αυθεντικότητα του αρχέγονου μοντέλου τους, τον παλμό και την ψυχή τους, ακολουθώντας τα χνάρια των "ανωνύμων" που έφτιαχναν τα δημοτικά τραγούδια. Των κάθε λογής "ανωνύμων" και χωρίς σύνορα συνθετών, έξω από κάθε φυλετικό αυτοθαυμασμό. Καθώς το υλικό αυτό στροβιλίζεται στα χέρια μου, παίρνει αναγκαστικά κάτι από την προσωπικότητά μου (τη δόση την κ...

Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική παραδοσιακή μουσική έχει γίνει η κινητήρια δύναμη του συνθετικού μου έργου. Επανεφευρίσκω, ανασυντάσσω και ανασυνθέτω παραδοσιακά μουσικά θέματα, διατηρώντας την ενέργεια και τη λεπτότητά τους, την αυθεντικότητα του αρχέγονου μοντέλου τους, τον παλμό και την ψυχή τους, ακολουθώντας τα χνάρια των "ανωνύμων" που έφτιαχναν τα δημοτικά τραγούδια. Των κάθε λογής "ανωνύμων" και χωρίς σύνορα συνθετών, έξω από κάθε φυλετικό αυτοθαυμασμό. Καθώς το υλικό αυτό στροβιλίζεται στα χέρια μου, παίρνει αναγκαστικά κάτι από την προσωπικότητά μου (τη δόση την κ...

Ο Γιώργος Κουμεντάκης στο Amor Fati (2007) προσεγγίζει την κρητική μουσική μέσω μιας αφαιρετικής ορχηστρικής γραφής και χωρίς τη χρήση παραδοσιακών μουσικών οργάνων. Οι εναρκτήριες σολιστικές γραμμές των βιολιών παραπέμπουν σε κοντυλιές που μαρτυρούνται στις καταγραφές του Ελβετού μουσικολόγου Samuel Baud-Bovy, σύντομες μουσικές φράσεις, δηλαδή, που παίζονται αρχικά σ' ένα κομμάτι καλαμιού μεταξύ δύο διαδοχικών κονδύλων (κοντύλων), και στη συνέχεια πέρασαν και στη μουσική για έγχορδα παραδοσιακά όργανα (λύρα, βιολί). Όπως η κάθε δοξαριά έχει πολλά γυρίσματα-επεξεργασίες, έτ...

Ο τόμος περιλαμβάνει μια επιλεγμένη και οργανωμένη σε θεματικές ενότητες σειρά κειμένων του συνθέτη Γιώργου Σισιλιάνου, τα οποία αναδεικνύουν την ευρύτητα του θεωρητικού του προβληματισμού και την αγωνία του για την πορεία των μουσικών πραγμάτων, ήδη από τη δεκαετία του 1950. Κείμενα (εισηγήσεις, συνεντεύξεις, δημοσιεύσεις) για τη μουσική παιδεία και τη μουσική πολιτική στην Ελλάδα, κείμενα θεωρητικού προβληματισμού, διαλέξεις πάνω στη σύγχρονη μουσική πραγματικότητα, καθώς και σύντομες αναλύσεις των έργων του αποτελούν το περιεχόμενο του τόμου αυτού, που φιλοδοξεί να α...

Πρόλογος Το δημιουργικό έργο του Ανέστη Λογοθέτη (1921-1994) χωρίζεται σε δύο περιόδους: η πρώτη (1943-1959) περιλαμβάνει έργα σε παραδοσιακή μουσική σημειογραφία, ενώ η δεύτερη (1959-1994) έργα σε μη συμβατική μουσική σημειογραφία (κατά το συνθέτη "γραφική" ή "πολυμορφική"). Βασικό χαρακτηριστικό του προσωπικού του συστήματος σημειογραφίας είναι μια πρωτότυπη σύζευξη μουσικής και εικαστικών τεχνών, με την οποία ο συνθέτης προσπάθησε να περιγράψει τη δομή των έργων του και την εξέλιξή της στο χρόνο. Η Σουίτα για σόλο βιολοντσέλο, LWN 33 (Δεκέμβριος 1952), με τον αρχικό...

Το έργο Permutαtionen [Αντιμεταθέσεις] για κλαρινέτο και κρουστά, LWN 64 (1957) είναι ένα από τα τελευταία έργα της πρώτης δημιουργικής περιόδου του Ανέστη Λογοθέτη (1921-1994), δύο περίπου χρόνια πριν να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη γραφική απεικόνιση της μουσικής του. Φαίνεται μάλιστα πως η μεγάλη αλλαγή στα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποίησε ο συνθέτης από το 1959 ως το τέλος της ζωής του αποτέλεσε το βασικό παράγοντα για να παραμείνει το έργο ανεκτέλεστo για περισσότερο από μισό αιώνα. Η στικτογραφική τεχνική σύνθεσης που ακολουθεί ο Λογοθέτης στο συγκεκριμένο έργο του, συ...

Πρόλογος Το δημιουργικό έργο του Ανέστη Λογοθέτη (1921-1994) χωρίζεται σε δύο περιόδους: η πρώτη (1943-1959) περιλαμβάνει έργα σε παραδοσιακή μουσική σημειογραφία, ενώ η δεύτερη (1959-1994) έργα σε μη συμβατική μουσική σημειογραφία (κατά το συνθέτη "γραφική" ή "πολυμορφική"). Βασικό χαρακτηριστικό του προσωπικού του συστήματος σημειογραφίας είναι μια πρωτότυπη σύζευξη μουσικής και εικαστικών τεχνών, με την οποία ο συνθέτης προσπάθησε να περιγράψει τη δομή των έργων του και την εξέλιξή της στο χρόνο. Το 1966, παρόλη την αφοσίωση του Λογοθέτη στο προσωπικό του σύστημα...

Σημείωμα του συνθέτη Το καλοκαίρι του 1970 συμμετείχα ως βιολίστας-υπότροφος των "Μουσικών Νιάτων Ελλάδος" στην "Παγκόσμια Ορχήστρα Νέων" σε μουσική κατασκήνωση στον Καναδά. Συνάδελφοί μου, νέοι μουσικοί της ορχήστρας, με παρότρυναν να γράψω ένα έργο για κουιντέτο ξύλινων που να έχει ελληνικό χρώμα. Έτσι γεννήθηκε η Μικρή Σουίτα, η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά εκείνο το καλοκαίρι σε απογευματινή συναυλία από μουσικούς της ορχήστρας. Τα πέντε σύντομα μέρη του έργου διαφοροποιούνται ως προς τη ρυθμική αγωγή και το χαρακτήρα τους. Τα μουσικά θέματα που χρησιμοποιούν...

Το θέμα του παρόντος βιβλίου είναι η μουσική σαλονιού, ένας συχνά παρεξηγημένος θεσμός ο οποίος βρήκε τη θέση που του άξιζε στις αρχές του δεκάτου ενάτου αιώνα ως συστατικό-κλειδί της τυποποιημένης κοινωνικότητας. Το σαλόνι περιελάμβανε μια ποικιλία δραστηριοτήτων [...] και μια ποικιλία κοινωνικών ομάδων, από τα αστικά σουαρέ μέχρι τις λαμπρές αριστοκρατικές συγκεντρώσεις όπου συναθροίζονταν οι πιο διάσημες προσωπικότητες της εποχής. Αλλά το κοινό σημείο των περισσοτέρων ήταν η μουσική [...]. Αυτό το βιβλίο φωτίζει ένα μικρό κομμάτι μιας γενικότερης ιστορίας μουσικών εκ...

Η πρώτη μουσικολογική έκδοση μεγάλης κλίμακας γραμμένη στην αγγλική γλώσσα, εκδομένη στην Ελλάδα από ελληνικό φορέα (Κέντρο Ελληνικής Μουσικής - Hellenic Music Centre). Ο συγγραφέας εξετάζει τους όρους και τις προϋποθέσεις της εισαγωγής του μουσικού μοντερνισμού στην Ελλάδα, επικεντρώνοντας στα πρώτα νεοελληνικά πρωτοποριακά έργα που συνέθεσε ο Δημήτρης Μητρόπουλος στη δεκαετία του 1920: "Παν" (1923-24), "Αφροδίτη Ουρανία" (1924), Passacaglia, Intermezzo e Fuga (1924), 14 Invenzioni (1925), Ostinata in tre parti (1926-27) και Concerto Grosso (1928). Το βιβλίο χωρίζεται σε τ...

CHAPTER I The "Diabolus" in Sibelius' Fourth Symphony The catharsis effected by the tritone CHAPTER II Continuity in the Seventh Symphony Conclusion APPENDIX An analysis of the third expansion wave (mm. 72-88) of the Fourth Symphony's first movement