Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια παρέα αντρών, παλαιών συμμαθητών, στα 53 χρόνια τους πια, συνεχίζουν ευλαβικά τις μηνιαίες συναντήσεις τους. Ο μοναχικός Ανάργυρος, που δεν εγκατέλειψε ποτέ τη μητρική εστία, αποτελεί τον συνδετικό κρίκο, κυρίως λόγω επαγγέλματος - είναι ο ψιλικατζής της γειτονιάς. Όλοι παρακολουθούν περίεργοι στην αρχή, ανήσυχοι στη συνέχεια και αποσβολωμένοι στο τέλος τους πολλαπλούς συνεχόμενους θανάτους που αποδεκατίζουν την παρέα. "Σαν να καλεί ο Άγιος Πέτρος την κλάση μας", λένε μεταξύ τους. Η αστυνομική έρευνα μοιραία φέρνει στην επιφάνεια παλιά, καλά κρυμμένα μυστικά. Φιλί...

Η δολοφονία μιας νεαρής φιλολόγου στην Πειραϊκή μπορεί να εξιχνιαστεί μέσα από την αποκάλυψη ενός μεγάλου οικονομικού σκανδάλου στην αυλή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των πολιτικών αναταράξεων που προκάλεσε αυτό το σκάνδαλο στην Αθήνα της εποχής του Δημοσθένη; Και ποια ήταν η σχέση του μεγάλου ρήτορα με το βαρύτιμο αγγείο, που θεωρήθηκε στην εποχή του σύμβολο της διαπλοκής και της πολιτικής διαφθοράς; Πώς ο πόνος μιας μάνας για τον άδικο χαμό του παιδιού της θα την οδηγήσει σε σκοτεινές ατραπούς, όπου τα μαγικά ξόρκια και οι κατάρες των χαλδαίων μάγων θα φορέσουν το π...

Όλα μπερδεύονται γλυκά στην εύφορη κοιλάδα του μυαλού μου, όπου ένα αγγελάκι κυκλοφορεί με άδειο κεφάλι, μια οικογένεια αποκοιμιέται με ψέματα και ξυπνάει με αλήθειες, ένας συγγραφέας ακροβατεί στην ετοιμόρροπη γέφυρα που ενώνει το Χαλάνδρι με τον Δήμο Ουτοπίας. Στον ίδιο τόπο αλλά σε διαφορετικούς χρόνους, η Ανθή θυμώνει με τον Θωμά αλλά στο τέλος τού κάθεται, μια φίλη βολεύεται με τον φορτηγατζή που έφτυνε εδώ και χρόνια, η Βάσω είναι ζευγάρι με τον Τάκη αλλά αγαπάει και τον Δημοσθένη την αδελφή, ο Φίλιππος παίζει το κεφάλι του με τον διάολο, ο Λεωνίδας πορεύεται με τους…...

Μια νέα γυναίκα απολαμβάνει ανέμελη τις διακοπές της σε μια πόλη που την έχει γοητέψει, όταν η ξαφνική κι αναπάντεχη εμφάνιση ενός άντρα απ' το παρελθόν τής ανατρέπει τη ζωή. Εκείνος! "Περίμενέ με" της είχε πει τότε. "Θα σε περιμένω" του είχε φωνάξει. Κι απ' τη μια στιγμή στην άλλη, οι καταχωνιασμένες βαθιά μέσα της μνήμες ορμάνε να την ξαναβυθίσουν στα σκοτάδια μιας κόλασης, απ' όπου πίστευε πως είχε αναδυθεί μια για πάντα. Η νοερή της συντροφιά γίνεται μεμιάς σκόνη. Όσα πίστευε για τον έρωτα, την πίστη, την απιστία, την αφοσίωση, την ειλικρίνεια, τη συνέπεια, τα δυνατά...

Οι άνθρωποι χαράζουν μια ευθεία γραμμή και ονειρεύονται μια Ιθάκη. Βαδίζουν σ' ένα μονοπάτι που ονομάζουν ασφαλές και δεν νοιάζονται αν ο χρόνος το σκεπάζει με φύλλα. Φοβούνται. Μετά, φτιάχνουν ένα άλλοθι να δικαιολογήσει τον φόβο τους. Προσπερνούν τα όνειρά τους κάθε μέρα. Ανακατεύουν τα ζάρια στην τσόχα της ζωής τους. Στρέφουν το βλέμμα στον ήλιο, μα σκεπάζουν τα μάτια με τη χούφτα τους. Οραματίζονται, μα περιμένουν εκείνον που θα τους τραβήξει από το σκοτάδι τους. Τρέμουν το φως της μέρας και αφήνουν τη νύχτα να πάρει τη θέση της στα μάτια τους. Στ...

Γεννημένη σ' έναν τυραννισμένο τόπο, μαθαίνει γρήγορα να αγαπά τη ζωή και τ' ανεκτίμητα δώρα της: τον έρωτα, την ευτυχία να ζει σ' έναν κόσμο που επέλεξε η ίδια, τα χρώματα και τις μυρωδιές γύρω της, τον αλήτη χρόνο, τους φόβους, τη δύναμή της να κοιτάει ψηλά ανασαίνοντας αρμύρες της θάλασσας και ξεστρατισμένους μικρούς θεούς. Συναισθηματικά σοφή από πάντα, με σκηνικό μια πατρίδα που χρόνο με το χρόνο αλλάζει δραματικά, διεκδικεί τις στιγμές της, αποφασίζοντας να ζήσει, να κερδίσει τα χρόνια, όλα τα χρόνια της. Και τι σχέση μπορούν να έχουν μεταξύ τους ένα παιδί που δε...

Τι είναι ποίηση; "Η ανακούφιση από το φόβο, μόλις η λέξη βγαίνει στο χαρτί και διαβάζεται, ότι δεν είσαι μόνη σ' ένα αδειανό δωμάτιο, μιλώντας με τον εαυτό σου". Όνειρα, παραισθήσεις, εικόνες, μνήμες, φαντάσματα και φαντασιώσεις είναι το ζυμάρι. Εσύ πλάθεις την πρώτη ύλη και φτιάχνεις λέξεις, λέξεις φθαρτές και τετριμμένες, που τις αναποδογυρίζεις και δίνεις νέο νόημα: το σοκ, η έκπληξη. Εσύ είσαι 'κεί. για να ελευθερώσεις τη γλώσσα απ' τη φθορά, για να ξαναδώσεις σχήμα και έκφραση στον κόσμο. Της μικρής, άπιαστης και φευγαλέας στιγμής. Του σώματος. Της φαντασίωσης. Της επι...

Υμνήθηκε, δοξάστηκε, λατρεύτηκε ως γιος της Αφροδίτης. Κι αν Ίμερος, ανήμερος σκορπά τα αδηφάγα βέλη του. Δεν ξέρει από σύνορα, από όρια, ούτε από "πρέπει" και κανόνες. Μόνο από "θέλω". Κι οι αντιστάσεις σκήπτρα τού παραδίδονται, όπως αρμόζει σε Βασιλιά-Θεό! Γλυκόπιοτος, μεθυστικός μα βασανιστικός συνάμα, μια ανασταίνει και μια τον θάνατο αγκαλιάζει. Μια κίνηση αέναη της ψυχής της άλογης που υποτάσσεται αμαχητί κι αναζητά την λύτρωση μες στην ενσάρκωση του ονείρου. Άραγε, το πολυπόθητο βρίσκει το μίτο της εκπλήρωσης;

Μια ακολουθία από αυτοτελή κείμενα για τη ζωή μας. Κρυμμένες για καιρό ερωτήσεις και απορίες, στάσεις σε γοητευτικά ενσταντανέ, μικρά καθημερινά αναθέματα, κουβέντες που διαρκούν δεκαετίες, μονόλογοι σε β΄ ενικό που ονειρεύονται να θεραπεύσουν την ανήσυχη φύση μας. Τα κείμενα ανταμώνουν και σαγηνεύονται από τις φωτογραφίες της Ρενέ Ρεβάχ. "... Αλλά βαρέθηκα να αισιοδοξώ μονάχα τα πρωινά, που ο ήλιος λούζει τις απέναντι ταράτσες, ή τα μεσημέρια, αυτά τα ήσυχα μεσημέρια, που τον θόρυβο της πόλης απορροφούν οι κυρίαρχες εξωτερικές τοιχοποιίες κι εγώ στέκομαι θαρρείς σαστ...

"Το ταξίδι από την "Αγία Ελένη" μέχρι τον "Άγιο Αλέξανδρο" Ζηρού μού φάνηκε μακρύ, σαν να έφτασα στην άλλη άκρη του κόσμου. Εξήντα χιλιόμετρα απέχουν τα Γιάννενα από τη Φιλιππιάδα. Σήμερα είναι μία ώρα με τ' αυτοκίνητο αλλά και τότε, με κείνα τα μικρά πράσινα λεωφορεία, δεν ήταν περισσότερο. Πώς μου φάνηκε εμένα το ταξίδι τόσο μεγάλο; Ήταν και η ναυτία μου που επιδείνωνε την ήδη επιβαρυμένη ψυχολογία μου. Από το πρώτο πεντάλεπτο ξερνούσα μες στο λεωφορείο και δεν έπρεπε να κοιτώ από το τζάμι. Έριχνα κλεφτές ματιές έξω κι έπαιρνα βαθιές ανάσες. Έχουμε κι άλλο; Κι άλλο; Πού μ...

Μια δυνατή φιλία και τέσσερις γυναίκες, που κρύβουν τα μυστικά τους σαν καταδίκη μέσα τους. Ένα τάμα στον Αρχιστράτηγο Πανορμίτη της Σύμης, ένας άγγελος που τον λένε Άννα και άντρες-ήττες ή και νίκες ανάμεσα τους, κεντούν μια ιστορία με άρωμα Αιγαίου και νοσταλγική διάθεση. Η Χρουσώ καλοσυνάτη και τρυφερή σαν ζεστό ψωμάκι και η Αλεμήνα με το όνομά της νεράιδας και την κόκκινη κορδέλα στα μαλλιά. Γιατί οι μάνες τους δεν θέλουν να μοιράζονται παιχνίδια σαν παιδιά και σκέψεις σαν γυναίκες; Ποια μυστικά σκοτεινά κρύβονται στα Δωδεκάνησα, από την Κόμισσα με το σημαδεμένο πρ...

Ο Μάνος και η Άννα ξεκινούν τη ζωή τους στην κρίση. Υπερπληθυσμός, μετανάστευση, φτώχεια κι εξαθλίωση, εγκληματικότητα, εθνικισμός και τρομοκρατία είναι το σκηνικό μέσα στο οποίο δημιουργούν την οικογένειά τους και χτίζουν τη ζωή τους. Δεν αντιδρούν όταν πρέπει. Κανείς δεν αντιδρά. Θα εναντιωθούν ποτέ και με ποιον τρόπο; Έτος 2057. Παγκοσμιοποιημένη οικονομία και διακυβέρνηση με κλειστά σύνορα. Απομονωτισμός, τοπικής εμβέλειας διαδίκτυο και μέσα ενημέρωσης. Έλεγχος των γεννήσεων και των θανάτων. Ταξικές κι επαγγελματικές ζώνες ασφυκτικά κλειστές. Όποιος δεν ανταποκρίνετα...

Τριάντα οχτώ χρόνια μετά το Μανιφέστο, το οποίο έβαλε τέλος στην ελευθερία, τη δημοκρατία και τις αξίες. Τίποτα δεν έχει αλλάξει, αλλά και τίποτα δεν έχει μείνει ίδιο. Το Μανιφέστο ζει και βασιλεύει, υπάρχει και εξελίσσεται. Δύο μυστικοί κόσμοι που αντιδρούν είναι αποφασισμένοι να το πολεμήσουν. Θα καταφέρουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους; Μια γνωριμία θα φέρει τα πάνω κάτω. Μια μεγάλη αγάπη. Τι γίνεται όταν έχεις μεγαλώσει στη φωλιά του λύκου αλλά εσύ παραμένεις πρόβατο; Το απόλυτο κακό παίρνει πρόσωπο, σάρκα, οστά και συγκεκριμένο όνομα. Και πρέπει να μπεις στη φωλιά τ...

Σαράντα χρόνια μετά την εγκαθίδρυση του Μανιφέστου, ο κόσμος έχει αλλάξει ριζικά με την επιβολή παγκόσμιας διακυβέρνησης, το κλείσιμο των συνόρων, την απαγόρευση μετακινήσεων και επικοινωνιών, τη δημιουργία οικονομικών ζωνών σε κάθε χώρα, τον έλεγχο γεννήσεων και θανάτων και τον διαχωρισμό των ανθρώπων σε χρήσιμους και ακατάλληλους. Ταυτόχρονα, κάποιοι πολίτες αντιστέκονται δημιουργώντας έναν μυστικό υπόγειο κόσμο, την Ευτοπία, ενώ άλλοι δημιουργούν τους Άλφα και την οργανωμένη και μεθοδευμένη αντίσταση ενάντια στους απάνθρωπους κανόνες του Μανιφέστου. Δυο οικογένειες ακρ...

Θα μπορούσαν να παραμείνουν ζευγάρι. Μα όχι... Ο άντρας διακόπτει κάθε επαφή. Αν της φανερωθεί θ' αποδειχτεί ψεύτης. Αν κρυφτεί, εγωιστής. Έτσι, ανακλώντας το φως της, αφήνεται στο ανερμάτιστο των σκέψεών του. Γίνεται το όχημα που θα ταξιδέψει έμμετρα τη δική της αλήθεια μακριά από τα δεσμά τους.

Στην στιγμή προβάρεται η οπτική, στα ερεθίσματα τοποθετούνται η έμπνευση και τα συναισθήματα... Αξίες, αρχές, απόψεις, πότε σθεναρά χρωματιστές, με αρώματα και πότε με γκριζαρισμένες τις γερασμένες μας ανάγκες... Όλα είναι έμπνευση, που ραντίζει ασταμάτητα με μελάνι το λευκό χαρτί δημιουργώντας, άλλοτε αισιοδοξία απομακρύνοντας το ντρέτο άκαυστο μαύρο κι άλλοτε απαισιοδοξία, εσωτερική πάλη προβληματισμούς κι αβάφτιστα συμπεράσματα. Έτσι δημιουργήθηκε η συλλογή "Έρρωσο", βουτώντας στο μελάνι της ψυχής και του νου, σ' αθόρυβες ή εκκωφαντικές στιγμές.

Το ξεχνάς Πως εδώ στα επίγεια όλα ορίζονται με εμβαδόν Το θρήσκον Το προδοτικόν Και ιδίως η υπομονή που εξάντλησε η απόγνωση Μην χτυπάς με πάταγο την πόρτα Υπάρχει κίνδυνος να ξεκρεμαστεί η ψυχραιμία και να καταδειχθεί η θηριώδης μου καταγωγή

Είναι μαγική η στιγμή όταν όλα εμπλέκονται στο νόημα μιας λέξης. Ο έρωτας, η φιλία, το σκοτάδι, το φως, το όνειρο, η σιωπή, το γέλιο, το δάκρυ, η μοναξιά και πάνω απ' όλα η αγάπη. Εν-πλοκή λοιπόν, σ' ένα διαρκές παιχνίδι που η ζωή ορίζει.