Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι άνθρωποι χαράζουν μια ευθεία γραμμή και ονειρεύονται μια Ιθάκη. Βαδίζουν σ' ένα μονοπάτι που ονομάζουν ασφαλές και δεν νοιάζονται αν ο χρόνος το σκεπάζει με φύλλα. Φοβούνται. Μετά, φτιάχνουν ένα άλλοθι να δικαιολογήσει τον φόβο τους. Προσπερνούν τα όνειρά τους κάθε μέρα. Ανακατεύουν τα ζάρια στην τσόχα της ζωής τους. Στρέφουν το βλέμμα στον ήλιο, μα σκεπάζουν τα μάτια με τη χούφτα τους. Οραματίζονται, μα περιμένουν εκείνον που θα τους τραβήξει από το σκοτάδι τους. Τρέμουν το φως της μέρας και αφήνουν τη νύχτα να πάρει τη θέση της στα μάτια τους. Στ...

H δυναμική Ελληνίδα αρχαιολόγος Ελένη Νάκου, παρουσιάζει την δεύτερη διδακτορική της διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης για την "Έξοδο" των Εβραίων από την Αίγυπτο και ανακοινώνει τη νέα της έρευνα, για τις ρίζες του xριστιανισμού. Σύμμαχό της σε αυτήν την περιπέτεια επιδιώκει να είναι ο φίλος της καθηγητής αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου του Καΐρου Ζάχι Χαβάς. Αλλά ο Χαβάς έχει εξαφανιστεί από την Ιορδανία. Φτάνοντας επί τόπου η Ελένη Νάκου διαπιστώνει πως η προσωπικότητα του Χαβάς είναι πολύ πιο περίπλοκη απ' ό,τι την γνώριζε, ενώ κατηγορείται πως έκλεψε τις μυστηριώδ...

Ο Λουκάς Παπαδόπουλος είναι ένας άνδρας μέσης ηλικίας ο οποίος έχει γυναίκα, παιδιά και ερωμένη. Έχει επίσης κι έναν φόβο που τον καταδυναστεύει ολοένα και περισσότερο, καθώς βλέπει την κόρη του να μεγαλώνει και να ομορφαίνει. Η σκέψη, ότι κάποια στιγμή η δεκαεπτάχρονη Εύα θα ολοκληρώσει με κάποιον άνδρα του προκαλεί φρίκη. Αποφασίζει να την παρακολουθήσει μεταμφιεσμένος ώστε να την ελέγξει. Τα πράγματα όμως δεν πάνε όπως τα σχεδιάζει. Γίνεται αντιληπτός και ζητάει τη βοήθεια του γιου του. Αυτό είναι και η αρχή της περιπέτειάς του, η οποία κορυφώνεται όταν ανακαλύπτει, ό...

Αν ήμασταν σχήμα, θα ήμασταν κύκλος. Χωρίς γωνίες, μόνο καμπύλες. Η αρχή να ενώνεται με το τέλος και να δημιουργεί το πάντα. Με ένα μικρό πείραγμα να γινόμαστε από το μηδέν το άπειρο. Από το τίποτα τα πάντα. Αν ήμασταν χρώμα, θα ήμασταν κόκκινο. Κόκκινο της φωτιάς όταν το πάθος μας θυμώνει και χάνουμε τον έλεγχο. Κόκκινο του δειλινού όταν χανόμαστε ο ένας μέσα στον έρωτα του άλλου. Κόκκινο του κρασιού όταν γαληνεύουμε και ωριμάζουμε μέσα στους εαυτούς μας τους ίδιους. Αν ήμασταν μυρωδιά, θα ήμασταν της βροχής. Ναι, μην παραξενεύεσαι. Έχει μυρωδιά η βροχή. Κάθε σταγό...

Την εποχή των αθώων σκέψεων και των ανοιχτών παραθύρων, γεννιούνται με διαφορά δεκατεσσάρων ημερών, μέσα στον ίδιο Απρίλη, δύο φωτεινά πλάσματα, σε αντικρινά σπίτια παλιών φιλενάδων. Ο δρόμος που χωρίζει τα σπίτια τους είναι κι ο ίδιος που θα τους ενώσει για πάντα. Αρχές της δεκαετίας του '70, και τα παιδιά θα συνδεθούν μ' έναν πρωτόφαντο κι οριστικό τρόπο. Οριστικό; Ο μικρός Γαβριήλ γεννιέται μ' ένα παράξενο χάρισμα: ν' ακούει τις επιθυμίες, τις ευχές, τις προσευχές και τις λαχτάρες όσων τον πλησίαζαν, χωρίς να το επιδιώκει ο ίδιος. Θα μπορέσει ένα άγουρο παιδί να τιθασεύ...

ΣΤΟ γείσο του ημερολογίου ιερή μου ασάφεια προετοίμασέ με για το θαύμα το δυσανάγνωστο. Απόψε καλόπιασα τον φόβο ξυπόλυτη. Μόνο ένα λυχνάρι χρειαζόταν. Λάθος υπολόγιζα στα γυάλινα γοβάκια. Τι αντίληψη κι αυτή να συνταξιδεύω με ματωμένα χνάρια κάθε φορά.

Το νερό πονά. Η ροή του συντονίζεται με την κοσμική ψυχή. Αγκαλιάζει ή διώχνει το σώμα που βυθίζεται μέσα του. Το νερό νιώθει, αισθάνεται. Κλαίει και γελάει, οργίζεται ή χαίρεται, αγκαλιάζει ή πνίγει. Ο Χριστόφορος Οικονόμου το ξέρει αυτό καλά, από γεννησιμιού του. Γι' αυτό και τον φοβίζει. Τον τρομοκρατεί ο ήχος του, η δύναμή του. Είναι η αναμέτρηση των δύο, που θα σηματοδοτήσει την πτώση του ενός και τη νίκη του άλλου. Αυτό νομίζει ο ήρωας. Θα περάσει πολλά για να καταλάβει πως το νερό δεν τον πονά, αλλά τον μαθαίνει. Μέσα από κείνο καταλαβαίνει τον έρωτα, τη μοναξιά, την...

Η δολοφονία μιας νεαρής φιλολόγου στην Πειραϊκή μπορεί να εξιχνιαστεί μέσα από την αποκάλυψη ενός μεγάλου οικονομικού σκανδάλου στην αυλή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των πολιτικών αναταράξεων που προκάλεσε αυτό το σκάνδαλο στην Αθήνα της εποχής του Δημοσθένη; Και ποια ήταν η σχέση του μεγάλου ρήτορα με το βαρύτιμο αγγείο, που θεωρήθηκε στην εποχή του σύμβολο της διαπλοκής και της πολιτικής διαφθοράς; Πώς ο πόνος μιας μάνας για τον άδικο χαμό του παιδιού της θα την οδηγήσει σε σκοτεινές ατραπούς, όπου τα μαγικά ξόρκια και οι κατάρες των χαλδαίων μάγων θα φορέσουν το π...

Δυο διαφορετικοί άνθρωποι, δυο διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται κάτω από ειδικές και παράξενες συνθήκες. Εκείνος, συγγραφέας, μοναχικός, κλεισμένος στα βιβλία του και στον περιπετειώδη κόσμο του. Εκείνη, προϊόν της νυχτερινής ζωής, προσφερόταν σε όποιον της εξασφάλιζε άνεση και χρήμα. Το τίμημα βαρύ... Η ψυχική κούραση, ο φόβος κι η ανασφάλεια έχουν γίνει εφιάλτες κι έχουν αφήσει τα σημάδια τους, ενώ μια διπλή απειλή χτυπάει άμεσα την πόρτα της. Μέσα στο θολό τοπίο της άγριας νύχτας, ο ένας παραβιάζει την πόρτα του άλλου και ανακαλύπτει μια καινούργια, αθέατη πλευ...

Είστε πενηντάρα; Δεν σας φαίνεται! Αλλά ακόμα κι αν δεν είστε (γι' αυτό και δεν σας φαίνεται), το παρόν εγχειρίδιο απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, και αποκλειστικά σε γυναίκες. Πας αρσενικός αναγνώστης θεωρείται εξ ορισμού ύποπτος για κατασκοπεία και κινδυνεύει να υποστεί τις σχετικές κυρώσεις (ήτοι, να διαβάζει γυναικείες "αρλούμπες" κατά τη γνώμη του, "σοφίες" κατά τη γνώμη μας). Τι συλλογάστε λοιπόν κορίτσια; Αγοράστε το! Τόσα και τόσα λεφτά σε μαλακίες ξοδεύετε. "Κι αν δε μ' αρέσει;", θα ρωτήσουν κάποιες. Εντάξει, μία πάνω-μία κάτω (μαλακία εννοώ) δεν κάνει δα κ...

Στη βενετοκρατούμενη Κρήτη του 16ου αιώνα μια σειρά φόνων συνταράσσει την περιοχή του Αμαρίου, ενώ οι Τούρκοι πυρπολούν το γειτονικό Ρέθυμνο. Ο σκληρός τοπικός άρχοντας του Αμαρίου δολοφονείται. Ο δυνατός έρωτας και ο γάμος του νέου Βενετού διοικητή του Ρεθύμνου με τη χήρα αρχόντισσα γίνεται αφορμή ενός μεγάλου ταξιδιού στην ονειρική κοσμοκρατόρισσα Βενετία της εποχής. O πλούτος και η δύναμη της ανώτατης τάξης της Γαληνοτάτης ξετυλίγονται, παρασύρουν τον αναγνώστη, τον παίρνουν μαζί τους στις διασκεδάσεις, στις υπαίθριες γιορτές, στο καρναβάλι, τον ξεναγούν στο παλάτσο τ...

Καλοκαίρι 1944. Λίγο πριν εγκαταλείψουν την Ελλάδα, οι Γερμανοί πυρπολούν, βασανίζουν, αιχμαλωτίζουν, αφανίζουν περιουσίες και ψυχές. Ο πατέρας μου ήταν νέος, γεμάτος όνειρα για τη ζωή, περίμενε τη στιγμή που θα του δινόταν η ευκαιρία για το μεγάλο φτερούγισμα. Ο πόλεμος όμως ανατρέπει τα οράματα. Βρέθηκε στη δίνη του, άγουρος ακόμα από ζωή. Αντιστάθηκε, αρνήθηκε την υποταγή στους κατακτητές, προδόθηκε, συνελήφθη, βασανίστηκε, σύρθηκε στα ναζιστικά στρατόπεδα της Γερμανίας. Έδωσε υπόσχεση να γυρίσει πίσω, στην πατρίδα και στους ανθρώπους του. Πάλεψε καθημερινά για την αξιοπ...

Ο Μάνος και η Άννα ξεκινούν τη ζωή τους στην κρίση. Υπερπληθυσμός, μετανάστευση, φτώχεια κι εξαθλίωση, εγκληματικότητα, εθνικισμός και τρομοκρατία είναι το σκηνικό μέσα στο οποίο δημιουργούν την οικογένειά τους και χτίζουν τη ζωή τους. Δεν αντιδρούν όταν πρέπει. Κανείς δεν αντιδρά. Θα εναντιωθούν ποτέ και με ποιον τρόπο; Έτος 2057. Παγκοσμιοποιημένη οικονομία και διακυβέρνηση με κλειστά σύνορα. Απομονωτισμός, τοπικής εμβέλειας διαδίκτυο και μέσα ενημέρωσης. Έλεγχος των γεννήσεων και των θανάτων. Ταξικές κι επαγγελματικές ζώνες ασφυκτικά κλειστές. Όποιος δεν ανταποκρίνετα...

Η Κλωθώ είναι η Κόρη της Ανάγκης, κατά τον Πλάτωνα. Η Μοίρα που υφαίνει το νήμα της ζωής των ανθρώπων. Κι ύστερα, δίκαια εκείνοι αναρωτιούνται: τα χαρίσματά μας τα επιλέγουμε ή μήπως είναι με κάποιον τρόπο προαποφασισμένα; Ποιες αναμνήσεις χάνονται και ποιες διατηρούνται; Τρεις εντελώς διαφορετικές γυναίκες. Οι απρόσμενες ανατροπές, η υπεροψία τής αρτιμελούς αυτάρκειας, η τρυφερή ευφυΐα της αναπηρίας, το αναπόφευκτο και ο έρωτας. Όλα χάνονται στην ανυπαρξία κι όλα πλάθονται από την αρχή. Κι αν το κλειδί της ευτυχίας τους το έψαχναν σε λάθος τσέπη; Κι αν η εμπιστοσύνη σαν...

Ο χρόνος, τα γεγονότα, τα πρόσωπα. Όπλο στον κρόταφο. Κι η ζωή γελά. Όλα μια ψυχοπαθής πλάνη.

Γι' αυτές τις Κυριακές που αναμέναμε και μόνο τα πρωινά τους βιαστικά ονειρευτήκαμε. Γιατί τα μεσημέρια γλίστρησαν οι ώρες και νύχτωσε νωρίς. Νωρίτερα απ' όσο θέλαμε. Και αν -κάποιες Κυριακές- πετάξαμε τις τεμαχισμένες ευτυχίες γιατί ήταν λέει μικρές;

Η φύση είναι το συστατικό από το οποίο αποτελείται η ύπαρξή μας. Τα τέσσερα στοιχεία της εναλλάσσονται στον αέναο κύκλο της ζωής, στη γη ετούτη που βρέθηκαν οι ψυχές μας. Πλέουμε μέσα στα κύματα του σύμπαντος, απειροελάχιστη είναι η μορφή μας. Στον καθένα, αντιστοιχεί κι ένα κομμάτι γης, μέσα από τον κλήρο που του έλαχε. Σεβάσου αυτό που σου δόθηκε κι αγάπησέ το. Σεβάσου τον εαυτό σου και πρόσεχέ τον. Γίνε ένα με την φύση σου. Στροβιλίσου στον άνεμο και γύρισε πίσω στον τόπο που γεννήθηκες, εκεί που οι παφλασμοί και τα κοχύλια βασιλεύουν.

Υμνήθηκε, δοξάστηκε, λατρεύτηκε ως γιος της Αφροδίτης. Κι αν Ίμερος, ανήμερος σκορπά τα αδηφάγα βέλη του. Δεν ξέρει από σύνορα, από όρια, ούτε από "πρέπει" και κανόνες. Μόνο από "θέλω". Κι οι αντιστάσεις σκήπτρα τού παραδίδονται, όπως αρμόζει σε Βασιλιά-Θεό! Γλυκόπιοτος, μεθυστικός μα βασανιστικός συνάμα, μια ανασταίνει και μια τον θάνατο αγκαλιάζει. Μια κίνηση αέναη της ψυχής της άλογης που υποτάσσεται αμαχητί κι αναζητά την λύτρωση μες στην ενσάρκωση του ονείρου. Άραγε, το πολυπόθητο βρίσκει το μίτο της εκπλήρωσης;

"Τι παγωμένο σπίτι!" έλεγε με απόγνωση η μικρή Μαρίνα, που ζούσε παρά τη θέλησή της στην Πύλη του Ουρανού. Ποια είναι η Πύλη του Ουρανού; Ποιοι καθορίζουν τις τύχες των μικρών παιδιών; Τι ένοχα μυστικά κρύβουν; Αυτά ακριβώς θα μας αποκαλύψει η ηρωίδα μας, που εξαιτίας τής ορφάνιας της έζησε εκεί μέσα, κάτω από τις διαταγές άγνωστων σε εκείνη ανθρώπων. Θα μας εξομολογηθεί με ανοιχτή καρδιά τα βιώματά της, θα μας μιλήσει για καλούς κι αγαπημένους ανθρώπους που τη βοήθησαν να καλλιεργεί το όνειρό της για μια καλύτερη ζωή, αλλά και για άλλους που έχασαν τον δρόμο τους κι αποδ...

Μερικές φορές ίσως χρειάζεται να κάνεις κάποια βήματα πίσω για να μπορέσεις να πας μπροστά. Ίσως χρειάζεται να διασχίσεις την αντίστροφη πορεία μέσα από τους δρόμους που σε οδήγησαν ως εδώ. Να φτάσεις στην αρχή, εκεί που έκανες το πρώτο σου λάθος κι ύστερα δεν μπορούσες πια να ξεφύγεις, όσο κι αν προσπαθούσες. Κι αφού κάθε παλιά βεβαιότητα γκρεμιστεί κι αλαφρύνεις απ' τα βαρίδια που κουβαλάς, τότε μπορείς πια να ελπίζεις πως τίποτα δεν πήγε χαμένο, τίποτα δεν ήταν μάταιο. Ίσως ήρθε, πια, η ώρα να βρει το ανέστιο παρελθόν ένα σπίτι.