Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

- Πώς περιγράφουν τον ιδιόρρυθμο σκηνοθέτη φίλοι και συνεργάτες του - Ο ίδιος για τα παιδικά του χρόνια - Τολμηρές αφηγήσεις - Οι προτιμήσεις κι οι έρωτές του - Το πάθος του για τη ζωή - Το ταξίδι του στην Ελλάδα - Το ταξίδι του στις Ηνωμένες Πολιτείες - Οι αυτοκαταστροφικές τάσεις του - Οι αντιθέσεις του με το αμερικάνικο καλλιτεχνικό κατεστημένο - Ο Βέρνερ Φασμπίντερ και οι επιδόσεις στην ομοφυλοφιλία

Δανείζομαι, και υποστηρίζω, αυτή τη μεταφορά από ένα απ' τα καλύτερα δείγματα του κινηματογράφου επιστημονικής φαντασίας. Ο Πλανήτης των πιθήκων και Η Επιστροφή στον Πλανήτη των πιθήκων ήταν δύο ταινίες που στηρίχτηκαν στην υπόθεση ότι μετά από μια κορυφαία πράξη ανθρώπινου παραλογισμού, τον πυρηνικό πόλεμο, ηγεμονεύουν οι πίθηκοι και έχοντας βιώσει αυτήν τη φρικαλέα εμπειρία αρχίζουν να καταδιώκουν όσους από τους ανθρώπους επέζησαν, ώστε να μην ξαναδημιουργήσουν τα τέρατα της Λογικής. Μπορεί ο πυρηνικός πόλεμος να μην έχει ακόμα γίνει, έγινε όμως ένας τρίτος παγκόσμιος ψυχ...

Στεναγμοί και ουρλιαχτά από ανείπωτα δεινά αντηχούσαν μέσα μου. Θυμόμουν με πίκρα ονομασίες πόλεων, μέρη που αγάπησα και με πρόδωσαν, τα χιονισμένα βουλεβάρτα, τα κρυστάλλινα νερά του Δούναβη, τα βιολετί δειλινά, τα πορφυρά σύννεφα, τους χαμένους έρωτες που 'ρθαν και φύγαν σαν τα βαπόρια της οδύνης. Οι δυνάμεις που μ' οδηγούσαν να συλλογιέμαι και να σκέφτομαι δεν ήταν λέξεις, ήταν η ζωή μου. Μια θύελλα. Ένα μακρινό άστρο. Ένα δάκρυ... Με το "Brooklyn" ο Μιχάλης Μοίρας ολοκληρώνει την Τριλογία της Νέας Υόρκης (προηγήθηκαν "Ο Λαθραίος" και ο "Παίχτης στο Χρόνο"). Και το βιβλ...

Θα προβώ σε μια αποκάλυψη εξ απορρήτων: Η υπεροψία είν' εκείνη που σώζει το δολοφόνο απ' την τρέλλα προτού ή έπειτα απ' τη διάπραξη του φόνου. Το υπερφίαλο της γνώσης, ότι ένας άνθρωπος, όπως εγώ, μπορεί να επέμβει τόσο καταλυτικά στην προδιαγεγραμμένη τάξη των πραγμάτων, αποτελεί το πιο μεθυστικό όραμα. Όμως, δεν πρόκειται για μια αίσθηση διάρκειας. Πρόκειται μόνο για μια αίσθηση περαστική σαν αστραπή, καθοριστική σαν σφαίρα. Το άγγιγμα, λέω, με το μαγικό ραβδί της νεράιδας. Αυτό είναι όλο. Ή μάλλον, αυτή είναι η υπόσχεση. Η γοητεία. Η υπόσχεση ότι θ' ανακαλύψει, οποιοσ...

Τα δέκα κείμενα, εκτός των δύο εισαγωγικών, που βλέπουν σήμερα το φως της δημοσιότητας στον συλλογικό αυτόν τόμο, αποτελούν οι, κατάλληλα εκ των υστέρων επεξεργασμένες, ανακοινώσεις, οι οποίες έγιναν κατά τη διάρκεια της ημερίδας η οποία οργανώθηκε στις 15 Μαΐου 1993 για την καλύτερη γνωριμία του ελληνικού κοινού με το σημαντικό έργο του διακεκριμένου Γάλλου κοινωνιολόγου Pierre Bourdieu και ιδιαίτερα το σχετικό με την κοινωνιολογία της παιδείας (της εκπαίδευσης και της πολιτισμικής κοινωνικοποίησης). Θα πρέπει να τονιστεί ότι εμείς οι συγγραφείς και όταν επεξεργαστήκαμε τι...

Γεννήθηκα δεν ξέρω πότε και που. Αναζητώντας την ιαματική ομορφιά και την αλήθεια που ελευθερώνει, βρέθηκα στους δρόμους της ποίησης: Ω μαγικέ μου πρώτε κόσμε που αποτύπωνες την ομορφιά σε ζωντανά επάνω πράγματα... Τα δυο κυρίως ποιητικά έργα μου (που μαζί αποτελούν τις "Μεταμορφώσεις του Μηδενός"), είναι το "Μανθρασπέντα" και "Ο Καθρέφτης του Πρωτέα". Στο πρώτο έργο κυρίαρχο στοιχείο είναι η φωτιά· στο δεύτερο έργο κυρίαρχο στοιχείο είναι το νερό. Το πρώτο έργο τελειώνει με τον ήλιο· το δεύτερο έργο τελειώνει με τη νύχτα. Δυο έργα αυτόνομα κι ανεξάρτητα μεταξύ τους που όμ...

Στα τέλη του 15ου αιώνα ένας γέρος Φλαμανδός διδάσκαλος βάζει μέσα σε έναν από τους πίνακές του, εν είδει μιας σκακιστικής παρτίδας, το κλειδί ενός μυστικού που μπόρεσε να αλλάξει την ιστορία της Ευρώπης. Πέντε αιώνες αργότερα, μια νέα συντηρήτρια έργων τέχνης, ένας ομοφυλόφιλος αντικέρ και ένας εκκεντρικός σκακιστής ενώνουν τις δυνάμεις τους στην προσπάθειά τους να λύσουν το αίνιγμα. Η έρευνα θα τους οδηγήσει σε μια συναρπαστική αναζήτηση, στην οποία οι κινήσεις του παιχνιδιού θα ανοίξουν προοδευτικά τις πόρτες ενός μυστηρίου που θα καταλήξει να εμπλέξει όλους τους πρωτ...

Αλλά ο αληθινός πυρετός του πόθου, η αληθινή κάψα ενός πάθους, που δεν παύει να καίει, που δεν παύει να συναρπάζει, στην ψυχή ενός άντρα, δεν είναι άλλη παρά η διακαής λαχτάρα του να ταυτιστεί με τη γυναίκα που αγαπά. Ποθεί να δει με τα ίδια μάτια, ν' ακούσει με τα ίδια αυτιά, ν' αγγίξει με την ίδια αίσθηση αφής, ν' απωλέσει την ταυτότητά του, να τυλιχτεί, να τονωθεί. Γιατί, ό,τι κι αν ειπώνεται για τις σχέσεις των φύλων, δεν υπάρχει άντρα που ν' αγαπάει μια γυναίκα και να μη λαχταράει σ' αυτήν να πάει, μέσα της, εκεί, εντός, για να ξαναβρεί τις χαμένες του δυνάμεις, να ξαν...

Να πώς έχουν τα γεγονότα: έφυγα μ' ένα τουρμποτρένο, πέρασα τις ζώνες του σκοταδιού, τις μαυρόασπρες βιομηχανικές ζώνες, τα κυμαινόμενα σύνορα. Έπειτα, κοιτώντας πίσω μου είδα τους ψυχεδελικούς χορούς στο Φίλμορ και στο Άβαλον και πιο πίσω τα χούλα-χουπ και τα φουρώ και τον Έλβις Πρίσλεϋ να τραγουδάει το "Lawdy Miss Clawdy". Και λίγο πιο μπροστά, το Άλφαμπετ Σίτυ, το βασίλειο των βανδάλων. Κι εγώ στεκόμουν στη μέση, πάνω στα συντρίμμια κι ο ήλιος με διαπερνούσε κι έπειτα με διαπερνούσε η νύχτα. Κι έλεγα, ας έρθει η βροχή, ας έρθει η βροχή. Όταν έβρεχε στη λεωφόρο D, οι φωτι...

Όμως υπάρχει μια τελειωτική απορία. Η ιστορία στον νου μου είναι σαν εκείνες τις εικόνες της Γκεστάλτ που τη μια στιγμή δείχνουν έναν αντικείμενο και την άλλη στιγμή ένα άλλο, κι ενώ το διφορούμενο σχέδιο παραμένει πάντοτε το ίδιο. Η ίδια ιστορία δείχνει πότε το δικό του πρόσωπο αποτρόπαιο και πότε το δικό μου. Η εύκολη λύση ότι και οι δύο φταίξαμε εξίσου δεν επαρκεί. Γιατί δεν υπάρχει αυτό το "εξίσου".

Κι έπειτα, ο νέος, βρέθηκε ακούσια να κρατά ένα πακέτο γράμματα τακτοποιημένα σε ομοιόμορφους φακέλους που όλοι ως αποδέκτη τους είχαν το ίδιο άγνωστο σ' αυτόν όνομα σκαλισμένο με καλλιγραφία περισσή. Ο Γρηγόρης Π. του τάσφιγγε στα απρόθυμά του χέρια λέγοντας, ταυτόχρονα, κάτι τόσο σιγά που μόνο τον τόνο επιμονής μπορούσες να διακρίνεις. Ο νέος, όμως, ακούστηκε να αρνείται σθεναρά τον αλλότριο ρόλο, την ξένη υιοθεσία και θάλεγε κανείς πως όλα είχαν λήξει εκεί. Πως είχε επιδέξια απεμπλακεί. Παρ' όλα αυτά, αργότερα, θα έχει πειθήνια αποδεχτεί να παίξει το παιχνίδι. Παρέα με...

Η Ανάσταση του Χριστού, η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας έχει συγκινήσει κι' εμπνεύσει πολλούς Έλληνες ποιητές μες στο χρόνο. Η παράθεση σχετικών ποιημάτων που ακολουθεί δεν αποσκοπεί στο να καλύψει κανένα φάσμα της συγκεκριμένης θεματολογίας, αλλά στο να καταδείξει πως, σπουδαίοι και άξιοι ποιητές του αιώνα μας χωρίς να παγιδευτούν στην απλοϊκότητα ή στην υπερβολή, περνούν το μήνυμα του Πάσχα, την ατμόσφαιρα και τη σημασία του, αυτόνομο ή σε συνδυασμό με δικές τους προσωπικές καταστάσεις, εν ανθηρώ Έλληνι λόγω. [...] (Γ. Κ. Καραβασίλης)

Στις παραμονές της συμπλήρωσης ενός αιώνα από τη γέννηση του Φράνκο, ένας συγγραφέας εκλαϊκευτικών βιβλίων και βιογραφιών διασήμων ιστορικών προσώπων παίρνει την εντολή από τον εκδότη του να γράψει μια βιογραφία του δικτάτορα όπου ο ίδιος θα αφηγείται τη ζωή του. Ο Μαρθιάλ Πόμπο, αντιφρανκικός μια ολόκληρη ζωή, ξεκινά το γράψιμο αλλά όταν δεν μπορεί πια να αφήσει ασχολίαστα όσα λέει ο στρατηγός απαντάει στον αυτοβιογραφούμενο. Στην ουσία απαντάει με σχιζοφρενικό τρόπο στον ίδιο του τον εαυτό και προσπαθεί να παρουσιάσει, σε αντίστιξη προς την αφήγηση του στρατηγού, μερικές...

Όπως στη θεωρία αλλά και στην πρακτική εκτέλεση των ταινιών του ο Μαρκόπουλος είναι -ίσως ο μοναδικός στον κόσμο- μετασχηματιστής ρυθμών, παρόμοια και στα γραπτά του κυριαρχεί αναλογικά μια δόμηση τέτοιων στοιχείων που τον κατατάσσουν σε συγγραφέα μιας εικαστικά μεταπλασμένης ελληνικής παράδοσης που εμφορείται από πρωτεϊκή διαλεκτική, η οποία αγγίζει τα όρια της αποστασιοποίησης από τους γνωστούς και τετριμμένους ορισμούς που καθορίζουν τις ιδέες και τα πράγματα.

"Ψάχνω για έναν Έλληνα ζωγράφο ονόματι Αλέκος Φαραντούρης, μάλλον χωρίς άδεια παραμονής και πιθανόν αδελφή. Δεν του φαίνεται όμως. Ζωντανό ή νεκρό. Τηλεφώνησέ μου."

Το βιβλίο του Έκο για τον Τζαίημς Τζόυς αποτελεί ένα πολύτιμο κλειδί για την κατανόηση του μεγάλου Ιρλανδού συγγραφέα. Ο Έκο εξετάζει διεξοδικά όλες τις "ποιητικές", τις κατασκευαστικές τεχνικές, και τους στόχους του Τζόυς από τα πρώιμα γραπτά του μέχρι τις δύο τελευταίες μεγάλες συνθέσεις του, τον "Οδυσσέα" και το γριφώδες νυχτερινό έπος "Finnegans Wake". Ο Έκο αποκαλύπτει με την ανάλυσή του το βάθος και το κύρος του μετασχηματισμού που προκάλεσε ο Τζόυς στη Σύγχρονη Λογοτεχνία και γενικότερα στην ιστορία του πολιτισμού μας.

Ένας νεαρός δάσκαλος, προσπαθώντας να απαντήσει στην απορία του αδελφού του "από πού έρχονται τα παιδιά στον κόσμο" αλλά και να βελτιώσει το πενιχρό εισόδημα του, ανακαλύπτει ότι το βρέφος των γειτόνων του - πριν ακόμα μάθει να μιλά - παράγει κάποιους περιέργους ήχους, που δεν είναι παρά η γλώσσα του πλανήτη όπου ζούσε πριν γεννηθεί στη Γη. Όμως η ανακάλυψη αυτή δεν είναι το μοναδικό παράδοξο που συναντά ο νεαρός δάσκαλος στην αρχή της επαγγελματικής του ζωής. Ακόμα πιο παράδοξο είναι το γεγονός ότι το βρέφος συνάντησαν - ως φοβισμένο πολίτη ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος -...