Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

To βιβλίο αφορά την προσωπική μαρτυρία του Αρουτιούν Καμπουριάν από την καταστροφή της Σμύρνης. Τότε, σε ηλικία 16 ετών, ο συγγραφέας μαζί με άλλους μειονοτικούς κατοίκους της Σμύρνης οδηγήθηκε στα βάθη της Ανατολής από τον τουρκικό στρατό. Όλες αυτές τις κακουχίες, όλη αυτή την περιπέτειατα έγραψε σε ένα τετράδιο, μετά την απελευθέρωσή του και τον ερχομό του στην Ελλάδα, στην αρμενική γλώσσα. Μετά από πολλά χρόνια το ανακάλυψε η ανιψιά του -και θετή του κόρη-, ο κ. Ζαβέτ Κρικοριάν το μετέφερε από το χειρόγραφο σε ηλεκτρονική μορφή και ο κ. Αγκόπ Τζελαλιάν το μετέφρασε στα...

Οι περιπέτειες που ξεκίνησαν στο "Νησί των ανέμων" και τον "Ανεμοδαρμένο" συνεχίζονται με την Έλενα να ξανασμίγει με τον εξόριστο γιο της Ιωσήφ. Ο πρώην γενίτσαρος αναζητά τώρα το χαμένο γιο του, που γεννήθηκε από την παράνομη σχέση του με τη Σελίνα, την οδαλίσκη του σουλτάνου Μαχμούτ. Το "Ακολουθώντας τον άνεμο" μας ταξιδεύει στη Χίο, τη Σύρο, την Αθήνα, το Λονδίνο και την Κωνσταντινούπολη από το 1838, μια μεταβατική περίοδο για το ελληνικό έθνος, έως το 1858, όταν ακόμα το ελληνικό κράτος αγωνιζόταν για να γίνει μια πραγματική δημοκρατία. [...]

Μυθιστόρημα; Επιστημονική φαντασία; Δοκίμιο; Μεταφυσική ενόραση της επόμενης μέρας; Ή μήπως μια αναζήτηση στον χωροχρόνο και το μεγάλο άγνωστο; Η συγγραφεύς δεν σχεδιάζει μια απόκριση σ' αυτά τα ερωτήματα ούτε ταξινομεί το βιβλίο της σε μια καθορισμένη φόρμα. Οι ήρωές της, η Διοτίμα και ο Όριμαρ είναι οι ακροβάτες του χάους. Αιωρούνται στον χωροχρόνο αναζητώντας τη Μυστική Πύλη που θα τους οδηγήσει σε μια διαχρονική συνάντηση με κορυφαίες μόρφες της ιστορίας αλλά και του μύθου. Μην αναζητήσει ο αναγνώστης το κλειδί αυτής της Πύλης... Είναι κρυμμένο στο βάθος του υποσυνει...

Ανάγκαζε αλήθεια την Μαρία Κάλλας η μητέρα της να τρώει καθημερινά τυρί για να διατηρεί τις φωνητικές της χορδές άρτιες; Ποιά ήταν η ασθένεια του Βαν Γκογκ από την οποία έλεγε πως έπασχε ο Ουίλλιαμ Μπάροουζ και γιατί οι πωλήτριες των καταστημάτων ορκίζονταν πως η Μέριλυν Μονρόε μύριζε άσχημα; Φρικτά κουτσομπολιά. Φήμες. Καλοσχεδιασμένες διαδόσεις. Πολύ μεγάλες κακίες που δεν εμπόδισαν ωστόσο την "μυθογεννητική ισχύ" των ειδώλων να μείνουν στην ιστορία ή στην αθανασία. Η Μπέλλου δηλητηρίασε τον σύζυγό της ναι, αλλά ποτέ δε θα μάθουμε αν ερωτεύτηκε τον Τσιτσάνη. Και ο Ρεμ...

Η φωτογραφική έκδοση "Albania" του Γιάννη Δήμου, κυκλοφορεί από την Apeiron Photos. Πρόκειται για μια διαφορετική δουλειά που αναδεικνύει το εύρος και την ποιότητα της φωτογραφικής ματιάς του Δήμου. Σαράντα-πέντε χρόνια σταλινικής δικτατορίας και διεθνούς απομόνωσης έκαναν την Αλβανία του 20ού αιώνα, μια χώρα χωρίς εικόνες. Παρά την εγγύτητά της Αλβανίας με την Ιταλία και την Ελλάδα, έμοιζε για πολύ καιρό λες και οι Αλβανοί δεν είχαν άλλα πρόσωπα, πόλεις ή ζωές εκτός από εκείνα που όριζε η κρατική γραμμή και προπαγάνδα, που έτρεφε διαρκώς ο Enver Hoxha και η δικτατορία το...

Απρόσμενο, αυθόρμητο, τραγικό και πηγαίο το έργο του Αλέξη Ακριθάκη (1939-1994), περνά μέσα από διαφορετικούς, ασυμβίβαστους δρόμους, και συνιστά, στη σύγκλισή τους, μια πρωτογενή και ερευνητική καλλιτεχνική πράξη. Ως δημιουργός έρχεται στην τέχνη αυτοδίδακτος και γνώστης πρώτα της ζωής και του δρόμου και μετά των μουσείων και της ζωγραφικής. Η σχέση του με την ποίηση εμπνέει τα πρώτα βήματα του στην Αθήνα και τον καθιερώνει με το περιβόητο πια, τσίκι τσίκι. Νεαρός στο Παρίσι, γνωρίζει από κοντά την περιπέτεια του υπαρξισμού. Στην Αθήνα συμβάλλει ενεργά στην ανανέωση της κ...

Η Χάρις Αλεξίου... Στις 200 σελίδες αυτής της έκδοσης, φυλλομετρά κανείς την μέχρι τώρα διαδρομή της.... Μέσα από φωτογραφίες και λόγια... Στιγμιότυπα και πορτραίτα... Φωτογραφίες που καθρεφτίζουν εποχές, φωτογραφίες που σημάδεψαν εποχές, φωτογραφίες που αποκαλύπτουν εποχές... Και λόγια... Δικές της αφηγήσεις, δημοσιεύματα εποχής, αλλά και προσωπικά σχόλια και συμπεράσματα, αποτελούν τη βάση των κειμένων του Γιώργου Τσάμπρα. Είτε οριοθετώντας τους βασικούς άξονες, είτε προσεγγίζοντας επί μέρους λεπτομέρειες και σκέψεις, από όλη αυτή τη...

Το φαναράκι του Ισάκ φωτίζει τους χωματόδρομους και τα στενά δρομάκια, ενώ αυτός ανηφορίζει στη γειτονιά του, το "Αλήμπεη της Αλεξανδρούπολης". Από τις αυλές ξεπροβάλλουν και φωτίζονται τα πρόσωπα των ηρώων του. Ταπεινοί άνθρωποι καλωσορίζουν τον αναγνώστη και του ανοίγουν τρυφερά την πόρτα της καθημερινότητας τους. Ο συγγραφέας ξεκλειδώνει τη γλώσσα. Ιδιότυπη. Καππαδοκική. Τα πρόσωπα και τα γεγονότα, υπαρκτά. Μας εισάγουν στην ιστορία της γειτονιάς αλλά και της πόλης της Αλεξανδρούπολης, σχεδόν από τις αρχές έως και τα μέσα του προηγούμενου αιώνα, με γοητεία μυθιστορηματικ...

Παρόλο που πέρασαν τόσα χρόνια από τότε που ήμασταν παιδιά, θυμόμαστε κι η Ζωρζ κι εγώ ένα σωρό λεπτομέρειες της παιδικής ζωής μας και κάθε φορά που βρισκόμαστε όλο και κάτι θα έχουμε να πούμε για τα δυο κοριτσάκια, τις αχώριστες φίλες μα και τις τόσο διαφορετικές. Μπορεί να περάσαμε δύσκολα χρόνια πολέμου και κατοχής, να πεινάσαμε, να κρυώσαμε, να φοβηθήκαμε, μα οι στιγμές που ζούσαμε ήτανε τόσο δυνατές, τόσο γεμάτες. Κι αν τώρα γράφουμε αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια, είναι γιατί κάποια συναισθήματα είναι κοινά σ' όλα τα παιδιά όλων των εποχών.

Πρώτα, η μουσική. Μια θεσπέσια μουσική που κατέβαινε μαζί με το ρεύμα και σκορπιζόταν στο πιο πράσινο και το πιο γιγάντιο δάσος του κόσμου. Μετά, ο μεγάλος ποταμός. Κόκκινος. Πάνω στο ποτάμι, μια σχεδία. Πάνω στη σχεδία, ένα πιάνο. Λευκό. Και, μπροστά στο πιάνο, καθισμένος σε σκαμνί, ένας μουσικός. Μαύρος. Όταν οι σκληροτράχηλοι τυχοδιώχτες ενός απομονωμένου οικισμού στα βάθη της Αμαζονίας βλέπουν να υλοποιείται μπροστά στα μάτια τους η παραπάνω οπτασία, καταλαβαίνουν ασυνείδητα ότι ένα ρήγμα άνοιξε στον κόσμο τους. Στην ωμή πραγματικότητα της ανελέητης πάλης με τη φύση κα...

Είναι όμορφη και είναι πριγκίπισσα. Είναι η Αμάντα, η πριγκίπισσα της Ανθοχώρας. Όλοι και όλα στα πόδια της... Πιο παραμυθένιο δεν γίνεται. Πιο ανθρώπινο, όμως; Μαθαίνει να την αγαπούν... Αλλά ξέρει να αγαπά; Χρειάζεται πλούσια δώρα η αγάπη; θέλει μαγικό ραβδί ή αγκαλιά; Εκείνη είναι μόνο ένα παιδί και μεγαλώνει με όσα του μαθαίνουν. Μια περιπέτεια εκεί που φυλάγονται του κόσμου τα ιερά, μια μεταμόρφωση... χωρίς φτερά θα της αλλάξει τη ζωή.