Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το λεύκωμα περιέχει φωτογραφίες από το φυσικό τοπίο του Λυκαβηττού.

Η μονογραφία αυτή είναι μια πρωτότυπη εργασία που όμοιά της φαντάζομαι δεν έχει εκδοθεί. Δεν τη θεωρώ δημιούργημα απόλυτα δικό μου. Εγώ απλώς συγκέντρωσα τα στοιχεία και σκέφθηκα να τα αξιοποιήσω με βάση τις γνώσεις και τις εμπειρίες που διέθετα. Περισσότερο ανήκει σε όσους ανταποκρίθηκαν στην προσπάθειά μου να δημιουργήσω μια βιβλιοθήκη φωτογραφιών των συντοπιτών μου, παλιών και νέων. Η προθυμία τους να βοηθήσουν ήταν έκδηλη. Εκείνο όμως που με εξέπληξε και ιδιαίτερα με συγκίνησε ήταν το γεγονός ότι κάποιοι με εμπιστεύτηκαν και μου έδωσαν τα κλειδιά να ανοίξω μόνος μου το...

"Το σπίτι" δεν γειτνιάζει απαραιτήτως με τους διπλανούς μου. Δεν χτίστηκε στην Αθήνα την πρωτεύουσα της Ελλάδας. Είναι της οικουμένης "Το σπίτι". Κρατάνε σκοπιά οι 3 αράδες του χαϊκού. Εναλλάξ παρατηρούν τη χλόη που μεγαλώνει, Μια κόκκινη αγκαλιά, το λιγομίλητο φεγγάρι, Το σφαγείο του κόσμου μας. Η πληθώρα του λόγου καιγόμενη, αφήνεται στο αναγκαίο, εμπιστευτικό 5,7,5 των συλλαβών του χαϊκού. Ζ. Σαβίνα

"Οι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι θείοι Πατέρες" με πολλή σοφία όρισαν να ψάλλετε κατά την περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής, ανάμεσα στις τόσες άλλες θεσπισμένες κατανυκτικές Ακολουθίες, και η Ακολουθία των Χαιρετισμών της Θεοτόκου τις τέσσερις πρώτες εβδομάδες των νηστειών και η Ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου στο σύνολο του την Παρασκευή της πέμπτης εβδομάδας. Και τούτο διότι η Παναγία, ως το πλήρωμα όλων των αρετών, είναι το πιο τέλειο υπόδειγμα για τους αγωνιζόμενους πιστούς, προς μίμηση του οποίου δέον να κατατείνουν όλες οι αγωνιστικές τους προσπάθειες.

[...] Η ποίηση κατάντησε μια κλειστή υπόθεση. Κανέναν δεν ενδιαφέρει. Οι ποιητές βγήκαν από τη ζωή. Κλείστηκαν στο καβούκι τους και ομφαλοσκοπούνε. Απ' όλη αυτή τη στιχοπλημμύρα τίποτα δε θα μείνει. Ή σχεδόν τίποτα. Ο σουρεαλισμός, η σκοτεινότητα, έδιωξε τον κόσμο από την ποίηση. Κανένας δεν τη ζητάει, γιατί τίποτα δεν αισθάνεται και τίποτα δεν καταλαβαίνει. Μόνο οι ποιητές διαβάζουν σήμερα ποίηση ή όσοι ονειρεύονται να γίνουν ποιητές. Έστω και μερικοί που θέλουν να κάνουν εντύπωση στον περίγυρό τους. Και αυτοί αυταπατώνται πως τους συγκινεί. Η ποίηση πρέπει να 'ναι χρήσιμη...

[...] Η γλώσσα για το Σολωμό δεν είναι υπόθεση της σοφίας, όπως ο μεγάλος Σηκωμός στις ημέρες του δεν έγινε με τα βιβλία. Το πρωταρχικό τούτο φαινόμενο ο ποιητής το βλέπει ταυτισμένο βαθειά με τη ζωή τού ανθρώπου. Η γλώσσα φύεται απάνου στη ρέουσα αίσθηση του παρόντος. Τις ουσίες που μορφώνουν τους τύπους των λέξεων και την εκφραστική του ειδή η γλώσσα τις λαβαίνει από τα υπάρχοντα κοιτάσματα, τα οποία πυρπολεί και μεταβολίζει η μελλοντική πρόθεση. Η γλωσσική μνήμη υποταγμένη στη γλωσσική ορμή συντάσσει το παρελθόν και το μέλλον τού λαού στον πνευματικό άκμονα του παρόντος...

Το βιβλίο αυτό με 40 κεφάλαια αναφέρεται στα χειμερινά σιτηρά, σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, σίκαλη. Στην εισαγωγή αναπτύσσονται η σπουδαιότητα, οι τάσεις και οι προοπτικές των σιτηρών στην Ελλάδα και διεθνώς. Στη συνέχεια 16 κεφάλαια αφιερωμένα στο σιτάρι: -Οικονομική σημασία-Ιστορικόν και καταγωγή -Περιγραφή φυτού -Ταξινόμησις -Περιγραφή ειδών και υποειδών -Ποικιλίαι και κατηγορίαι -Φάσεις Αναπτύξεως -Ειδικά προβλήματα αναπτύξεως -Προσαρμοστικότης -Τεχνική καλλιεργείας -Αποθήκευσις -Σύνθεσις φυτών σίτου και κόκκων -Χρησιμότης-Αλευροποίησις -Εχθροί -Ασθένειαι -Γενετική και Β...

Τα χειρόγραφα που παρουσιάζονται αναλυτικά στις σελίδες αυτού του μικρού τόμου προέρχονται όλα από την προσωπική βιβλιοθήκη του αοιδίμου Επισκ. Περιστεράς Ευσταθίου Σκάρπα (1887-1939), και εμφανίζονται για πρώτη φορά στη βιβλιογραφία· ένα μάλιστα εξ αυτών (χφ 333) είναι το 7ο μόλις γνωστό χφ του Νομικού του Θεοφίλου Καμπανίας (του εξ Ιωαννίνων), ενώ η Ερμηνεία εις τας Καθολικάς Επιστολάς της Καινής Διαθήκης "κατά τον Θεοφύλακτον" (χφ 2093) δεν ανήκει στον Νικόδημο Αγιορείτη (δεν αποκλείεται μάλιστα να είναι ανέκδοτη). Δυστυχώς η απόσχιση των πρώτων και των τελευταίων φύλλω...