Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μερικές φορές, το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν κάποια "σημεία επαφής" στην πολιτισμική ιστορία, μπορεί να εντοπιστεί στην ανάδειξη πτυχών των υποκειμένων και του κοινωνικού περιβάλλοντός τους, οι οποίες, στην κυρίαρχη ιστοριογραφία, εμφανίζονται ως δευτερεύουσες ή ακόμη και ως περιστασιακές ή ασήμαντες. Στην περίπτωση του Μπακούνιν, η ιδιότητα του επαναστάτη και του αναρχικού θεωρητικού, έχει φυσικά επισκιάσει όλες τις υπόλοιπες πλευρές του πολυσχιδούς αυτού ανθρώπου. Γι' αυτό και ο τίτλος αυτού του βιβλίου, ίσως να παραξένευε κάποιους -ίσως και πολλούς που γνωρίζουν το έ...

Οι ιστορίες που παρουσιάζονται σε αυτό το βιβλίο επιλέχθηκαν από τις πολλές που συνέβησαν στον κόσμο του αθλητισμού γενικότερα και του ποδοσφαίρου ειδικότερα, στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '30 και του 2ου παγκοσμίου πολέμου. Επιλέχθηκαν ανάμεσα σε άλλες γιατί οι πρωταγωνιστές τους είναι άνθρωποι που συνέβαλλαν στο να γραφεί η ιστορία του ποδοσφαίρου και οι οποίοι στο απόγειο της καριέρας τους είχαν την τύχη εκατομμυρίων άλλων συνανθρώπων τους, που υπέστησαν τη φρίκη των ναζιφασιστικών καθεστώτων. Δύο Ούγγροι, ο Αρπάντ Βάις και ο Έρνεστ Ερμπστάιν, δημιουργοί...

Το 1933, έναν χρόνο μετά τον θάνατο του Ερρίκο Μαλατέστα στη Ρώμη, η Libreria del Risveglio με έδρα τη Γενεύη, δημοσίευσε το θεατρικό έργο του ιταλού αναρχικού "Η απεργία", το οποίο είχε μείνει αδημοσίευτο ενόσω ζούσε. Γράφει σχετικά ο Λουίτζι Φάμπρι: "Δεν με δυσαρεστεί που κυκλοφορήσατε την Απεργία. Εγώ δεν μπόρεσα να το κάνω αν και είχα το χειρόγραφο, γιατί όταν μου το έδωσε να το διαβάσω ο Ερρίκο το 1906 στο Λονδίνο, με έβαλε να του υποσχεθώ με τον πλέον απόλυτο τρόπο ότι δεν θα το δημοσίευα ποτέ, ακόμη και αν μου το έδωσε παρουσία και άλλων. Είναι συνεπώς καθήκον μου να...

Σε αυτό το μικρό δοκίμιο, ο Καμίλο Μπερνέρι, ιστορική μορφή του ιταλικού και του διεθνούς αναρχικού κινήματος στον μεσοπόλεμο, δολοφονηθείς από τους σταλινικούς στην εξεγερμένη Βαρκελώνη τον Μάη του 1937, πραγματεύεται ένα άκρως ενδιαφέρον και διαρκώς επίκαιρο ζήτημα, τη σχέση του χριστιανισμού με την εργασία. Γραμμένο το 1932 και ενώ ήδη ο Μπερνέρι βρισκόταν στην εξορία, κυνηγημένος από το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι, ασχολείται με το πώς βλέπει την εργασία ο χριστιανισμός, ήδη από τις απαρχές του. Εδώ ο Μπερνέρι μας προσφέρει μια έννοια της εργασίας πολύ κοντά στην ψ...

Σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν συναντά κανείς τόσα πολλά κοινωνικά κέντρα, συλλογικότητες, έντυπα, εκδόσεις, ιστοσελίδες, ραδιόφωνα που αναφέρονται απευθείας στον αναρχισμό όσο στην Ελλάδα. Επίσης, είναι σίγουρο ότι σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν βλέπει κανείς τόσα πολλά συνθήματα υπογεγραμμένα με το άλφα σε κύκλο όσο σε αυτή τη χώρα των "κακών μαθητών του δυτικού κόσμου". Σε σχέση μάλιστα με το μέγεθος του πληθυσμού, η συμμετοχή των αναρχικών σε διάφορα κοινωνικά δρώμενα αλλά και στα εγχώρια κινήματα του κοινωνικού ανταγωνισμού είναι πράγματι εντυπωσιακή. Αυτό το σύντομο δοκ...

Στον γαλαξία των κοινωνικών και πολιτικών κινημάτων στην Ιταλία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70, η Αυτονομία κατάφερε να βάλει μαζί τον Μαρξ με την αντιψυχιατρική, την Παρισινή Κομμούνα με την αντικουλτούρα, τον ντανταϊσμό με τον εξεγερτισμό, τον εργατισμό με τον φεμινισμό και πολλά ακόμη περισσότερα. Όμως ήταν κυρίως μέσω της δράσης της που η Αυτονομία αποτέλεσε μια βαθιά ασυνέχεια, τομή και ρήξη με τις πρακτικές του επίσημου εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Αυτή δεν υπήρξε μια οργάνωση, αλλά μια πολλαπλότητα που ξεκινούσε να οργανώνεται από εκεί που ζούσε, δ...

"Σε μια εποχή που μια τυφλή μηχανή αποκαλούμενη αγορά μετατρέπει το έδαφος σε άμμο, καλύπτει νόμιμη γη με μπετόν, δηλητηριάζει αέρα και νερό, ενώ προκαλεί σαρωτικές αλλαγές στο κλίμα και την ατμόσφαιρα, είμαστε αναγκασμένοι να θέσουμε θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τη φύση της κοινωνίας μας. Αυτό το βιβλίο είναι μια προσπάθεια αντιμετώπισης της οικολογικής κρίσης, από τη μια πλευρά, και της θλιβερής κρίσης της σύγχρονης κοινωνίας, από την άλλη. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις καταπιεστικές ή κατασταλτικές δομές της κοινωνίας μας, την ιεραρχική και ταξική συγκέντρωση της εξου...

Στο ανά χείρας αφηγηματικό κείμενο του Νάνι Μπαλεστρίνι, ο συγγραφέας, με τη γνωστή του πλέον και στο ελληνικό κοινό τεχνική, έχει ως πρωταγωνιστή έναν μεταλλωρύχο που δουλεύει στη Σαρδηνία και του οποίου οι αναμνήσεις καταγράφονται κάπου ανάμεσα στο 1973 και το 1974. Είναι μια μορφή που έρχεται από τα κάτω, βγαίνει κυριολεκτικά από το υπέδαφος, κάτι ανάλογο με τον γέρο-τυφλοπόντικα που σκάβει για την επανάσταση όπως έλεγε ο Μαρξ παραφράζοντας τον Άμλετ. Με μια αφήγηση "επική", περιγράφει την πορεία ενός νεαρού ηλεκτρολόγου που από το πολεμικό ναυτικό κατά τη διάρκεια του 2...

Αρχές της δεκαετίας του '80 και η άμπωτη των κινημάτων του κοινωνικού ανταγωνισμού στην Ιταλία έχει ξεκινήσει. Ο Πάολο Πότσι, στέλεχος της Εργατικής Αυτονομίας ("Autonomia Operaia") στο Μιλάνο και αναντικατάστατο μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "Rosso", γράφει τρεις μητροπολιτικές ιστορίες για το αντάρτικο πόλης στο Μιλάνο, τη στιγμή που αυτό φαίνεται η μόνη επιλογή για μια επαναστατική διαδικασία της οποίας έχει αρχίσει ήδη να διαφαίνεται η ήττα. Απαλλοτριώσεις τραπεζών, μαχητικές αναζητήσεις, εκτελέσεις ταξικών εχθρών, καταδότες και τελικά οι οδυνηρές συζητήσε...

"Δεν πρέπει συνεπώς να ξαφνιαζόμαστε που παρά τη διακήρυξη στα λόγια συγκεκριμένων στόχων (όπως η κατάργηση των τάξεων), χρησιμοποιούνται τέτοια μέσα που το αποτέλεσμα τους είναι η δημιουργία νέων τάξεων. Δεν μπορούμε να τασσόμαστε υπέρ της ελευθερίας και της αυτονομίας και να θέλουμε να πετύχουμε κάτι τέτοιο με την εξουσία και τον συγκεντρωτισμό. Δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι επιδιώκουμε τη διεύρυνση της αυτοσυνείδησης των μαζών και να θέλουμε να τις απελευθερώσουμε καθοδηγώντας τις. Δεν μπορούμε, τέλος, να θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε σαν μέσα την αστυνομία, το κράτος...