Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στις αρχές της δεκαετίας του '70 και με αφορμή κάποιες ταινίες που έθιγαν το ζήτημα της αντίστασης του γαλλικού λαού κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όπως και τη σχέση ναζισμού και σεξουαλικότητας, ο Μισέλ Φουκώ δίνει μια συνέντευξη σ' ένα από τα καλύτερα κινηματογραφικά περιοδικά παγκοσμίως, το "Cahiers du Cinema". Σ' αυτήν ο μεγάλος γάλλος διανοητής δεν αρκείται σε κάποιες καίριες επισημάνσεις σχετικά μ' αυτές τις ταινίες, αλλά προχωρεί και σε ουσιαστικές παρατηρήσεις τόσο αναφορικά με τη μνήμη των προλεταριακών αγώνων όσο και με το φασιστικό-ναζιστικό φαινόμεν...

Ο Κατσιαφίκας, παρουσιάζει το ξεπέρασµα των παραδοσιακών κινηµατικών τρόπων της παλαιάς, πλέον, αριστεράς και την ανάδυση των νέων λογικών για την οργάνωση και τους στόχους του επαναστατικού κινήµατος, στο πλαίσιο των χώρων και των κινήσεων που θα ονοµαστούν νέα κοινωνικά κινήµατα και ειδικότερα των αυτόνοµων κινηµάτων της Δυτικής Ευρώπης. Ο συγγραφέας δεν κάνει δουλειά γραφείου και το εξαιρετικά ενδιαφέρον κείµενό του αποτελεί και µια θερµή συνηγορία ενός συνοδοιπόρου των αυτόνοµων κινηµάτων.

Ο συγγραφέας ανασύρει τη λογική του αντι-ηγεµονισµού και της συγγένειας από τα κείµενα των κλασσικών του αναρχισµού, κάνοντας κάτι περισσότερο από το να διερευνήσει τις σχέσεις ανάµεσα στον αναρχισµό και στα νεότατα κοινωνικά κινήµατα, όρο που ο ίδιος εισάγει για να περιγράψει τα σύγχρονα µας κινήµατα και για να τα διακρίνει από τα νέα κινήµατα της αµέσως προηγούµενης περιόδου. Αποκαθιστά µε τον τρόπο αυτό τον, παρερµηνευµένο και συκοφαντηµένο, αναρχισµό τονίζοντας τον πλέον επίκαιρο και µοντέρνο χαρακτήρα του και τη σηµασία που έχει για την "τρίτη µας ευκαιρία".

"Το όνομά σου σύντροφε;" ρώτησε εγκάρδια. "Το όνομά μου είναι Antonio Bonilla", και έκανε παύση. "Είμαι υπό κράτηση;" "Όχι βέβαια. Είσαι εδώ για να απαντήσεις σε κάποια ερωτήματα" απάντησε ο Duran. "Που "υπηρετείς" σύντροφε;" "Είμαι με τη φάλαγγα Ντουρούτι" απάντησε ο Bonilla. Ο τόνος της φωνής του ήταν ευθύς και ευγενικός. "Φτάσαμε στη Μαδρίτη πριν από δύο μήνες, στις 15 Νοέμβρη, από το μέτωπο της Αραγονίας. Με το που φτάσαμε, λάβαμε θέσεις στην πανεπιστημιούπολη καθώς εκεί μαίνονταν οι μάχες. Ήταν ένα σφαγείο. Χάσαμε τους μισούς άντρες μας μέσα σε πέντε μέρες". "Πες...

"Δεν πρέπει κανείς να έχει ρεφορμιστικές αυταπάτες σχετικά με το θέαμα, ότι δηλαδή μπορεί κάποια μέρα να βελτιωθεί από τα μέσα- διορθωμένο από τους ίδιους τους ειδικούς του, υπό τον υποτιθέμενο έλεγχο μιας καλύτερα πληροφορημένης κοινής γνώμης: αυτό θα ισοδυναμούσε με την οπισθοχώρηση των επαναστατών σε μια απλή επαναστατική τάση, ή στο φαίνεσθαι μιας τάσης, σ' ένα παιχνίδι το οποίο σαφώς δεν πρέπει να παίξουμε. Ένα παιχνίδι που πρέπει να απορρίπτουμε σταθερά στο όνομα των θεμελιωδών απαιτήσεων του επαναστατικού σχεδίου, το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να παράγει μι...

To οικονομικό είναι μια αναπαράσταση της πραγματικότητας που άλλαξε βαθιά το κοινωνικό φαντασιακό, συνεπώς και την κοινωνία. Πρόκειται για έναν μύθο που ήρθε να καλύψει ένα ιστορικο-κοινωνικό κενό. Γι' αυτό και πρόκειται για μια σημασία που καθορίζει αποφασιστικά τις πράξεις του ανθρώπου. Ένας μύθος που μοιάζει αθάνατος, αλλά που στην πραγματικότητα είναι πολύ εύθραυστος. Η κατανόηση και ο προσδιορισμός του χώρου που καταλαμβάνει το οικονομικό στη θέσμιση της σύγχρονης κοινωνίας, ίσως μας επιτρέψει να ακολουθήσουμε μια διαδικασία αποκωδικοποίησης, η οποία, θεμελιωμένη πάνω...

Μιλάνο. Δεκαετία του '70. Ο φασίστας Τζούσβα, κρυμμένος σ' ένα ασθενοφόρο, σημαδεύει την είσοδο μιας πολυκατοικίας, περιμένοντας να βγει ο στόχος του. Είναι πολλοί οι λογαριασμοί που πρέπει να πληρωθούν. Ο άνθρωπος που θέλει να δολοφονήσει είναι ο Αντρέα Μπελίνι, ξανθός με μακριά μαλλιά, ψηλός ένα μετρό κι ενενήντα, φοράει μακριά καμπαρντίνα και γυαλιά Ray - Ban. Εδώ και χρόνια ηγείται της πιο τρομερής κινηματικής ομάδας περιφρούρησης, μιας παρέας νέων από τη γειτονιά του Καζορέτο που επέλεξαν τον δρόμο της πολιτικοποίησης και της μαχητικότητας, έχοντας στο μυαλό τους τις ε...

Η υπαρξιακή διαδρομή ενός "κοινού εγκληματία" μέσα σε μια ένοπλη ομάδα του χώρου της εργατικής αυτονομίας στην Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του '70. Η μοίρα ενός τμήματος μιας γενιάς εγκλωβισμένης στη φωτιά του ένοπλου αγώνα. Μια αφήγηση χωρίς ιδεολογικές δικαιολογίες, μ' έναν ρυθμό επιταχυνόμενο και εναλλασσόμενο όπως ταιριάζει στα καλύτερα noir της δράσης. Ένα σπιράλ κινήσεων, ολοένα και πιο απελπισμένων, εξηγεί τους λόγους για επιλογές τόσο ριζικές, ώστε τελικά να γίνεται αποδεκτός μέχρι και ο θάνατος εδώ και τώρα. Ένα μυθιστόρημα ξερό και κοφτερό, χρήσιμο προκειμένου ν...

Στις 19 Ιούλη 1936, το προλεταριάτο της Βαρκελώνης πήρε τα όπλα και αντιμετώπισε νικηφόρα την ανταρσία των φασιστών στρατιωτικών. Σ' αυτή τη μπροσούρα (απόσπασμα ενός μεγαλύτερου βιβλίου με τίτλο Miguel Garcia's Story που κυκλοφόρησε στη Βρετανία το 1982 από τις εκδόσεις Cienfuegos Press) ένας από τους πρωταγωνιστές εκείνης της μέρας, ο Miguel Garcia, περιγράφει τα γεγονότα, αποδίδοντας χαρακτηριστικά την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στον εργαζόμενο λαό στην αρχή της ανολοκλήρωτης (και τελικά στρατιωτικά ηττημένης) ισπανικής κοινωνικής επανάστασης. Επιλέξαμε να παρουσιάσουμε...

Ένα βυθισμένο γερμανικό βομβαρδιστικό από την εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η φρίκη του πολέμου, ένα ανώτατο παράσημο του Τρίτου Ράιχ, ένας φαινομενικά αθώος πίνακας κάποιου που προσπάθησε να καταλάβει την ανθρώπινη φύση, ένας ντετέκτιβ και η παρέα του που απολαμβάνουν τις ομορφιές του καλοκαιριού σε ένα πανέμορφο νησί του Ιονίου, μυστικές υπηρεσίες που δεν ησυχάζουν ποτέ, αναρχικοί των Εξαρχείων και ακλόνητες φιλίες στη μητρόπολη Αθήνα, ναζί παλιοί και νέοι αλλά και οι αμείλικτοι κυνηγοί τους, προηγμένα τεχνολογικά συστήματα παρακολούθησης και επικοινωνίας, ταξίδι...

Παρουσιάζουμε εδώ δύο κείμενα από το 1943 και το 1947 του Βλαντιμίρ Γιανκέλεβιτς, στα οποία ο γαλλορώσος φιλόσοφος επιχειρεί μια ψυχανάλυση του ναζισμού, ενώ παράλληλα επικρίνει με δριμύτητα το επικίνδυνο μείγμα της μυθολογικής απατεωνιάς και της αιμοσταγούς θέλησης για δύναμη που ενυπάρχει στον ναζισμό. Επιπλέον, με τη μορφή επιμέτρου, δημοσιεύουμε κι ένα άρθρο του Ρομπέρτο Εσπόζιτο, στο οποίο ο ιταλός φιλόσοφος, σε αντίθεση με ότι διακηρύσσει η νεοφιλελεύθερη βουλγκάτα, υποστηρίζει ότι το πρόβλημα σήμερα δεν είναι η επιστροφή του κομμουνισμού αλλά η επανεμφάνιση του ν...

Η δυτικογερμανική επιθεώρηση "1999. Zeitschrift fuer Sozialgeschichte des 20 und 21. Jahrunderts", v. 1, 1987, δημοσίευσε τα πρακτικά της ανάκρισης του Καρλ Σμιτ στο πλαίσιο της δίκης της Νυρεμβέργης. Το υλικό, που φυλάσσεται στα Εθνικά Αρχεία των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ουάσινγκτον (Modern Military Branch, Record Group 238: Collection of World War II Crimes), είχε εν μέρει δημοσιευτεί από τον Ρόμπερτ Κέμπνερ, έναν από τους δημόσιους κατήγορους στο δικαστήριο της Νυρεμβέργης και ανακριτή του Σμιτ, στο βιβλίο του "Das Dritte Reich im Kreuzverhoer", Ντύσελντορφ 1969, σ. 293-3...

"... Επομένως, αναμφίβολα πρέπει να αντισταθούμε. Αλλά η λέξη αντίσταση, όπως γνωρίζετε, είναι μια λέξη διφορούμενη, διότι μπορεί κάλλιστα να υποδηλώνει την επιθυμία ανάκτησης παλαιότερων προνομίων, αποκατάστασης αλλοτινών ισορροπιών και συμβιβασμών. Είναι γεγονός ότι, όταν υπάρχει κάτι που θεωρούμε πολύτιμο, που ο λαός θεωρεί πολύτιμο, οφείλει να το προασπίσει. Όμως το πρόβλημα με το οποίο μας φέρνουν αντιμέτωπους οι αυτοκρατορικές πρακτικές της ζωνοποίησης είναι ότι οι γνώριμες μορφές δράσης -διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, συλλογές υπογραφών, συνελεύσεις και εν τέλει ακόμα κα...

Το 1921 και σε μια Γερμανία που μόλις έχει λήξει η επανάσταση των συμβουλίων, ο Βάλτερ Μπένγιαμιν ασχολείται με το πάντοτε φλέγον ζήτημα της βίας και διερωτάται κατά πόσο είναι δυνατή μια διάκρισή της σε βία που υποτάσσει και σε βία που απελευθερώνει. Πρόκειται για ένα "αγαπημένο" και τότε (όπως και σήμερα) άκρως επίκαιρο θέμα συζήτησης των αναρχικών ιδεών και πρακτικών και θα πρέπει να επισημανθεί ότι εκείνη την περίοδο της ζωής του ο Μπένγιαμιν δήλωνε αναρχικός (κάτι τέτοιο φαίνεται άλλωστε και από τα γραπτά του, από τις επαφές και τις γενικότερες ενασχολήσεις του). Προλε...

"Αν ο όρος γενοκτονία αναφέρεται στην ιδέα της "φυλής" και στην πρόθεση εξολόθρευσης μιας φυλετικής μειονότητας, η εθνοκτονία σηματοδοτεί όχι τη φυσική καταστροφή των ανθρώπων (οπότε, σε αυτή την περίπτωση, παραμένουμε σε μια γενοκτονική συνθήκη) αλλά την καταστροφή της κουλτούρας τους. Η εθνοκτονία είναι τότε η συστηματική καταστροφή των τρόπων ζωής και σκέψης ανθρώπων διαφορετικών από εκείνους που ηγούνται αυτής της διαδικασίας καταστροφής. Συμπερασματικά, η γενοκτονία δολοφονεί ανθρώπους σωματικά, ενώ η εθνοκτονία τους σκοτώνει πνευματικά. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει το ζή...

"... Ολοκληρώνοντας τον σύντομο πρόλογό μου σε αυτό το δοκίμιο του Μπερναρντίνι, θα ήθελα να επαναλάβω την κοινή μας άποψη ότι η ιστορία δεν αποτελείται μόνο από θύματα και δήμιους, αλλά και από ιδεώδη, αξίες, προτάγματα, για τα οποία οι άνθρωποι μάχονται. Η ιστορία πρέπει να βγει από τα τείχη των πνευματικών και φυσικών περιορισμών της ακαδημίας, πρέπει να βρει τη δύναμη να μιλήσει για τους αγωνιστές, τους ακτιβιστές που προσπάθησαν να καθορίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους. Η ιστορία δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μόνο εκείνη των νικητών, η ιστορία μας είναι εκείνη των Μα...

Τζερόνιμο είναι το ψευδώνυμο ιστορικού στελέχους της γερμανικής αυτονομίας και το "Μπουρλότο και Φωτιά" είναι ένα βιβλίο, που όπως λέει και ο υπότιτλός του, ασχολείται με την ιστορία των γερμανών αυτόνομων από τα τέλη της δεκαετίας του '60 μέχρι αυτή του '90. Σπόντις, καταλήψεις στέγης, αντιπυρηνικός αγώνας, ένοπλη πάλη, γυναικείο ζήτημα, αντιφασισμός, αυτά και άλλα πολλά είναι τα θέματα της ιστορικής (και όχι μόνο) ανασκόπησης μιας πολύτιμης και μοναδικής εμπειρίας του ευρωπαϊκού μεταπολεμικού ανταγωνιστικού κινήματος, που φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Η γερμανική αυτονομία...

Κάποιες επιχειρήσεις που πριν δεκαπέντε χρόνια δεν υπήρχαν καν, όπως η Google και η Facebook, συνιστούν σήμερα τη νέα και δυναμική πλανητική ολιγαρχία του ψηφιακού καπιταλισμού. Το Internet αντιπροσωπεύει το πλαίσιο και οι χρήστες του, δηλαδή γύρω στα τρία δισεκατομμύρια άτομα, την απαραίτητη εργατική δύναμη. Οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες αποτελούν τώρα πια αναπόσπαστο τμήμα της καθημερινότητάς μας, τις κουβαλάμε επάνω μας και αυτές ελέγχουν ολόκληρη την κοινωνική ζωή, τους τόπους εργασίας και τους ναούς της κατανάλωσης. Αυτό το βιβλίο προτείνει έναν στοχασμό για τους μηχανι...