Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Παλαιά Διαθήκη είναι ένα δραματικό βιβλίο, γεμάτο φόνους, αιμομιξίες, κατεργαριές και αδικίες - μην ξεχνάμε ότι ακόμα και ο μεγάλος Μωυσής άρχισε την καριέρα του ως δολοφόνος... Τι θυμόμαστε όμως από τις ιστορίες της Βίβλου που μας έλεγαν στο Δημοτικό ή που διαβάζαμε στα εικονογραφημένα παιδικά βιβλία; Τι θυμόμαστε για τον Αδάμ και την Εύα; Για τους Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ; Για τα Σόδομα και τα Γόμορρα; Για τον Νώε, τον Λωτ και για τόσες άλλες ιστορικές μορφές, πάνω από τις οποίες πλανιόταν ένας μεγαλειώδης θεός, που φαίνεται να συγκέντρωνε μέσα του όλα τα χαρακτηριστικά...

"Η κρίση δεν πέρασε τόσο γρήγορα, το έργο έμεινε στη μέση και τώρα, όπως κι όλο το Πασαλιμάνι που ήταν γεμάτο μαρίνες φαντάσματα, ο μώλος ήταν ένας χώρος που δεν έβρισκες παρά μισοβουλιαγμένα σκαριά, λίγα περιπολικά της Ακτοφυλακής, που ελάχιστες περιπολίες έκαναν και καθόλου δεν φύλαγαν καμιά ακτή, και μερικά γιωτ καμουφλαρισμένα σε καραβοτσακισμένα ψαράδικα..." Μια φανταστική ιστορία με την οποία ο συγγραφέας δηλώνει πως δεν θα ήθελε με τίποτε να την δει να επιβεβαιώνεται. Να δει δηλαδή το κοινωνικό μικροεργαστήρι του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, που λέγεται Πειραιά...

Βασανιζόταν από πόνους -συμπεριλαμβανομένου του πόνου στο μέλος-φάντασμα-, από τους οποίους ήταν αδύνατον να ανακουφιστεί. Έπρεπε να καταφεύγουν διαρκώς στη μορφίνη. Όμως, οι θεραπείες δεν ήταν τόσο εξελιγμένες όσο σήμερα. Παρά την κατ’ οίκον νοσηλεία, παρά την καλοσύνη και τις ικανότητες των νοσηλευτών, δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους η απέραντη μοναξιά και η εξάντληση, αναπόφευκτα συναισθήματα όταν το μαρτύριο διαρκεί καιρό και πρέπει να αναλάβεις μόνος τη στήριξη ενός αγαπημένου προσώπου. Καταλήγεις να εύχεσαι να έρθει το τέλος. Το σκέφτεσαι, το φαντάζεσαι. Μέχρι...

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έζησα στιγμές μεγάλης κατάρρευσης και, τότε, μια φωνή μέσα μου κραύγαζε: "Ας τελειώσουν όλα αυτά!", αλλά εγώ την ανάγκαζα να σωπάσει γιατί στην πραγματικότητα δεν ήθελα "όλα αυτά" να τελειώσουν. Ήξερα ότι αυτή θα είναι η ζωή μου στο εξής: θα υπάρχουν στιγμές πλήρους σύγχυσης αλλά και στιγμές μεγάλης χαράς, όταν ένα βλέμμα, ένα ξαφνικό χαμόγελο θα με ανταμείβουν, και με το παραπάνω, για τις καθημερινές μου δοκιμασίες. Ενώ το άγχος και η αγωνία μού ήταν οικεία συναισθήματα, δεν ήξερα πια τι σημαίνει ανία, γιατί ούτε ένα λεπτό της ημέρας δεν έμενα χωρ...

Ένας μοναχικός περίπατος στα ομιχλώδη βουλεβάρτα της γαλλικής πρωτεύουσας. Ή στις θορυβώδεις αθηναϊκές λεωφόρους... Ή στα λιθόστρωτα στενά της Παλιάς Πόλης στη Βαρκελώνη... Η διαδρομή είναι πάντα η ίδια... Η διαδρομή ενός άντρα που στέκεται στο κατώφλι του δεύτερου μισού της ζωής του, αποχαιρετώντας, αναπολώντας και εξιστορώντας τη νιότη του. Τα ταξίδια, ο τζόγος, τα ξενύχτια, η αγαπημένη πόλη... Μα πάνω απ' όλα οι γυναίκες. Οι γυναίκες που τον έκρυψαν στον κόρφο τους, τον έπλασαν, τον "σκότωσαν" για να τον γεννήσουν ξανά από την αρχή. Η άσβεστη δίψα για την περιπέτεια, το...