Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ήθρε και τρύπωσε ο Ερμής στο όνειρό μου μέσα· και του είπα: αφεντάκο μου, πώς χάθηκε η ζωή μου· και δεν γελώ, δεν χαίρομαι, μήτε τα πλούτη θέλω· μα κάποιος πόθος με βαστά, ζητάω να πεθάνω, τις υγρές να δω, με τους λωτούς, του Αχέροντα τις όθχες [...]

Ένας βοσκός, ένας μικρός καπνοδοχοκαθαριστής, ένα αραπάκι, ένα ζηλιάρικο σπουργίτι, ένα αρνάκι με αγγελική ψυχή, ένα λιοντάρι με ψυχή αθώου αρνιού, μια τρυφερή νταντά, μια μητέρα που μοιάζει με άγγελο, ένας πατέρας που μοιάζει με το Θεό, ένας παππούς που παίζει ακόμη σαν παιδί, ένα χαμένο έντομο, πουλιά, λουλούδια, δέντρα σκιερά και δροσερά ποτάμια, αναλαμβάνουν να μας αποκαλύψουν το αληθινό και αθώο πρόσωπο του κόσμου, με τραγούδια, γεμάτα αισιοδοξία και αγάπη για τη ζωή. Πρέπει, λένε, να ξαναγίνουμε παιδιά, να τραγουδήσουμε για τις απλές χαρές της ζωής. Τότε το καλό και τ...

Οι Αρειανοί εισέβαλαν στη Γη! Καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά τους με τη Θερμική Ακτίνα, κατευθύνονται προς το Λονδίνο. Η ανθρωπότητα ολόκληρη απειλείται από την απροσδόκητη εισβολή. Μια ιστορία τόσο θαυμάσια ρεαλιστική, που η ραδιοφωνική της διασκευή από τον Όρσον Ουέλς στο ραδιόφωνο του BBC, στα 1938, έκανε χιλιάδες κατοίκους της Μεγάλης Βρετανίας να τρέχουν πανικόβλητοι για να γλιτώσουν από τους "εισβολείς".

Ένα από τα κλασικά έργα της ευρωπαϊκής γραμματείας, -τα περίφημα "Αξιώματα" του Λα Ροσφουκώ- αποτελούν ταυτόχρονα και μιαν από εκείνες τις ευφυείς παγίδες που τόσο καλά ξέρουν να στήνουν οι άοκνοι ιππότες του Αρνητικού. Ο Λα Ροσφουκώ, άνθρωπος της δράσης και της περιπέτειας καταφέρνει με το μεστό και ανυπέρβλητα ειρωνικό του ύφος, να αποκαλύψει προθέσεις που θα 'θελαν να μείνουν κρυφές, δολιότητες που θα 'θελαν να εκλαμβάνονται ως αγαθοεργίες, και κίνητρα που παθαίνουν αφλογιστία αν φανερωθούν. Η τελική μορφή του έργου αυτού (η πέμπτη του έκδοση) που εμφανίστηκε το 1678, δ...

Ο Ρούντολφ Κέσσελμπακ, ο βασιλιάς των διαμαντιών δολοφονείται με έναν απαίσιο τρόπο μέσα στο διαμέρισμά του, στο Παρίσι, και για το έγκλημα αυτό κατηγορείται ο διάσημος Αρσέν Λουπέν. Ακολουθούν άλλοι δύο φόνοι που και αποδίδονται στον διαβόητο αριστοκράτη-διαρρήκτη και η αστυνομία εξαπολυει ένα τρομερό ανθρωποκυνηγητό για να εντοπίσει και να συλλάβει τον "ένοχο" Λουπέν. Μα και αυτός αποδίδεται σε έναν σκληρό αγώνα για να αποκαλύψει τους αδίστακτους δολοφόνους του πάμπλουτου επιχειρηματία μα και το τρομερό μυστικό που κατείχε ο άτυχος Κέσσελμπακ, και που υπήρξε η αιτία τ...

"Ο Ντοστογιέφσκι συνθέτει έναν πίνακα στον οποίον αυτό που έχει κυρίως και κατ' εξοχήν σημασία είναι ο καταμερισμός του φωτός. Το φως πηγάζει από ένα εστιακό σημείο... Το σπουδαιότερο πράγμα σε ένα έργο του Ντοστογιέφσκι, όπως ακριβώς και σ' έναν πίνακα του Ρέμπραντ, είναι η σκιά", μας λέει ο Αντρέ Ζιντ. Πράγματι, καθώς η ίδια η Νιέτοτσκα Νιεσβάνοβα μας διηγείται τις αναμνήσεις της παιδικής της ηλικίας, παρακολουθούμε να αναδύεται μέσα από τις σκιές της αφήγησής της η λανθάνουσα ερωτική σχέση της παιδίσκης Νιέτοτσκα με τον μητριό της, τον κακορίζικο βιολιστή Εφίμωφ. Ύστερα...

[...] Το πρώτο τεύχος του "επικού" κατά την υπότιτλη ένδειξη, και επαγγελία, αφηγήματος με τη γλωσσική χλιδή, λεκτική σπατάλη, τροπική επίδειξη, αντιγραμματικό ζήλο και γλωσσογονικό οίστρο δεν είναι περίεργο ότι τελειώνει με ύμνο στη γλώσσα (λαλιά και μιλιά). Τον ύμνο, κατάφορτο από σπάνιες λέξεις, ένα πρωτοφανές δείγμα "κατάγλωττου" ποιήματος, ψάλλει υπό μορφή "νανουρίσματος" και σε τριμερές σχήμα μια κοσμική, μητρική δύναμη, η "απεραντοσύνη". Το πρώτο μέρος απευθύνεται στο συντακτικό, το δεύτερο στο μορφολογικό σύστημα και το τρίτο στο λεξιλόγιο. Στη σύνταξη, η οποία προτ...

Το άκουσμα του ποιήματος του Ντύλαν Τόμας, εξωτερικό ή εσωτερικό, είναι στάση με εκατομμύρια χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Είναι στάση μέσα και από μέσα από την κίνηση. Σταματάμε να θυμόμαστε και δινόμαστε στον εαυτό μας με τη δύναμη του καινούργιου. Φτάνει να μπορέσουμε να πούμε: "Έστω λοιπόν πως δεν ξέρουμε τίποτε από ό,τι μέχρι σήμερα θεωρούσαμε σίγουρο. Τι μπορούμε να μάθουμε;" Τότε το σώμα και η σκέψη εξαφανίζονται, και στη θέση τους εμφανίζεται η ψυχή, φτιαγμένη από σάρκα και φως, συναισθήματα και ιδέες και φαντασίες, μόνο εικόνες ασχημάτιστες, ευγενικές, άδολες και φως...

Αυτή η περιορισμένη επιλογή αξιοσημείωτων επεισοδίων αποκαλύπτει το στόχο του Μακιαβέλι: να επιμένει δηλαδή μερικές φορές στην περιφρόνηση της ιστορικής αλήθειας, στις ηρωικές και εξαιρετικές διαστάσεις του χαρακτήρα του, ώστε να συνδέσει μιαν "εποικοδομητική βιογραφία που τείνει στην ανεκδοτολογική και ψυχολογική προσωπογραφία" ένα "μικρό πολιτικο-στρατιωτικό μυθιστόρημα". "Η ζωή του Καστρούτσο Καστρακάνι ", αν γεννιέται ως πρότυπο ιστορικού ύφους, γεννιέται αμέσως μετά την "Τέχνη του Πολέμου" και ακολουθεί, μπορούμε να πούμε, το δρόμο που φέρνει στο κέντρο του ενδιαφέροντ...

Βρισκόμαστε στα παραδείσια λαγκάδια του Αρ, έναν τόπο φανταστικό που κατοικείται από Μνε Σεραφείμ. Ο ήλιος μόλις έχει ανατείλει και οι κόρες των Μνε Σεραφείμ, τρέχουν να βοσκήσουν τα κοπάδια τους. Όμως η μικρή Θελ, ένα αγνό και παρθένο πλάσμα, είναι πολύ ανύσυχη. Νιώθει πως κάτι πρέπει να κάνει. Δεν ξέρει τι ακριβώς και φοβάται. Δεν πηγαίνει στη βοσκή με το κοπάδι της, αλλά κατεβαίνει στην όχθη του ποταμού Αδωνά. Το "Βιβλίο της Θελ", αν και από τους περισσότερους ειδικούς θεωρείται ακόμη ένα από τα προφητικά βιβλία του Μπλαίηκ, είναι στην ουσία η τελευταία κλασική σύνθεση...

Σκέφτηκα πως οι λάμψεις των αρχαίων λυρικών στίχων είναι σαν των αστεριών που βλέπουμε εμείς μια ζωή ολόκληρη, κι οι πεζοί επιστήμονες υποστηρίζουν χαιρέκακα πως μπορεί και να 'χουν σβήσει προ αμνημονεύτων ετών, πως φταίει ο χρόνος και τα παιχνίδια του για την οφθαλμαπάτη αυτή. Ωραία: Χωρίς επιστήμονες, λοιπόν, χωρίς δικαιολογίες! Εγώ πιστεύω στον Θεό, σαν Ιππώναξ, σαν Αλκμάν, σαν Αρχίλοχος, με χίλιους-δυο, σωτήριους τρόπους. Αν ο Θεός δεν υπάρχει, το λάθος δεν είναι δικό μου, είναι δικό του, λέω λοιπόν, ο έξυπνος. Αφεθείτε κι εσείς, όσοι πιστοί προσέλθετε, στον ήρεμο κυμα...

Πώς μπορεί να τοποθετηθεί η λογοτεχνική δημιουργία, κορωνίδα των πολιτισμικών επιτευγμάτων, πλάι πλάι με το σύμπτωμα; Ο Φρόυντ δεν θα είχε πει "Τζόυς το σύμπτωμα", αλλά μάλλον "Γκαίτε, Γιάνσεν, ή Ντοστογιέφσκι η φαντασίωση". Γνωρίζουμε πώς προσέγγιζε ο Φρόυντ τη λογοτεχνία. Στους καλλιτέχνες έβλεπε τους προάγγελους της ψυχανάλυσης και στα λογοτεχνικά κείμενα το πρόσφορο έδαφος για να δοκιμάσει την ψυχαναλυτική μέθοδο. Ο Λακάν ανατρέπει τη φροϋδική προοπτική. Η ψυχανάλυση δεν εφαρμόζεται στη λογοτεχνία. Το έργο, ενώ παραπέμπει στην ερμηνεία, συνάμα της αντιστέκεται. Απέχον...

Επανέκδοση σε ένα τόμο των ποιητικών συλλογών: "Η ζωή κολυμπά σαν φάλαινα ανύποπτη πριν τη σφαγή", (1η έκδ. Υάκινθος, 1987), "Η αναπόφευκτη ανθηρότητά σου", (1η έκδ. Διάττων, 1990), "Νύχτα", (1η έκδ. Νεφέλη, 1991) και "Παράφορο!", (1η έκδ. Δελφίνι, 1997).

Πρόκειται για την παλιά, γνωστή ιστορία, ο Βέρθερος αυτοκτόνησε αλλά ο Γκαίτε συνέχισε να ζει. Ο Σλέμιλ περιτρέχει περήφανος τη Γη, δίχως ίσκιο, μια γκροτέσκα μορφή, ένας επιστήμονας που "ζει μόνο για τον εαυτό του". Ο Σαμίσο, όμως, αφού έκανε τα πάθη του βιβλίο, βιάζεται να βγει από την προβληματική κατάσταση του ήρωά του, εγκαθίσταται μόνιμα πια στο Βερολίνο, δημιουργεί οικογένεια, εκλέγεται μέλος της Ακαδημίας, και όλοι τον τιμούν σαν μεγάλο άνδρα. Μόνο ένας αμετανόητος μποέμ, όπως ο Πέτερ Σλέμιλ, θα το εύρισκε πληκτικό. Κανείς δεν μπορεί να παραμείνει για πάντα ενδιαφέρ...

Αρχές του 1845 η Ευρώπη, η απολυταρχική, ιδεαλιστική, Καθολική Ευρώπη είναι έτοιμη να εκραγεί. Η αντιδραστική πρωσική κυβέρνηση καταφέρνει να επιβάλλει την απέλαση του Μαρξ από τη Γαλλία, όπου απολαμβάνει κάποιες στιγμές πνευματικής ελευθερίας. Θα εγκατασταθεί στις Βρυξέλες και τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς θα ρίξει πρόχειρα στο χαρτί κάποιες σημειώσεις για τη φιλοσοφία του Γερμανού υλιστή Λούντβιχ Φόυερμπαχ. Πρόκειται για το περίφημο κείμενο Θέσεις για τον Φόυερμπαχ, κείμενο «ανεκτίμητο, δεδομένου ότι είναι το πρώτο, στο οποίο τοποθετήθηκε ο μεγαλοφυής σπόρος της νέας άποψ...