Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ομάδα FOR OURSELVES είναι μια από τις ομάδες της Βορείου Αμερικής που μαζί με άλλες πολυάριθμες ομάδες της Δυτικής Ευρώπης συγκρότησαν, μετά το Μάη του '68, το ρεύμα εκείνο που έδρασε και στοχάστηκε από την ζωντανή κληρονομιά της Καταστασιακής Διεθνούς. Η ομάδα FOR OURSELVES παρά το σύντομο πέρασμά της από τον κλιματιζόμενο εφιάλτη των Ηνωμένων Πολιτειών, μας κληροδότησε ένα πυκνογραμμένο κείμενο, που θίγει ορισμένα ζητήματα ικανά να προκαλέσουν έντονες, γόνιμες και βιωφελείς συζητήσεις, οι συνέπειες των οποίων μπορούν να οδηγήσουν αρκετά μακριά. Δύο είναι οι αντίρροπε...

Ο "αυλικός" του Καστιλιόνε πέρα από σημαντική πηγή πληροφοριών και περιγραφών της αυλικής ζωής την περίοδο της Αναγέννησης είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό βιβλίο γιατί είναι ένα έργο "μοντέρνο", δηλαδή απεξαρτημένο από τη θρησκεία και τη μεταφυσική. Τοποθετείται, όχι άδικα, δίπλα στον "Ηγεμόνα" του Μακιαβέλι, σηματοδοτώντας την αλλαγή της σκέψης, των προτεραιοτήτων και του προσανατολισμού του ανθρώπου της Αναγέννησης. Σηματοδοτεί, κυρίως, το γεγονός ότι κέντρο του ενδιαφέροντος σταματά να είναι ο ουρανός, και ο άνθρωπος επιστρέφει στις επίγειες φροντίδες του.

Μα υπάρχουν περιττοί άνθρωποι; Βεβαίως και υπάρχουν, απαντάει ο Ιβάν Τουργκένιεφ και μέσα από τις σελίδες του σύντομου αυτού αριστουργήματος προσδίδει τον χαρακτηρισμό αυτό σε όλους τους παρόμοιους με τον ήρωά του στη νουβέλα αυτή ανθρώπους, που με την αδύναμη θέλησή τους δεν είναι σε θέση να υπερασπιστούν τις επιθυμίες τους και τα δικαιώματά τους στο πέρασμα της ζωής τους. Πρόκειται για μια εξαιρετική απεικόνιση της ψυχοσύνθεσης πολλών διανοούμενων της εποχής του και όχι μόνο, προϊόν ίσως και της ομόφωνα εχθρικής στάσης των ομοτέχνων του απέναντί του, που τον οδήγησε να εγ...

Το "Ημερολόγιο ενός τρελού" είναι το μόνο έργο του Γκόγκολ που είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, τονίζοντας έτσι την επιθυμία του συγγραφέα να έχει ο αναγνώστης την εμπειρία της ψυχικής αποδιοργάνωσης του ήρωα της ιστορίας από πρώτο χέρι, χωρίς την απάλυνση της σκληρής πραγματικότητας μέσω του λόγου ενός εξωτερικού αφηγητή. Η μορφή αυτή επιτρέπει στον αναγνώστη να δει την ψυχική κατάρρευση βήμα προς βήμα και όχι την προβολή του από το εξωτερικό. Το τοπίο της αφήγησης της ιστορίας είναι πλήρως ελεγχόμενο από τη σχιζοφρενική φωνή του ήρωα της ιστορίας, που βυθίζει έτσι πλήρως...

Μέσα από τις γραμμές του Ημερολογίου της Αλίσια, ο Τόμας Χάρντυ μας αφηγείται την ιστορία του έρωτα δύο αγαπημένων αδελφών, της Αλίσια και της Καρολάιν, για τον ίδιον άνδρα. Η μία, με κυρίαρχο γνώρισμα της ψυχοσύνθεσής της την παιδικότητα, και η άλλη, η Αλίσια, με αναπτυγμένο το μητρικό ένστικτο, αλλά και την βαθιά αγάπη για την αδελφή της, προσπαθεί να κρύψει τα αισθήματά της συνειδητά, να κρύψει τον έρωτά της για τον μέλλοντα άνδρα της αδελφής της, κάνοντας τα πάντα για να την σώσει από τον θάνατο, να την κάνει ευτυχισμένη. Τα βαθιά συναισθήματα, η αγάπη και η αυταπάρνηση...

Μέσα από τα βασιλικά διαμερίσματα εκλάπη κάποια επιστολή υψίστης σημασίας. Το πρόσωπο που έκλεψε το γράμμα είναι γνωστό. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Τον είδαν να το κάνει. Είναι ο υπουργός Ντ., που τολμά τα πάντα: τόσο τα ανάρμοστα όσο και τα προσήκοντα στον άνθρωπο. Η μέθοδος της κλοπής ήταν ευφυής και τολμηρή, και το συγκεκριμένο έγγραφο βρίσκεται ακόμη στην κατοχή του. Ο επιθεωρητής Γκ. της αστυνομίας παρόλη την κινητοποίηση αδυνατεί να βρει το γράμμα και έτσι αναλαμβάνει ο Αύγουστος Ντυπέν, ένας ευφυής, εκκεντρικός -περιθωριακός στην κυριολεξία- διανοούμενος που βρίσκε...

Εκατόν εξήντα χρόνια μετά, "Το κοράκι" του Πόε αριθμεί χιλιάδες μεταφράσεις σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, εκατομμύρια σελίδες αφιερωμένες στην ανάλυση του και χιλιάδες λογοτεχνικά, ζωγραφικά, κινηματογραφικά, μουσικά έργα εμπνευσμένα από τους πυρετώδεις στίχους του. Το δοκίμιο "Η φιλοσοφία της σύνθεσης", που συμπληρώνει ως παράρτημα την έκδοση και στο οποίο ποιητής περιγράφει βήμα βήμα την δημιουργία του "Κορακιού" δεν είχε την ίδια τύχη, ωστόσο αποτελεί ένα ανεπανάληπτο σε δύναμη μάθημα δημιουργικής γραφής, από το οποίο άντλησαν τα βασικά στοιχεία της τέχνης τους οι μεγ...

Ένας κλασικός τρελός επιστήμων, μια καλλονή, ζωντανή-νεκρή. Ένας τυχοδιώκτης Ιρλανδός αεροπόρος. Ένας φυλακισμένος αρχιγκάνγκστερ. Μια συμμορία απ' το Σικάγο. Και η κρυφή νοσταλγία για μια χαμένη ερωτική ηθική, για έναν απωλεσθέντα κώδικα τιμής: Να ποια είναι τα στοιχεία που συνθέτουν αυτό το σκοτεινό αριστούργημα του μαιτρ του μαύρου μυθιστορήματος, του Κορνέλ Ούλριτς. Και, φυσικά, η ζοφερή ατμόσφαιρα, η αναπάντεχη τροπή των πραγμάτων, και ένας σκληρός αλλά ποιητικός τρόπος χρήσης της δυναμικής του γραφής.

Ήταν κάποτε ένα κουρείο, που πήγαιναν οι άνθρωποι για να φρεσκαριστούν, να γίνουν όμορφοι, να διώξουν από πάνω τους την βρωμιά της μεγάλης πόλης. Το κουρείο βρισκόταν δίπλα σε μια μεγάλη εκκλησία, όπου πήγαιναν οι άνθρωποι για να σώσουν την ψυχή τους από την ανηθικότητα της μεγάλης πόλης. Και από την άλλη πλευρά της εκκλησίας υπήρχε ένας φούρνος, όπου πήγαιναν οι άνθρωποι να φάνε λαχταριστές κρεατόπιτες, και να ξεχάσουν την κούραση, την πείνα, την αθλιότητα της μεγάλης πόλης. Και όλα αυτά στην καρδιά του νόμου, εκεί όπου εργάζονταν καθημερινά οι δικαστές, οι δικηγόροι, οι α...

Ο αφηγητής αυτού του μικρού σε έκταση μυθιστορήματος, ο Σμύρωφ, αποτελεί ακριβώς τον ιδεότυπο (σύμφωνα με τον Μαξ Βέμπερ) αυτού που αποκαλούμε σήμερα «θεατή». Ο «θεατής» είναι το ον εκείνο, που, κυριευμένο από μια παντοδύναμη αίσθηση αδυναμίας να πράξει, περιορίζεται στο να βλέπει, να σχολιάζει αυτά που βλέπει, να τα μεγεθύνει ή να τα συρρικνώνει, αποφεύγοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τους τρομερούς (γι' αυτόν) κινδύνους και της πλέον απειροελάχιστης πράξης. Ο Σμύρωφ είναι ένα από τα οικτρά θύματα αυτής της σύγχρονης ασθένειας που συνηθίζουμε να αποκαλούμε αλλοτρίωση. Άλ...

Αυτό το μαύρο καράβι το έχει ναυλώσει η ποίηση. Οι "Πατέρες", όπως τους έλεγε ο Κωστής Παλαμάς, ο σπουδαιότερος γέρος της ποίησής μας, οι νεκροί ποιητές και οι επιζώντες, που συνεχίζουν το έργο των νεκρών. Ποιο έργο; Να τραβάει μπρος το καράβι, να ψάχνει χωρίς ανάπαυλα για τα ύδατα της Στυγός, γιατί από κει ξεκινάει η Ιθάκη. Να φέρνει τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω. Από τον Σούτσο και τον Κάλβο μέχρι τους συγκαιρινούς αυτά τα δοκίμια δεν κάνουν άλλο παρά να βάζουν κάτω τον μπούσουλα και να στρίβουν δεξιά ή αριστερά το τιμόνι. Τα ονόματα που συναντά στο ταξίδι του το Μαύρο...

Ο ήρωας των ιστοριών είναι κάποιος υπάλληλος ενός «ψηλού, παχουλού, εβδομηντάρη, με άσπρο μουστάκι, με πρόσωπο παππού, ήρεμα γαλανά μάτια... και μία έκφραση ψυχρή σαν του δήμιου. Πενήντα χρόνια ανθρωποκυνηγητού, του είχνα αφαιρέσει κάθε ίχνος συναισθήματος... Μεταξύ μας τον φωνάζαμε Πόντιο Πιλάτο, γιατί χαμογελούσε ευγενικά κάθε φορά που μας έστελνε να σκοτωθούμε σε επικίνδυνες υποθέσεις". Και όπως σε πολλά από τα έργα του Χάμμετ, έτσι κι εδώ οι αντίπαλοι του ήρωα είναι κάποιος Έλληνας και ένας Κινέζος. Ο Έλληνας που είναι το συνώνυμο της απάτης και του τεχνάσματος. Και ο...

Οι "Φόνοι της οδού Μοργκ" είναι το πρώτο δείγμα του λογοτεχνικού είδους που συνηθίσαμε να το ονομάζουμε Αστυνομική Ιστορία και που οι ειδικοί μελετητές το θεωρούν υποκατηγορία της Πεζογραφίας Μυστηρίου, Συνεπώς εκτός από την μεγάλη λογοτεχνική της αξία, η ιστορία αυτή του Έντγκαρ Άλλαν Πόε έχει και μνημειακό χαρακτήρα. Στην οδό Μοργκ των Παρισίων συμβαίνει μια μυστηριώδης και βάναυση δολοφονία δύο γυναικών. Πολυάριθμοι μάρτυρες δηλώνουν ότι άκουσαν τη φωνή του πιθανού δολοφόνου, κανείς όμως δεν μπόρεσε να καταλάβει ποια γλώσσα ήταν αυτή που μιλούσε. Έτσι, οι έρευνες της...

Τριάντα απειλητικοί ύφαλοι περιβάλουν το νησί του Σαρέκ στη Βρετάνη. Οι προληπτικοί κάτοικοί του το ονομάζουν "Το νησί με τα τριάντα φέρετρα". Ένας φοβερός θρύλος στοιχειώνει τη σκέψη όλων: τριάντα άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν και ανάμεσά τους τέσσερις γυναίκες θα οδηγηθούν στο σταυρό. Η Βερονίκ ντ' Ερζεμόν πηγαίνει στο νησί για ν' αναζητήσει το γιο της έπειτα από δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια. Εκεί την περιμένει μια σειρά από δυσάρεστες εκπλήξεις: θα ανακαλύψει τα αρχικά του ονόματός της χαραγμένα πάνω σε πόρτες και ξωκλήσια και θα αναγνωρίσει τη μορφή της πάνω σε ένα σχέδιο...

Δημοσιευμένο το 1877, το "Όνειρο ενός γελοίου", ένα πραγματικό διαμάντι, είναι μια φανταστική ιστορία που μέσα από τις γραμμές της αφηγείται την εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας από το στάδιο της αγάπης και της τρυφερότητας στο επίπεδο της ενοχής και της αγριότητας, και τη βαθιά νοσταλγία των ανθρώπων για επιστροφή στην εποχή της χαμένης αθωότητας. "Μια παλιά αλήθεια, μα όχι και τόσο, μερικών αιώνων μονάχα. -Το κακό έγκειται σ' αυτό! "Η συνείδηση της ζωής αξίζει περισσότερο από τη ζωή, η συνείδηση των νόμων της ευτυχίας αξίζει περισσότερο από την ευτυχία. " Να τι πρέπει...

Είκοσι επτά χρόνια διήρκεσε η πορεία του Γκεόργκ Τρακλ (1887-1914) στον ουρανό της Ευρώπης, είκοσι επτά χρόνια αφιερωμένα σε μια δαιμονιακή αναζήτηση γεμάτη ερμητικά σύμβολα, που ανάγκασαν τον Λούντβιχ Βιτγκενστάιν να αναφωνήσει: "Δεν μπορώ να την καταλάβω την ποίησή του. Όμως ο τόνος της με μαγεύει. Είναι ο τόνος των πραγματικά ιδιοφυών ανθρώπων!" [...]