Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Και η ζωή επιμένει να συνεχίζεται. Η Α. Πολάτου-Βαγγελάτου επανέρχεται με το δεύτερο μέρος της τριλογίας-μελέτης των δυναμικών και πολύπαθων γυναικών στην εποχή της οικονομικής και αξιακής κρίσης. Η σύγχρονη πραγματικότητα έχει μεταβάλει άρδην την καθημερινότητα και τα κοινωνικά τεκταινόμενα ξεφτίζουν νωχελικά και βασανιστικά τις αξίες μας. Έτσι, η συγγραφική πρόθεση δοκιμάζει και δοκιμάζεται μέσα στη μυθιστορηματική γραφή, παρακολουθώντας τη Μέλπω, τη νεαρή ηρωίδα του μυθιστορήματος Κάτω από τη σκιά της χρυσόσκονης. Η δραστήρια Μέλπω περιπλανιέται στους σταθμούς της ζω...

Ο Κρυμμένος Θησαυρός είναι φανερός. Τον βρίσκεις στα εργαστήρια, στην παρέα, στα παιγνίδια, στις παντομίμες, στο ψάξιμο, στα κοντρόλ, στην άμιλλα και τις συνεργασίες, στη δημιουργία, στις φιλίες. Συγγραφική ομάδα Χ. Αντιόχου, Η. Ηλιόπουλος, Α. Παπαδοπούλου, Π. Ψωμάς Όταν το 2006 αναλάβαμε την πρωτοβουλία να εκδώσουμε ένα λεύκωμα για την επέτειο των 40 χρόνων του Κρυμμένου Θησαυρού, γνωρίζαμε εξαρχής τη δυσκολία του εγχειρήματος να χωρέσουμε όλες τις πτυχές και τις εκφάνσεις του μοναδικού αυτού παιχνιδιού που άλλαξε όλη την εξέλιξη και την πορεία του Πατρινού Καρνα...

... Και τον χώρο τον νιώθεις αλλιώς. Οι άσφαλτοι της πόλης λικνίζονται και τα κτίρια μεταμορφώνονται. Ακόμα και αυτά που σε πλήγωσαν με την ασχήμια τους και την αυθάδειά τους δείχνουν να μη θέλουν να κρατήσουν πεισματικά τις αντιαισθητικές γραμμές τους. Διαχέονται προς κάθε κατεύθυνση. Ο χώρος ρευστοποιείται. Ο χρόνος ρευστοποιείται. Η μηχανή πάντα στην άκρη του χεριού να καταγράφει την κάθε στιγμή. Τώρα όμως από μόνη της αναδεικνύει θέματα. Χωρίς κάποιο μάτι να την καθοδηγεί! Η μηχανή ακολουθεί του σώματος την κίνηση και γράφει από αίσθηση... ... And space has a dif...

Πάντως, θέλω να πιστεύω ότι η ελληνική γλώσσα θα αντέξει, όσο κι αν δοκιμάζεται, γιατί έχει ρίζες βαθιές και λεξιλογικό υλικό απροσμέτρητο. όπως άντεξε σε πιο σκληρές εποχές, στον βυζαντινό Μεσαίωνα και στην τουρκική νύχτα, όταν στεκόταν κυριολεκτικά μόνη της μ' έναν παπά. Άντεξε όταν ο αναλφαβητισμός ήταν 100% σε ολόκληρη την ορεινή Ελλάδα και επιβίωσε χωρίς δάσκαλο και σχολείο. Ένας και μοναδικός είναι ο εχθρός της γλώσσας μας. Ο ίδιος ο λαός μας. Ο λαός που τη μιλάει... ________________________________________ Ο εξελληνισμός της Ανατολής προσέφερε άνετα στον...

Δεν πρόκειται για ακόμα ένα εγχειρίδιο κατά του καπνίσματος. Ο αφηγητής εξάλλου δεν είναι τύπος του "κατά" αλλά δεν είναι και του "υπέρ". Στην πραγματικότητα ο αφηγητής, εξιστορώντας μας το χρονικό μιας προαναγγελθείσας νίκης, πασχίζει διαρκώς να διαχειριστεί ένα μικρό ζωτικό παράλογο: κρυμμένο μυστικό της νίκης, θαυματουργό συστατικό της είναι η υποβάθμιση της σημασίας της. Η νίκη θα επιτευχθεί μόνο αν ο αγώνας, δηλαδή η όλη επιχείρηση, κριθεί ως ασήμαντος. Εάν δηλαδή το όλο βάσανο αναχαιτιστεί ως μη σοβαρό. Στην κόψη αυτή, μεταξύ διορατικής ενδοσκοπικής προδιάθ...

Μικρή διαδρομή Φυλάκισέ με στους ίσκιους του φεγγαριού στις φωνές τ' αηδονιού στο γιασεμί που φοβάσαι να κόψεις στην ησυχία του ξέφωτου στα μυστικά λόγια της αγάπης.

Ο στίβος είναι το κατεξοχήν άθλημα των αριθμών. Δεν νοείται αγώνας, χωρίς ζυγαριά, χωρίς μεζούρα, χωρίς χρονόμετρο. Η μάχη του ανθρώπου με τα όριά του ή μήπως η μάχη του ανθρώπου με τους αριθμούς και τα νούμερα; Κάθε χιλιοστό δευτερολέπτου ή μέτρου είναι πολύτιμο και απαιτεί πολύχρονη θυσία για να κερδηθεί! Από το 1891 που ιδρύθηκε ο Παναχαϊκός ξεκίνησε ο στίβος στην Πάτρα και πολύ σύντομα έγινε το εφαλτήριο για τις πρώτες και μεγάλες αθλητικές επιτυχίες της νεολαίας. Καθώς διανύουμε τη 13η δεκαετία από τότε, έχουμε ένα τεράστιο υλικό που αφορά στον κλασικό αθλητισμ...

Το RE-culture 4 έθεσε ως θεματικό πλαίσιο της φετινής διοργάνωσης το "τέχνη/μη-τέχνη". Σε μια εποχή όπως η δική μας, είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να έχει κανείς την αυταπάτη ότι μπορεί να εκθέσει κάτι που με ασφάλεια θα βρίσκεται πέρα των τειχών της τέχνης και του συστήματός της. Πολύ απλά, γιατί οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, την ίδια στιγμή που θα εκτεθεί σε έναν λίγο ή πολύ θεσμικό τόπο, αυτομάτως γίνεται αντιληπτό, βιώνεται, σχολιάζεται ως τέχνη ή ακόμη "μεταμορφώνεται" σε τέχνη. Από το περίφημο ουρητήριο του Marcel Duchamp και εντεύθεν, η τέχνη, η φιλοσοφία και το σύστημ...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα "πάντρεμα" της αγάπης του Γιάννη Σιγάλα για τη φωτογραφία με την κηπουρική, και ειδικά την καλλιέργεια κάκτων και άλλων παχυφύτων, που τον ανταμείβουν με τη συμμετρία και την ομορφιά τους, αλλά και τον εκπαιδεύουν στην ανάπτυξη υπομονής. "Το φωτογραφικό άλμπουμ του Γιάννη Σιγάλα μού θύμισε το τηλεγράφημα του Αλέξη Ζορμπά προς το αφεντικό του στο ομώνυμο έργο του Νίκου Καζαντζάκη: "Εύρον πέτραν πρασίνην ωραιοτάτην, ελθέ τάχιστα"." Καθηγητής Βασίλης Φίλιας Πρώην πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου "Οι φωτογραφίες του λευκώματος είναι μια μι...

Με την προσθήκη συμπληρωματικού αδημοσίευτου υλικού (αρχεία, φωτογραφίες και ντοκουμέντα - άμεση συνέπεια της "ζύμωσης του βιβλίου με τους αποδέκτες του), η τρίτη έκδοση χαρτογραφεί και κατονομάζει πρόσωπα και πράγματα μιας από τις σκοτεινότερες περιόδους της πρόσφατης ιστορίας μας. Φωνάζει ένας: "Σαν να άκουσα μέσα στο γραφείο αλυσίδες". "Σε λίγο θα βγει ο ήλιος" λέει ένας άλλος. Ανοίγει επιτέλους η πόρτα και μπαίνουν στην αρχή του θαλάμου ένας αξιωματικός των Ες Ες, δύο Γερμανοί, ο λοχίας και ένας διερμηνέας, ο οποίος λέει: "Όποιος ακούσει το όνομά του να περάσει μέσ...

Η συγγραφέας, επηρεασμένη από τα πολιτικά και κοινωνικά τεκταινόμενα, τοποθετεί τον μύθο της στη σύγχρονη πραγματικότητα όπου η ηρωίδα, η νεαρή Μέλπω, μία γυναίκα μόνη, παλεύει να επιβιώσει μέσα στην κρίση, μία κρίση όχι μόνο οικονομική, αλλά και αξιακή. Πρόκειται για μία γυναίκα μορφωμένη που αποζητά ασφάλεια και θαλπωρή, αλλά κυνηγημένη από την ίδια της τη σκιά δεν καταφέρνει ποτέ να τις βρει. Η απώλεια, ο διχασμός και η εσωτερική μοναξιά είναι οι μόνιμοι συνοδοιπόροι στο ταξίδι της από την αστάθεια στη σταθερότητα και πάλι πίσω... Άραγε, κάτω από τη σκιά της χρυσόσκο...

Ποιητής της ονομαζόμενης γενιάς του '80, με πλούσια συγγραφική παραγωγή, ο Αντώνης Σκιαθάς, επιστρέφει στην ποιητική φόρμα μετά από μακρόχρονη σιωπή, με την τριλογία υπό τον γενικό τίτλο Ευγενία. Όπως αναφέρει στο βιβλίο ο ποιητής: "Η ποίηση δομεί διά βίου την απαραίτητη σιωπή και την αναγκαία άσκηση. Τα τελευταία χρόνια από την έκδοση του προηγούμενού μου βιβλίου, σιώπησα και ασκήθηκα ως όφειλα εν οδοιπορία ποιήσεως. Η Τριλογία, Οι πρόγονοι στα ιερά του Μελάμποδα Οι γεννήτορες στη νήσο των Σπετσών Οι συγγενείς στα ιαματικά νερά της Αιδηψού, θα μπορούσε να έχει...

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ένα ζευγάρι αφηγείται επί σκηνής την κοινή ζωή του σε ένα σιωπηλό ακροατήριο. Το ακροατήριο θα μπορούσε να είναι ο προσωπικός εξομολόγος τους, το κοινό ενός θεάτρου ή οι αναγνώστες του βιβλίου που "παίζεται" μπροστά στα μάτια τους. Οι αφηγήσεις της γυναίκας και του άντρα εναλλάσσονται, φωτίζοντας κάθε φορά την κοινή ζωή τους.Ο καθένας δίνει τη δική του οπτική γωνία για το Σινικό Tείχος που έχει ορθωθεί ανάμεσά τους εδώ και χρόνια. Στη σκηνή δεν συναντιούνται. Θα τα καταφέρουν, άραγε, να συναντηθούν στη ζωή;

Μια πόλη, μια γειτονιά, μια οικογένεια. Δύο αγόρια ζουν με τη μητέρα τους, όμως ονειρεύονται χώρια, καθώς εκείνη μετεωρίζεται ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο. Έξω υπάρχει ένας κόσμος κάτω από το αβάσταχτο βάρος της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, αυτής της κληροδοτημένης από την προηγούμενη γενιά της ακρισίας. Εκεί στις σπηλιές του έξω κόσμου νέα παιδιά ονειρεύονται και ερωτεύονται ζώντας με δουλειές του ποδαριού, κρατώντας χωμένα στον κόρφο πτυχία χωρίς αντίκρισμα και φυλάγοντας οικογενειακά μυστικά. Η τέχνη της μουσικής, η βία του δρόμου, η μοναξιά της τρυφερότητας ε...

Τα στοιχεία που παρατίθενται είναι εντυπωσιακά για τη συμμετοχή των Ηπειρωτών στην πολιτιστική, κοινωνική, οικονομική ζωή της Αχαΐας. Η έκδοση προσθέτει ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ της ηπειρώτικης αποδημίας, διασώζει ένα πολύτιμο τμήμα της ιστορίας της, αποτελεί μνημόσυνο για αυτούς που μετέφεραν στην Πελοπόννησο τις ηπειρώτικες αξίες και αποτελεί μια ανεκτίμητη παρακαταθήκη για τις νέες γενιές των Ηπειρωτόπουλων, ώστε να παραμείνουν συνδεδεμένα με τις πατρογονικές τους ρίζες και να αισθάνονται υπερήφανα για τα όσα πρόσφεραν οι πρόγονοί τους στον τόπο που ζουν. Αλέξανδρο...

Αγαπητέ κύριε Ανανία, Για μένα όλα ξεκίνησαν τη μέρα που με κάλεσαν να ερευνήσω την υπόθεση με το πτώμα που βρέθηκε στην παραλία του Αγίου Βασιλείου-ένα "ανέμελο" πτώμα που αγνάντευε τη θάλασσα. Μυστήριος φόνος, μυστήριο και η λέξη που είχε γραμμένη πάνω του. Αλλά για σας, κύριε Ανανία, μάλλον δεν ξεκινά η ιστορία εκείνη τη μέρα, αλλά πολύ πιο πριν. Έτσι πάει. Κανένας φόνος δεν ξεφυτρώνει από το πουθενά. Παρ' όλα αυτά, εσείς, απ' ό,τι έμαθα, κάνατε το καλύτερο που μπορούσατε, κι αυτό είναι σπουδαίο. Απλώς, δυστυχώς, οι νόμοι της φύσης είναι απαράβατοι και αναπόδραστοι,...

Η ενασχόληση της Πηνελόπης Δέλτα με τη συγγραφή ξεκίνησε τυχαία. Τα πρώτα της κείμενα δεν πέρασαν απαρατήρητα, κι επιπλέον οι δημοτικιστές της εποχής τής χρωστούσαν πολλά, τόσο για την ηθική, όσο και για την οικονομική της υποστήριξη. Έτσι, αφενός, της συμπαραστάθηκαν ουσιαστικά με συζητήσεις, συμβουλές και ουσιαστική βοήθεια, αφετέρου η ίδια εργάστηκε με συνέπεια και επιμονή. Πέτυχε, τελικά, να εξελιχθεί σε μια από τις πλέον σημαντικές ελληνίδες συγγραφείς. Εξάλλου, ο Ίων Δραγούμης είχε, εκ προοιμίου, σφραγίσει την πνοή και το νόημα του έργου της, έχοντάς της εκμυστηρε...

Η Πηνελόπη Δέλτα, όπως είναι γνωστό, αφηγείται τη ζωή της μέσα στα αυτοβιογραφικού περιεχομένου σημαντικά κείμενά της, αλλά και στις πολυάριθμες εκδεδομένες επιστολές ή το λογοτεχνικό έργο της. Σε μια συναρπαστική αφήγηση εδώ παρουσιάζεται ο βίος της με τη βοήθεια ποικίλων αποσπασμάτων από το πρωτότυπο έργο της, τα οποία διατηρούν απολύτως την ορθογραφία και το ξεχωριστό ύφος της συγγραφέως. Οι ανεξέλεγκτες καταστάσεις, τα μη αναμενόμενα γεγονότα, τα θετικά και τα αρνητικά συναισθήματα κυριάρχησαν σε μια ζωή που η ίδια δεν ήθελε να είναι ούτε εύκολη ούτε συνηθισμένη. Στ...

Από μικρό παιδί έκανε μιαν ευχή, πάντα την ίδια. Τις άλλες δύο δεν τις είχε σπαταλήσει. Η επίκλησή της ήταν γι' αυτόν όμοια με προσευχή· μια προσευχή που την επαναλάμβανε τα βράδια κάτω από τον έναστρο ουρανό, απολαμβάνοντας την αστρική σκόνη της αγάπης όλων των συμμάχων του, αυτών που ήταν κοντά του, αλλά και αυτών που τον προστάτευαν από μακριά. Πατρίδα του πλέον ήταν οι μνήμες του και τόπος του η γενιά των απογόνων του.