Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεκαοκτώ κείμενα της Πηνελόπης Δέλτα παρουσιάζονται εδώ. Άγνωστα αλλά όχι ανέκδοτα, μια κι έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά έντυπα από το 1910 έως το 1922. Για την ύπαρξη κάποιων από αυτά είχαμε πληροφορίες από τη δεκαετία του 1950, μια και τα είχε εντοπίσει -προφανώς στο αρχείο της- ο ευσυνείδητος επιμελητής της Αλληλογραφίας της, ο Ξενοφών Λευκοπαρίδης. Κανένας μελετητής ωστόσο δεν είχε κάνει τον κόπο να ερευνήσει στις βιβλιοθήκες και να δει συστηματικά τα παλαιά περιοδικά ή τις εφημερίδες που αναφέρονταν. Τα κείμενα φανερώνουν την ενασχόληση της Πηνελόπης Δέλτα με θέμα...

Ο απαράμιλλος στους αιώνες ποιητικός λόγος του Ομήρου στα έπη του αποτελεί την πρώτη κορυφαία αλλά και γενεσιουργό μορφή της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Στο έργο του Ομήρου όλοι οι Ομηριστές βλέπουν μια διαχρονική ακένωτη πηγή εμπνεύσεων και ιδεών που πέραν της Ελλάδας επηρέασε και την πνευματική ανάπτυξη ολόκληρου του δυτικού πολιτισμού. Σε αυτό το πλαίσιο σκοπός του ανά χείρας βιβλίου είναι να υπενθυμίσει μερικά από τα ρητά και τις φράσεις των ομηρικών επών που και σήμερα χρησιμοποιούμε, όχι απλώς παραθέτοντάς τα. Στην μικρή αυτή εργασία συλλέγονται με επαγωγικό τρόπο...

Ποιος είπε ότι όλοι οι γάμοι καταλήγουν στην εκκλησία; Ποιος είπε ότι επειδή έχεις μοιράσει προσκλητήρια, έχεις στολίσει την εκκλησία, έχεις φορέσει το νυφικό πρέπει να πας και να παντρευτείς; Η Δήμητρα δεν πήγε! Έφυγε, στήνοντας τον γαμπρό και αναστατώνοντας ένα ολόκληρο χωριό. Καπρίτσιο ή κάποιο γεγονός την έκανε να δει τη ζωή με άλλο μάτι; Έπαψε να πιστεύει στον έρωτα. Μπορούσε να ζήσει και χωρίς αυτόν, τουλάχιστον αυτό ήθελε να πιστεύει. Και το κατάφερε. Ώσπου μια μέρα αναγκάστηκε να γυρίσει στα παλιά, πίσω στην όμορφη Αλίφειρα, παρουσιάζοντας μια Δήμητρα διαφορ...

Η μνήμη της ποίησης Η ποίηση, οι ποιητές, τα ποιήματα υμνούν τη γλώσσα, τις λέξεις, τον μύθο και τη διαδρομή τους στον χρόνο. Από την εποχή του Ομήρου έως και σήμερα, περιγράφουν τον βίο των ανθρώπων με κώδικες που ορίζουν τα μικρά και τα μεγάλα της ύπαρξής τους, τα μικρά και τα μεγάλα με τα οποία δονείται η καθημερινότητα των σύγχρονων ανθρώπων. Η δράση των ποιητριών και των ποιητών όπως αυτή καταγράφεται στον εκδοτικό χώρο, τρανή και ουσιαστική, συνεισφέρει με τον δικό της τρόπο στη διαμόρφωση του πολιτιστικού ορίζοντα της σύγχρονης Ελλάδας. Καθ' όλον τον εικοστό αι...

Ο Δημοσθένης, ο ήρωάς μας, από μικρός ήταν μισός, αρχικά στο κορμί κι αργότερα στην ψυχή ? κι αυτή η αναπηρία της ψυχής τον συντρόφευε σ' ολάκερη τη ζωή του. Ο Δημοσθένης μας μισούσε δυνατά και, να σου πω, του ρίχνω δίκιο. Τον βρήκανε δεινά, αλλά και το μίσος δεν τον πήγε πουθενά. Τελικά έχασε πολλά, ακόμα και τον εαυτό του. Ζωές πολλές μπλέχτηκαν με τη δική του, γαϊτανάκι σωστό κι αυτός στον χορό της οργής και του μίσους χρεώθηκε λάθη κι επιλογές και δε συγχώρησε ποτέ. Ένα σωρό "γιατί" κρέμονταν στα χείλη του κι έμεναν αναπάντητα στη ζωή του. Σε μπέρδεψα, θαρρώ...

Στη Λέσχη έμαθα να εκτιμώ τον καλό κινηματογράφο. Αλλά και όλη η στάση μου απέναντι στη ζωή άλλαξε μέσα από τις ταινίες, πιστεύω. Έμαθα να εκτιμώ τις ταινίες, τα πράγματα, τα νοήματα, τους ανθρώπους που δεν κραυγάζουν, αλλά "μιλάνε" με άλλο τρόπο, αφήνοντας σκόπιμα κενά, σιωπές που μιλάνε καλύτερα, για να ερμηνεύσεις, να μαντεύσεις, να προβληματιστείς. Επειδή τις απαντήσεις θα τις βρούμε μόνοι μας, δεν θα δοθούν έτοιμες, επειδή η αλήθεια δεν είναι ποτέ μία. Και ο καθένας από μας έχει το δικαίωμα να βρει τη δική του απάντηση, σύμφωνα με τον χαρακτήρα, τις εμπειρίες και τις γ...

Τι είναι το γλωσσάριο των ανθέων και σε ποια γλώσσα αντιστοιχεί; Αντιστοιχεί σε μια λησμονημένη γλώσσα με επίκεντρο τη φύση και τη ζωή, τώρα περιορισμένη ανάμεσα σε επαγγελματίες και σε ερασιτέχνες φυσιογνώστες, σε εναπομείναντες ρομαντικούς. Υπάρχει όμως και το ευρύ κοινό που κρατά τα βασικά: στολίζει με άνθη τις χαρές και τις λύπες, πλέκει στεφάνι την Πρωτομαγιά και τραγουδά την άνθιση ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας. "Το καλοκαίρι γιασεμιά και το χειμώνα γιούλια", σύμφωνα με τις εποχές που περνούν στον αποσπασματικό στίχο του Κωστή Παλαμά. Οι παλιοί ποιητές ε...

Σταύρωση, Κρέμασμα, Αποκεφαλισμός, Παλούκωμα, Διαμελισμός, Κάψιμο, Δηλητηρίαση, Λογχισμός, Γκρεμνισμός, Γδάρσιμο, Σφαγιασμός, Βασανισμός, Λιντσάρισμα, Σούβλισμα, Τουφεκισμός. Θανατικές εκτελέσεις στην Πάτρα με όποιο τρόπο μπορεί να φανταστεί κανείς...

Πόσο εύκολο είναι να πέσεις από ένα μπαλκόνι κατά λάθος; Ακόμη κι όταν όλοι γύρω της επέμεναν πως ο θάνατος του άντρα της ήταν απλώς μια άτυχη στιγμή, η Όλγα δεν τους έδωσε σημασία. Εκείνη γνώριζε πως ο Γιώργος δε θα μπορούσε ποτέ να είναι τόσο απρόσεχτος. Η αναζήτηση της αλήθειας θα γίνει η κυρίαρχη εμμονή στη ζωή της. Ακόμη κι όταν η ερεύνα θα της αποκαλύψει τη σκοτεινή πλευρά των ΜΜΕ και του θεάματος, όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, ακόμη κι όταν έρθει αντιμέτωπη με τον εαυτό της και τα θέλω της, η Όλγα δε θα λυγίσει. Θα συνεχίσει να αναζητά τις απαντήσεις....

Σε μία εποχή που ο ρόλος της γυναίκας είναι περιορισμένος, δυο γυναίκες κατορθώνουν να ξεχωρίσουν, πληρώνοντας σκληρό αντίτιμο. Μαριώ και Ειρήνη, μάνα και κόρη. Κεφαλονιά, αρχές του 20ού αιώνα. Η Μαριώ υποτάσσεται στην πίεση του πατέρα της και παντρεύεται. Ο γάμος της καταλήγει σε φιάσκο κι έτσι σύντομα επιστρέφει στο πατρικό της με την κόρη της Ειρήνη. Τα χρόνια περνούν κι η Ειρήνη, μεγάλη πια, εγκαταλείπει την Κεφαλονιά για την Κέρκυρα, σ' ένα ταξίδι που πίστευε πως θ' άλλαζε τη ζωή της. Έρωτες, απώλειες, ελπίδες, σχέδια, χρήμα, εξουσία και πολλές απογοητεύσεις, αλλάζ...

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ Μια γωνίτσα απ' τον καθρέφτη μένει καθαρή και στο πρόσωπο οι ρυτίδες έκαναν αρχή. Το πρόσωπο κι ο καθρέφτης είναι της καρδιάς ο ψεύτης. ?τσι τα 'φτιαξε ο χρόνος, για να παίζει στη ζωή. Κρίμα που η αύρα φεύγει πριν προλάβει η αυγή. Βιάζεται, θέλει να σβήσει όσα φώτα έχει αφήσει. Κι εγώ που πίστεψα της νιότης μου η δύναμη πως είναι η πιο μεγάλη γελάστηκα. Ο χρόνος έχει τα φτερά κι ό,τι μας δίνει στην αρχή δε μας το φέρνει πάλι.

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΙΙ Τη μια σου όψη μου 'δειχνες τη λαμπερή, καθρέφτη, τη θολερή τη φύλαγες για το φινάλε, ψεύτη. Βλέπω, απ' την κορνίζα σου τα χρώματα ξεφτάνε, κι εμένα με κολάκευες πως νέος πάντα θα 'μαι. Τώρα με απορία σε κοιτώ, σκέπτομαι και φοβάμαι. Τα πρώτα πλάνα να 'μεναν παντοτινά που ήσουν ντυμένος στα γκρενά κι εγώ στα φαντεζί? τα φλας ν' ανάβανε ξανά, αντικριστά να βλέπαμε μαζί. Ν' άλλαξα τόσο άραγε ώστε να μην μπορώ στο αληθινό μου πρόσωπο να πω πως είναι εγώ;

Την τελευταία φορά που επισκέφτηκα το σπίτι το είδα κρεμασμένο απ' τα μπαλκόνια. Φθαρμένα τα κεραμίδια οι ώρες λειωμένες στις κάμαρες. Στα εικονίσματα των αγίων ο έρωτας έφιππος σε γέρικο άλογο. Τα μπαλκόνια προτίμησαν να δώσουν χέρι βοηθείας στις γλάστρες όπου ανθίζανε ορφανά τα πρώτα μπουμπουκάκια. Ένα γέρικο άλογο, είπανε τι άλλο είναι να δώσει;

Η "Ασυμφωνία τύπου ξι" είναι η πρώτη ποιητική συλλογή της Βαρβάρας Χριστιά. Ποιήματα που συμπεριλαμβάνονται εδώ έχουν αποσπάσει βραβεία, επαίνους και διακρίσεις, έχουν συμπεριληφθεί σε ποιητικές συλλογές και ανθολογίες και έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, εφημερίδες και ιστοσελίδες.

"Ήρθα στην Ελλάδα το 1827, χωρίς καμία σύσταση, χωρίς υποστήριξη. Εκείνη την εποχή η χώρα ήταν ένας πραγματικός πύργος της Βαβέλ. Κανείς δε ρώταγε ποιοι είμαστε.Από πού ερχόμαστε; Πού πηγαίνουμε; Ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε". "Επόθουν να λυτρώσω την πατρίδα μου του ψόγου ότι ουδείς των υιών αυτής προσήλθεν εκουσίως αρωγός των εν Χριστώ αδελφών, και αψηφών την ύπαρξίν μου ενεπνεόμην υπό της ιδέας ότι θέλω αποθάνει υπέρ ενδόξου σκοπού". Νικολάι Ράικο Πάτρα, Ιούνιος 1829: η πόλη χρειάζεται ικανά πρόσωπα να την ανοικοδομήσουν. Καποδιστριακές προσπάθειες και αντικαποδιστ...

[set δύο τόμων, 900 σελίδες] Το έργο αποτελεί συμβολή στην ιστοριογραφία της επαρχίας Καλαβρύτων, διότι συνοπτικά, με ιδιαίτερα γλαφυρό αφηγηματικό τρόπο, με δομή, με καθαρό λόγο, γλώσσα καθομιλουμένη και εμπλουτισμένο με φωτογραφικό υλικό, προσώπων, χωριών κ. λ γίνεται προσιτό και κατανοητό από κάθε αναγνώστη. Ο Α΄ Τόμος, εκτός των προλόγων, περιλαμβάνει στοιχεία για: - Χωρογραφία-Ορεογραφία. - Λατρευτικούς, Ιστορικούς, Μουσειακούς, Τουριστικούς χώρους. - Μυθολογία. - Ιστορία από τους Προϊστορικούς Χρόνους μέχρι το 330 μ. Χ. - Βυζαντινή Περίοδο έως το 1453 μ. Χ....

[set δύο τόμων, 900 σελίδες] Το έργο αποτελεί συμβολή στην ιστοριογραφία της επαρχίας Καλαβρύτων, διότι συνοπτικά, με ιδιαίτερα γλαφυρό αφηγηματικό τρόπο, με δομή, με καθαρό λόγο, γλώσσα καθομιλουμένη και εμπλουτισμένο με φωτογραφικό υλικό, προσώπων, χωριών κ. λ γίνεται προσιτό και κατανοητό από κάθε αναγνώστη. Ο Α΄ Τόμος, εκτός των προλόγων, περιλαμβάνει στοιχεία για: - Χωρογραφία-Ορεογραφία. - Λατρευτικούς, Ιστορικούς, Μουσειακούς, Τουριστικούς χώρους. - Μυθολογία. - Ιστορία από τους Προϊστορικούς Χρόνους μέχρι το 330 μ. Χ. - Βυζαντινή Περίοδο έως το 1453 μ. Χ....

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΙΙΙ Τ' αρνητικά απ' το πρώτο πέταγμα, μονάχα αυτά θα σου ζητήσω. Τ' άλλα τα βλέπω ολημερίς, τι ωφελεί να τα εμφανίσω; Δυο πρόσωπα που φώτιζες και μοιάζανε με ένα. Εκείνα εκεί τα είδωλα πού να 'ναι ξεχασμένα; Καθρέπτη μου, σ' αγάπησα, ήσουν το πρώτο πλάνο, τώρα τα χρόνια μου μετρώ, και στα δικά σου φτάνω.

ΤΑ ΑΓΙΑΣΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ Τα χέρια σου πάντα στη φωτιά, εμάς για να χορτάσεις, και αμοιβή καμιά. Ελεημοσύνη και φιλότιμο και πόρτα ανοιχτή, και κάθε Σαββατόβραδο το πρόσφορο ετοίμαζες την Κυριακή να μοιραστεί. Στο δισκοπότηρο να φθάσει ήθελες, να γίνει μέρος στη θυσία του Κυρίου, και ποιος δεν έφαγε γλυκό ψωμί απ' τα χέρια σου, έφυγες και σκορπίσανε μακριά τα περιστέρια σου.

Έρωτας, ο εύφλεκτος. Δύο "ε" μαζί. Σχέση ετερόρρυθμη, ευθύνη περιορισμένη. Κι η γνώμη σου, επίσης. Εγωιστής. Ορμητικός. Ανεξέλεγκτος. Λεηλάτης. Νόμιζες πως θα τη βγάλεις καθαρή; Σε διάλεξε. Τώρα, καλά ξεμπερδέματα! Εγώ θα πω πως δεν γινόταν αλλιώς... Εσύ; Η Νάσια Ανδριοπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα, ένα πρωινό του Μάρτη του 1978, μια μέρα πριν γεμίσει το φεγγάρι. Το κλάμα της μπερδεύτηκε με τους ήχους των ABBA που μεσουρανούσαν στα charts "Take a chance on me". Ίσως τότε ήταν που τη διάλεξαν οι λέξεις και γίναν συντροφιά στις διαδρομές της. Σχολείο, αθλητισμός,...