Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια γαλλίδα μαρκησία, γεννημένη το 1846, που δεν είχε καμία σχέση με την Ελλάδα, ήρθε όμως σε επαφή μαζί της από ένα άρθρο. Διάβασε για τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και την Άλωση στα πέντε χρόνια της και άρχισε να θαυμάζει το Βυζάντιο και τον πολιτισμό του.Με τα χρόνια, η προτίμησή της για τη χώρα μας μεγάλωνε και παρακολουθούσε όσο μπορούσε την επικαιρότητα. Μόνη της έμαθε ελληνικά, την καθαρεύουσα φυσικά. Επειδή δεν μπορούσε να ασχοληθεί με τη Γαλλία, όπου πολλά τη στενοχωρούσαν, αρθρογραφούσε για την Ελλάδα και έτσι γνωρίστηκε με Έλληνες που πήγαιναν τακτικά στη Γαλλία....

Ένας ήρωας αλλά κι ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος. Ένας στρατιωτικός που τίμησε το επάγγελμά του και αναμείχθηκε σε όλες τις ριψοκίνδυνες και μυστικές κινήσεις της εποχής του. Σήμερα τον θεωρούμε πολύ συντηρητικό, εκείνος όμως θεωρούσε τον εαυτό του προοδευτικό, επειδή φρόντιζε για την πατρίδα του και δεν αδιαφορούσε για τα κοινά. Ήταν ωστόσο και οικογενειάρχης, σύζυγος, γιος, αδελφός και κυρίως πατέρας. Την ώρα των κρίσιμων αποφάσεων πάλευε ανάμεσα στο καθήκον και την αγάπη για τα παιδιά του. Θα παρακολουθήσουμε εδώ την καθημερινότητα του Παύλου Μελά, τις απόψεις και του...

"Η σημαία του κατακτητού κυματίζει επί του Ιερού Βράχου. Και όμως δεν νικηθήκαμε... Έχουμε την συνείδησίν μας αναπαυμένη ότι εκτελέσαμε το καθήκον μας. Αντιμετωπίζουμε την καινούργια κατάστασιν με ψυχραιμία και το μέτωπο υψηλά, με την πεποίθησιν πως μία ημέρα θ'αποκτήσουμε την ελευθερία μας, βγαλμένη από τα ιερά κόκκαλα των συναδέλφων μας που λευκαίνονται εκεί επάνω στα άγρια και άξενα βουνά της Αλβανίας. Μάιος 1941" Τρία ημερολόγια δύο στρατιωτών που συνυπηρέτησαν το εθνικό καθήκον στην πρώτη γραμμή του Ελληνοϊταλικού Πολέμου του 1940-1941 περιλαμβάνονται στην παρούσα...

Μπορεί να υπάρξει ασφαλής πλους επάνω σε δύο βάρκες; Αν αυτές αποκλίνουν υπέρμετρα, ο επιβαίνων κινδυνεύει να καταποντιστεί· αν συγκλίνουν, να συνθλιβεί. Κι όμως... Κάποιες ζωές δε θα υπήρχαν, αν σε μεσοδιαστήματα της πορείας τους δε βιώνονταν με αυτόν τον τρόπο. Ένας Γερμανός αιχμάλωτος του B ΄Παγκόσμιου Πολέμου και ο γιoς του, τέσσερα αδέρφια μιας μικροαστικής ελληνικής οικογένειας στην τέταρτη δεκαετία της ζωής τους κι ένας ακόμη συγγενής τους παλεύουν να τοποθετηθούν στον κόσμο των ενηλίκων, έχοντας να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο πατρίδες, δύο αγάπες και δύο ταυτότητες...

Από μικρό παιδί έκανε μιαν ευχή, πάντα την ίδια. Τις άλλες δύο δεν τις είχε σπαταλήσει. Η επίκλησή της ήταν γι' αυτόν όμοια με προσευχή· μια προσευχή που την επαναλάμβανε τα βράδια κάτω από τον έναστρο ουρανό, απολαμβάνοντας την αστρική σκόνη της αγάπης όλων των συμμάχων του, αυτών που ήταν κοντά του, αλλά και αυτών που τον προστάτευαν από μακριά. Πατρίδα του πλέον ήταν οι μνήμες του και τόπος του η γενιά των απογόνων του.

Η ενασχόληση της Πηνελόπης Δέλτα με τη συγγραφή ξεκίνησε τυχαία. Τα πρώτα της κείμενα δεν πέρασαν απαρατήρητα, κι επιπλέον οι δημοτικιστές της εποχής τής χρωστούσαν πολλά, τόσο για την ηθική, όσο και για την οικονομική της υποστήριξη. Έτσι, αφενός, της συμπαραστάθηκαν ουσιαστικά με συζητήσεις, συμβουλές και ουσιαστική βοήθεια, αφετέρου η ίδια εργάστηκε με συνέπεια και επιμονή. Πέτυχε, τελικά, να εξελιχθεί σε μια από τις πλέον σημαντικές ελληνίδες συγγραφείς. Εξάλλου, ο Ίων Δραγούμης είχε, εκ προοιμίου, σφραγίσει την πνοή και το νόημα του έργου της, έχοντάς της εκμυστηρε...

Η Πηνελόπη Δέλτα, όπως είναι γνωστό, αφηγείται τη ζωή της μέσα στα αυτοβιογραφικού περιεχομένου σημαντικά κείμενά της, αλλά και στις πολυάριθμες εκδεδομένες επιστολές ή το λογοτεχνικό έργο της. Σε μια συναρπαστική αφήγηση εδώ παρουσιάζεται ο βίος της με τη βοήθεια ποικίλων αποσπασμάτων από το πρωτότυπο έργο της, τα οποία διατηρούν απολύτως την ορθογραφία και το ξεχωριστό ύφος της συγγραφέως. Οι ανεξέλεγκτες καταστάσεις, τα μη αναμενόμενα γεγονότα, τα θετικά και τα αρνητικά συναισθήματα κυριάρχησαν σε μια ζωή που η ίδια δεν ήθελε να είναι ούτε εύκολη ούτε συνηθισμένη. Στ...

Τα στοιχεία που παρατίθενται είναι εντυπωσιακά για τη συμμετοχή των Ηπειρωτών στην πολιτιστική, κοινωνική, οικονομική ζωή της Αχαΐας. Η έκδοση προσθέτει ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ της ηπειρώτικης αποδημίας, διασώζει ένα πολύτιμο τμήμα της ιστορίας της, αποτελεί μνημόσυνο για αυτούς που μετέφεραν στην Πελοπόννησο τις ηπειρώτικες αξίες και αποτελεί μια ανεκτίμητη παρακαταθήκη για τις νέες γενιές των Ηπειρωτόπουλων, ώστε να παραμείνουν συνδεδεμένα με τις πατρογονικές τους ρίζες και να αισθάνονται υπερήφανα για τα όσα πρόσφεραν οι πρόγονοί τους στον τόπο που ζουν. Αλέξανδρο...

Αγαπητέ κύριε Ανανία, Για μένα όλα ξεκίνησαν τη μέρα που με κάλεσαν να ερευνήσω την υπόθεση με το πτώμα που βρέθηκε στην παραλία του Αγίου Βασιλείου-ένα "ανέμελο" πτώμα που αγνάντευε τη θάλασσα. Μυστήριος φόνος, μυστήριο και η λέξη που είχε γραμμένη πάνω του. Αλλά για σας, κύριε Ανανία, μάλλον δεν ξεκινά η ιστορία εκείνη τη μέρα, αλλά πολύ πιο πριν. Έτσι πάει. Κανένας φόνος δεν ξεφυτρώνει από το πουθενά. Παρ' όλα αυτά, εσείς, απ' ό,τι έμαθα, κάνατε το καλύτερο που μπορούσατε, κι αυτό είναι σπουδαίο. Απλώς, δυστυχώς, οι νόμοι της φύσης είναι απαράβατοι και αναπόδραστοι,...

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ένα ζευγάρι αφηγείται επί σκηνής την κοινή ζωή του σε ένα σιωπηλό ακροατήριο. Το ακροατήριο θα μπορούσε να είναι ο προσωπικός εξομολόγος τους, το κοινό ενός θεάτρου ή οι αναγνώστες του βιβλίου που "παίζεται" μπροστά στα μάτια τους. Οι αφηγήσεις της γυναίκας και του άντρα εναλλάσσονται, φωτίζοντας κάθε φορά την κοινή ζωή τους.Ο καθένας δίνει τη δική του οπτική γωνία για το Σινικό Tείχος που έχει ορθωθεί ανάμεσά τους εδώ και χρόνια. Στη σκηνή δεν συναντιούνται. Θα τα καταφέρουν, άραγε, να συναντηθούν στη ζωή;

Μια πόλη, μια γειτονιά, μια οικογένεια. Δύο αγόρια ζουν με τη μητέρα τους, όμως ονειρεύονται χώρια, καθώς εκείνη μετεωρίζεται ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο. Έξω υπάρχει ένας κόσμος κάτω από το αβάσταχτο βάρος της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, αυτής της κληροδοτημένης από την προηγούμενη γενιά της ακρισίας. Εκεί στις σπηλιές του έξω κόσμου νέα παιδιά ονειρεύονται και ερωτεύονται ζώντας με δουλειές του ποδαριού, κρατώντας χωμένα στον κόρφο πτυχία χωρίς αντίκρισμα και φυλάγοντας οικογενειακά μυστικά. Η τέχνη της μουσικής, η βία του δρόμου, η μοναξιά της τρυφερότητας ε...

Η συγγραφέας, επηρεασμένη από τα πολιτικά και κοινωνικά τεκταινόμενα, τοποθετεί τον μύθο της στη σύγχρονη πραγματικότητα όπου η ηρωίδα, η νεαρή Μέλπω, μία γυναίκα μόνη, παλεύει να επιβιώσει μέσα στην κρίση, μία κρίση όχι μόνο οικονομική, αλλά και αξιακή. Πρόκειται για μία γυναίκα μορφωμένη που αποζητά ασφάλεια και θαλπωρή, αλλά κυνηγημένη από την ίδια της τη σκιά δεν καταφέρνει ποτέ να τις βρει. Η απώλεια, ο διχασμός και η εσωτερική μοναξιά είναι οι μόνιμοι συνοδοιπόροι στο ταξίδι της από την αστάθεια στη σταθερότητα και πάλι πίσω... Άραγε, κάτω από τη σκιά της χρυσόσκο...

Ποιητής της ονομαζόμενης γενιάς του '80, με πλούσια συγγραφική παραγωγή, ο Αντώνης Σκιαθάς, επιστρέφει στην ποιητική φόρμα μετά από μακρόχρονη σιωπή, με την τριλογία υπό τον γενικό τίτλο Ευγενία. Όπως αναφέρει στο βιβλίο ο ποιητής: "Η ποίηση δομεί διά βίου την απαραίτητη σιωπή και την αναγκαία άσκηση. Τα τελευταία χρόνια από την έκδοση του προηγούμενού μου βιβλίου, σιώπησα και ασκήθηκα ως όφειλα εν οδοιπορία ποιήσεως. Η Τριλογία, Οι πρόγονοι στα ιερά του Μελάμποδα Οι γεννήτορες στη νήσο των Σπετσών Οι συγγενείς στα ιαματικά νερά της Αιδηψού, θα μπορούσε να έχει...

Με την προσθήκη συμπληρωματικού αδημοσίευτου υλικού (αρχεία, φωτογραφίες και ντοκουμέντα - άμεση συνέπεια της "ζύμωσης του βιβλίου με τους αποδέκτες του), η τρίτη έκδοση χαρτογραφεί και κατονομάζει πρόσωπα και πράγματα μιας από τις σκοτεινότερες περιόδους της πρόσφατης ιστορίας μας. Φωνάζει ένας: "Σαν να άκουσα μέσα στο γραφείο αλυσίδες". "Σε λίγο θα βγει ο ήλιος" λέει ένας άλλος. Ανοίγει επιτέλους η πόρτα και μπαίνουν στην αρχή του θαλάμου ένας αξιωματικός των Ες Ες, δύο Γερμανοί, ο λοχίας και ένας διερμηνέας, ο οποίος λέει: "Όποιος ακούσει το όνομά του να περάσει μέσ...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα "πάντρεμα" της αγάπης του Γιάννη Σιγάλα για τη φωτογραφία με την κηπουρική, και ειδικά την καλλιέργεια κάκτων και άλλων παχυφύτων, που τον ανταμείβουν με τη συμμετρία και την ομορφιά τους, αλλά και τον εκπαιδεύουν στην ανάπτυξη υπομονής. "Το φωτογραφικό άλμπουμ του Γιάννη Σιγάλα μού θύμισε το τηλεγράφημα του Αλέξη Ζορμπά προς το αφεντικό του στο ομώνυμο έργο του Νίκου Καζαντζάκη: "Εύρον πέτραν πρασίνην ωραιοτάτην, ελθέ τάχιστα"." Καθηγητής Βασίλης Φίλιας Πρώην πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου "Οι φωτογραφίες του λευκώματος είναι μια μι...

Το RE-culture 4 έθεσε ως θεματικό πλαίσιο της φετινής διοργάνωσης το "τέχνη/μη-τέχνη". Σε μια εποχή όπως η δική μας, είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να έχει κανείς την αυταπάτη ότι μπορεί να εκθέσει κάτι που με ασφάλεια θα βρίσκεται πέρα των τειχών της τέχνης και του συστήματός της. Πολύ απλά, γιατί οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, την ίδια στιγμή που θα εκτεθεί σε έναν λίγο ή πολύ θεσμικό τόπο, αυτομάτως γίνεται αντιληπτό, βιώνεται, σχολιάζεται ως τέχνη ή ακόμη "μεταμορφώνεται" σε τέχνη. Από το περίφημο ουρητήριο του Marcel Duchamp και εντεύθεν, η τέχνη, η φιλοσοφία και το σύστημ...

Μικρή διαδρομή Φυλάκισέ με στους ίσκιους του φεγγαριού στις φωνές τ' αηδονιού στο γιασεμί που φοβάσαι να κόψεις στην ησυχία του ξέφωτου στα μυστικά λόγια της αγάπης.

Ο στίβος είναι το κατεξοχήν άθλημα των αριθμών. Δεν νοείται αγώνας, χωρίς ζυγαριά, χωρίς μεζούρα, χωρίς χρονόμετρο. Η μάχη του ανθρώπου με τα όριά του ή μήπως η μάχη του ανθρώπου με τους αριθμούς και τα νούμερα; Κάθε χιλιοστό δευτερολέπτου ή μέτρου είναι πολύτιμο και απαιτεί πολύχρονη θυσία για να κερδηθεί! Από το 1891 που ιδρύθηκε ο Παναχαϊκός ξεκίνησε ο στίβος στην Πάτρα και πολύ σύντομα έγινε το εφαλτήριο για τις πρώτες και μεγάλες αθλητικές επιτυχίες της νεολαίας. Καθώς διανύουμε τη 13η δεκαετία από τότε, έχουμε ένα τεράστιο υλικό που αφορά στον κλασικό αθλητισμ...

Δεν πρόκειται για ακόμα ένα εγχειρίδιο κατά του καπνίσματος. Ο αφηγητής εξάλλου δεν είναι τύπος του "κατά" αλλά δεν είναι και του "υπέρ". Στην πραγματικότητα ο αφηγητής, εξιστορώντας μας το χρονικό μιας προαναγγελθείσας νίκης, πασχίζει διαρκώς να διαχειριστεί ένα μικρό ζωτικό παράλογο: κρυμμένο μυστικό της νίκης, θαυματουργό συστατικό της είναι η υποβάθμιση της σημασίας της. Η νίκη θα επιτευχθεί μόνο αν ο αγώνας, δηλαδή η όλη επιχείρηση, κριθεί ως ασήμαντος. Εάν δηλαδή το όλο βάσανο αναχαιτιστεί ως μη σοβαρό. Στην κόψη αυτή, μεταξύ διορατικής ενδοσκοπικής προδιάθ...