Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ξέρουμε όλοι τη Λουκρητία, την ανέραστη και οργισμένη γάτα που ξεσπάει την οργή της στον αθώο, ευνουχισμένο συγκάτοικό της, τον Καστράτο. Και την ξέρουμε βέβαια μέσα απ' τα σκίτσα του Αρκά. Όμως, πώς θα χάραζε ένας πρωτόγονος τη μορφή της Λουκρητίας μέσα στο παλαιολιθικό σπήλαιό του; Πώς θα τη σμίλευε στο μάρμαρο ένας γλυπτής της κλασικής αρχαιότητας; Πώς θα την απέδιδε ένας αναγεννησιακός μετρ; Πώς θα την ζωγράφιζε ο Πικάσο, ο Νταλί ή ο Άντι Γουόρχολ; Αυτά μας αποκαλύπτει, με πολύ χιούμορ και εξαιρετική εικαστική μαεστρία, ο Αρκάς σ' αυτό το άλμπουμ. Πρόκειται για ένα απο...

Πρόκειται για το πρώτο άλμπουμ της νέας σειράς του Αρκά "μαλλί με μαλλί". Όμως μαλλί από μαλλί διαφέρει, γι' αυτό η Στέλλα, η νεαρή συνοικιακή κομμώτρια, προσπαθεί να φορμάρει τόσο τα μαλλιά όσο και τα μυαλά της κάθε πελάτισσας, για να μην πιαστούν μαλλί με μαλλί. Ο Αρκάς μας έχει ταξιδέψει έως τώρα με επιτυχία στις άγνωστες πτυχές της ψυχολογίας των πτηνών και των ζώων, στις σκοτεινές ιστορίες που διαδραματίζονται πίσω από τους χοντρούς τοίχους της φυλακής, στην άγρια πανίδα των κρύων βυθών του ωκεανού, ακόμα και στα μυστήρια της ζωής στο επέκεινα. Με αυτή τη σειρά όμως, ε...

Κόρη ενός μικροκτηματία, η Έμα μεγαλώνει σε μοναστήρι όπου, ανάμεσα σε άκρατους συναισθηματισμούς και θρησκοληψίες, πλάθει μια εντελώς ψεύτικη εικόνα της μελλοντικής ζωής της, γεμάτη χλιδή, πάθος και βυρωνικούς εραστές. Η έξοδός της στον κόσμο είναι μια ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα, που γίνεται ακόμη πιο οδυνηρή από το γάμο της με τον αγροτικό γιατρό Μποβαρύ και από την ασφυξία του επαρχιακού περίγυρου. Μάταια η Έμα θ' αναζητήσει διέξοδο σε αγκαλιές εραστών. Προδομένη από αυτούς που αγάπησε και πνιγμένη στα χρέη, θ' αυτοκτονήσει με αρσενικό, εξασφαλίζοντας τη μόν...

Mετά την πρωτοφανή επιτυχία του Θανατάδικου, που έγινε το υπ’ αριθμόν 1 βιβλίο της χρονιάς για το περιοδικό Time, η Άλισον Μπέχντελ διηγείται με τον δικό της μοναδικό τρόπο πώς έγινε η καλλιτέχνις που ήθελε να γίνει η μητέρα της. Το Θανατάδικο της Άλισον Μπέχντελ ήταν ένα λογοτεχνικό φαινόμενο. Και τώρα, άλλη μια συναρπαστική ιστορία, αυτή τη φορά για τη μητέρα της: τη βιβλιοφάγος, τη μουσοτραφή, την πρωταγωνίστρια του ερασιτεχνικού θεάτρου. Κι ακόμα, τη γυναίκα που δυστύχησε μ’ έναν ομοφυλόφιλο σύζυγο, που με τις καλλιτεχνικές της φιλοδοξίες σημάδεψε την παιδική ηλικί...

Παλιά, χωρίζαμε τη μακραίωνη ιστορία της Κίνας σε δυναστείες -μερικές είχαν διάρκεια αιώνων. Στην νεότερη ιστορία όμως, οι δυναστείες συμπυκνώθηκαν σε γενιές, που διαδέχονται η μία την άλλη με ολοένα και πιο γρήγορο ρυθμό. Το ίδιο ισχύει και για τους πολιτικούς ηγέτες από την εποχή του Μάο Τσε Τουνγκ, του "Μεγάλου Τιμονιέρη", που βρέθηκε στην εξουσία το 1949 και εγκαινίασε την πρώτη γενιά της κομμουνιστικής "δυναστείας". Ο Τενγκ Σιάο Πινγκ ήταν από το 1977 το σημαντικότερο μέλος της ηγετικής γενιάς του ΚΚ Κίνας και πρωτεργάτης οικονομικών μεταρρυθμίσεων, ενώ ο σήμερα ο...

Επιθυμείτε, αγαπητέ μου φίλε, ένα σημείωμα για τον βίο του Μότσαρτ. Αναζήτησα ό,τι καλύτερο υπήρχε σχετικά με τον επιφανή αυτόν άνδρα, και είχα ακολούθως την υπομονή να σας μεταφράσω τη βιογραφία που μας έδωσε ο κύριος Schlichtegroll. Μου φαίνεται γραμμένη με θέρμη. Σας την παρουσιάζω, και να συγχωρήσετε το απλό της ύφος. Αντίθετα από τα λεγόμενα του Σταντάλ, η βιογραφία του Μότσαρτ, όπως και η βιογραφία του Χάυδν και του Μεταστάσιου, που είδαν το φως στο διάστημα 1814-1817, είναι προϊόντα "σχεδόν" λογοκλοπής. Στην προκειμένη περίπτωση, πηγή του δεν είναι ο Schlichtegroll,...

Μπάτε σκύλοι!... Σαν να μην έφτανε ο ίδιος ο Ζαχαρίας, ο δύστροπος, γκρινιάρης και μοχθηρός σκύλος, που ταλαιπωρεί νυχθημερόν τον δυστυχή Γεράσιμο, τώρα φέρνει στο σπίτι και τους φίλους του, για να ολοκληρωθεί η απόγνωση του ιδιοκτήτη του. Έτσι ο φτωχός συνταξιούχος αναγκάζεται να μοιραστεί τον καναπέ του και το τραπέζι του με έναν βρώμικο και γεμάτο παράσιτα σκύλο του δρόμου, που ο Ζαχαρίας επιμένει να θεωρεί φίλο του μόνο και μόνο για να σπάσει τα νεύρα του ηλικιωμένου αφεντικού του. Όμως τα βάσανα του Γεράσιμου δεν σταματούν εδώ. Υπάρχει και ο Χαράλαμπος, ο δικός του...

Διαβητικά χάμστερ, καρκινοπαθείς γάτες, ποντίκια με δύο κεφάλια και βατράχια χωρίς πόδια. Αυτοί είναι οι τρόφιμοι του εργαστηρίου που μας βάζει και πάλι ο Αρκάς, στο τρίτο άλμπουμ της σειράς «Πειραματόζωα». Υποφέρουν όλα τα ζώα σ' αυτό το εργαστήριο; Όχι βέβαια, τα περισσότερα έχουν πεθάνει. Όμως όσα επιβιώνουν, παρ' όλες τις ταλαιπωρίες, διασκεδάζουν, γιατί δεν τα κρατάνε μέσα τους. Τα νεφρά τους, το συκώτι τους και τα άλλα όργανά τους βρίσκονται σε γυάλες με φορμόλη. Ο Αρκάς αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι από τη φρίκη μπορεί να βγει χούμορ. Χιούμορ άγριο και σκληρό,...

Από την αρχή, λοιπόν, ο Μπίλη Τζο κατάλαβε ότι βρισκόταν μπροστά σε μια μεγάλη ανακάλυψη: ότι το δάκρυ της γαλάζιας πεταλούδας, σα ροζ μικρό μαργαριτάρι, που βρισκόταν σε μεγάλους σωρούς στις σκοτεινές σπηλιές της Αρκαδίας, κουβαλούσε μέσα του ισχυρότατες δυνάμεις και αντιστάσεις, όπως τη δύναμη του ίπτασθαι, του ερωτεύεσθαι, καθώς και την αντίσταση μέχρι θανάτου στη στέρηση της ερωτικής επιθυμίας. Βέβαια, αυτά τα συμπεράσματα, όπως και την ανακάλυψη του υλικού, για πρώτη φορά στην επιστημονική του καριέρα τα κράτησε για τον εαυτό του. Γιατί τον τελευταίο καιρό στην ψυχή κα...

Στα θερμόαιμα ζώα των "Τρελών Συνδυασμών" και των "Παιχνιδιών για Δύο", επανέρχονται τα θέματα του έρωτα και της φιλίας, των οικογενειακών δεσμών και των λεπταίσθητων εξάρσεων [...] Μόνο που, καθώς πρόκειται για άγρια ζώα και για μία μόνο γελοιογραφική εικόνα (χωρίς προπαρασκευές της κωμικής έκρηξης όπως στα στριπς), η χλεύη γίνεται κι αυτή πιο άγρια και πιο συμπυκνωμένη. Με μια εικαστικά προωθημένη εκφραστικότητα, νυμφομανείς τάρανδοι, ομοφυλόφιλοι λέοντες, έκφυλοι ελέφαντες, μοιρολάτρες ιπποπόταμοι, νεκρόφιλοι ποντικοί, παραγωγικοί λαγοί κοκ. καθαιρούν κάθε έννοια ιδεώ...

... Ένιωθε σαν άνθρωπος που ανεβαίνοντας μια σκάλα ετοιμάζεται να πατήσει σ' ένα σκαλί και το πόδι του βρίσκει το κενό. Αυτή η παράξενη, χαριτωμένη γυναίκα, που καθόταν και κουβέντιαζε με τον αδερφό της κοντά στο τζάκι, στα γκρίζα βάθη του αφιλόξενου σπιτιού της -τι είχε να της πει; Φαινόταν τυλιγμένη σ' ένα είδος αλλόκοτης και θεληματικής απομόνωσης· με ποια δικαιολογία είχε τραβήξει εκείνος την κουρτίνα; Για μια στιγμή ένιωθε σα να είχε βουτήξει σε κάτι βαθύ σαν τον ωκεανό, και σα να ήταν αναγκασμένος να παλέψει για να μη βουλιάξει. [...]

Είχαμε τελειώσει το δείπνο. Απέναντί μου καθόταν ο φίλος μου ο τραπεζίτης, μέγας έμπορος και ξακουστός κομπιναδόρος. Κάπνιζε σαν να μη σκεφτόταν τίποτα. Η συζήτηση είχε αρχίσει να κολλάει και τελικά νέκρωσε εντελώς. Προσπάθησα καλή τη πίστη να την ξαναρχίσω, κι έτσι άρπαξα την πρώτη ιδεά που έτυχε να μου περάσει από το μυαλό. Στράφηκα χαμογελαστός προς το μέρος του: "Αλήθεια! Κάποιος μου διηγήθηκε ότι παλιότερα είσαστε αναρχικός". "Όχι μόνο ήμουν, αλλά και παραμένω. Απ' αυτή τη σκοπιά δεν έχω αλλάξει. Είμαι αναρχικός." "Μα τι μού λέτε τώρα! Εσείς αναρχικός; Από πού κι...

Αυτό το χλομό καλοκαίρι στη Στοκχόλμη είναι αλλιώτικο από τ' άλλα. Ο ληστής που σπέρνει τον τρόμο στα πάρκα παραμένει ασύλληπτος. Ο άνθρωπος στο μπαλκόνι αγρυπνά και περιμένει. Κι έπειτα, το πρώτο νεκρό κοριτσάκι. Ο δολοφόνος έχει ασελγήσει πάνω στο πτώμα του. Η πόλη θα ζήσει ένα απαίσιο εφιάλτη και ο επιθεωρητής Μάρτιν Μπεκ θα βρεθεί αντιμέτωπος με ακόμη ένα μεγάλο στοίχημα. Ώς το επόμενο θύμα, που δεν θ' αργήσει...

Στο δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα, το "επιστημονικό μυθιστόρημα" παίρνει συνήθως τη μορφή του φανταστικού ταξιδιού. Τα περισσότερα μυθιστορήματα του Ιουλίου Βέρν έχουν αυτήν ακριβώς τη μορφή: πηγαίνουν του αναγνώστες τους πέντε βδομάδες ταξίδι με αερόστατο, ή στο κέντρο της γης, ή δέκα χιλιάδες λεύγες υπό τη θάλασσα. Το 1895 ο Γουέλς μας παίρνει για το πρώτο ταξίδι με τη "Μηχανή του χρόνου", και το 1901 στο φεγγάρι. "Ο αόρατος ανθρωπος" είναι, ωστόσο, κάτι παραπάνω από "επιστημονικό μυθιστόρημα". Είναι σπουδή ενός χαρακτήρα, ενός ανθρώπου που προσπαθεί να γίνει ασυ...

... Ένα μπουμπουνητό ακούστηκε στον κόκκινο βράχο κι έπειτα η γη αναπήδησε κι άρχισε να τραντάζεται με σταθερούς σπασμούς, ενώ ο θόρυβος μεγάλωνε εξίσου σταθερά. Ο Ραλφ τινάχτηκε στον αέρα, ξανάπεσε, σπρωγμένος πάνω στα κλαδιά. Δεξιά του, και μόλις λίγα μέτρα παραπέρα, ολόκληρη η συστάδα έγειρε και οι ρίζες ούρλιαξαν καθώς βγήκαν εντελώς έξω από το χώμα. Είδε κάτι κόκκινο που γύριζε αργά σα μυλόπετρα. Έπειτα το κόκκινο πράγμα πέρασε, ογκώδες κι αργοκίνητο σαν ελέφαντας, κι εξαφανίστηκε προς τη θάλασσα...

Ο τόμος αυτός περιέχει ένα αφήγημα του ιστορικού και ποιητή J. R. R. Tolkien (1892 - 1973) Από την ιστορία του Μικρού Βασιλείου λιγοστά αποσπάσματα υπάρχουν πια. Σώθηκε όμως, εντελώς τυχαία, μια διήγηση που φωτίζει την προέλευσή του -ή μάλλον όχι διήγηση, ένας θρύλος ας πούμε καλύτερα, γιατί είναι προφανές ότι πρόκειται για μεταγενέστερο συμπίλημα, γεμάτο υπερφυσικά γεγονότα που δεν προέρχονται από τα νηφάλια Χρονικά, αλλά από τα δημοτικά τραγούδια στα οποία παραπέμπει συχνότατα ο ανώνυμος συγγραφέας. Γι αυτόν, τα γεγονότα που καταγράφει ανήκουν ήδη σ' ένα μακρινό παρελ...

Ο Δρόμος με τις Φάμπρικες στο Μόντρεϋ στην Καλιφόρνια είν' ένα ποίημα, μια βρομισιά, έχει ένα δικό του φως, ένα έντονο χρώμα, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο μα κι ένα όνειρο μαζί, μια νοσταλγία. Κάτι το σκόρπιο και το συγκεντρωμένο, σίδερα, τενεκέδες, σκουριά και πελεκούδια, το στρώσιμο του δρόμου όλο γούβες, παντού κουλούρες τα σκοινιά, κόφες λαχανικά, φάμπρικες για σαρδέλες του κουτιού, καταγώγια, ταβέρνες και μπορντέλα μικρομάγαζα, εργαστήρια χημικά, παλιοξενοδοχεία. Κάποιος είπε πως στο δρόμο τούτο κατοικούνε "πόρνες, ρουφιάνοι, χαρτοπαίχτες, μπάσταρδοι" -εννοούσε, δηλαδή,...

"Ο Δρόμος με τις Φάμπρικες" στο Μόντρεϋ στην Καλιφόρνια είναι ένα ποίημα, μια βρομισιά, έχει ένα δικό του φως, ένα έντονο χρώμα, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο μα κι ένα όνειρο μαζί, μια νοσταλγία. Κάτι το σκόρπιο και το συγκεντρωμένο, σίδερα, τενεκέδες, σκουριά και πελεκούδια, το στρώσιμο του δρόμου όλο γούβες, παντού κουλούρες τα σκοινιά, κόφες λαχανικά, φάμπρικες για σαρδέλες του κουτιού, καταγώγια, ταβέρνες και μπορντέλα μικρομάγαζα, εργαστήρια χημικά, παλιοξενοδοχεία. Κάποιος είπε πως στο δρόμο τούτο κατοικούνε "πόρνες, ρουφιάνοι, χαρτοπαίχτες, μπάσταρδοι" -εννοούσε, δηλα...

Μεγαλοφυΐα: ένα άλυτο αίνιγμα. Προνόμιο των λίγων, ασφαλώς. Των ελάχιστων. Κι όμως, κάποιες εποχές η παρουσία της γίνεται σχεδόν πληθωρική. Όπως στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, ας πούμε. Τότε που πολιτικοί, στρατιωτικοί, μεγαλοβιομήχανοι, λόγιοι και καλλιτέχνες, ακόμη και πυγμάχοι, μοιάζει ν' αγγίζουν σ' ένα σημείο της σταδιοδρομίας τους τα όρια του μεγαλοφυούς, σημαδεύοντας αποφασιστικά την ιστορία της ανθρωπότητας. Ανάμεσά τους, ο θρυλικός Δόκτωρ Φογκτ. Νευρολόγος, ψυχολόγος, υπνωτιστής, προσωπικός γιατρός του μεγιστάνα Κρουπ, προσπαθεί όλη του τη ζωή να εξιχνιάσει...