Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Μάριαν είναι μια συνηθισμένη κοπέλα, που μόλις έχει αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο, και πιάνει την πρώτη της δουλειά -αλλά το μόνο που θέλει στην πραγματικότητα είναι να παντρευτεί. Στην αρχή, όλα πηγαίνουν καλά. Είναι ευχαριστημένη στη δουλειά της, περνάει καλά με τη συγκάτοικό της, και ο υπέροχος τρελός Ντάνκαν δεν καταφέρνει να την αποσπάσει από τον προσγειωμένο μνηστήρα της. Όμως η Μάριαν λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο: κάτι μέσα της ζητάει πολύ περισσότερα, και της υπονομεύει αθόρυβα τα προσεχτικά σχέδιά της, ώσπου μια μέρα η Μάριαν ανακαλύπτει πως δεν ανέχεται ούτε...

Στη "Φάρμα των ζώων" ο Όργουελ σατιρίζει τη ρωσική επανάσταση και τη Ρωσία των μετεπαναστατικών χρόνων, κατ' επέκταση όμως και κάθε επανάσταση. Στο αγρόκτημα του κυρίου Τζόουνς τα ζώα με επικεφαλής τα γουρούνια, επαναστατούν εναντίον των ανθρώπων και τους διώχνουν. Τα γουρούνια όμως, και ο αρχηγός τους, ο Ναπολέων, δεν αργούν να διαφθαρούν από την εξουσία και μια νέα τυραννία παίρνει τη θέση της παλιάς. Το τελικό σύνθημα είναι "Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα".

Η φιλοσοφία, επί αιώνες βασίλισσα των επιστήμων, δοκιμάζεται σήμερα από τεράστια μοναξιά. Βέβαια, όλοι εξακολουθούν να τη μνημονεύουν και να την επικαλούνται, σχεδόν κανένας όμως δεν ασχολείται μαζί της. Ποιος θα καθίσει να διαβάσει σελίδες επί σελίδες για τα ερωτήματα της ζωής, όπως η ευτυχία και η αγάπη, ο Θεός και ο θάνατος, η ελευθερία και η γνώση, το δίκαιο και το ωραίο; Η φιλοσοφία για αρχάριους δίνει τις πρώτες απαντήσεις. Κι ακόμη, ερεθίζει τη σκέψη- και είναι χάρμα οφθαλμών με την εύστοχη εικονογράφηση της.

"Ο αγώνας του, πέρα από την αυστηρά λογοτεχνική του προσπάθεια, έχει δυο επίκεντρα, την γλώσσα και το έθνος· ωστόσο, ίσως θα ταίριαζε καλύτερα να μιλήσουμε για ένα μόνο επίκεντρο, που ενώνει τα δυο σε κοινό αίτημα: εθνική γλώσσα. Τα πράγματα ενισχύουν τη διπλή αυτή προσπάθεια: είναι πρώτα ο πόλεμος του 1897, τραγική συνέπεια της καπηλείας της Μεγάλης Ιδέας. Όσο κι αν εκείνη η καταστροφή στάθηκε οδυνηρή για τον ελληνισμό, με το πέρασμα των χρόνων φανερώνεται η σωτήρια επίδρασή της. Οι νεότεροι ιδίως, όσοι δεν είχαν σκληρύνει από τα παλιά σχήματα, ξυπνάνε κάτω από το μαστίγωμ...

Η Κατερίνα Μπλουμ, μια νεαρή και ωραία οικιακή βοηθός, που έπειτα από σκληρή δουλειά έχει καταφέρει ν' αποκτήσει διαμερισματάκι και -μεταχειρισμένο- Φολκσβάγκεν, γίνεται άθελά της "πρόσωπο της ημέρας": σ' ένα αποκριάτικο πάρτυ, γνωρίζει και ερωτεύεται τον Λούντβιχ Γκαίτεν που, όπως αποδεικνύεται, καταζητείται από την αστυνομία για διάφορα "εγκλήματα". Έτσι η Κατερίνα βρίσκεται άξαφνα στο στόχαστρο του κίτρινου Τύπου -που εκπροσωπείται από την Εφημερίδα- και απελπισμένη από το διασυρμό της, καταφεύγει στη μόνη άμυνα που της απομένει: δολοφονεί τον διεφθαρμένο δημοσιογράφο Τα...

"Θανάσιμα αμαρτήματα", φοβερές ανομίες, ανίερες και βδελυρές πράξεις! Πώς τιμωρούνται όλα αυτά στην Κόλαση; Ποια φριχτά βασανιστήρια περιμένουν τους άθλιους αμαρτωλούς; Για πόσο χρόνο θα καίγονται στο πυρ το εξώτερο και στους πόσους βαθμούς; Αυτές τις απόρρητες πληροφορίες και τα στοιχεία φέρνει για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας ο Αρκάς, σ' αυτό το όγδοο και τελευταίο άλμπουμ της σειράς "Η Ζωή Μετά". Στο μεταξύ, ενώ στην κόλαση οι αμαρτωλοί ρίχνονται στην γέεννα του πυρός, στον Παράδεισο οι ενάρετοι γιορτάζουν τα Χριστούγεννα και σκέπτονται τι δώρο θα κάνουν στον Ε...

Ο Γουσταύος φον Άσενμπαχ είναι ένας διάσημος συγγραφέας που ζει στο Μόναχο, και φημίζεται προπαντός για τη νηφαλιότητα και την αυτοπειθαρχία του. Μεσόκοπος πια, αποφασίζει να κάνει διακοπές στη Μεσόγειο, με τέρμα του ταξιδιού του τη Βενετία. Εκεί θα δει τον δεκατετράχρονο Τάτζιο, και γοητευμένος από την ομορφιά του, θα παρατείνει την παραμονή του στη Βενετία, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις για την επιδημία χολέρας που έχει ξεσπάσει. Η επικρεμάμενη απειλή του θανάτου, σε μια Βενετία που προσπαθεί ν' αποσιωπήσει το κακό για να μην πληγεί ο τουρισμός της, λειτουργεί για τον Ά...

- Σε τι διαφέρει η κυβέρνηση από το οργανωμένο έγκλημα; - Γιατί στην Ελλάδα νιώθεις σαν ταμπόν; - Τι θα έλεγε το ποντίκι του υπολογιστή σ ένα κανονικό ποντίκι; Αυτές κι άλλες πολλές παράδοξες ερωτήσεις αναλαμβάνει να απαντήσει ο Αρκάς σ αυτό το μικρό αλμπουμάκι. Μια σειρά από σχόλια υψηλού χιούμορ για την πολιτική, την οικονομία και την κρίση. Μια ευφυής κοφτερή σάτιρα στα μέσα μαζικής επικοινωνίας, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στους μέσα σε όλα Έλληνες. Γιατί, μπορεί η κρίση να μας έχει κάνει θηρία, αλλά τουλάχιστον είμαστε ΘΗΡΙΑ ΕΝΗΜΕΡΑ.

Το "Δεκαήμερον" είναι το γνωστότερο και σπουδαιότερο έργο του μεγάλου ιταλού ποιητή Βοκάκιου. Ο Βοκάκιος έγραφε το "Δεκαήμερον" στα μέσα του 14ου αιώνα στη Φλωρεντία. Πρόκειται για 100 διηγήματα τα οποία δένονται αριστοτεχνικά με ένα ακόμη, το εκατοστό πρώτο. Ο κορμός του έργου είναι η περιγραφή δέκα ημερών μιας νεανικής συντροφιάς εφτά κοριτσιών και τριών αγοριών, που διηγούνται και ανταλλάσσουν εκατό ιστορίες. Σ αυτές τις ιστορίες παρουσιάζεται με κωμικό τρόπο η ζωή στην Ιταλία τον καιρό που γράφεται το Δεκαήμερον, και καυτηριάζονται οι πρακτικές των αριστοκρατών,...

Υπάρχουν γυναίκες που καταστρέφουν τους άντρες τους, και γυναίκες που καταστρέφουν τον εαυτό τους. Κορίτσια που έχουν κατακτήσεις, και κορίτσια που το παρατραβάνε... Από την Επαγγελματία Πόρνη ως τη Θεούσα, δεκαεφτά παράξενες ιστορίες, μόνο για μισογύνηδες.

Οι Ιστορίες του κ. Κόυνερ άρχισαν να γράφονται το 1935 και τέλειωσαν στις αρχές της δεκαετίας του ΄50, λίγο πριν από το θάνατο του Μπρεχτ. Είναι μικρά αλλά λαμπρά δείγματα πεζού λόγου, που αποτυπώνουν πυκνά και την κοινωνική κριτική του Μπρεχτ, αλλά και την ηθική του διδαχή. Ο ήρωάς τους είναι πολυσήμαντος: το όνομά του (Keuner) πλησιάζει υπαινικτικά τη λέξη Keiner (κανένας), και διεκδικεί σχεδόν τη διαχρονική διάσταση του ομηρικού "ούτις", ενώ όπου συντομογραφείται (κύριος Κ.), γίνεται αντίποδας του ομώνυμου ήρωα της καφκικής Δίκης.

Κακές γλώσσες... Ο Θεός να σε φυλάει απ' αυτές! Όμως τι να κάνει κι ο Θεός, όταν κάποιες έχουν ανάγει το κουτσομπολιό σε άθλημα και την κακογλωσσιά σε επιστήμη; Λαμπρό παράδειγμα η κυρία Μαρίκα. Καθηγήτρια του κουτσομπολιού, φυσιογνωμία της κακογλωσσιάς, εξπέρ στην φαρμακερή ατάκα! Τα θανατηφόρα της σχόλια, ενώ χτενίζεται ή πίνει τον καφέ της στο κομμωτήριο, είναι επικά! Και η Στέλλα, η κομμώτρια, προσπαθεί με ευγένεια και διακριτικότητα να διατηρήσει την ψυχραιμία της, η οποία δοκιμάζεται, όχι μόνο από την κυρία Μαρίκα, αλλά κι από άλλες πελάτισσες. Όπως τη Γιούλη, την -Θ...

Ένας ισοβίτης με 622 χρόνια ποινή; Συμβαίνουν κι αυτά. Ακόμα κι αν πρόκειται γιατα καλύτερα χρόνια της ζωής του. Και πόσο θα χουν φτάσει τα νοίκια, όταν βγει!...Γιατί φυσικά ελπίζει σε μια αύξηση του μέσου όρου μακροβιότητας. Αλλά αυτό δεν είναιό,τι χειρότερο μπορεί να του συμβεί. Χειρότερο κι από την απομόνωση, όπου το πλέξιμο δεν είναι ακατόρθωτο (και το κέντημα άθλος). Χειρότερο απ τη μαγειρική της φυλακής, αιτία πλήθους εξεργέσεων... Τι μπορεί να είναι χειρότερο; Ο Μοντεχρήστος! Σύμβουλος μοναξιάς, επαγγελματίας της απόγνωσης, μαυρίζει με το χιούμορ του την αισιόδοξη πλ...

Όταν ο εφευρέτης γίνεται καπνός, και κανείς απ' τους ενδιαφερόμενους δεν τον έχει στο χέρι, όταν οι ασυρματιστές καταλήγουν στον πάτο της θάλασσας και οι βομβιστές πέφτουν θύματα βομβαρδισμού, όταν οι ωραίες και μοιραίες γυναίκες πληθαίνουν επικίνδυνα, και καθεμιά παίζει το δικό της παιχνίδι, όταν ο ψεύτικος ντετέκτιβ έχει αληθινή ταυτότητα, κι ο αληθινός τραβιέται και δεν φτάνει... Τότε η παρτίδα αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ο Λέμυ Κώσιον βγάζει τον άσο απ' το μανίκι του.

Η τριάδα "Καστράτο" είναι ομοούσια. Και οι τρεις ήρωες ευνουχισμένοι: ο Καστράτο από σώμα, η γηραιά κυρία από πνεύμα, η Λουκρητία από ψυχή. Τρεις αναπηρίες του σύγχρονου κόσμου που παίζουν εδώ το παιχνίδι των ρόλων και που εκτρέφουν μαζοχιστικά τη δυστυχία τους καθώς εξαρτώνται η μία από την άλλη. Ο κάθε ήρωας εκφράζει το δικό του ανικανοποίητο για το οποίο και κατηγορεί, όπως όλοι μας, είτε το ομολογεί είτε όχι, τη βάσκανο μοίρα.

Ναι, ο παππούς ήθελε να γίνει θηριοδαμαστής για να σκάσουν όσοι δεν τον πίστευαν, όλοι να σκάσουν. Δεν έβγαζε όμως τσιμουδιά. Την άραζε σ' ένα μέρος που είχε πάπιες. Τώρα πέθανε, γιατί έπινε πολύ. Κάποια φορά στη ζωή του πρέπει να το χώνεψε πως δε θα γίνει θηριοδαμαστής. Από τότε άρχισε να βρίσκει πολύ ακριβό το εισιτήριο του τσίρκου (...) (...) Ο ύπνος του ήταν ακανόνιστος, κοιμόταν πολύ και παντού, και σε λίγο ξυπνούσε. Τα λιοντάρια είχαν χαθεί απ' τα όνειρά του, και μαζί τους χάθηκαν και τα όνειρα. Δεν ήξερε πια πως είναι οι όμορφες κοπέλες και άφηνε υπέρογκα φιλοδωρήμ...

"Πρέπει να ξαναδιαβάσουμε απ' την αρχή ως το τέλος τα παλιότερα βιβλία του, και προπαντός τον Λόρδο Τζιμ. Κι αν μας ρωτήσουν τι θα μείνει από τον Κόνραντ και ποια είναι η θέση του στην παγκόσμια πεζογραφία, θα μας έρθουν στο νου τα βιβλία αυτά, που μιλούν για κάτι πολύ παλιό και απόλυτα αληθινό, που έμενε κρυφό και τώρα έχει αποκαλυφθεί, και τότε ερωτήματα και συγκρίσεις θα φανούν ανώφελα". (Βιρτζίνια Γουλφ).