Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σαν χαρακτήρας ο βασιλιάς Ιωάννης, που το 1215 υπόγραψε τη Magna Charta, αποτελεί την κεντρική μορφή του έργου, όχι όμως την κυρίαρχη. Πιο ολοκληρωμένος αποδείχνεται ο Νόθος, που αναλαμβάνει και κατευθύνει τη δράση και την εξέλιξη της περιπέτειας, που κυρίως χάρη σ' αυτόν πλουτίζεται με πλήθος ομολογίες ζωής σαν συνεχόμενη εικόνα βίου σε πορεία, με όλη την ποικιλία και τα απρόοπτα.

Οι "Τραχίνιες" είναι διπλό δράμα: της Δηιάνειρας και του Ηρακλή. Τα δύο δράματα δεν διαπλέκονται. Το πρώτο έχει τελειώσει όταν αρχίζει το δεύτερο. Οι ήρωες δε συναντιούνται μεταξύ τους, το κοινό δεν τους βλέπει ταυτόχρονα - άλλωστε ο ίδιος ηθοποιός έπαιζε και τους δύο ρόλους εναλλάξ. Μια τέτοια σύνθεση φαίνεται να παραβαίνει την ενότητα της δράσης. Όμως όχι. Τα γεγονότα δένονται με μια έξοχη λογική. Η ενότητα είναι η θεία θέληση, που τα έχει συνδέσει από πριν. Η δράση προχωρεί κανονικά και κάθε επεισόδιο φανερώνει όλο και καλύτερα την αδυναμία των ανθρώπων μπροστά στις μυστ...

Η δομή του "Αίαντα" είναι σαφής και ευσύνοπτη. Η σύντομη αλλά δραματική προλογική σκηνή βοηθεί αποφασιστικά να φωτιστεί η καταστροφή και να παρουσιαστεί η μορφή του Αίαντα, καθώς και του Οδυσσέα. Από διπλή σκοπιά, και του ανθρώπου και του Θεού, δηλώνεται η αστάθεια της ανθρώπινης ύπαρξης. Το πρώτο και κύριο μέρος διαγράφει την πορεία του Αίαντα από την ασφυκτική απόγνωση ως την πτώση πάνω στο ξίφος του. Η επιβράδυνση με την παραπλανητική ρήση διακόπτει αυτή τη γραμμή, προκαλώντας καινούργια κλιμάκωση με την ένταση που φέρνει η προφητεία του Κάλχαντα. Ένα δεύτερο μέρος, συντ...

"... το να δανείζεταί τις από τους ξένους ή, να το είπω καθαρώτερα, το να ψωμοζητή λέξεις και φράσεις από τας οποίας γέμουσιν αι αποθήκαι της γλώσσης του, σιμά της ατιμίας δίδει και απαιδευσίας, ή και ηλιθιότητος, υπόληψιν." Αδαμάντιος Κοραής

...Η τραγική δράσις του "Φιλοκτήτου" και η κατ' Αριστοτέλη "των πραγμάτων σύστασις" εις το δράμα τούτο συνάπτεται με τρία επιμέρους προβλήματα του αττικού βίου του 5ου αιώνος π.Χ. Τα τρία αυτά προβλήματα είναι: πρώτον το ηθικοκοινωνικόν, όπερ εις το προκείμενον δράμα έχει κέντρον την πρώτην τραγικήν μορφήν του έργου, τον "Φιλοκτήτην" , δεύτερον το ηθικοπολιτικόν, το συγκεντρούμενον περί το πρόσωπον του Οδυσσέως, και τρίτον το παιδαγωγικόν, του οποίου φορεύς είναι η δευτέρα τραγική μορφή του έργου, ο έφηβος Νεοπτόλεμος. Έκαστον δηλαδή από τα τρία πρόσωπα της τραγωδίας σχετίζ...

Το "Λεξικό ελληνικής αρχαιογνωσίας" είναι ένα πρωτότυπο, εύχρηστο και κατατοπιστικό έργο για ευρύτατη χρήση. Συντάχθηκε με πολλή φροντίδα, για να φανεί χρήσιμο πρώτα στους συναδέλφους καθηγητές των γυμνασίων και των λυκείων, απευθύνεται όμως επίσης και στους φοιτητές των φιλοσοφικών σχολών, στους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και σε κάθε εραστή του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Το περιεχόμενό του περιορίζεται, όπως φαίνεται και από τον υπότιτλο, στις ιδέες, τα πράγματα και τους θεσμούς. Δεν περιλαμβάνει δηλαδή πρόσωπα και ιστορικά γεγονότα, όπως μάχες, συνθήκες κ. ά. Ε...

Το "Λεξικό ιδεών και ιδεολογιών" είναι Λεξικό Ψυχολογίας, Πολιτικής, Κοινωνιολογίας και Φιλοσοφίας. Δε γράφτηκε κάτω από το πνεύμα κάποιου εγκυκλοπαιδισμού. Όλες οι πιο πάνω επιστήμες βρίσκονταν και βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση και έχουν κοινό αντικείμενο αναφοράς την ανθρώπινη κοινωνία, τους θεσμούς της και τις ιδέες της. Στο "Λεξικό ιδεών και ιδεολογιών" θα βρει κανείς από τις πιο πρακτικές ως τις πιο θεωρημένες ιδέες, και όλες αναλυμένες με τρόπο απλό και κατανοητό όχι μόνο από τον επιστήμονα, τον δάσκαλο και τον δημοσιογράφο, αλλά και από τον φοιτητή και τον μα...

Όταν γράφεις για λογοτεχνικά έργα, οργανώνεις συστήματα πληροφοριών τα οποία μεσολαβούν ανάμεσα σε αναγνώστες και κείμενα. Κριτήρια εντοπιότητας, διδακτικών πειραματισμών, αλλά και ζητήματα αναγνώρισης ορίζουν την αποστολή που είχαν τα μελετήματα του βιβλίου τον καιρό της δημιουργίας τους. Τα κείμενα για το Σεφέρη, τον Ελύτη, το Νίκο Κάσδαγλη, τον Εγγονόπουλο, τον Δ. Ι. Αντωνίου κ.ά. επιμένουν και σήμερα να αποδείξουν μέσα από διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης την αξία μιας ακόμη ανάγνωσης. Δείγματα περιεχομένων: Γ. Σεφέρη: Άρνηση, Μια δοκιμή αναγνώρισης, Η δυναμική της...

Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται δώδεκα φιλολογικά μελετήματα του συγγραφέα, τα οποία θέμα τους έχουν τον ποιητή Γιώργο Σεφέρη καθώς και τη νεοελληνική λογοτεχνία της Κύπρου. Τα περισσότερα από αυτά έχουν δημοσιευθεί στο λογοτεχνικό- φιλολογικό περιοδικό "Ακτή" που εκδίδεται τελευταία στη Λευκωσία. Η αναδημοσίευση γίνεται χωρίς προσθήκες και αλλαγές, άλλωστε όλα τα μελετήματα έχουν δημοσιευθεί στα πέντε προηγούμενα χρόνια, 1987-1991. Δύο μελετήματα δεν έχουν ακόμα δημοσιευθεί, αν και έχουν παραδοθεί για δημοσίευση σε άλλους τόμους. Το περιεχόμενο ακριβώς των μισών, έξι δηλαδή...

Μετά την πρώτη επιτυχή έκδοση κρίναμε αναγκαίο να προβούμε στη συμπλήρωση και βελτίωση του λεξικού των -ισμών, για την πλατύτερη ενημέρωση του αναγνωστικού κοινού. Τη χρησιμότητα του λεξικού επαληθεύει η νέα έκδοση και η συνεχής ζήτησή του από το πλατύ κοινό. Οι κριτικές στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο, αλλά και η παρουσίαση του λεξικού από το ραδιόφωνο κ.λπ., δείχνουν, ότι είναι σημαντική η προσφορά του, γιατί ενημερώνει άμεσα τους αναγνώστες γύρω από όρους και έννοιες των λέξεων που λήγουν σε -ισμός. Με τη σύνταξη και έκδοση του λεξικού, που όμοιό του δεν έχει κυκλοφο...

Η κίνηση στις "Χοηφόρες" είναι διαφορετική. Εξαρτάται από τις εναλλασσόμενες αντιθέσεις της διάθεσης, στις οποίες ο χορός παίζει τον πρωταρχικό ρόλο. Όταν η Ηλέκτρα είναι απελπισμένη, ο χορός υπαγορεύει μια ευχή για εκδίκηση. Όταν ο Ορέστης ύστερα από χρόνων απουσία αγκαλιάζει την αδελφή του, ο χορός υπενθιμίζει την πατρική κληρονομιά του. Όταν ο Ορέστης και η Ηλέκτρα μοιρολογούν δίπλα στον τάφο του πατέρα τους, ο χορός ξεφωνίζει ζητώντας αίμα. Όταν αυτοί στρέφονται προς μια ανελέητη εκδίκηση, ο χορός θρηνεί για την κατάρα του Ατρέα... Και στην τελευταία σκηνή απ' όλες, ότα...

Εδώ ο Αισχύλος συνδυάζει σε ένα σκηνικό σύμπλεγμα και τους δύο παράγοντες της τραγικής περιπέτειας του οίκου των Ατρειδών: τον ανθρώπινο και το θεϊκό. Ο συνδυασμός επιτυγχάνεται με την οπτική αντιπαράθεση των αντίστοιχων συνόλων: απέναντι στις δαιμονικές διώκτριες στέκει ο θνητός Ορέστης. Στο δικαστήριο των θνητών ενόρκων προεδρεύει η θεά Αθηνά. Σ' αυτούς τους αντιθετικούς συνδυασμούς αναπαράγονται και το αρχικό αδιέξοδο και η τελική άρση του. Ο Ορέστης τρίτος κρίκος στην αλυσίδα μιας ανανεούμενης καταστροφής, ανάγει τον προβληματισμό του στη σφαίρα των θεών, από όπου τον ε...

Για τις Δαναΐδες η λέξη "κράτος" δε δηλώνει πια τη νόμιμη κηδεμονική εξουσία, που θα μπορούσαν ίσως να διεκδικήσουν τα ξαδέρφια τους θέλοντας να τις παντρευτούν, αλλά την ωμή βία, τη στυγνή δύναμη του αρσενικού, την αντρίκεια κυριαρχία που υποφέρει αναγκαστικά η γυναίκα. Στο "κράτος" του άντρα, οι Δαναΐδες θέλουν ν' αντιτάξουν το "κράτος" των γυναικών. Αν, από τη μια μεριά, οι γιοι του Αιγύπτου έχουν άδικο, θέλοντας να επιβάλουν στις Δαναΐδες το γάμο και να τις καταφέρουν με τη βία και όχι με την πειθώ, από την άλλη μεριά φταίνε εξίσου και οι Δαναΐδες: με το μίσος που έχουν...

Έργο της τελευταίας δημιουργικής περιόδου κι ο "Κυμβελίνος" είναι μια πλούσια θεατρική μυθιστορία. Ο ποιητής με κέντρο το παλάτι του Βρετανού βασιλιά Κυμβελίνου θα αποκαλύψει έρωτες που γεννιούνται από αμοιβαία εκτίμηση, αγάπη και σεβασμό, επιβουλές, πράξεις απόκοτες, αποφάσεις απελπισμένες, μεταμφιέσεις γυναικών, που ρίχνονται σε επικίνδυνες περιπέτειες, πλάνες επικίνδυνες κι ακόμη πόλεμο, όπου στην αρχή ο βασιλιάς που παρακολουθεί, "δε βλέπει άλλο από των Βρετανών τις πλάτες" που το σκάνε. Ώσπου τρεις τέσσερις εφώναξαν "Σταθείτε!" και με τις κραυγές και το παράδειγμά του...