Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όταν ένας συγγραφέας διαβάζεται, λόγω του όγκου και της πολυμορφίας των γραφτών του, αποσπασματικά, η δημιουργία μιας εξίσου αποσπασματικής εικόνας του έργου του και ο παρεπόμενος της σχηματισμός εντυπώσεων και εκτιμήσεων λιγότερο έγκυρων καθίστανται συχνά αναπόφευκτα. Αν ο μελετητής του συγκεκριμένου συγγραφέα αποφασίσει να λάβει υπόψη του την ήδη διαμορφωμένη άποψη της αναγνωστικής κοινής γνώμης, θα διαπιστώσει κάποτε ότι θα πρέπει να προσαρμόσει ανάλογα τον τρόπο με τον οποίο θα "χειριστεί" το υλικό που έχει μπροστά του-έτσι, η εργασία που θα, προκύψει μπορεί να προσλ...

Ο "Περικλέους Επιτάφιος", ο αθάνατος ύμνος της αθηναϊκής δημοκρατίας που μας διέσωσε ο Θουκυδίδης, εκφράζει τέλεια την παιδευτική αξία του δημοκρατικού πολιτεύματος στη διαμόρφωση του ολοκλήρωμένου πολίτη. Στο έργο διακρίνουμε την αρμονική σύνθεση του επιβλητικού λόγου, του ρυθμού και της ιδέας, την απόδοση της αλήθειας μέσα από έναν έπαινο. Την προβολή του δημοκρατικού πάθους του Περικλή μέσα από την προσωπική έκφραση του συγγραφέα. Επομένως, ο Επιτάφιος είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της καλλιτεχνικής φύσης του μεγάλου ιστορικού και της διανοητικής του ικανότητας.

Η ελεγεία ως ποίημα πολιτικό, που αποβλέπει δηλαδή σε όλη την κοινότητα, έχει θέση κεντρική και στα δύο βιβλία ελεγειών, που τώρα ως σύνολο λέγονται έργα του Θέογνη. Η ποίησή του είναι πρώτα απ΄ όλα ποίηση για απαγγελία με συνοδέια αυλού σε συμπόσια ανδρών. Στο έργο ο ποιητής προσφωνεί κάμποσους φίλους και συμπότες έναν έναν, προπάντων όμως το νεαρό του φίλο Κύρνο. Υποθήκες (συμβουλές) στον Κύρνο, ονομάστηκε το έργο του Θέογνη. Βάλτερ Κραντς, "Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας", (μετάφραση Θρασ. Σταύρου), Γ. Παπαδημητρίου

Ο Βασίλης Ρώτας ήταν αυτό που ο ίδιος γράφει για τον Σαίξπηρ: "Μάστορης στη δουλειά του και δάσκαλος στην κοινωνία του". Προσωπικότητα αυτοδύναμη που δε χρωστάει την ύπαρξή του σε κόμμα, κύκλωμα, μηχανισμό ή μόδα του καιρού. Αγωνιστής της ελευθερίας και θερμός υπερασπιστής της λαϊκής μας γλώσσας, ο Βασίλης Ρώτας έμεινε σ' όλη του τη ζωή ένας ταμένος του θεάτρου. Ελευθερία, Θέατρο και Γλώσσα ήταν για το Β. Ρ. απαραίτητη προϋπόθεση για την παιδεία και την προκοπή ενός λαού, για την πολιτιστική συνέχεια ενός έθνους. Το βιβλίο τούτο, μέρος μόνον απ' όσα έχει γράψει και "μ...

Ο Βασίλης Ρώτας ήταν αυτό που ο ίδιος γράφει για τον Σαίξπηρ: "Μάστορης στη δουλειά του και δάσκαλος στην κοινωνία του". Προσωπικότητα αυτοδύναμη που δε χρωστάει την ύπαρξή του σε κόμμα, κύκλωμα, μηχανισμό ή μόδα του καιρού. Αγωνιστής της ελευθερίας και θερμός υπερασπιστής της λαϊκής μας γλώσσας, ο Βασίλης Ρώτας έμεινε σ' όλη του τη ζωή ένας ταμένος του θεάτρου. Ελευθερία, Θέατρο και Γλώσσα ήταν για το Β. Ρ. απαραίτητη προϋπόθεση για την παιδεία και την προκοπή ενός λαού, για την πολιτιστική συνέχεια ενός έθνους. Το βιβλίο τούτο, μέρος μόνον απ' όσα έχει γράψει και "μ...

0 "Ηρακλής", που γράφτηκε γύρω στα 423, παρουσίαζα το Θησέα στον ίδιο ρόλο του Αθηναίου ήρωα. Στις "Ικέτιδες" βοήθησε τον Άδραστο και τις Αργίτισσες μητέρες και τους έδειξε το δρόμο του αληθινού ελληνισμού. Εδώ, έρχεται να λυτρώσει τον Ηρακλή από τις συμφορές του. Ο ήρωας αυτός είχε τρελαθεί και σκότωσε τα παιδιά του. Όταν ξαναβρήκε τα λογικά του και συνήλθε, βρέθηκε δεμένος σ' ένα στύλο και γύρω του νεκρά σώματα. Μανιασμένος φωνάζει να τον ελευθερώσουν και αναγκάζει εκείνους που ήξεραν να του πουν όλη την αλήθεια. Τρέλός από ντροπή και φρίκη θέλει να βλαστημήσει το θεό και...

Ο σκοπός των "Ηρακλείδων" είναι προφανώς να εξάρει ο ποιητής την ευσέβεια των Αθηναίων, το αίσθημά τους για την τιμή και για το δίκαιο, μέσα από το γενναιόψυχο στήριγμα που προσφέρουν στους ικέτες, παρά τον κίνδυνο μιας ξένης εισβολής. Η εξύμνηση αυτών των υφηλών αρετών και της νίκης που αποτελεί την ανταμοιβή γι' αυτούς, αυτό είναι που πρέπει να περάσει σε πρώτο πλάνο, και όχι το αίσθημα ευσπλαχνίας και λύπης που προκαλεί ο θάνατος της Μακαρίας. Για να τονίσει την ενθαρρυντική εντύπωση που θέλει να δώσει, ο ποιητής περιόρισε σε ένα απλό επεισόδιο την ηρωική παρέμβαση της κ...

Η Ηλέκτρα στις "Χοηφόρες" του Αισχύλου θέλει την εκδίκηση, αλλά, αν ήταν, να μη μάτωναν τα χέρια της. Η "Ηλέκτρα" του Ευριπίδη είναι ένα στενόκαρδο και εγωκεντρικό πλάσμα μ' ένα ακραίο μίσος, για να φτάσει μετά σχεδόν στη μεταμέλεια. Στην "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή δε διέταξε κανείς το φόνο της Κλυταιμνήστρας και του Αίγισθου. Η Ηλέκτρα έχει πάρει σταθερή απόφαση κι ο Ορέστης έχει σταθερό χέρι. Εδώ δεν υπάρχουν Ερινύες για να διώξουν τους μητροκτόνους. Ερινύες είναι τα παιδιά του Αγαμέμνονα για τους ενόχους. Δεν υπάρχουν δικαστήρια για να δικάσουν τον Ορέστη. Ο Χορός τον απαλλάσ...

Η "Τρικυμία" είναι από τα τελευταία αν δεν είναι το τελευταίο έργο του ποιητή. Και, αν ολόκληρο το έργο του είναι υποθήκη προς την ανθρωπότητα, η "Τρικυμία" είναι η "διαθήκη" του. Κι ο ποιητής παρατάει τα μάγια της μεγάλης τέχνης του, που μ' αυτά "σκοτείνιασε μεσημερνά τον ήλιο...", για να ζήσει ως ταπεινό μέλος της ανθρωπότητας.

Η συγγραφέας επιχειρεί να αποδείξει με τρόπο επιστημονικό τη γενετική σύνδεση της ελληνικής γλώσσας με τις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες και πώς αυτή αποτέλεσε το υπόβαθρο πάνω στο οποίο στηρίχτηκαν και εξελίχτηκαν όλες οι ευρωπαϊκές γλώσσες.