Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Λεξικό ιδεών και ιδεολογιών" είναι Λεξικό Ψυχολογίας, Πολιτικής, Κοινωνιολογίας και Φιλοσοφίας. Δε γράφτηκε κάτω από το πνεύμα κάποιου εγκυκλοπαιδισμού. Όλες οι πιο πάνω επιστήμες βρίσκονταν και βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση και έχουν κοινό αντικείμενο αναφοράς την ανθρώπινη κοινωνία, τους θεσμούς της και τις ιδέες της. Στο "Λεξικό ιδεών και ιδεολογιών" θα βρει κανείς από τις πιο πρακτικές ως τις πιο θεωρημένες ιδέες, και όλες αναλυμένες με τρόπο απλό και κατανοητό όχι μόνο από τον επιστήμονα, τον δάσκαλο και τον δημοσιογράφο, αλλά και από τον φοιτητή και τον μα...

Όταν γράφεις για λογοτεχνικά έργα, οργανώνεις συστήματα πληροφοριών τα οποία μεσολαβούν ανάμεσα σε αναγνώστες και κείμενα. Κριτήρια εντοπιότητας, διδακτικών πειραματισμών, αλλά και ζητήματα αναγνώρισης ορίζουν την αποστολή που είχαν τα μελετήματα του βιβλίου τον καιρό της δημιουργίας τους. Τα κείμενα για το Σεφέρη, τον Ελύτη, το Νίκο Κάσδαγλη, τον Εγγονόπουλο, τον Δ. Ι. Αντωνίου κ.ά. επιμένουν και σήμερα να αποδείξουν μέσα από διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης την αξία μιας ακόμη ανάγνωσης. Δείγματα περιεχομένων: Γ. Σεφέρη: Άρνηση, Μια δοκιμή αναγνώρισης, Η δυναμική της...

Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται δώδεκα φιλολογικά μελετήματα του συγγραφέα, τα οποία θέμα τους έχουν τον ποιητή Γιώργο Σεφέρη καθώς και τη νεοελληνική λογοτεχνία της Κύπρου. Τα περισσότερα από αυτά έχουν δημοσιευθεί στο λογοτεχνικό- φιλολογικό περιοδικό "Ακτή" που εκδίδεται τελευταία στη Λευκωσία. Η αναδημοσίευση γίνεται χωρίς προσθήκες και αλλαγές, άλλωστε όλα τα μελετήματα έχουν δημοσιευθεί στα πέντε προηγούμενα χρόνια, 1987-1991. Δύο μελετήματα δεν έχουν ακόμα δημοσιευθεί, αν και έχουν παραδοθεί για δημοσίευση σε άλλους τόμους. Το περιεχόμενο ακριβώς των μισών, έξι δηλαδή...

Μετά την πρώτη επιτυχή έκδοση κρίναμε αναγκαίο να προβούμε στη συμπλήρωση και βελτίωση του λεξικού των -ισμών, για την πλατύτερη ενημέρωση του αναγνωστικού κοινού. Τη χρησιμότητα του λεξικού επαληθεύει η νέα έκδοση και η συνεχής ζήτησή του από το πλατύ κοινό. Οι κριτικές στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο, αλλά και η παρουσίαση του λεξικού από το ραδιόφωνο κ.λπ., δείχνουν, ότι είναι σημαντική η προσφορά του, γιατί ενημερώνει άμεσα τους αναγνώστες γύρω από όρους και έννοιες των λέξεων που λήγουν σε -ισμός. Με τη σύνταξη και έκδοση του λεξικού, που όμοιό του δεν έχει κυκλοφο...

Οι "Τραχίνιες" είναι διπλό δράμα: της Δηιάνειρας και του Ηρακλή. Τα δύο δράματα δεν διαπλέκονται. Το πρώτο έχει τελειώσει όταν αρχίζει το δεύτερο. Οι ήρωες δε συναντιούνται μεταξύ τους, το κοινό δεν τους βλέπει ταυτόχρονα - άλλωστε ο ίδιος ηθοποιός έπαιζε και τους δύο ρόλους εναλλάξ. Μια τέτοια σύνθεση φαίνεται να παραβαίνει την ενότητα της δράσης. Όμως όχι. Τα γεγονότα δένονται με μια έξοχη λογική. Η ενότητα είναι η θεία θέληση, που τα έχει συνδέσει από πριν. Η δράση προχωρεί κανονικά και κάθε επεισόδιο φανερώνει όλο και καλύτερα την αδυναμία των ανθρώπων μπροστά στις μυστ...

Η δομή του "Αίαντα" είναι σαφής και ευσύνοπτη. Η σύντομη αλλά δραματική προλογική σκηνή βοηθεί αποφασιστικά να φωτιστεί η καταστροφή και να παρουσιαστεί η μορφή του Αίαντα, καθώς και του Οδυσσέα. Από διπλή σκοπιά, και του ανθρώπου και του Θεού, δηλώνεται η αστάθεια της ανθρώπινης ύπαρξης. Το πρώτο και κύριο μέρος διαγράφει την πορεία του Αίαντα από την ασφυκτική απόγνωση ως την πτώση πάνω στο ξίφος του. Η επιβράδυνση με την παραπλανητική ρήση διακόπτει αυτή τη γραμμή, προκαλώντας καινούργια κλιμάκωση με την ένταση που φέρνει η προφητεία του Κάλχαντα. Ένα δεύτερο μέρος, συντ...

Σαν χαρακτήρας ο βασιλιάς Ιωάννης, που το 1215 υπόγραψε τη Magna Charta, αποτελεί την κεντρική μορφή του έργου, όχι όμως την κυρίαρχη. Πιο ολοκληρωμένος αποδείχνεται ο Νόθος, που αναλαμβάνει και κατευθύνει τη δράση και την εξέλιξη της περιπέτειας, που κυρίως χάρη σ' αυτόν πλουτίζεται με πλήθος ομολογίες ζωής σαν συνεχόμενη εικόνα βίου σε πορεία, με όλη την ποικιλία και τα απρόοπτα.

Σαν ένα απέραντο κήπο γεμάτο πολύχρωμα αγριολούλουδα μοιάζει το έργο αυτό της Ζουμπουλάκη. Βασικός άξονας σε αυτό το μυθιστόρημα είναι η δυσλεξία που βασανίζει εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο. Φαίνεται πως η συγγραφέας έχει άμεση εμπειρία μ΄ αυτό το πρόβλημα και τις συνέπειές του. Ωστόσο εκείνο που παρατηρεί κανείς είναι πως στο έργο της αυτό, παρουσιάζει μια πληρέστερη ωριμότητα στόχων και προσανατολισμών της σύγχρονης πραγματικότητας, και επισημαίνει τον κίνδυνο της ανθρώπινης φθοράς και την ανάγκη να επιστρέψουμε στις γνήσιες πηγές της ανθρώπινης ευτυχίας. Μ...

"Έρως δυνάστης" θα μπορούσε να επιγράφεται η τραγωδία τούτη του Ευριπίδη, μια από τις πιο ωραίες του. Η Φαίδρα, Κρητικοπούλα με αίμα που σπιθίζει ανυπόμονο, ξεκινημένη από μιαν επικράτεια μυθική, στοιχειωμένη από το χνώτο του Μινώταυρου, κυριεύεται από σφοδρό ερωτικό πάθος για τον προγονό της. Είναι νέος και είναι νέα, κοντύτερα σ' αυτόν παρά στον άντρα της. Η Φαίδρα όμως ξέρει καλά τις υποχρεώσεις που της επιβάλλει η θέση της ως μητριάς και βασίλισσας. Το πάθος της είναι περισσότερο το ερωτικό μαράζι παρά η ερωτική θύελλα. Έρωτας ενδοστροφικός, βασανισμένος, ο πόθος της Φα...

Ο σκοπός των "Ηρακλείδων" είναι προφανώς να εξάρει ο ποιητής την ευσέβεια των Αθηναίων, το αίσθημά τους για την τιμή και για το δίκαιο, μέσα από το γενναιόψυχο στήριγμα που προσφέρουν στους ικέτες, παρά τον κίνδυνο μιας ξένης εισβολής. Η εξύμνηση αυτών των υφηλών αρετών και της νίκης που αποτελεί την ανταμοιβή γι' αυτούς, αυτό είναι που πρέπει να περάσει σε πρώτο πλάνο, και όχι το αίσθημα ευσπλαχνίας και λύπης που προκαλεί ο θάνατος της Μακαρίας. Για να τονίσει την ενθαρρυντική εντύπωση που θέλει να δώσει, ο ποιητής περιόρισε σε ένα απλό επεισόδιο την ηρωική παρέμβαση της κ...

Νομίζουμε ότι με τον "Ρήσο" έχουμε ένα παράδειγμα της παραγωγής του 4ου αι., που έφτασε σ' εμάς με το όνομα του Ευριπίδη. Τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά του έργου οδηγούν στη μετακλασική εποχή. Η ιστορία του πώς ο Οδυσσέας κι ο Διομήδης σκοτώνουν πρώτα τον Τρωαδίτη αντικατάσκοπο Δόλωνα και ύστερα τον βασιλιά των Θρακών Ρήσο, που λίγο πριν είχε εμφανιστεί με μεγάλα λόγια, για να υποστηρίξει τους Τρώες, πλάσθηκε με φανερή προσπάθεια να πετύχει δραματικό αποτέλεσμα. Albin Lesky, "Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας", Μετ. Αγ. Τσοπανάκη, Θεσσαλονίκη, 1972