Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η πρωτότυπη αυτή εργασία του ερασιτέχνη αρχαιολόγου Ν. Βαγενά παρουσιάζει ανάγλυφα την ιστορία του Κάστρου της Πόλης της Λευκάδας, όπως διαμορφώθηκε στο πέρασμα των αιώνων (1300-1977). Το βιβλίο διανθίζεται με περίπου 100 σχέδια φτιαγμένα με μεράκι στο χέρι, σύμφωνα με την παλιά τεχνική της γκραβούρας. Παραγωγή, επιμέλεια έκδοσης: Fagotto.

Μέσα στη σύγχυση της νέας εποχής, ο λόγος του Π. Κουρόπουλου αντηχεί καθάριος και φωτεινός. "Η ζωή δεν επιχρυσώνεται τεχνητά. Την αναπνέουμε στιγμή προς στιγμή, όπως είναι, όπως έρχεται, όπως την πλάθουμε. Γευόμαστε σύγκορμα το ρεύμα της, μέσα από τη γοητεία της έλξης των φύλων και τις αναθυμιάσεις των πολεμικών μηχανισμών της απληστίας. Ισορροπούμε εισπνοή προς εκπνοή, εκπνοή προς εισπνοή, και αφομοιώνουμε στη σιγή την εμπειρία του παρελθόντος. Το ρεύμα της εκτοξεύει την πράξη και ετοιμάζει το επόμενο βήμα. Χαμογελάμε στο κορυφαίο παράδοξο που ζούμε, το παρόν που αναβλύζει...

Μια λεπτομερής μελέτη, διανθισμένη με σκίτσα και φωτογραφίες, που αποκαλύπτει αδιερεύνητες μέχρι τώρα πτυχές της πολύχρονης ιστορίας του.

Τ' όνειρο... μια λέξη παιδική, μια λέξη μαγική... για παιδιά που καταστρέφουν τα παιχνίδια τους... για μάγια που κάνουν τα παιχνίδια να επαναστατήσουν, να απολυτρώσουν... για το παιδί και τα μάγια που ο καθένας κουβαλά αν έχει οδηγό το όνειρο μονάχα... Αυτό είχε ως οδηγό και ο Maurice Ravel όταν συνέθετε τη λυρική του φαντασία "Το Παιδί και τα μάγια". Έργο που του έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθεί με εφευρετικότητα και χιούμορ με τα ζώα και τα άψυχα αντικείμενα που ζωντανεύουν σε αυτό το μαγικό παραμύθι, όπου πρωταγωνιστεί ένα άτακτο παιδί. Ένα "κακό" παιδί καταστρέφει τα...

Ο όρος "πολιτικό τραγούδι", διαχρονικά, έχει προβληματίσει τους μελετητές του ελληνικού τραγουδιού, τόσο εκείνους που κινητοποιήθηκαν από την αγάπη και το μεράκι τους για το είδος, όσο κι εκείνους που ασχολήθηκαν με αντίστοιχα θέματα. Παράλληλα, στο άκουσμα της έννοιας "πολιτικό τραγούδι", αμήχανοι ενίοτε στέκουν και οι ίδιοι οι συντελεστές του. Μολονότι οι περισσότεροι αναφέρονται σ’ αυτό, δεν έχει γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια καταγραφής των χαρακτηριστικών του και μια έρευνα για τον καταρτισμό ενός περισσότερο συγκεκριμένου ορισμού του. Έτσι, όλοι μιλούν για το πο...

Ο Βασίλης Τσιτσάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1915. Από μικρή ηλικία ασχολείται με τη μουσική και μέχρι το 1935 όπου και φεύγει για την Αθήνα, έχει συνθέσει σαράντα μουσικά κομμάτια. Το παρόν βιβλίο ασχολείται με τη μουσική ανάλυση του πρώιμου συνθετικού έργου σε σχέση με το ιστορικό, κοινωνικό, πολιτισμικό πλαίσιο των Τρικάλων, μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε το εν λόγω ρεπερτόριο. Με βάση το ηχογραφημένο υλικό του συνθέτη, αναλύεται η θεματολογία των στίχων και παρατίθενται μουσικά παραδείγματα που εξετάζουν, τη μελωδική ανάπτυξη, τη ρυθμική δομή, τη μουσική φόρμα, τον ρόλο τω...

Με τα βιβλία αυτά επιχειρείται η αυθεντική μουσική καταγραφή μιας ανεκτίμητης πολιτιστικής κληρονομιάς: του Σμυρναίικου τραγουδιού. Περιέχουν τραγούδια από τη Σμύρνη, τα μικρασιατικά παράλια, την Κωνσταντινούπολη, αλλά και τις προσφυγικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. Στα οκτώ τεύχη με τα οποία θα ολοκληρωθεί η σειρά περιλαμβάνονται 400 τραγούδια, που μας άφησαν ανώνυμοι και επώνυμοι συνθέτες των δύο τελευταίων αιώνων, τραγούδια που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως παραδοσιακά, λαϊκά, ρεμπέτικα, εστουδιαντίνες, καντάδες, μανέδες, ελαφρά κ.λ.π. Εκτός από τις παρ...

"Πλάι σε ανθρώπους που έπαιζαν παραδοσιακά μουσικά όργανα, τραγουδούσαν και χόρευαν, το υλικό που παρουσιάζεται εδώ δεν το γνώριζα απλά, αλλά το βίωσα, ζυμωμένο με εικόνες, γεύσεις, μυρωδιές και προπαντός με αισθήματα πλούσια και μεστά πάνω στην συλλογική μέθεξη που ενώνει τους κοινωνούς μιας μουσικής γλώσσας παλιάς, μα πάντα ζωντανής. Προσπάθησα λοιπόν κατά τη συγγραφή να μην αποστεώσω το βίωμα, να μην προδώσω την δυναμική του, αλλά να ανακαλέσω σε κάθε περίπτωση το σύνολο των ήχων, και πιο πολύ ακόμα, των λειτουργιών που υπηρετούν οι ρυθμοί που συγκεντρώνω στην παρουσίαση...

Τα τελευταία είκοσι χρόνια μουσικοί και ερευνητές στην Ελλάδα έχουν δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις μουσικές παραδόσεις της Ανατολής και πολύ περισσότερο για τη λόγια μουσική της καθ’ ημάς Ανατολής. Παρόλα αυτά, από την ελληνική βιβλιογραφία λείπει ένα βιβλίο/σύγγραμμα για τη θεωρία της μουσικής αυτής. Το βιβλίο "Το τουρκικό μακάμ" του κορυφαίου Τούρκου δεξιοτέχνη Μουράτ Αϋντεμίρ παρουσιάζει με εύκολο και κατανοητό τρόπο εξήντα μακάμ της κλασικής τουρκικής μουσικής παράδοσης. Πρόκειται για ένα θεωρητικό βιβλίο πρακτικό, γραμμένο με σαφήνεια και σε γλώσσα κατανοητή,...

"Ζητάμε ν' αλλάξουμε την παθητική σχέση ακροατή ραδιοφώνου, που υπήρχε μέχρι σήμερα. Να ενεργοποιήσουμε τον ακροατή με αφυπνιστικούς ερεθισμούς σε προβλήματα σκέψεως και τέχνης", δήλωνε σε συνέντευξή του για το Τρίτο Πρόγραμμα ο Μάνος Χατζιδάκις. Πράγματι, ένας δημόσιος ραδιοφωνικός σταθμός, προσανατολισμένος έως και τις αρχές της μεταπολίτευσης στην κλασική μουσική, κατάφερε μέσα στο διάστημα της επταετίας που ακολούθησε, να εξελιχθεί σε ένα ζωντανό και δημοφιλή πυρήνα πολιτισμού, εντελώς αντισυμβατικού με τις καθιερωμένες πολιτιστικές και πολιτικές (με την ευρεία έννοια τ...

Για πρώτη φορά καταγράφονται 43 παραδοσιακά τραγούδια από τα Ιόνια νησιά: Κέρκυρα, Ζάκυνθος, Κεφαλονιά, Ιθάκη, Λευκάδα και Κύθηρα.

Το βιβλίο δεν ασχολείται τόσο με το τραγούδι όσο με τον τραγουδιστό λόγο: φωνητικοί ήχοι, καθημερινές λέξεις, παροιμίες, γνωμικά, παιδικά τραγούδια και ρίμες, κείμενα έμμετρα ή πεζά, χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη της ρυθμικής αίσθησης, της δημιουργικότητας, του κινητικού συντονισμού, των φωνητικών δεξιοτήτων και της μελωδικής αίσθησης. Δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλες μορφές της μουσικής εκπαίδευσης, όπως ο Carl Orff και ο Zoltan Kodaly, έχουν ενστερνιστεί την άποψη ότι ο λόγος είναι ο πιο φυσικός τρόπος για να πλησιάσει ένα παιδί τη μουσική.

Το λεξικό αυτό απευθύνεται σε επαγγελματίες μουσικούς, παιδαγωγούς, ερμηνευτές, συνθέτες, σπουδαστές μουσικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και σε ευρύτατο κοινό φιλόμουσων. Η Ναταλία Μιροσνίκοβα και ο Αλέξης Μιρόσνικοβ είναι πολυβραβευμένοι πιανίστες και διαθέτουν μεγάλη πείρα στη διδασκαλία του οργάνου τους. Το "Χρηστικό λεξικό μουσικών όρων" δεν καλύπτει όλο το φάσμα της σύγχρονης μουσικής ορολογίας, αλλά μόνον τους πιο κοινόχρηστους, θα λέγαμε, όρους της καθημερινής πρακτικής.