Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Ανάληψη του Χριστού" είναι ένα από τα κορυφαία βιβλικά γεγονότα. Σηματοδοτεί το τέλος της παρουσίας του Χριστού στη γη και την ολοκλήρωση του απολυτρωτικού Του έργου. Κατά συνέπεια σημαίνει το τέλος μίας εποχής και την έλευση μίας άλλης, όπου το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου αναλαμβάνει η Εκκλησία υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Επιπλέον προαναγγέλει την έλευση της Δευτέρας Παρουσίας, κατά την οποία οι δίκαιοι θα αναληφθούν, όπως ο Κύριος, και θα κληρονομήσουν τη βασιλεία των ουρανών. Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται η ανάδειξη όλων αυτών των πτυχών της Ανάληψης...

Η αναγνωστική κατανόηση ή κατανόηση των αναγνωσμάτων είναι μία σύνθετη γνωστική διαδικασία. Προκύπτει από την επιτυχημένη ενεργοποίηση και συνεργασία παραγόντων γνωστικών και γλωσσικών. Όταν ο αναγνώστης είναι ο μαθητής τότε η αναγνωστική κατανόηση αφορά όχι μόνο τα επιστημονικά πεδία της Ψυχολογίας και της Γλωσσολογίας αλλά και εκείνο της Παιδαγωγικής και ειδικότερα της Μεθοδολογίας της Διδασκαλίας. Στο πλαίσιο της εκπαίδευσης το κείμενο μπορεί να είναι στόχος αλλά και μέσο. Είναι στόχος στο πλαίσιο γλωσσικών μαθημάτων, τα οποία αφορούν στη μελέτη της μητρικής γλώσσας...

Αιγυπτιοκρατούμενη Κρήτη, 1837. Μια αμερικανική ιεραποστολική εταιρεία στοχεύοντας στην εξάπλωση του προτεσταντισμού στην ανατολική Μεσόγειο, παρά την μεγάλη οικονομική κρίση της εποχής, αποστέλλει ένα ζευγάρι Αμερικανών στην Κρήτη να ιδρύσουν σταθμό και Σχολή για αγόρια και κορίτσια. Η ορθόδοξη Εκκλησία, υποπτευόμενη προσηλυτισμό, αντιδρά. Τελικά η Σχολή ανοίγει στα Χανιά και γίνεται περιζήτητη. Απροσδόκητα όμως το 1843 κλείνει παρά τις ικεσίες των κατοίκων. Η νίκη των Άγγλων στον Α' αγγλοκινεζικό πόλεμο του οπίου αλλάζει τα σχέδια της εταιρείας. Θέλοντας να επεκταθεί "στο...

[...] Ο λόγος της Γραφής έχει διαχρονική αξία. Είναι πάντοτε επίκαιρος. Γιατί απαντά στα θεμελιώδη υπαρξιακά προβλήματα του ανθρώπου, που πάντοτε τον απασχολούσαν και θα τον απασχολούν. Γι' αυτό και η Γραφή δεν πρέπει να διαβάζεται όπως ένα οποιοδήποτε βιβλίο που θα μας δώσει πληροφορίες για ιστορικά γεγονότα ή κοινωνικές καταστάσεις ή οτιδήποτε άλλο. Η Γραφή είναι το βιβλίο της Εκκλησίας, δηλαδή του σώματος του Χριστού, και γι' αυτό ακριβώς είναι θεόπνευστο. [...] (Από τον πρόλογο του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Χριστόδουλου)

Η αδαμάντινης αξίας αρετή, η αγάπη, είναι το απόσταγμα των θείων λόγων των Πατέρων της Εκκλησίας μας και η κινητήριος δύναμη της παρούσης μελέτης. Η θέρμη και η εκφραστική δεινότητά τους για την γνήσια, απερίσπαστη και άπειρη αγάπη, που οφείλει ο άνθρωπος προς τον Θεό -όχι βέβαια ως ανταπόδοση συναλλαγής αλλά ως αυθόρμητη και εκούσια προσφορά ζωής του δημιουργήματος προς τον Δημιουργό- αλλά και προς τον συνάνθρωπο, δεν μπορούν παρά να συγκινήσουν κάθε αγνή και πιστή χριστιανική ψυχή. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Μερικές φορές δημιουργούνται και καταστάσεις ή συμβαίνουν τυχαία γεγονότα, τα οποία εκμεταλλεύεται η Εκκλησία εις βάρος των πιστών κατεβάζοντας έτσι το επίπεδο της πίστης στα όρια της δυσειδαιμονίας. Μια εικόνα δακρύζει. Θαύμα! Γιατί θαύμα; Γιατί πάντα δακρύζει ο άγιος και δεν γελά και μία φορά; Δεν εκπροσωπεί την δύναμη του Θεού; Δεν πρέπει να βοηθά τους ανθρώπους; Γιατί να κλαίει σαν μικρό παιδί που το έδειραν; Γι' αυτό περίμεναν οι άνθρωποι τον Μεσσία, για να βλέπουν τους αγίους Του να κλαίνε απογοητευμένοι και φοβισμένοι προαναγγέλλοντας μελλοντικά κακά; Εάν μετά τον...

Στο βιβλίο εξετάζονται συγκριτικά τα οριστικά άρθρα της ελληνικής και της ιταλικής. Η ελληνική εμφανίζει αρθρικές λειτουργίες ήδη από τα καταγεγραμμένα ομηρικά κείμενα (8ος αιώνας π.Χ.), ενώ η ιταλική περίπου από τον 8ο αιώνα μ.Χ. στο έργο "Laparodia della ‘lex salica’". Πηγή του οριστικού άρθρου και στις δύο γλώσσες υπήρξαν οι δεικτικές αντωνυμίες. Περιγράφονται συστηματικά οι διαφορές διαχρονικής εξέλιξης και συγχρονικής κατανομής που εμφανίζει το οριστικό άρθρο στις δύο γλώσσες και στη συνέχεια αυτές οι διαφορές ερμηνεύονται εντός της "θεωρίας της γραμματικοποίησης...

Στο βιβλίο αυτό μελετάμε δύο κοινωνικά πολυσήμαντους πολιτιστικούς θεσμούς που συναρτώνται, αφενός, με την εκπαίδευση και την παιδεία του λαού και των νέων και αφετέρου, με την εκάστοτε κυρίαρχη κουλτούρα που θεωρεί η πολιτεία και οι κοινωνικά αποδεκτές ελίτ του πνεύματος ότι αξίζει να μεταλαμπαδευτεί στην κάθε επόμενη γενιά. Πρόκειται για τον θεσμό του Μουσείου και τον θεσμό των Βιβλιοθηκών. Το πρώτο Μέρος του έργου αντιστοιχεί σε μια κοινωνιολογική ανάλυση της λειτουργίας του Μουσείου στη Δύση, από τα χρόνια της νεοτερικότητας, μέχρι σήμερα. Στην προσέγγισή μας -στο...

Ο Μάιστερ Έκαρτ (Meister Eckhart) υπήρξε μεγάλος θεολόγος και απαράμιλλος μυστικός του ύστερου Μεσαίωνα στη Δύση. Ορισμένες απόψεις του καταδικάστηκαν από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και το έργο του παρέμεινε για αιώνες στην αφάνεια. Ωστόσο στη σύγχρονη εποχή ανακαλύφθηκε εκ νέου και εκτιμήθηκαν η δύναμη και η πρωτοτυπία του μυστικισμού του. Πολλοί μελετητές θεωρούν ότι κεντρικά σημεία της διδασκαλίας του ταυτίζονται με αντιλήψεις θρησκειών της Ανατολής. Υπάρχει άραγε, πέρα από τις υπαρκτές διαφορές των θρησκειών, ένα βαθύτερο πνευματικό περιεχόμενο, κοινό για όλους τους...

Η μελέτη της κοινωνίας παραμένει μια συναρπαστική υπόθεση για τον καθένα σε όποια θέση και αν βρίσκεται και όποιον ρόλο και αν επέλεξε να επιτελεί. Είναι η κοινωνία που από τη μια πλευρά καταφάσκει την κοινωνικότητα του ανθρώπου, ενεργοποιεί τις δυνατότητές του, μεταβιβάζει την εμπειρία του, δοκιμάζει τα χαρίσματά του, αναδεικνύει και επικυρώνει τις διαχρονικές αξίες του. Από την άλλη όμως είναι και αυτή που έχει τη δύναμη να του επιβάλλει τη θέλησή της, να του διορθώνει ή ακυρώνει τα μοναχικά του σχέδια, να του παραβιάζει τα ατομικά του δικαιώματα, να τον ωθεί στην απομόνω...

Η θρησκευτικότητα της Ευρώπης είναι προβληματική και απαιτεί φιλοσοφική πραγμάτευση, δηλαδή μιαν αυτοκριτική αντιμετώπιση της θρησκευτικής κρίσης του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Από το ζενίθ της θρησκευτικότητας με το μεσαιωνικό εκχριστιανισμό περνάμε στο ναδίρ της πιστεύουσας συνείδησης με το νεωτερικό αποχριστιανισμό της Ευρώπης. Η εκκοσμίκευση είναι αμφίσημη: ούτε μόνο θετική ούτε απλώς αρνητική, αλλά οπωσδήποτε προβληματική και δισήμαντη, συνάμα θετική και αρνητική. Ευρωπαϊκή φιλοσοφία της θρησκείας είναι η φιλοσοφική αυτοκριτική της θρησκευτικότητας στην Ευρώπη που κυμαίν...