Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα ψυχογράφημα του μεγάλου ποιητή. Μέσα από μια ονειρική διαδρομή οδηγείται ο συγγραφέας Έντγκαρ Άλαν Πόε σε μοιραίες συναντήσεις με τις ηρωίδες των έργων του, την Ελεονόρα, τη Μορέλα, τη Λιγεία, την Ερμενγάρδη, την κόρη της Μορέλα και τη Ροβένα, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της μητέρας του που τη συναντάει στο όριο της ζωής και του θανάτου. Μια συμβολική μορφή στη γέφυρα του υπαρκτού και του ανύπαρκτου και την αγωνία του Πόε να γνωρίσει την άλλη ζωή.

Την περσινή χρονιά παρουσιάσαμε το "Πειραματικό Φόρουμ" ως πιλοτικό πρόγραμμα, με την πρόθεση να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα εκτεταμένης έρευνας και ανάλυσης του πρωτοποριακού κινηματογράφου και των τάσεων του, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν. Μετά τις επιτυχημένες προβολές της περασμένης χρονιάς, συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο της εξερεύνησης και στο φετινό Πειραματικό Φόρουμ, με 60 ταινίες, σε 11 προγράμματα και εκδηλώσεις διευρυμένου κινηματογράφου, προσφέροντας μια ευρεία γκάμα επιλογής. Από τον Καρμέλο Μπένε, τον Τζεφ Κιν και τον Τίμοθι Κάρι στους Μεταμκίνε, τον Χαρο...

Η "Ιστορία της ελληνικής Τηλεόρασης" περιλαμβάνει μια εκτεταμένη εισαγωγή, με αντικείμενο την ανακάλυψη των μηχανών και τις πρώτες παρουσιάσεις τηλεοπτικών προγραμμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο, για να εστιάσει εν συνεχεία στο ξεκίνημα της τηλεόρασης στην πατρίδα μας. Δομημένη σε δεκατρία κεφάλαια, αναπτύσσει με πρωτότυπο αφηγηματικό ύφος τα διαδοχικά βήματα, από τη λειτουργία του πρώτου τηλεοπτικού πομπού της ΔΕΗ στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης του 1960 ως την εγκατάσταση της πρώτης ολοκληρωμένης ψηφιακής πλατφόρμας στη χώρα μας και από τις πρώτες εκπομπές της πειραματ...

Ο σπουδαίος νομπελίστας συγγραφέας Ντάριο Φο είναι ένας προφήτης για την εποχή του. Κάνοντας μια αιχμηρή ακτινογραφία της κοινωνικής συνθήκης της Ιταλίας στα μέσα της δεκαετίας του '70, προφητεύει όλες τις πλευρές της σημερινής παγκοσμιοποιημένης μετακαπιταλιστικής δυτικής κοινωνίας, όπου το άτομο έχει χάσει πλέον οποιαδήποτε άλλη ταυτότητα πέραν αυτής του καταναλωτή. Πριν και τώρα και πάντοτε, η δυνατότητα να καλύψει κανείς τις βασικές ανάγκες της τροφής και της στέγης, αποτελεί τον πρακτικό ορισμό της έννοιας της αξιοπρέπειας για το ανθρώπινο είδος. Με πρακτικό, λοιπόν...

Το βιβλίο αυτό είναι ένα χρονικό της ερωτικής ζωής της Σαπφώς, όπως την αφηγείται η ίδια στα τραγούδια της που απευθύνονται στις μαθήτριες - ερωμένες της. Τα έγραψε προς το τέλος του 7ου αιώνα π.Χ., σε μια γλώσσα οικεία, δημοτική, σαν αυτή που μιλούσαν στις παρέες και στα καπηλειά του λιμανιού της Μυτιλήνης. Όπως λέει ο Aime Puech, που προλογίζει το κλασικό σύγγραμμα του Theodore Reinach "Αλκαίος - Σαπφώ": "Τα ερωτικά ποιήματα - κραυγές πάθους της Σαπφώς είναι, φυσικά, πιο κοντά στη λαϊκή γλώσσα. Και χωρίς ιδιαίτερη άσκηση ύφους. Βρίσκω λέξεις που χρησιμοποιούνται εδώ σαν ό...

[...] Η Μαρία Μοντέζ δεν έμεινε στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου όπως άλλες ντίβες της εποχής της -ίσως οι νεότερες γεννιές αγνοούν την ύπαρξή της-, ωστόσο, γοήτευσε το παγκόσμιο κοινό με την εντυπωσιακή ομορφιά της, με μια σειρά ταινιών που πρωταγωνίστησε. Ήταν εξωτικές περιπέτειες, ένα είδος που άνθησε στη δεκαετία του '40, όταν οι κουρασμένοι απ' τον πόλεμο θεατές ήθελαν να "αποδράσουν" είτε με τα μιούζικαλ που, επίσης, θριάμβευαν τότε, είτε με τις γεμάτες αφέλεια εξωτικές, κυρίως ανατολίτικες, περιπέτειες, με βασική σταρ τη Μαρία Μοντέζ που επάξια είχε αποκτήσ...

"Εντός της ημέρας να παραταχθεί έξω από την οικεία μου σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο, οι αρχές και οι εξουσίες, ο υπουργός της Δημόσια Τάξης και Αταξίας... Ο υπουργός Συντονισμού και Αποσυντονισμού, η μπάντα του Δήμου και η Συμφωνική ορχήστρα Άνω και Κάτω Πετραλώνων και όλο το παπαδαριό, να ψάλλουν δέηση και λιτανεία... Να ξορκίσουνε την οργή μου, αλλιώς θα σας πάρει ο διάολος τον πατέρα, θα βρέξει φωτιά και λαύρα στη στράτα σας, δεν θα μείνει ρουθούνι Χαλκιδάνθρωπου..." Ήρωας αυτής της παραληρηματικής κωμωδίας είναι ο μεγάλος μας πεζογράφος Γιάννης Σκαρίμπας. Ο ορμητικ...

Η θεατρική κριτική συνιστά βασική συνιστώσα της επιστήμης του θεάτρου, παρά τον ισχυρό υποκειμενικό χαρακτήρα της. Από την ελληνική θεατρολογία απουσιάζουν oι συστηματικές μελέτες σχετικά με την ιστορία, καταγραφή και αξιολόγησης της κριτικής. Αν και η πρώτη μελέτη για την κριτική, όφειλε να εξετάσει τις απαρχές της, επιλέξαμε την μεσοπολεμική περίοδο ως την σημαντικότερη για την εδραίωσή της. Στόχος μας είναι όχι μόνο η παρουσίαση της δραστηριότητας της καθημερινής θεατρικής κριτικής που ασκείτο μέσω του ημερήσιου Τύπου, αλλά η απόδοση της γενικότερης εικόνας της λειτουργί...

Το αρχαίο ελληνικό δράμα αποτελεί πάγια πηγή έμπνευσης νεότερων δημιουργών που συχνά ανατρέχουν, συμπληρωματικά, σε παράπλευρες μυθολογικές πηγές των θεμάτων τους. Τα σύγχρονα δράματα, με άμεση ή έμμεση αναφορά σε έργα της αρχαιοελληνικής δραματικής ποίησης, ανασκευάζουν τον δραματικό μύθο ή χρησιμοποιούν μυθολογικές παραλλαγές του προκειμένου να ικανοποιήσουν τις πολιτικό-κοινωνικές απαιτήσεις της εποχής τους. Συχνά αυτό γίνεται σε βαθμό ανατρεπτικό του έργου αναφοράς οδηγώντας σε παρερμηνείες ή παραναγνώσεις του. Το ίδιο συμβαίνει άλλωστε και σε σκηνικές εκφωνήσεις που στ...

Τα "Έξι μαθήματα χορού σε έξι εβδομάδες" το εμπνεύστηκε ο Richard Alfieri σ' ένα ταξίδι του στην παραλία του St. Petersburg στη Φλόριντα. Είχε πάει εκεί με τους γονείς του για μια ημερίδα στο Don Cesar Hotel. Οι γονείς του είχαν γνωριστεί χορεύοντας σε μια δεξίωση και ενώ περνούσαν από το φουαγιέ του ξενοδοχείου είδαν πως στη διπλανή αίθουσα γινόταν ένας διαγωνισμός χορού. Ενώ χάζευαν τα ζευγάρια, ο Alfieri παρατήρησε πως στα περισσότερα η ντάμα ήταν μεγαλύτερη σε ηλικία, ενώ ο καβαλιέρος πολύ μικρότερος. Αυτό του κίνησε την περιέργεια. Έτσι προέκυψε η ιδέα να συνδυάσει μια...

Το μυθιστόρημα "Η συνοδός" γράφτηκε το 1934 αλλά πρωτοδημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1985, από τη Νίνα Μπερμπέροβα, μια ευκατάστατη Ρωσίδα εμιγκρέ που κατέφυγε στη Δύση μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Το θέμα του αναφέρεται στη σχέση αγάπης/μίσους μεταξύ δύο γυναικών, της ταλαντούχας τραγουδίστριας Μαρίας Νικολάγιεβνα και της συνοδού της στο πιάνο, στην καθημερινή της εξάσκηση και στις παραστάσεις της, νεαρής Σόνιας. Το μυθιστόρημα εκτός από το θέατρο έχει μεταφερθεί και στον κινηματογράφο, το 1992, από τους Luc Beraud (σενάριο) και Claude Miller (σκηνοθεσία), με τις ηθοποιο...

Η πρώτη μου "συνάντηση" με τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ έγινε στην εφηβεία μου και ήταν συναρπαστική. Με μάγεψαν τα έντονα χρώματά του, η αδρή πινελιά, η θλίψη και η αλήθεια που αναδύονται απ' τους πίνακες του, η ανταριασμένη ψυχή του και η πολυδιάστατη και ακραία στάση του στη ζωή. Έκτοτε, ήμουν πάντα ερωτευμένη μαζί του! Όταν, πριν λίγο καιρό, έπεσαι στα χέρια μου το θεατρικό έργο του Νίκολας Ράιτ, αμέσως πήρα την απόφαση να το ανεβάσω. Δεν κάνω θέατρο πια απλώς για να κάνω θέατρο. Πρέπει να με ελκύσει κάτι πολύ δυνατό και να αισθανθώ πως έχω στ' αλήθεια κάτι καινούργιο, κάτι ιδ...

Με μια ιστορία που θα μπορούσε να αποτελέσει υλικό για σενάριο, μια έμφυτη γοητεία που θα τον καθιστούσε ιδανικό πρωταγωνιστή κι ένα πάθος που όρισε το δρόμο του στη ζωή και την τέχνη, ο Μάνος Ζαχαρίας είναι ένας δημιουργός, που στην Ελλάδα τουλάχιστον, αποτελεί ένα πρόσωπο σχεδόν μυθικό. Ο άνθρωπος που βοήθησε τον ελληνικό κινηματογράφο να αποκτήσει νομικό πλαίσιο και οντότητα μέσα από την άοκνη δουλειά του στο πλευρό της Μελίνας Μερκούρη ως σύμβουλος κινηματογραφίας, ο αντιστασιακός κινηματογραφιστής του ΕΛΑΣ, ο μέχρι πρόσφατα σύμβουλος του προέδρου της ΕΡΤ είναι γνωσ...

[...] Το λεξικό αυτό έχει σπουδαστικό χαρακτήρα και αποβλέπει όσο μπορεί να δώσει με σαφήνεια ορισμένες δασικές γνώσεις για τα αισθητικά και τεχνικά ζητήματα του κινηματογράφου, σε κείνους που ενδιαφέρονται με σοβαρότητα γι' αυτόν, είτε είναι απλοί φίλοι του, είτε έμμεσα και άμεσα ενδιαφερόμενοι εργάτες του. Αποβλέπει επίσης και στην εκλαΐκευση (όσο βέβαια αυτό είναι δυνατό) για θέματα που από τη φύση τους χαρακτηρίζονται ως αμφιλεγόμενα ή δυσκολονόητα (όπως είναι ορισμένα θεωρητικά ζητήματα στην περιοχή του υπαρξισμού ή της φαινομενολογίας ή του στρουκτουραλισμού, της γλωσ...

[...] "Το σ΄αγαπώ δεν είναι ντομοντέ" προσφέρει μια νέα εκδοχή του έργου του Κάουαρντ που, παρά το σπάσιμο της πλοκής με τραγούδια και προβολές, παραμένει πιστή στην αρχική εκδοχή αντικατοπτρίζοντας τη σκωπτική διάθεση του συγγραφέα απέναντι σε καταστάσεις και συμπεριφορές που σ' εμάς σήμερα ίσως νοσταλγία δημιουργούν· τη νοσταλγία για μια άλλη εποχή. Σίσσυ Παπαθανασίου

Το διπλό αφιέρωμά μου στον μεγάλο Δάσκαλο Μποστ (Μέντη Μποσταντζόγλου) με δυο δεκαπεντασύλλαβους, το "Τρία χωρίς Ελένη" και "Το διαμάντι και το κήτος", είχε και έχει σκοπό να διατηρήσει αυτό το είδος θεάτρου με τα αριστοφανικά στοιχεία. Είχα την τύχη να γνωρίσω -νεαρός ακόμα- τον Μποστ, αλλά δυστυχώς δεν κατανόησα, λόγω νεανικής απειρίας, την καταλυτική σημασία του λόγου του. Εκτιμώντας αργότερα όλα αυτά τα στοιχεία που συνέθεταν την προσωπικότητα του, θέλησα να του... μοιάσω! (Δεν λέω "μιμηθώ" γιατί θα ήταν καταστροφή για μένα, μιας και ο Δάσκαλος ήταν αμίμητος). Έτσ...

Είναι πάντα δύσκολο να αποχαιρετάς σπουδαίους ανθρώπους, είναι, όμως, ακόμη πιο δύσκολο να λες οριστικά αντίο σε συνεργάτες και φίλους. Ο Νίκος Κολοβός υπήρξε και τα δύο: ένας εξέχοντας θεωρητικός του σινεμά, αλλά κι ένας σημαντικός συνεργάτης του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, έχοντας στο παρελθόν συνεισφέρει διεισδυτικά, ώριμα και στιβαρά κείμενα, σε μια σειρά από εκδόσεις και μονογραφίες του. Η απώλειά του είναι πλήγμα για την κριτική στην Ελλάδα, καθώς υπήρξε μια από τις πιο φωτεινές προσωπικότητές της, ένας θεωρητικός του σινεμά που όρισε με τον καλύτερο τρόπο την έννοια τη...