Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα διδακτικό έπος όπου ο ποιητικός λόγος του συγγραφέα αποκαλύπτει τον άνθρωπο του μέλλοντος, μέσα από τη διδασκαλία του Γέροντα - Οδυσσέα. Έναν άνθρωπο και έναν κόσμο πλήρη, ήσυχο, με εσωτερική ειρήνη, όπως τον οραματιζόταν ο Κώστας Φωτεινός από πολύ μικρός.

Είναι ένα κείμενο ποιητικό, φιλοσοφικό, που ερευνά την ίδια τη φύση της Παιδείας. Ενδιαφέρει όλους γιατί όλοι "εκπαιδεύουμε" κάποιους ανθρώπους : οι γονείς τα παιδιά τους, οι δάσκαλοι τους μαθητές, τα διοικητικά στελέχη τους υπαλλήλους τους, οι αξιωματικοί τους στρατιώτες και ούτω καθ' εξής.

Αν πονέσαμε από τους γονείς μας σαν παιδιά, αν πονέσαμε τα παιδιά μας σαν γονείς... ...κι αν εισπράξαμε από τους δασκάλους τη διαιώνιση αυτού του πόνου, έχουμε πάντα τη δυνατότητα και το δικαίωμα να απαλλαχτούμε απ' αυτά που μας πονούν και να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη.

[...] Σκοπός μου είναι να παρουσιάσω, έτσι όπως τους γνώρισα, ανθρώπους που βασανίζονται από γονείς που κι αυτοί παιδεύτηκαν, η παιδεύονται ακόμα από κάποιους λαθεμένους στόχους του πολιτισμού μας. Και δε σκοπεύω να αποδόσω ευθύνες σε κανένα, γιατί κανείς σε διάλεξε συνειδητά να υποφέρει. Άλλωστε, ελάχιστες από τις περιπτώσεις αυτές αφορούν γονείς που χρησιμοποιούν ωμή βία ενάντια στα παιδιά τους. Αυτοί στην εποχή μας είναι αρκετά σπάνιοι κια ίσως λιγότερο επικίνδυνοι. Γιατί η ψυχολογική βία, η κακά τοποθετημένη αγάπη των γονιών για παιδιά τους, αυτά είναι τα πιο επικίνδυνα...

Η "Μεταφυσική ανάπτυξη του ανθρώπου" είναι μία τρίτομη συλλογή από ομιλίες, συνεντεύξεις, γράμματα και σεμινάρια που έδωσε ο Κώστας Φωτεινός από το 1979 κι ως σήμερα στην Ελλάδα, τόσο για το πλατύ κοινό, όσο και για την εκπαίδευση των στελεχών του εργαστηρίου του στην Ελλάδα. Τα κείμενα αναφέρονται σε πειράματα των θετικών επιστημών που επαληθεύουν παραδόσεις λαών όπως οι Εσκιμώοι και οι Ινδιάνοι της Αμερικής, οι Ασιάτες και οι Αφρικανοί. Οι αναφορές στην Αρχαία Ελληνική φιλολογία και μυθολογία είναι επίσης συχνές. Για όλα αυτά ο Κώστας Φωτεινός παράλληλα με το λόγο της επι...

Μετά από κάθε κεφάλαιο της "Παιδείας του Βάθους", ακολουθεί ανάλυση κειμένου που παρουσιάζει με απλό, καθημερινό τρόπο, τις συγκεκριμένες πράξεις που δημιουργούν τα προβλήματα στην κοινωνία μας και κυρίως τις πράξεις εκείνες που τα λύνουν.

Νικητής είναι εκείνος που, όταν φέρει η ανάγκη να αγωνιστεί, ξέρει πως να αποφεύγει τα χτυπήματα. Ο ίδιος όμως δεν χτυπά, γιατί δεν θέλει να αποδείξει πως είναι δυνατός. Απλά και μόνο το ξέρει.

Ευχές ενός πατέρα που συνοδεύουν το παιδί σε όλη του ζωή. "Ευλογημένο να' σαι να κάνεις όλα όσα ανάλαβες στη ζωή και στον κόσμο. Να εκτελέσεις την αποστολή σου απλά και ήσυχα".

Θέμα του πως αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής αν υπάρχουν. Να μπορούσαμε όταν συναντάμε κάποιο "φράχτη", να κοιτάζουμε τριγύρω και να βλέπουμε τα μονοπάτια που μπορούν να μας οδηγήσουν πολύ πιο γρήγορα από την άλλη μεριά.

Η "Μεταφυσική ανάπτυξη του ανθρώπου" είναι μία τρίτομη συλλογή από ομιλίες, συνεντεύξεις, γράμματα και σεμινάρια που έδωσε ο Κώστας Φωτεινός από το 1979 κι ως σήμερα στην Ελλάδα, τόσο για το πλατύ κοινό, όσο και για την εκπαίδευση των στελεχών του εργαστηρίου του στην Ελλάδα. Τα κείμενα αναφέρονται σε πειράματα των θετικών επιστημών που επαληθεύουν παραδόσεις λαών όπως οι Εσκιμώοι και οι Ινδιάνοι της Αμερικής, οι Ασιάτες και οι Αφρικανοί. Οι αναφορές στην Αρχαία Ελληνική φιλολογία και μυθολογία είναι επίσης συχνές. Για όλα αυτά ο Κώστας Φωτεινός παράλληλα με το λόγο της επι...

Όταν ο άνθρωπος ζει στο κόσμο της ύλης, μέσα στο χωροχρόνο και τις αντιθέσεις, φυσικά νοσταλγεί τον τόπο της καταγωγής του, το πνευματικό επίπεδο, από όπου εκπορεύτηκε. Συγχρόνως, περιορισμένος από την ύλη, ξέρει πως, όσο κι αν προσπαθήσει, είναι αδύνατο να πλησιάσει το πνεύμα. Κι όμως, γεμάτος έρωτα γι αυτό, προσπαθεί. Ώσπου φθάνει στα αξεπέραστα όριά του - τα όρια της ύλης - και γεμάτος απόγνωση παραληρεί.

Η "Μεταφυσική ανάπτυξη του ανθρώπου" είναι μία τρίτομη συλλογή από ομιλίες, συνεντεύξεις, γράμματα και σεμινάρια που έδωσε ο Κώστας Φωτεινός από το 1979 κι ως σήμερα στην Ελλάδα, τόσο για το πλατύ κοινό, όσο και για την εκπαίδευση των στελεχών του εργαστηρίου του στην Ελλάδα. Τα κείμενα αναφέρονται σε πειράματα των θετικών επιστημών που επαληθεύουν παραδόσεις λαών όπως οι Εσκιμώοι και οι Ινδιάνοι της Αμερικής, οι Ασιάτες και οι Αφρικανοί. Οι αναφορές στην Αρχαία Ελληνική φιλολογία και μυθολογία είναι επίσης συχνές. Για όλα αυτά ο Κώστας Φωτεινός παράλληλα με το λόγο της επι...

Μια χώρα και μια γυναίκα καταπιεσμένες από τους δυνατούς αγωνίζονται μέσα από μία παράλληλη πορεία, περνούν από την υποταγή στη δοκιμασία της κάθαρσης και καταχτούν την απελευθέρωση.

Ένας ερωτευμένος έφηβος που έχει πίστη και κουριάγιο, που δεν ζητάει τιμές και δόξες, που δεν θέλει να υποφέρει και να θυσιάζεται, γιατί πραγματικά αγαπά.

Ο Κώστας Φωτεινός σε αυτό το βιβλίο ξεδιπλώνει μπρος στα μάτια μας τις εμπειρίες μιας ζωής 35 χρόνων στην ανώτατη εκπαίδευση. Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό βιβλίο όπου τα πρόσφατα ευρήματα επιστημών όπως η κβαντική φυσική, η υπερπροσωπική ψυχολογία και η μοριακή βιολογία, συνυπάρχουν σε τέλεια αρμονία με το χιούμορ, το παραμύθι, τις αναμνήσεις του Κώστα Φωτεινού από την προσωπική, την επιστημονική και την επαγγελματική του ζωή. Και πάνω απ' όλα είναι ένα έργο που ξεχειλίζει από αγάπη για τον άνθρωπο και αισιοδοξία για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Τρεις είναι οι συναντήσεις κορυφής του ανθρώπου, η συνάντηση με τον εαυτό μας, η συνάντηση με τον άλλο άνθρωπο κι η συνάντηση με το Θεό. Αν δεν τις έχουμε ζήσει δεν έχουμε ολοκληρωθεί, δεν έχουμε ζήσει. Κι όταν τις ζήσουμε είμαστε ελεύθεροι. Αυτός είναι ο ορισμός του ελεύθερου ανθρώπου.

"Είσαι η αγνότητα, έρωτά μου, κι είμαι η πείρα. Είσαι η τρυφερότητα κι είμαι το πάθος. Είσαι η στοργή κι είμαι η διανόηση. Είσαι το παρόν κι είμαι το παρελθόν. Είσαι η καλοσύνη κι είμαι ο υπολογισμός. Είσαι η αθωότητα κι είμαι η πληροφόρηση. Είσαι η ουσία και είμαι η μορφή. Είσαι η αρχή κι είμαι το τέλος".

Με τάξη στο σώμα, ειρήνη στην ψυχή και σιωπή στο νου, δοκιμάζουμε να έρθουμε σε επαφή με το πνεύμα που κατοικεί μέσα μας, αυτό που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του πνεύματος που κατοικεί και διέπει το σύμπαν ολόκληρο και που μπορεί κάποια στιγμή να μας οδηγήσει να συλλάβουμε κάποιες μεγάλες αλήθειες και να νοιώσουμε πως πλησιάζουμε, έστω και στιγμιαία τον Δημιουργό.

Κάποτε οι βασιλιάδες που διοικούσαν έναν τόπο ήταν οι ίδιοι σοφοί. Αργότερα, οι βασιλιάδες είχαν ένα γερο-σοφό στην αυλή τους για να μπορούν να τον συμβουλεύονται. Σήμερα, αυτοί που διοικούν ούτε οι ίδιοι είναι σοφοί, ούτε σοφούς συμβουλεύονται. Το παραμύθι αυτό μιλά για έναν τόπο που οι βασιλιάδες τους ήταν τόσο σοφοί που δεν χρειαζόταν καν να διοικούν. Ήταν αρκετό μόνο να υπάρχουν.