Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Μίλιτσα είναι σερβόπουλο. Παιδί του πολέμου, ορφανό, βρέθηκε στην Ελλάδα σε μια οικογένεια που είχε τρία παιδιά. Δύσκολες οι πρώτες μέρες. Τα παιδιά, που είχαν τις συνήθειές τους και το χώρο τους, θα δυσανασχετήσουν. Θα καταφέρει ο Μίλιτσα να παραμείνει στην οικογένεια;

Το γατάκι δοκίμασε να περάσει κάτω από τα κάγκελα.Ζορίστηκε λίγο, αλλά τα κατάφερε. Μπροστά του ανοιγόταν ένας μακρύς διάδρομος που έβγαζε στο γήπεδο. Αλλά το γατάκι δεν το ήξερε αυτό...

Το 1959, τα Ηνωμένα Έθνη υιοθέτησαν τη Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Παιδιού που περιλαμβάνει 10 αρχές, τις οποίες συγκεντρώσαμε σε αυτό το βιβλίο. Οι αρχές αυτές αποτέλεσαν τον κεντρικό άξονα στον οποίο βασίστηκε η σύνταξη της Σύμβασης για τα δικαιώματα του Παιδιού το 1989, μια διεθνής συνθήκη με 54 άρθρα. Αντλώντας έμπνευση από τη Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Παιδιού, δέκα σημαντικοί εικονογράφοι ανέλαβαν να απεικονίσουν, καθένα από τα άρθρα της, διαμορφώνοντας μια πολύχρωμη Διακήρυξη με μοναδική αισθητική. Ο Jacobo Muniz επιμελήθηκε την εικονογράφηση της σελίδας...

Ξέρω έναν καρχαρία που δε χάνει ευκαιρία για ν' αρχίσει φασαρία! Τι επάγγελμα κι αυτό, ψάρι να 'ναι τρομακτικό! Κανένας δεν το πλησιάζει, γιατί η όψη του τρομάζει. Μα δεν είναι σαν τους άλλους ους κακούς και τους μεγάλους! Αυτό που θέλει μοναχά είναι ένα φίλο στα βαθιά.

Μία τρομερή μάχη ανάμεσα σ' ένα θαρραλέο ιππότη κι ένα φοβερό δράκο που πετάει φωτιές! Ποιος θα κερδίσει; Και τι σχέση έχει με την ιστορία μας το πλυντήριο; Οι χρωματιστές σαπουνάδες; Το κίτρινο αδιάβροχο;

Ένα δωδεκάχρονο αγόρι, ο μεγαλύτερος αδελφός του και ο πατέρας τους οδηγούν μέσα στη νύχτα προς μια νέα πόλη κι ένα νέο σπίτι, ανυπόμονοι για μια νέα αρχή. Έχουν μόλις κερδίσει τον "πόλεµο", όπως αποκαλεί ο πατέρας την πικρή διαµάχη με τη μητέρα των παιδιών για το διαζύγιο και την κηδεµονία, και είναι γεμάτοι ενθουσιασµό από την προοπτική της κοινής τους ζωής. Τα αγόρια πηγαίνουν στο σχολείο, γράφονται σε ομάδες μπάσκετ, κάνουν φίλους. Ο πατέρας δουλεύει από το σπίτι, καπνίζοντας φτηνά πούρα για να κρύψει μια άλλη μυρωδιά. Όµως σύντοµα οι μικρές λεπτοµέρειες, τα ανέκφραστα...

Κάθε φορά που λέω στη μαμά πως θέλω αδερφάκι, μου απαντάει: "Μα επιτέλους, Σίσυ, δεν έχουν όλα τα παιδιά αδερφάκι!" Η Σίσυ Μπλουμ όμως περιμένει: "Εγώ θέλω αδερφάκι!" Και στο τέλος -με τον δικό της μοναδικό τρόπο- τα καταφέρνει... και αποκτά έναν καταπληκτικό αδερφό! Άλλη μια ιστορία με ηρωίδα τη Σίσυ Μπλουμ.

Η μικρή Λίζα τρελαίνεται για την περιπέτεια. Τρέχει, παίζει, αναστατώνει τον κόσμο, αψηφά κάθε κίνδυνο. Όταν μια μέρα πέφτει με το ποδήλατο, γνωρίζει τον άγγελό της. Είναι όμως πράγματι ο άγγελος αυτός μόνο ο δικός της; Είναι πάντα στο πλευρό της; Έχει μήπως και ο μικρός της αδερφός, ο Γιοχάνες, το δικό του άγγελο να τον προσέχει;

Σε αυτό το οξυδερκές βιβλίο, ο Brennan υποστηρίζει ότι η δημοκρατία θα πρέπει να κρίνεται με βάση τα αποτελέσματά της - και τα αποτελέσματα δεν είναι αρκετά καλά. Όπως οι κατηγορούμενοι έχουν δικαίωμα σε μια δίκαιη δίκη, έτσι και οι πολίτες έχουν δικαίωμα σε μια ικανή κυβέρνηση. Η δημοκρατία, όμως, ενισχύει δυστυχώς την κυριαρχία της άγνοιας και του ανορθολογισμού, και βλέπουμε ότι συχνά η ποιότητα διακυβέρνησης που επιφέρει υπολείπεται των προσδοκιών. Το "Εναντίον της δημοκρατίας" δεν είναι απλώς μια προκλητική κριτική ανάλυση της δημοκρατίας και η πρώτη συγκροτημένη υπ...

Ένα, δύο, τρία. Ένα: Ο ήλιος μοιάζει με ένα μεγάλο κόκκινο μπαλόνι, που μπορεί και πρέπει να φωτίζει συνεχώς τον κήπο του Μάριου, αντί να γυρίζει άσκοπα γύρω από τη γη! Δύο: Μα, που είναι, τελοσπάντων, κρυμμένα τα σοκολατάκια της κυρίας Νίκης; Τρία: Τα παγωτά τελειώνουν πολύ γρήγορα, πράγμα που είναι άδικο (όλα τα ωραία πράγματα τελειώνουν γρήγορα!).

Όταν η Ορφώ, το αγαπημένο ψάρι της βασίλισσας Αμφιτρίτης, εξαφανίζεται, το Γραφείο Ερευνών "Οι 12 θεοί" αναλαμβάνει την πρώτη του υπόθεση. Θα χρειαστεί η γοητεία της Αφροδίτης, η λάμψη του Απόλλωνα, η βιβλιογραφική έρευνα της Αθηνάς και η συνδυαστική ικανότητα του Ερμή, μαζί με όλη τους τη φαντασία και το αστυνομικό δαιμόνιο, για να λύσουν το μυστήριο του ψαριού που το έλεγαν Ορφώ!

Ένα μικρό ψαράκι αποφασίζει να αφήσει τη γυάλα του γιατί βαρέθηκε τη μοναξιά. Όλα όμως είναι τόσο διαφορετικά στη λίμνη! Ούτε καν να κολυμπήσει δεν μπορεί. Στο τέλος όμως... βρίσκει τη δύναμη μέσα του να ξεπεράσει τις ανασφάλειες και τους φόβους του και να αφομοιωθεί από το φυσικό του περιβάλλον.

Ένα ανοιξιάτικο πρωινό, ένα φιλάκι γεννιέται και ταξιδεύει ανάμεσά μας. Στο πέρασμά του αφήνει χαμόγελα και ξυπνά συναισθήματα...Ας το ακολουθήσουμε σε ένα ταξίδι δίχως τέλος, με μοναδική αποσκευή μας την αγάπη.

Ένα ανοιξιάτικο πρωινό, ένα φιλάκι γεννιέται και ταξιδεύει ανάμεσά μας. Στο πέρασμά του αφήνει χαμόγελα και ξυπνά συναισθήματα... Ας το ακολουθήσουμε σ' ένα ταξίδι δίχως τέλος, με μοναδική αποσκευή μας την αγάπη.

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε ένα φίδι τρομερό, που, όταν έβλεπε μια πόλη, να τη φάει ήθελε όλη! Ξάφνου μες στον πανικό βρίσκει έναν ποντικό, που στο φίδι εξηγεί πώς να κόψει το φαΐ, την κοιλιά του να ξεχάσει και βιβλία να διαβάσει!

Ένα βιβλίο για τα νέα, τις ιστορίες, τα αντίο, τα ευχαριστώ κι όλα όσα θέλουμε να μοιραζόμαστε, με γράμματα ή χωρίς. Για τον κύριο Κώστα, ήταν η τελευταία μέρα στη δουλειά. Η τελευταία μέρα, που θα ήταν ο μοναδικός ταχυδρόμος ενός ολόκληρου νησιού. Ήθελε να το πει σε όλους, να τους αποχαιρετήσει. Αλλά τι παράξενο! Κανείς δεν ήταν στην πόρτα να τον περιμένει, όπως κάθε μέρα εδώ και πενήντα χρόνια...

Η Τομασίν ζει εδώ και μερικούς μήνες στο σκοτεινό και γεμάτο σκόνη σπίτι της θείας του παππού της μαζί με τον πατέρα της, τη θεία, τον θείο και τα ξαδέλφιά της. Ενώ τα αδέλφια του πατέρα της τσακώνονται για την αξία του σπιτιού, η μακρινή ηλικιωμένη θεία της βρίσκεται ετοιμοθάνατη στον τελευταίο όροφο, και ο πατέρας της είναι κλεισμένος στον εαυτό του, πενθώντας τον θάνατο του μικρού αδελφού της Τομασίν. Αλλά μια μέρα, η μικρότερη ξαδέλφη της κάνει μιαν ανακάλυψη: μια μεγάλη ντουλάπα γεμάτη με όλους τους καθρέφτες που λείπουν από το μεγάλο σπίτι. Και μέσα στους καθρέφτες...

Ένας ποντικός αποφάσισε πως είναι το τέλειο σπίτι για να μείνει. Το ίδιο κι άλλα ζώα του δάσους. Το ίδιο και ένας μεγάλος αρκούδος. Όμως χωράνε στ’ αλήθεια όλοι στο ξύλινο σπίτι;

Ένα σκουλήκι μια φορά, ζούσε μαζί με άλλα σκουλήκια μες στο χώμα, στα χαλίκια, μα είχε κάποια... διαφορά. Με τα σκουλήκια, τι να πει κανείς; Κάνουνε τους ευγενείς! Ανοίγουν τρύπες στα υπόγεια και λεν μεγάλα λόγια. Εδώ, να πως τη βγάζω, μια βόλτες κάνω, μια διαβάζω... και σκέφτομαι κάποτε να δω εκεί ψηλά τον ουρανό!!!

Ο Μάρκος πρέπει να συγυρίσει το δωμάτιό του. Καθώς λοιπόν πετάει όλα τα παιχνίδια του όπως όπως μέσα στο μεγάλο καλάθι, ανακαλύπτει ένα καταπληκτικό παιχνίδι που δεν του ανήκει!