Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο έρωτας ξεκινά σε μια στιγμή, με την πρώτη ματιά. Όταν τα βλέμματα ανταμώσουν και μέσα τους ξεπηδήσει μια φλόγα που σιγοκαίει και δεν σε αφήνει λεπτό να ησυχάσεις. Και αν είσαι τυχερός και ο ερωτάς γίνει αγάπη, τότε αυτή η φλόγα μεταμορφώνεται σε πυρκαγιά ικανή να κάψει οποιονδήποτε αντισταθεί στο διάβα της... Ακόμα και σένα τον ίδιο... Κάπως έτσι ξεκίνησε και ο έρωτας του Αχιλλέα με την Κανέλα, σαν ανταμώθηκαν για πρώτη φορά. Μα έπρεπε να μείνει κρυφός, γιατί αυτή η γυναίκα δεν του άρμοζε. Ήταν φτωχή, ενώ αυτός μεγαλωμένος μέσα στα πλούτη μιας οικογένειας που ήθελε πάν...

"Η οδύσσεια μιας γυναίκας που άφησε την καρδιά της να μιλήσει μέσα από τα πάθη της. Λίγο πριν τη μικρασιατική καταστροφή, ο άρχοντας Λέανδρος Βραχνός επιστρέφει μόνιμα στον τόπο του. Στόχος του, να παντρευτεί και να κάνει απογόνους. Θύμα του η Ελισσώ, ένα κορίτσι που η ζωή την ανάγκασε να γίνει γυναίκα. Μια γυναίκα που μόνο απώλειες είχε να θρηνήσει. Η ζωή της Ελισσώς μαζί του ήταν ένα συνεχές βασανιστήριο. Το μόνο που ήθελε ο Βραχνός ήταν να του χαρίσει έναν γιο, γι' αυτό και οι καθημερινοί βιασμοί ήταν ο μόνιμος ακόλουθός της. Προδομένη, παραδίνεται και βαδίζει μόνη...

Μια συναρπαστική ιστορία έρωτα, προδοσίας και μυστικών γύρω από έναν αδιανόητο φόνο. Τέσσερις γυναίκες που αναζητούν τη συγχώρεση, μα πάνω από όλα αναζητούν τον ίδιο τους τον εαυτό. Η Αθηνά, η Ανθή, η Αλίκη και η Δόμνα. Η αρχή, η μέση και το τέλος μιας διαδρομής ατέλειωτης μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Η Αθηνά γεύεται τον παράνομο έρωτα... Το τέλος μιας αθωότητας, που γεννά στην ψυχή τις φλόγες μιας άσβεστης εκδίκησης. Η Ανθή έζησε τον πόλεμο, το θάνατο, την ορφάνια και τον αλληλοσπαραγμό... Αλλά η ζωή πάντα πρέπει να παίρνει κάτι για να σου δώσει ό,τι περισσότερο ποθε...

Τι είναι αρκετό για να χάσει μια μάνα την ψυχή της; Τα όσα πέρασαν οι μάνες του Πόντου δεν είχαν όριο. Πόνεσαν για την πατρίδα που έχασαν. Έκλαψαν για το άδικο. Λύγισαν για τα παιδιά που έθαψαν. Τραπεζούντα, 1918. Οι Νεότουρκοι πλέον ήταν ασυγκράτητοι. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να εξοντώσουν το χριστιανικό στοιχείο. Βιάζουν, λεηλατούν, ατιμάζουν. Σκελετωμένοι άνθρωποι που μοιάζουν με σκιές, βαδίζουν αγόγγυστα προς τα τάγματα εργασίας. Οι μάνες του Πόντου για να γλιτώσουν από τις θηριωδίες και τις σφαγές των Τούρκων, θα κρυφτούν άλλες στα βουνά της Σάντας και ά...

Υπάρχουν λάθη από τα οποία δεν μπορείς να ξεφύγεις, μπορείς όμως να κρυφτείς μέσα σε αυτά... Όταν οι μελανιές στο κορμί της άρχισαν να γίνονται ο μόνιμος σύντροφός της, η Μελίνα αποφάσισε πως έπρεπε να φύγει. Το αρχοντικό δίπλα στη λίμνη ήταν η τελευταία ελπίδα σωτηρίας της, εκεί δεν θα μπορούσε να τη βρει κανείς... ούτε εκείνος. Ήταν το μόνο μέρος που θα μπορούσε να κρύψει τη ντροπή της ψυχής της. Όπως έκανε κάποτε κι εκείνη... Το γράμμα που βρίσκει μέσα στο μπαούλο της σοφίτας, γραμμένο πενήντα χρόνια πριν, μοιάζει να έχει αποδέκτη του την ίδια. Καινούργια πρόσωπα...

Η Θάλεια από πολύ μικρή έμαθε ότι ο δρόμος της ζωής δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, ότι ο έρωτας είναι ένας έρωτας προδότης και ότι εκεί έξω δεν υπάρχουν ιππότες των παραμυθιών. Μέχρι τη στιγμή που γνώρισε τον Φίλιππο. Έναν άντρα που νιώθεις τη δύναμη της γοητείας του. Έναν άντρα που ξέρει τι θέλει στη ζωή του και της δηλώνει απερίφραστα πως θα τη διεκδικήσει σαν γυναίκα και πως θα γίνει ο πρίγκιπας του παραμυθιού της. Το πρόσωπο της ζωής, όμως, είναι πιο σκληρό από το παραμύθι τους. Το παρελθόν της Θάλειας επιστρέφει και τους καταδιώκει. Aποκαλύψεις, πλεκτάνες, αναπά...

Η Ρεγγίνα κάθε βράδυ ξυπνάει από τους φριχτούς εφιάλτες της. Η εικόνα πάντα η ίδια. Τα μάτια της μάνας της να την κοιτάνε γεμάτα μίσος και τα χέρια της να γεμίζουν μελανιές το παιδικό κορμί. Ακόμα θυμάται τη στιγμή που την έδιωξε από το σπίτι, που την έστειλε να ζήσει στην πρωτεύουσα με έναν θείο που δεν είχε γνωρίσει ποτέ της. Μα η Ρεγγίνα άντεξε. Γιατί η ελπίδα αχνόφεγγε πάντα στο δρόμο της και της έδειχνε ένα νέο μονοπάτι... Ώσπου τα πάντα σκοτείνιασαν πάλι ξαφνικά, όταν της στέρησαν ό,τι πολυτιμότερο απέκτησε... το παιδί της, το σπλάχνο της, που με δόλο της πήραν μέσα...

Μια αληθινή ιστορία μεγάλης έντασης, γραμμένη με τόσο ζωντανές λεπτομέρειες, που κάθε σελίδα σκίζει το μυαλό και την καρδιά. Τα πρόσωπα και τα ονόματα είναι υπαρκτά, χωρίς ψευδώνυμα, καθώς και οι τόποι όπου έδρασαν, για να μπορέσει ο αναγνώστης να βιώσει την πολυπόθητη κάθαρση. Γενάρης του 1920 σε ένα νησί του Βόρειου Αιγαίου. Ένας μήνας που θα ήταν ο τελευταίος της νιότης του. «Θα σε πνίξω με τα ίδια μου τα χέρια». Μια φράση που θα ξήλωνε απ' άκρη σ' άκρη τη στέγη της ψυχής του. «Σας ορκίζομαι στην τιμή μου ότι είμαι αθώος! Η μάνα μου, πού χάθηκε η μάνα μου; Μόνο αυτή μπ...

"Η Σοφία... κρατηθείσα από την 7/3/1945 απολύεται σήμερον δυνάμει του... Αθήνα, Πέμπτη 12/04/1951". Τρεις μελανές αράδες όλες κι όλες τα ατελείωτα μερόνυχτά της στη φυλακή. Μια σφραγίδα στρογγυλή με υπογραφή πάνω της, τα κλειδιά της ελευθερίας της. Και το μυαλό της γυρίζει πίσω... 28η Οκτωβρίου 1940. Η καμπάνα αρχίζει να χτυπά ασυνήθιστα γρήγορα. Η οικογένεια της Σοφίας εγκλωβίζεται στις Μυρτιές, ένα μικρό χωριό του Κιλκίς, καθώς όλα τα μεταφορικά μέσα επιτάσσονται. Ο πόλεμος ξεσπά, μα η μοίρα της Σοφίας ακολουθεί μελανότερη πορεία. Ο Αφέντης της περιοχής θέλει να την κ...

Ο Ρενάτο Φαμπιάνι ήταν ένας άντρας σκληρός και αδίστακτος, που δεν άφηνε κανέναν και τίποτα να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο του. Για να γίνει ο πιο ισχυρός άρχοντας της Γένουας έπρεπε να παντρέψει την αδερφή του με τον πρίγκιπα Μπαλζαρίνι. Όμως η Τερέζα ερωτεύεται παράφορα τον Λεόντιο, έναν Χιώτη δουλοπάροικο, και αρνείται να γίνει η μαριονέτα του αδερφού της. Η εκδίκησή του θα πέσει σκληρή πάνω στους δύο νέους. Το δίλημμα μεγάλο, μα ακόμα μεγαλύτερη η αγάπη τους, που απαιτεί την υπέρτατη θυσία... Ωστόσο, η ζωή δεν αφήνει ποτέ ατιμώρητη την αδικία... Ο Νικηφόρος από τη μακρινή...

"Ήρθα στη ζωή παρά τη θέληση του πατέρα μου. "Ηρώ" ήταν η πρώτη λέξη που ψιθύρισε τρυφερά η μάνα μου, μόλις αντίκρισα τον κόσμο. Από μικρό παιδί φορτώθηκα στους αδύναμους ώμους μου τα απωθημένα όνειρα του πατέρα μου. Όνειρα που δεν επέτρεπαν ανθρώπινες αδυναμίες. Ούτε καν το πρωτόγνωρο σκίρτημα του έρωτα. Όμως εγώ τόλμησα να τον ζήσω". Όταν η αλήθεια αποκαλύπτεται, ο πατέρας της εξοργισμένος κλείνει την Ηρώ σε μοναστήρι. Απομονωμένη, προσπαθεί να βρει τον εαυτό της και να σταθεί ξανά στα πόδια της, μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποιεί ότι δεν είναι μόνη. Στα σπλάχνα της με...

Ο χρόνος για όσους τον χρειάζονται είναι τόσο λίγος, αλλά για όσους αγαπούν αιώνιος. Για πολλούς η αγάπη είναι φωτιά που ζεσταίνει την ψυχή. Για τον Ιάσονα Λιβέρη, όμως, οι καρδιές που αγαπούν µένουν πάντα µόνες. Εκεί που όλα δείχνουν πως τίποτα δεν μπορεί να αγγίξει τον ισχυρό άνδρα της ναυτιλιακής βιομηχανίας, η μοίρα στήνει το δικό της σκηνικό κι ο ξαφνικός έρωτας αρχίζει να γράφει το δικό του σενάριο μόλις αντικρίσει την Ηρώ. Ένα βλέμμα της μόνο είναι αρκετό για να ανατρέψει τα δεδομένα του. Η Ηρώ Πολύζου µετά από χρόνια κατάφερε να σπάσει τα δεσμά της προσωπικής...

Μια ιστορία ζωντανή, γεμάτη μνήμες και πάθη. Θεσσαλονίκη, Αύγουστος 1917. Η μεγάλη πυρκαγιά ξεσπά. Ο κόσμος τρέχει να σωθεί από την πύρινη λαίλαπα που καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά της. Ανάμεσά τους και η Έλλη, που φωνάζει να κατευθυνθούν ανατολικά. Μέσα στον πανικό όμως κανείς δεν της δίνει σημασία· παρά μόνο ο Μάρκος. Μαζί διασχίζουν την πόλη και φτάνουν στον καταυλισμό. Από εκεί, θα ζήσουν τις έντονες στιγμές της καταστροφής. Οι μέρες περνούν και ανάμεσα στην Έλλη και τον Μάρκο γεννιέται ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα. Αυτό το παράξενο κορίτσι κάνει την καρδιά του να...

Γεννήθηκα ένα χειμωνιάτικο απόγευμα σε ένα παγωμένο φτωχικό. Οι γονείς μου ορφανοί και οι δύο έφυγαν από την Ανδριανούπολη για ένα καλύτερο αύριο. Μπορεί να στερήθηκα πολλά πράγματα, την αγάπη όμως ποτέ. Μέχρι που η αρρώστια χτύπησε αλύπητα τον πατέρα μου. Κάθε μέρα που περνούσε ήταν και χειρότερη. "Να έχεις μια καλύτερη ζωή", μου ευχήθηκε μια μέρα πριν κλείσει τα μάτια της η μάνα μου. "Πεθύμησε τον πατέρα σου και θέλησε να τον βρει", μου είπαν όταν μικρό παιδί στεκόμουν σιωπηλά στην κηδεία της. Έτσι με έναν μπόγο με τα ελάχιστα υπάρχοντά μου ξεκίνησα το ταξίδι της ζωής....

Λένε πως όσο ζούμε ονειρευόμαστε... μέχρι την τελευταία μας πνοή. Εγώ σταμάτησα να ονειρεύομαι τη στιγμή που ορκίστηκα να μην προδώσω ποτέ το μυστικό της. Ακόμα και τα όνειρα που έκανα παιδί ξεθώριασαν στη μνήμη μου. Η αδικία μού χάραζε την ψυχή σαν κοφτερή λεπίδα... Όλοι είχαν στραφεί εναντίον μου, ακόμη και η ίδια μου η μάνα. Αυτή με καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη. Στο μόνο που ήλπιζα ήταν η λύτρωση... Όμως, οι άνθρωποι ποτέ δεν σταματούν να ονειρεύονται. Ποτέ δεν λησμονούν αυτό που τους δίνει πνοή να συνεχίζουν. Ένας όρκος σιωπής, μια αλήθεια που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί...

Η Θεοδώρα έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια. Έπρεπε να μεγαλώσει την αδερφή της, να βοηθήσει τη μάνα της, να πάρει ακόμη και το ρόλο του πατέρα που έφυγε νωρίς από κοντά τους. Όμως, δεν σταμάτησε να διεκδικεί τα όνειρά της. Αποφάσισε να σπουδάσει και να πάει ενάντια στα πρέπει της κλειστής κοινωνίας, σκληραίνοντας τη στάση της απέναντι στη ζωή που ήθελε να τη λυγίσει. Ωστόσο, όταν ο έρωτας της χτύπησε απρόσμενα την πόρτα, εκείνη έκανε το λάθος να ακολουθήσει την καρδιά της. Μέσα από το καρδιοχτύπι γεννήθηκε ο καρπός μιας μεγάλης αγάπης. Η αποκάλυψη της ταυτότητας του αγαπημέν...

Παραμονή Χριστουγέννων 1920 και το χιόνι είχε αποκλείσει τα περισσότερα χωριά. Αυτή την ευλογημένη ημέρα γεννήθηκε η Ειρήνη. Όμως την ώρα που τα μάτια της αντίκριζαν το φως, η μάνα της ξεψυχούσε. Δυο ορφανά άφησε πίσω της η αδικοχαμένη μάνα, που ο πατέρας, άκαρδος και επιπόλαιος, ένιωθε πως του ήταν βάρος και τα εγκατέλειψε στο ίδρυμα. Η Μοίρα χαμογέλασε στην Ειρήνη οδηγώντας τη στην αγκαλιά μιας στοργικής και πλούσιας οικογένειας, ενώ ο αδελφός της έζησε τη σκληρότητα της απόρριψης και της φτώχειας, χωρίς όμως ποτέ να ξεχάσει... Η Ειρήνη έζησε παραμυθένια παιδικά χρόνια...