Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όσο κι αν είναι αποσπασματικά ή και προχειρογραμμένα, τα κείμενα που περιλαμβάνονται σ' αυτό τον τόμο συνοψίζουν τις κοσμοθεωρητικές και πολιτικές αντιλήψεις του Μπωντλαίρ, καθώς επίσης και τις αντιλήψεις του για την τέχνη και τον ρόλο της. Αν και εκ πρώτης όψεως ίσως να φαίνονται σήμερα σε πολλούς παραδοξολογικές και "αντιδραστικές", αποκτούν άλλες διαστάσεις αν τις δούμε ως έκφραση της υπαρξιακής αντίθεσης του Μπωντλαίρ προς την αστική μυθολογία της προόδου, της επιστήμης, του διαφωτισμού και της ισότητας.

[...] Σκοπός της παρούσας έκδοσης είναι μια αντιπροσωπευτική εικόνα της ποιητικής δημιουργίας του Βιγιόν κι όχι η μετάφραση του συνόλου του έργου του. Έτσι επελέγησαν χαρακτηριστικά του ποιήματα (συμπεριλαμβάνονται και αρκετά από το οκτάστιχα των κληροδοτημάτων, ίσως "αδιάφορα" για τον σημερινό αναγνώστη, αλλά απαραίτητα για να συμπληρωθεί η γενική εικόνα) τα οποία αποδίδονται τηρώντας πάντα την ομοικαταληκτική τους μορφή· εξαίρεση αποτελεί η "Μπαλλάντα των κυριών του παλιού καιρού" και οι δύο συνοδευτικές της. Γι' αυτές χρησιμοποιήθηκε ένα ασυνήθιστο ελληνικό μέτρο και δεν...

Η "Στιγμή" παρουσιάζει για τους ερευνητές και τους φίλους της μινωικής και της ελληνικής αρχαιότητας, έναν συγκεντρωτικό τόμο δημοσιευμάτων του Στυλιανού Αλεξίου με πολλές βελτιώσεις και συμπληρώσεις. Πρόκειται για άρθρα τα οποία έχουν γενικότερο ιστορικό ενδιαφέρον και που αφορούν σε θέματα της οικονομικής ζωής των προϊστορικών χρόνων, καθώς και στο πρόβλημα της "Pax Minoica". Άλλα άρθρα είναι σχετικά με τον χαρακτήρα, τα θέματα και την εξέλιξη της μινωικής τέχνης, τα πλοία, τη λατρεία της θεότητας και τη διακόσμηση των ιερών. Σε τρία αλληλοσυμπληρούμενα άρθρα ανασκευάζοντ...

Μη νομίζετε ότι πρέπει να είναι κανείς μεγάλος και σοφός για να πάει σε κάποιο μουσείο. Υπάρχουν τόσα πράγματα μέσα στα μουσεία που μπορεί να τα δει, να τα καταλάβει και να τα χαρεί κι ένα παιδί, όπως εσύ! Αυτό γίνεται μ' αυτό το βιβλίο. Η φιλενάδα μας η Βγενιώ θα σας δείξει αυτό που αγαπάει μέσα στο Μουσείο Μπενάκη. Τη λαϊκή τέχνη. Τα πράγματα δηλαδή που φτιάχνουν οι απλοί άνθρωποι στα χωριά, στα νησιά και στις πολιτείες. Τα πήλινα κανάτια, τις ρόκες για να γίνεται νήμα το μαλλί του πρόβατου, τα όμορφα κουστούμια που φοράνε, τα πλεχτά και τα κεντητά μαξιλάρια και πολλά άλ...

Η γοητεία αυτών των στοχασμών έγκειται στην ειλικρίνεια του συγγραφέα: σπάνια συναντάμε βιβλίο με τόση εσωτερική διαύγεια, τόσο απροσποίητο, τόσο αληθινό. Ο Μάρκος Αυρήλιος επιλέγει τη συνομιλία με τον εαυτό του για να εισχωρήσει στο εσωτερικό της ψυχής του και να ξεκαθαρίσει τον χαρακτήρα του, τις θυμικές καταστάσεις του και τα αίτιά τους, τις σχέσεις του με τον κόσμο και τους συνανθρώπους, τα ιδεώδη του -να αποσαφηνίσει το νόημα της ζωής του και να οδηγήσει έτσι την ψυχή του σε εκείνη την απέραντη γαλήνη που τίποτα στον κόσμο δεν θα μπορούσε να διαταράξει.

Ο Μαίτερλινκ είναι ένας λάτρης του κοσμικού μυστηρίου, χωρίς να κινδυνεύει από τις ζοφερές αβύσσους του μυστικισμού, αφού λατρεύει το φως (υλικό και πνευματικό). Είναι ένας μεταφυσικός που αρνείται τη διάκριση μεταξύ ύλης και πνεύματος, αφού και η ύλη κρύβει τα δικά της μυστικά, που ο άνθρωπος αδυνατεί να αποκρυπτογραφήσει. Θα λέγαμε ότι η μεταφυσική είναι γι' αυτόν το "όχι ακόμη γνωστό" των φυσικών επιστημών, πράγμα που σημαίνει πως δεν υπάρχουν στεγανά μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής ζωής του σύμπαντος και του ανθρώπου.

Στους αφορισμούς του Λίχτενμπεργκ γοητεύει όχι μόνον η σπαρταριστή ευφυολογία ή η αιφνίδια και ανελέητη αντιστροφή των κοντόθωρων αληθειών του κοινού νου. Επίσης συναρπάζει το βάθος και η σιγουριά της ψυχολογικής παρατήρησης, η αυτογνωσία που γίνεται ανθρωπογνωσία και τελικά γνώση των μηχανισμών με τους οποίους οι άνθρωποι συγκροτούν τον κόσμο τους. Ακριβώς διακόσια πενήντα χρόνια μετά τη γέννηση ενός μεγάλου συγγραφέα δίνεται στο ελληνικό κοινό, για πρώτη φορά, η ευκαιρία να τον γνωρίσει.

Η "Λίγεια" πραγματεύεται το θέμα της "αιώνιας Σικελίας", μέσα από τη θαμβωτική ιστορία του γηραιού καθηγητή Ροζάριο Λα Τσιούρα, που γνώρισε στη νεότητά του τον θεϊκό έρωτα της Σειρήνας. Πέρα από την Ιστορία, ο Λαμπεντούζα οραματίζεται την ιδανική χώρα της αρχαίας ελληνικής πραγματικότητας, στην οποία, περισσότερο από ό,τι με την καλλιέργεια, εισδύει κανείς με το "ζωώδες ένστικτο"· σύλληψη που αγγίζει το βάθος του πλέον καθαρού κλασικισμού μ' ένα πνεύμα ακόμα θερμά ρομαντικό.

"Επιστρέφω στο κοινό εκείνο που μου δάνεισε: το υλικό γι' αυτό το έργο· είναι λοιπόν δίκαιο, αφού το τέλειωσα προσέχοντας όσο μπορώ να αποδώσω την αλήθεια, να το δώσω πίσω.(...) Αφού οι άνθρωποι δεν αηδιάζουν ποτέ με τα ελαττώματά τους, δεν πρέπει και να κουραζόμαστε να τους τα καταλογίζουμε". Μ' αυτά τα λόγια αρχίζει ο πρόλογος των "Χαρακτήρων", του ενός και μοναδικού έργου του La Bruyere, όπου ήδη έχει αποτυπωθεί η πρόθεση και ο χαρακτήρας του: ένας μετριόφρων συγγραφέας που θέλει να βοηθήσει τους ανθρώπους να γίνουν καλύτεροι.