Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο "Κατά Νεαίρας" παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή κείμενα της αττικής ρητορείας ανά τους αιώνες, επειδή η ασυνήθιστη σύνθεσή του αποτελεί ένα μωσαϊκό με ρεαλιστικές αναπαραστάσεις της αθηναϊκής καθημερινής ζωής τον 4ο αιώνα π.Χ., σκανδαλώδεις και ερεθιστικές ιστορίες για εταίρες και πόρνες, δύστροπους άνδρες και αυστηρές οικοδέσποινες, αφελείς εραστές και διεφθαρμένους πολιτικούς, ιστορίες από τη θρησκευτική και κοινωνική ζωή της πόλης, τα δικαστήρια και τους νόμους, και κάποια αξιομνημόνευτα ιστορικά παραδείγματα. Δε θα ήταν υπερβολή να τον παρομοιάσουμε με ένα συναρπαστι...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χειρόγραφο του Ε. Χ. Γονατά - Ε. Χ. Γονατάς, επιστολή στον Νίκο Εγγονόπουλο - Η α' σελίδα του Φυλλαδίου του Σταυράκη - "Ιστορία του άρχοντος και σπαθαρίου Σταυράκη" . Σχέδιο γενίτσαρη . Γλωσσάριο . Κώστας Γ. Τσικνάκης, σημείωμα - Ε. Χ. Γονατάς, επιστολή στον Νίκο Καχτίτση - Νίκος Καχτίτσης, επιστολή στον Ε. Χ. Γονατά - Στυλιανός Αλεξίου, από την "Οδύσσεια" του Ομήρου - Παύλος Καλλιγάς, "Ένας μανιχαϊκός ύμνος" - Μαρία Μπαλοπούλου, οκτώ ποιήματα - Ανθολόγιο ξενόγλωσσης ποίησης (μτφρ. Μαρία Υψηλάντη) . Φρανσουά Βιγιόν . Αρθούρος Ρεμπώ...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα & ενότητες: - Στυλιανός Αλεξίου, Τρία ποιήματα για τον Κορνάρο ("Τραπεζόντα Σητείας", "Κορνάρος", "Κάστρο") - Στυλιανός Αλεξίου, συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό "Sky" του Ηρακλείου, Μάιος 2011 - Παύλος Καλλιγάς, επιστολή στον Στυλιανό Αλεξίου - Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη, "Το αρχαιολογικό έργο του Στυλιανού Αλεξίου" - Γιώργης Μανουσάκης, "Το φιλολογικό έργο του Στυλιανού Αλεξίου" - Κώστας Γ. Τσικνάκης, "Το πρόσφατο συγγραφικό έργο του Στυλιανού Αλεξίου" - Μενέλαος Γ. Παρλαμάς, ""Κρητική Ανθολογία" του Στυλιανού Αλεξίου" - Βιβλία του Στυλι...

ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ ΡΑΧΜΑΝΙΝΩΦ - Περιμένετε καιρό; - Χρόνια! - Βάζω στοίχημα ότι σας λένε Ζωή. - Χάσατε. Το όνομά μου είναι Φυλακή. - Και τι σπουδάζετε; - Συγχώρεση! Μουσική και μουσικός αγκαλιάζονται. Της ζητάει να τον σπλαχνιστεί. ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ Πήρα το ψαλίδι. Έκοψα τον λαιμό του πουλιού. Άνοιξε το ράμφος. Προσπαθεί να ξεφύγει. Το κρατώ σφιχτά. Εξέπνευσε. Σκουπίζω το ψαλίδι. Πλένω τα χέρια. Μετέφερα την καρδερίνα στον κήπο. Την παραχώνω κάτω απ' τη μηλιά. Δεν θα τη βρουν ποτέ! Κάθε μέρα τρώω από το δέντρο καρπό τρυφερό απαγορευμένο.

Μετά τα Δημώδη Βυζαντινά (1997) η "Στιγμή" παρουσιάζει τώρα στον ενιαίο τόμο Κρητικά φιλολογικά, βελτιωμένες και ενημερωμένες, είκοσι πέντε εργασίες του Στυλιανού Αλεξίου, σχετικές κυρίως με τον Ερωτόκριτο, την κρητική λογοτεχνία και τη νεοελληνική γλώσσα (ετυμολογικό και λεξικογραφία). Τα δύο μελετήματα που αφορούν στον Απόκοπο και στις νέες εκδόσεις του κρητικού χειρογράφου του Διγενή (Εσκοριάλ) δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Στην εισαγωγή του βιβλίου δίνεται μια εικόνα της πρόσληψης των εκδόσεων του Στυλιανού Αλεξίου από την κριτική, και συζητούνται παρατηρήσεις που διατυ...

"Επιστρέφω στο κοινό εκείνο που μου δάνεισε: το υλικό γι' αυτό το έργο· είναι λοιπόν δίκαιο, αφού το τέλειωσα προσέχοντας όσο μπορώ να αποδώσω την αλήθεια, να το δώσω πίσω.(...) Αφού οι άνθρωποι δεν αηδιάζουν ποτέ με τα ελαττώματά τους, δεν πρέπει και να κουραζόμαστε να τους τα καταλογίζουμε". Μ' αυτά τα λόγια αρχίζει ο πρόλογος των "Χαρακτήρων", του ενός και μοναδικού έργου του La Bruyere, όπου ήδη έχει αποτυπωθεί η πρόθεση και ο χαρακτήρας του: ένας μετριόφρων συγγραφέας που θέλει να βοηθήσει τους ανθρώπους να γίνουν καλύτεροι.

Η "Λίγεια" πραγματεύεται το θέμα της "αιώνιας Σικελίας", μέσα από τη θαμβωτική ιστορία του γηραιού καθηγητή Ροζάριο Λα Τσιούρα, που γνώρισε στη νεότητά του τον θεϊκό έρωτα της Σειρήνας. Πέρα από την Ιστορία, ο Λαμπεντούζα οραματίζεται την ιδανική χώρα της αρχαίας ελληνικής πραγματικότητας, στην οποία, περισσότερο από ό,τι με την καλλιέργεια, εισδύει κανείς με το "ζωώδες ένστικτο"· σύλληψη που αγγίζει το βάθος του πλέον καθαρού κλασικισμού μ' ένα πνεύμα ακόμα θερμά ρομαντικό.

Στους αφορισμούς του Λίχτενμπεργκ γοητεύει όχι μόνον η σπαρταριστή ευφυολογία ή η αιφνίδια και ανελέητη αντιστροφή των κοντόθωρων αληθειών του κοινού νου. Επίσης συναρπάζει το βάθος και η σιγουριά της ψυχολογικής παρατήρησης, η αυτογνωσία που γίνεται ανθρωπογνωσία και τελικά γνώση των μηχανισμών με τους οποίους οι άνθρωποι συγκροτούν τον κόσμο τους. Ακριβώς διακόσια πενήντα χρόνια μετά τη γέννηση ενός μεγάλου συγγραφέα δίνεται στο ελληνικό κοινό, για πρώτη φορά, η ευκαιρία να τον γνωρίσει.

Ο Μαίτερλινκ είναι ένας λάτρης του κοσμικού μυστηρίου, χωρίς να κινδυνεύει από τις ζοφερές αβύσσους του μυστικισμού, αφού λατρεύει το φως (υλικό και πνευματικό). Είναι ένας μεταφυσικός που αρνείται τη διάκριση μεταξύ ύλης και πνεύματος, αφού και η ύλη κρύβει τα δικά της μυστικά, που ο άνθρωπος αδυνατεί να αποκρυπτογραφήσει. Θα λέγαμε ότι η μεταφυσική είναι γι' αυτόν το "όχι ακόμη γνωστό" των φυσικών επιστημών, πράγμα που σημαίνει πως δεν υπάρχουν στεγανά μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής ζωής του σύμπαντος και του ανθρώπου.