Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ Πέρασα μπροστά από τόσες πόρτες μέσα στο διάδρομο των χαμένων φόβων και των φυλακισμένων ονείρων άκουσα πίσω απ' τις πόρτες δέντρα που τα βασάνιζαν και ποταμούς που προσπαθούσαν να τους δαμάσουν Πέρασα μπροστά απ' τη χρυσή πόρτα της γνώσης μπροστά από πόρτες που έκαιγαν και δεν ανοίγαν μπροστά από πόρτες που κουράστηκαν να μένουν πολύ καιρό κλειστές κι από άλλες σαν καθρέφτες απ' όπου περνούσαν μόνο οι άγγελοι Υπάρχει όμως μια πόρτα απλή, δίχως σύρτη ούτε μάνταλο στο βάθος του διαδρόμου, απέναντι απ' το ρολόι η πόρτα που οδηγεί πέρα από σένα- καν...

"'Ολα όσα βλέπουμε είναι οφθαλμαπάτη. Οι άνθρωποι είναι εντελώς τυφλοί· δεν τολμούν να δουν παρά το ολοφάνερο." (Wols) Ο Wols, με τους αγωνιώδεις ρυθμούς της ζωγραφικής του διαίσθησης, που ανάβλυζαν από τα έγκατα της ψυχής και του στοχασμού του, προσπάθησε να εκφράσει το ανέκφραστο. Η ζωγραφική του όραση διεισδύει όχι μόνο στα πράγματα, αλλά και πέρα από αυτά, στον κόσμο του αόρατου, επιχειρώντας να μας μεταδώσει "εκείνο που δε μεταδίδεται". Τα έργα του είναι συλλήψεις μεταφυσικές, διατυπωμένες "στη γλώσσα του", που για τους άλλους μοιάζει με μυστικό κώδικα. Δεν τα προό...

Στα "Ποικίλα ελληνικά" συγκεντρώνονται εργασίες του Στυλιανού Αλεξίου των ετών 2000-2008, πάνω σε θέματα σχετικά με την αρχαία Ελλάδα, το Βυζάντιο και τη νεοελληνική λογοτεχνία. Εξετάζονται τα ταξίδια του ομηρικού Οδυσσέα, η ναυτική τοιχογραφία της Σαντορίνης, η ποιητική του "Διγενή Ακρίτη", του "Ερωτόκριτου", του "ριζίτικου", του δημοτικού τραγουδιού και του σολωμικού έργου. Ερμηνεύονται δύσκολες σολωμικές λέξεις. Στη βιβλιοκρισία της γερμανικής μετάφρασης του Σολωμού από τον H. C. Gunther επισημαίνονται συνοπτικά όλες οι αδυναμίες της έκδοσης Πολυλά. Άλλες εργασίες αφορού...

Η σειρά προσεγμένων επανεκδόσεων μελετών μου από τη "Στιγμή" του Αιμίλιου Καλιακάτσου, στους τόμους "Μινωικά και ελληνικά", "Δημώδη βυζαντινά", "Κρητικά φιλολογικά" και "Ποικίλα ελληνικά", συνεχίζεται τώρα με τα "Ποικίλα νεοελληνικά". Οι εργασίες αναφέρονται σε θέματα των μεσαιωνικών και νέων ελληνικών, από τον Διγενή Ακρίτη ως τις μέρες μας. Από αυτές, η εκτενής μελέτη γύρω από το Κάστρο-Ηράκλειο και τη ζωή του στον 16ο-17ο αιώνα, που παρουσιάζεται εδώ βελτιωμένη και επαυξημένη, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1965 στα "Κρητικά Χρονικά". Το άρθρο "Γύρω από το βυζαντινό ηρωι...

Όταν, στις αρχές του 1983, ο Κάρολος Κουν μου ζήτησε να μεταφράσω τον "Προμηθέα δεσμώτη" για το "Θέατρο Τέχνης", αισθάνθηκα το ίδιο περίπου δέος που είχα αισθανθεί και το 1964, όταν μου είχε ζητήσει να μεταφράσω τους "Πέρσες". [...] (από τον πρόλογο του μεταφραστή)

[...] Η ανά χείρας εργασία αποτελεί την πρώτη αυτοτελή ερμηνευτική έκδοση του λόγου "Προς Φαίνιππον". Κίνητρο για την εκπόνησή της στάθηκε η πεποίθησή μου ότι το έργο αυτό αξίζει μεγαλύτερης προσοχής, ας είναι και ως δείγμα μη λογογραφική παραγωγής που τοποθετείται στο μεταίχμιο της κλασικής και της ελληνιστικής σε μια εποχή, δηλ. που η αττική ρητορεία -η οποία ως γνωστόν συμπορεύεται με τη δημοκρατία- πνέει πλέον τα λοίσθια. [...] (από τον πρόλογο του μεταφραστή)

[...] Ως έργα του Εμπεδοκλή αναφέρονται η "Ξέρξου διάβασις", το "Προοίμιον εις Απόλλωνα", τα "Φυσικά" ή "Περί φύσεως" και οι "Καθαρμοί". Επίσης παραδίδεται ότι ο Εμπεδοκλής είχε γράψει ακόμα τραγωδίες, πολιτικούς λόγους και ιατρικά συγγράμματα, χωρίς όμως να αναφέρονται σχετικοί τίτλοι έργων. Ωστόσο, ό,τι έχει περισωθεί από το σύνολο της συγγραφικής παραγωγής του είναι αποσπάσματα, που ανήκουν αποκλειστικά στα "Φυσικά" και στους "Καθαρμούς". Στα αποσπάσματα αυτά φαίνεται καθαρά τόσο ο πληθωρικός λόγος του συγγραφέα τους όσο και τα πολλαπλά διαφέροντά του, γνωρίσματα που βέβ...

Ο Ριβαρόλ επιμένει ιδιαίτερα στον ζωτικό ρόλο των παθών. Τα πάθη δρουν ως κινητήριες δυνάμεις της ατομικής και συλλογικής ζωής, ενώ το λογικό περιγράφει απλώς τη δράση τους, αν αρκείται στον ρόλο του αναλυτή, ή βρίσκει το πιο τελεσφόρα μέσα γαι την επίτευξη των επιθυμιών τους, αν αποφασίζει να συμπράξει μαζί τους, όπως γίνεται κατά κανόνα.

Η τραγωδία "Ροδολίνος" του Ρεθεμνιώτη Ιωάννη Ανδρέα Τρωίλου (που τυπώθηκε για πρώτη και τελευταία φορά στα 1647) ήταν επί αιώνες χαμένη και άγνωστη. Η υπόθεση, παρμένη από το δράμα Torrismondo του Torquato Tasso (1587), αφορά τη δύσκολη θέση της γυναίκας μέσα σε μια κοινωνία ανδρών. Τα πάθη των προσώπων δίνονται με δύναμη, ευγένεια και γαλήνη. Παρεμβάλλονται χορικά, σε μορφή σονέων ή στροφών από ενδεκασυλλάβους και επτασυλλάβους, που τα τραγουδούν χοροί στρατιωτικών. Ο ποιητής, στο Πρόλογό του, υπαινίσσεται μια θεωρία της ποίησης ως "καθρέφτη του κόσμου" και συγχρόνως κάθαρ...

Ο Σαμφόρ δεν απευθύνεται ως προσωπικά αμέτοχος συγγραφέας σ' έναν προσωπικά αμέτοχο αναγνώστη, προκειμένου να τον ενημερώσει για τούτο ή εκείνο πολύ περισσότερο από τον ιδεώδη αναγνώστη εύχεται να συναντήσει τον ιδεώδη συνθεατή και συμπαρατηρητή για να σταθεί δίπλα του στη γωνιά ενός σαλονιού και, ανταλάσσοντας αραιά και που μια ματιά ή ένα μειδίαμα μαζί του, να έχει την αίσθηση ότι και οι δυο τους καταγράφουν τα ίδια δρώμενα ή τα ίδια τεκταινόμενα, τα αντιλαμβάνονται ταυτόσημα, τα γενικεύουν προς την ίδια κατεύθυνση.

Ταχυδρόμησα το κείμενο αυτού τού βιβλίου στον Στρατή Τσίρκα από ένα παρισινό ταχυδρομείο, rue d'Aboukir. Στον φάκελο έγραφα τη λέξη LIVRE. Σε σχετική ερώτηση του υπαλλήλου διευκρίνισα ότι πρόκειται για το χειρόγραφο ενός βιβλίου. "Για μένα", είπε εκείνος, "όσο δεν έχει ακόμη εκδοθεί δεν είναι ακόμη βιβλίο". Το πήρε να το ζυγίσει και μου έδωσε να συμπληρώσω ένα γκριζωπό χαρτάκι - δήλωση περί της αξίας του περιεχομένου. Περίμενα και αφού το ζύγισε (προσεκτικά), ρώτησα, επειδή δεν ήξερα (ακόμη), τι τελοσπάντων με συμβούλευε εκείνος να γράψω στη δήλωση. "Ω, βάλτε objet sans val...