Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Σκαρίμπας, που έζησε στις αρχές του 20ού αιώνα, και ο Βουτυράς στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ού, υπήρξαν συγγραφείς βαθιά αιρετικοί, ιδιόρρυθμοι και χαρισματικοί. Περιθωριακοί και οι δύο, κινήθηκαν στα κράσπεδα του λογοτεχνικού κατεστημένου. Σήμερα όλοι γνωρίζουμε ότι, με όπλο το ισχυρό του ένστικτο, ο Γιάννης Σκαρίμπας εισήγαγε τον υπερρεαλισμό και το παράλογο στη χώρα μας και ο Δημοσθένης Βουτυράς μέσω όσμωσης τη ροή της συνείδησης. Δεν υπήρξαν λόγιοι. Ίσως γι' αυτό πολεμήθηκαν και οι δύο από την περίφημη γενιά του '30 και τους εκπροσώπους της, θεωρητικούς της λογοτε...

Ο όρος γενοκτονία εισέβαλε στην ελληνική πραγματικότητα αιφνιδιαστικώς και χωρίς τον απαραίτητο επιστημονικό αναστοχασμό επί της σημασίας και του περιεχομένου της. Όταν τη δεκαετία του 1980, άρχισε να κινείται παγκοσμίως το ενδιαφέρον για τη μελέτη των γενοκτονιών, στην Ελλάδα διατυπώθηκε, στο πλαίσιο ενός νέου πολιτικοκοινωνικού ρεύματος το οποίο αναδυόταν εκείνη ακριβώς την περίοδο, ένα μεγαλόπνοο αλυτρωτικό σχέδιο, το οποίο αφορούσε στην αναβίωση του πάλαι ποτέ ανατολικού ζητήματος σε άμεση συνάρτηση με το κουρδικό ζήτημα. [...] (από τον Πρόλογο του μεταφραστή)

Αηδιαστικό εκτόπλασμα που ήρθες από τα άνανδρα βάθη του υποκόσμου. Η ισορροπία. Έπαψε να υπάρχει, Πρέπει να είσαι εκεί. Σε αυτό το τραπέζι. Για απόλαυση.Καταλαμβάνεις μια θέση ψηλότερη από αυτό που σου αρμόζει. Εγώ πίσω από μια κλειδαρότρυπα.Καθηλωμένος. Να βλέπω όλο το θέαμα κρυφά.Κι εσύ εκεί. Να γίνεσαι το θέαμα. Δεν γεννήθηκες ποτέ για κάτι τέτοιο. Όμως είσαι εκεί.Πρωταγωνιστείς.Εσύ τώρα.Και σε βλέπω.

Ακούω καθημερινά για τόσους ανθρώπους που φεύγουν και το μυαλό μου πετάει. Αν έφευγα κι εγώ; Με μια ποιότητα ζωής που φθίνει όλο και περισσότερο... πώς μπορεί κανείς να μην το σκέφτεται; Υποθέτω πως είμαι σε πένθος όχι μόνο για την απώλεια των δυο πιο κοντινών μου ανθρώπων αλλά για την κατάντια και την ντροπή που ζω την έλλειψή τους μέσα στον πόλεμο που μας βρήκε, αυτό που οι πολιτικοί μας αποκαλούν κομψά "οικονομική κρίση". Γιατί, αναπόφευκτα συνδέω αυτό που ζω εγώ στην προσωπική μου ζωή με την μιζέρια που βουλιάζει η κοινωνία μας. Οι σχέσεις των ανθρώπων κλονίζονται όταν...

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε κυρίως για τους νέους της πατρίδας μας για να γνωρίσουν λαμπρές αγωνιστικές μορφές του τόπου μας, που βλάστησαν μέσα από τα σπλάχνα της περήφανης ελληνικής αγροτιάς. Περιλαμβάνει τη ζωή και τη δράση του Σπύρου Παπαδημητρίου όπως τον είδαν, τον έζησαν και πολέμησαν μαζί του οι αγωνιστές στα αλβανικά βουνά, στην Εθνική Αντίσταση και στον εμφύλιο πόλεμο. Στη βάση του βιβλίου στάθηκαν οι αναμνήσεις και σημειώσεις του πατέρα μου, των συντρόφων και αγωνιστών που πολέμησαν μαζίτου σε όλη τη δεκαετία του 1940.

Γεννήθηκα έναν Αύγουστο. Δεν ήταν ο πιο ζεστός Αύγουστος που γνώρισε ποτέ η γη. Ήταν ένας συνηθισμένος Αύγουστος, ενός μάλλον συνηθισμένου χρόνου, καυτός και ιδρωτικός παρόλα αυτά. Η επιφανειακή κανονικότητα των εξωτερικών συνθηκών δεν πρέπει να ξεγελά: ήταν ένας περίεργος χρόνος. Λίγους μήνες μετά, θα ακολουθούσε η ρήξη του τείχους της ντροπής και η Βελούδινη επανάσταση, 21 ακριβώς χρόνια μετά την άνοιξη της Πράγας. Αυτά είναι μερικά μόνο, από τα γεγονότα που συνέβησαν εκείνη τη χρονιά και που αφορούν κι εμένα κι Εκείνη με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Εκείνη την εποχή βρισ...