Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το βιβλίο αυτό δεν είναι μία πλήρης βιογραφία της ζωής του. Τέτοιες υπάρχουν και μπορείς, αν θέλεις, να τις βρεις και να τις διαβάσεις. Είναι ένα σκιαγράφημα της ζωής του, που επικεντρώνεται κυρίως σ' αυτά που αφορούν περισσότερο τα νέα παιδιά. Πολλές διηγήσεις και περιστατικά τα ακούσαμε και τα είδαμε κι εμείς οι ίδιοι, αλλά και πολλά νέα παιδιά που σε διάφορες περιόδους τον επισκεπτόμασταν. Πιστεύω πως θα βοηθήσει και σας να πλησιάσετε και να γνωρίσετε την εκπληκτική αυτή μορφή από μια άλλη οπτική, μακριά από διαστρεβλώσεις και παραμορφώσεις, που κάποιοι επιχειρούν για ε...

Ο Μικρός Πρίγκιπας μας καλεί σε ένα παραμυθένιο ταξίδι, στους κόσμους της αγάπης, του έρωτα, της θυσίας και της συνέπειας. Δεν μπορεί να νοηθεί όμως χωρίς τον συγγραφέα του, με τον οποίο αποτελεί ένα δίδυμο, το πραγματικό alter ego του. Για να «ξεκλειδώσουμε» τον Μικρό Πρίγκιπα και να τον κατανοήσουμε σε βάθος πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε τον πατέρα και δημιουργό του, τον Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ, ένα χαρισματικό και συνάμα τραγικό άνθρωπο. Μέσα από τη μυθιστορηματική ζωή και το έργο του Σαιντ Εξυπερύ θα ταξιδέψουμε στη Γαλλία των αρχών του 20ού αιώνα, θα ζήσουμε τη γέννη...

«Δεκαπέντε χρόνια ήταν κλειστό το στόμα μου. Τώρα όμως μπορώ να ξαναμιλήσω και να κηρύξω το λόγο του Θεού. Δεχθείτε αυτούς τους λόγους παρηγορίας, φτωχοί και πονεμένοι αδελφοί μου. Είσαστε πονεμένοι, γιατί σας λείπει ο λόγος του Θεού. Οι εκκλησίες μας είναι γκρεμισμένες, σκεπασμένες με στάχτη, ερείπια. Όμως εσείς που βρίσκεστε σ’ αυτό το χώρο, είσαστε ευτυχείς, γιατί έχετε έστω και ένα μικρό ναό που λειτουργεί. Είναι μισογκρεμισμένος και σκοτεινός. Αλλά στις καρδιές σας υπάρχει το φως του Χριστού. Χρειάζεται όλοι να προσπαθήσουμε να τον ξαναφτιάξουμε, να τον αγιογραφήσουμε,...

Κάτι εντελώς αφύσικο για την εικόνα του Θεού -της πηγής της ζωής - ο θάνατος είναι απόρροια της πτώσης του ανθρώπου. Τον επέτρεψε ο Θεός «φιλανθρώπως, ινα μη το κακόν αθάνατον γένηται" - και μαζί μ’ αυτόν, το κεντρί του πόνου, της σύγχυσης και της αβεβαιότητας. Το καίριο μήνυμα του Ορθόδοξου Χριστιανισμού, η Ανάσταση, καταργεί θεραπευτικά το κεντρί του θανάτου. Τον μετατρέπει σε "κοίμησιν" και τον αναδεικνύει ως "φοβερώτατον μυστήριον".

Η καθιέρωση από την Εκκλησία της έννοιας της Ποιμαντικής, ως όρου που εκφράζει την υπόσταση του έργου της, οδηγεί τους θεραπευτές της στην υιοθέτηση της μοναδικής σχέσης που μπορεί να αναπτυχθεί ανάμεσα στον ποιμένα και το ποίμνιο. Ο Ποιμένας Θεός και το ποίμνιο άνθρωπος αλληλοπεριχωρούνται διά της Εκκλησίας του Χριστού στο μυστήριο της θείας οικονομίας στην πορεία προς τα έσχατα προς τον "καινόν ουρανόν και γην καινήν". [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Σε μια πορεία ιερατική, ο ποιμένας είναι υποχρεωμένος να συναντιέται καθημερινά με ανθρώπους που κουβαλούν φορτία, άλλοτε ελαφρά, άλλοτε βαριά και κάποτε δυσβάσταχτα. Τα ερωτήματα που θέτουν είναι πολλές φορές αναπάντητα. Και όμως έχουν την αίσθηση ότι ο παπάς έχει έτοιμες λύσεις. Είναι τέτοιος ο πόνος, που οι άνθρωποι επιμένουν και απαιτούν μια απάντηση, ένα μικρό φωτάκι, μια ελπίδα… Είναι ο Θεός δίκαιος ή άδικος; Τι είναι η δικαιοσύνη του Θεού και πώς συμβιβάζεται με την αγάπη Του; Τιμωρεί ο Θεός ή συγχωρεί; Αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να προσεγγίσει το βι...

"Ο κόσμος είναι δομημένος κατ' αυτόν τον τρόπο, ώστε για να προσφέρεις στον κόσμο δεν γίνεται διαφορετικά, παρά μόνο πληρώνοντας γι' αυτό με μαρτύρια και διωγμούς. Όσο πιο ανιδιοτελές είναι το δώρο, τόσο πιο σκληροί είναι οι διωγμοί και τόσο πιο φοβερά τα μαρτύρια." Αυτές οι λίγες γραμμές συμπυκνώνουν την αλήθεια της ζωής και του κόσμου τούτου. Γράφτηκαν από έναν θαυμάσιο άνθρωπο, ο οποίος έζησε στον περασμένο αιώνα στη Ρωσία, βίωσε άδικους διωγμούς, εξορίες, βασανιστήρια και τουφεκίστηκε από το άθεο Σοβιετικό καθεστώς, ως "δώρο" για όλα όσα προσέφερε στην κοινωνία, στην...

"Μέτρο σου να είναι η καρδιά" Το καθετί πρέπει να το φιλτράρεις με την καρδιά. Να το μετράς με μέτρο την αγάπη. Να μην αδικείς κανέναν. Ο άνθρωπος δεν ζει μόνο τις εξωτερικές καταστάσεις, αλλά ζει και μια εσωτερική πραγματικότητα! Κι αυτή η εσωτερική πραγματικότητα, οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας είναι ο πλούτος μας ή η φτώχεια μας.

Είναι γεγονός ότι στις μέρες μας τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά, αφιερώνουν πολύ χρόνο καθημερινά στην ενασχόλησή τους με το Διαδίκτυο. Ωστόσο, η χρήση του Διαδικτύου για διεκπεραίωση ακόμα και των πιο απλών ζητημάτων, εγκυμονεί κινδύνους που μπορεί να απειλήσουν ακόμα και την ίδια τη ζωή των χρηστών. Στο βιβλίο παρουσιάζονται και αναλύονται οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν στο Διαδίκτυο κατά τη χρήση του. Επιπλέον, προτείνονται τρόποι αντιμετώπισης και παρέχονται συμβουλές για την προστασία της προσωπικής ακεραιότητας.

Το βιβλίο αυτό είναι ένα οδοιπορικό στην πόλη του Μούρομ και μια γνωριμία με τους αγίους που σεμνύνεται η πόλη. Ο αναγνώστης θα έχει την ευκαιρία να διαβάσει για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η διάδοση του Ευαγγελίου σ' ένα σκληροτράχηλο λαό και πώς ολ' αυτά ξεπεράστηκαν με την θυσιαστική αγάπη ενός δεκάχρονου παιδιού.

Οι Άγιοι της Καρελίας είναι ένα οδοιπορικό στη γη της Καρελίας, έναν τόπο αγιασμένο, διάσπαρτο με μνημεία και μοναστήρια, αλλά και κοιτίδα Αγίων μορφών, ανάμεσα στους οποίους και ο Άγιος Αλέξανδρος του Σβιρ.

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε τόπο μακρινό ένας άνθρωπος αλλιώτικος από τους άλλους. Ποτέ κανείς δεν είδε το πρόσωπό του σκυθρωπό, μήτε άκουσε τον αναστεναγμό του, ούτε ένα παράπονο, τίποτα. Και μην νομίσετε πως δεν συνέβαιναν άσχημα και στενάχωρα στην ζωή του. Άνθρωπος ήτανε, βάσανα είχε κι αυτός. Μα η χαρά δεν τον εγκατέλειπε ποτέ και απ' το στόμα του έβγαιναν μόνο λόγια ευχαριστίας και αγάπης. Το όνομά του παράξενο κι αυτό: Χαμογελοποιός! Όταν παρουσιαζόταν ανάγκη κάπου στη γη μας, άρχοντες, σοφοί μα κι απλοί άνθρωποι έστελναν αγγελιοφόρους να τον βρουν...

"Ένας από τους πιο μικρούς στην ηλικία αγίους είναι και ο παιδομάρτυρας Γαβιήλ ο Πολωνός. Παρότι μόλις έξι χρονών, μαγνήτισε τη χάρη του Θεού και αξιώθηκε να μαρτυρήσει για την αγάπη Του. Πριν από αρκετά χρόνια είχα επισκεφθεί τον άγιο Γέροντα π. Εφραίμ Κατουνακιώτη. Μόλις είχα γυρίσει τότε από την Πολωνία. Του διηγήθηκα τη ζωή του αγίου Γαβριήλ και του έδωσα ένα εικονάκι του. Το κοίταξε με συγκίνηση, το ασπάστηκε με ευλάβεια και μου είπε: - Πόση χάρη του Θεού είχε αυτό το παιδάκι για να αξιωθεί να μαρτυρήσει για τον Χριστό! Έρχεται η χάρη, σε κάνει άγγελο. Αλλά χρειάζ...

Σ' ένα ταξίδι μακρινό σας προσκαλώ μικροί μου φίλοι. Σε μια πολλή μεγάλη χώρα, λίγο διαφορετική από τη δική μας, την απέραντη Ρωσία με τα καταπράσινα δάση και τα παγωμένα ποτάμια. Πολλές φορές το κρύο είναι τόσο τσουχτερό εκεί, που παγώνει ακόμα και τις καρδιές των ανθρώπων. Κάπως έτσι είχε παγώσει και η καρδιά εκείνου του τοξότη, πριν από πολλά πολλά χρόνια. Έπιασε στα χέρια του το τόξο του, πήρε ένα βέλος από τη φαρέτρα, τέντωσε τη χορδή και σημάδεψε τον μικρό πρίγκιπα. Το σιδερένιο βέλος χτύπησε κατευθείαν στην γεμάτη αγάπη καρδιά του μικρού Μιχαήλ.

Ας θυμηθούμε όταν ήμασταν μικρά παιδιά και η μάνα μας μας έλεγε: "Μου λες την αλήθεια; κοίταξέ με στα μάτια!" Στις δύο τρύπες, απ' όπου θα μπω μες στην ψυχή σου για να δω αν μου λες αλήθεια. Στις δύο οπές, από τις οποίες θα αποκτήσω την εμπιστοσύνη. Γιατί η εμπιστοσύνη είναι καρπός της αγάπης. Χωρίς αυτή τη σχέση, λοιπόν, δε μπορεί να γίνει το θαύμα. "Πιστεύω" θα πει "εμπιστεύομαι τον Θεό πάντων ένεκεν".

Μέχρι τώρα έχουν υψωθή αρκετές φωνές που ζητούν αναβάπτιση της Λατρείας μας στην πρωτοχριστιανική της μήτρα. Οι περισσότερες, όμως, συνδέουν το αίτημα αυτό με την ανάγκη για επιστροφή στην απλότητα, για απαλλαγή από το εξεζητημένο και διασπαστικό. Έχουν απόλυτο δίκιο, αλλά δεν είναι αρκετό, γιατί στο σημερινό καθεστώς διακυβεύεται η αλήθεια της Εκκλησίας. Η λειτουργική ευσέβεια και αγωγή δεν μπορεί να είναι παρά εφαρμοσμένη αλήθεια, διαφορετικά αποτελεί συναισθηματικό υποκειμενισμό. Από την άλλη το κήρυγμα, που όλοι έχουμε την εμπειρική βεβαιότητα ότι πάσχει βαριά. Το κή...