Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι διαλέξεις που δόθηκαν στο Cambridge το 1948 και φιλοδοξούν να κινήσουν στον ιστορικό κάποιο ενδιαφέρον για τις θετικές επιστήμες και στον θετικό επιστήμονα κάποιο ενδιαφέρον για την Ιστορία. Από μεθοδολογική άποψη, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν επικεντρώνονται στις μεγάλες προσωπικότητες του 15ου και 16ου αιώνα, αλλά κυρίως στις αποτυχίες ή τις λανθασμένες υποθέσεις των πρώτων επιστημόνων, τα συγκεκριμένα διανοητικά εμπόδια που έμοιαζαν αξεπέραστα σε ορισμένες περιόδους, τις διαδρομές της επιστημονικής εξέλιξης που οδήγησαν σε αδιέξοδο αλλά επέδρασαν καταλυτικά στην πρόοδο...

Το βιβλίο επιδιώκει να δώσει στον αναγνώστη μια ολοκληρωμένη εικόνα του στοχαστή, επιστήμονα και φιλοσόφου Αριστοτέλη, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει τη συνολική του δημιουργία ως μια ζωντανή φιλοσοφία σε αδιάκοπη πάλη με τα προβλήματα της εποχής του.

Το 1453 η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων, γεγονός που σήμανε το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εντούτοις, η παιδεία, της οποίας η Πόλη υπήρξε το χωνευτήρι για περισσότερα από χίλια χρόνια, συνέχισε να παρέχει στους ορθόδοξους χριστιανούς -εν μέρει και στους ίδιους τους Τούρκους- πρότυπα τα οποία ενέπνεαν σεβασμό και άμιλλα. Το βιβλίο συγκεντρώνει άρθρα διεθνώς διακεκριμένων μελετητών, οι οποίοι διερευνούν τις διάφορες όψεις του βυζαντινού πολιτισμού -θρησκευτικές, κοινωνικές, καλλιτεχνικές- που επιβίωσαν μετά την επιβολή της οθωμανικής κυριαρχίας...

Ο συγγραφέας τοποθετεί τον Όμηρο στο σωστό ιστορικό του πλαίσιο, φωτίζει την επαγγελματική υπόσταση και την κοινωνική λειτουργία των ραψωδών και διδάσκει τη μόνη σωστή μέθοδο για να πλησιάσει κανείς το έπος και τον ποιητή του την ώρα της δημιουργίας, να δει τα υλικά που χρησιμοποίησε, τον τρόπο που σχεδίασε και πραγματοποίησε το μεγαλόπνοο εκείνο έργο.

Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται οι μελέτες του συγγραφέα για ποικίλα θέματα από τη μεταφυσική, την επιστημολογία, την ηθική και την κοινωνική φιλοσοφία του Πλάτωνα. Εκτός από τις ήδη δημοσιευμένες, υπάρχουν και δύο νέες οι οποίες αφορούν την πλατωνική θεωρία του έρωτα αφενός και τα προβλήματα σημασιολογίας και λογικής που προκύπτουν στον Σοφιστή αφετέρου. Τα υπόλοιπα άρθρα, πολλά από τα οποία είναι εκτενώς αναθεωρημένα, αποτελούν το σύνολο σχεδόν του δημοσιευμένου έργου του συγγραφέα για τον Πλάτωνα.

Κύριο αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι η μικρή αγροτική κοινωνία της Άρτας σε μια κατεξοχήν μεταβατική περίοδο της ιστορίας της (1881-1912). Με βαθιά αποτυπωμένο το οθωμανικό παρελθόν στις αγροτικές δομές της, αγωνίζεται να λειτουργήσει μέσα στο νέο θεσμικό πλαίσιο της Ελλάδας του τελευταίου τετάρτου του 19ου αιώνα, που επικυρώνει συμβολικά η εμφάνιση του τραπεζικού κεφαλαίου στην περιοχή με τη λειτουργία του καταστήματος της Τράπεζας Ηπειροθεσσαλίας.

Το αναλυτικό ευρετήριο που παρουσιάζεται στην έκδοση αυτή αναφέρεται στους φακέλους των δημοσίων δανείων του ελληνικού κράτους της περιόδου 1862-1940 που φυλάσσονται στο Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας και περιλαμβάνουν: αλληλογραφία σχετική με τις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη των δανείων, αιτιολογικές εκθέσεις νομοσχεδίων, προσχέδια και σχέδια νόμων, φύλλα της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, συμβάσεις δανείων, καταλόγους εγγραφέντων στα δάνεια, υπομνήματα, μνημόνια, σημειώματα κτλ. Η σειρά των Δημοσίων Δανείων παρουσιάζει μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον για όσους ασχολούνται με την...

Το κλασικό αυτό έργο αποτελεί ουσιαστική θεώρηση της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού από τα προϊστορικά χρόνια ώς τη ρωμαϊκή κατάκτηση. Η ελληνική έκδοση συμπληρώθηκε με ένα κεφάλαιο για την Εποχή του Λίθου και του Χαλκού που περιλαμβάνει τα νεότερα δεδομένα.

Σ' αυτό το κλασικό εισαγωγικό φιλοσοφικό σύγγραμμα εκτίθεται με μοναδική σαφήνεια η εξέλιξη της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας από την απώτατη Αρχαιότητα ώς τη σύγχρονη εποχή και γίνεται φανερό μέσα από ποιες διαδικασίες της σκέψης διαμορφώθηκαν οι θεμελιακές αρχές με τις οποίες σήμερα αντιλαμβανόμαστε και κρίνουμε τον κόσμο και τη ζωή.

Η έκδοση αυτή αποτελεί συλλογή φιλολογικών άρθρων και μελετών που καλύπτουν σχεδόν μισό αιώνα συστηματικής και γόνιμης ενασχόλησης του "πρύτανη των σολωμιστών" -όπως εύστοχα ονομάστηκε ο Λ. Πολίτης- με το έργο του κορυφαίου εθνικού μας ποιητή.

Πρόκειται για μια προσωπογραφία με την ευρύτερη έννοια, γιατί δεν αποτελεί μόνο την αφήγηση μιας ζωής αφιερωμένης με πάθος στην τέχνη του. Μέσα από ανέκδοτες επιστολές και άγνωστα ή πολύ λίγο γνωστά έργα του, προβάλλει ο αδιάκοπος μόχθος του Γύζη για την κατάκτηση της τέχνης, οι βαθύτεροι προβληματισμοί του καλλιτέχνη, και ταυτόχρονα η προσήλωση του ανθρώπου στην πατρίδα του ώς τον θάνατο του.

Ο θαυμασμός για τον Δ. Μητρόπουλο και η επιθυμία να συνεισφέρει στον τομέα της ελληνικής μουσικής ιστορίας, οδήγησαν τον μουσικολόγο Απόστολο Κώστιο στη συγγραφή αυτής της μελέτης, με στόχο να δώσει στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό μια πλήρη και σωστή εικόνα για τον Μητρόπουλο ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη.

Ο τόμος αποτελείται από τέσσερις μελέτες. Οι δύο πρώτες είναι ομιλίες των καθηγητών Ολιβιέ Ρεβερντέν και Νίκου Παναγιωτάκη κατά τα εγκαίνια της έκθεσης "Ελληνικές εκδόσεις στην Ελβετία τον 16ο και 17ο αιώνα" στην Εθνική Πινακοθήκη, με την ευκαιρία της Επτακοσιοστής Επετείου της Ελβετικής Ομοσπονδίας, στις 2 Δεκεμβρίου 1991. Οι άλλες δύο μελέτες είναι του Ν.Παναγιωτάκη: "Φραγκίσκου Πόρτου Επιγράμματα" και "Ιωάννης Κασσιμάτης, ανεψιός του Πόρτου, και Κρητικό Θέατρο".

Τα Προλεγόμενα του Κοραή είναι από τα πιο πολυδιαβασμένα κείμενα του, και την εποχή που εκδόθηκαν προκάλεσαν ποικίλες αντιδράσεις, ευνοϊκές αλλά και δυσμενείς: πρόκειται ίσως για τα γραπτά που αποτέλεσαν το αντικείμενο των περισσότερων και πιο γόνιμων συζητήσεων της ελληνικής λογιοσύνης. Έχοντας ως κύριο άξονα τη γλώσσα και την παιδεία, αφήνουν να φανεί ακέραιη η σκέψη του Κοραή που προσπαθεί να διδάξει και να προβληματίσει.

Το έπος του Μπενουά, γραμμένο το 1170 σε 30.000 οκτασύλλαβους, μεταφράστηκε σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές γλώσσες. Η ελληνική μετάφραση έγινε πιθανόν τον 14ο αιώνα στη φραγκοκρατούμενη Πελοπόννησο και περιλαμβάνει 14.403 στίχους, είναι δηλαδή το εκτενέστερο έμμετρο κείμενο της δημώδους λογοτεχνίας μας.

Η μελέτη αυτή απευθύνεται σε όσους ενδιαφέρονται για τις σύγχρονες τάσεις ερμηνείας στο χώρο της κλασικής ποίησης. Μπορεί να ενδιαφέρει τόσο τον αναγνώστη που ελκύεται από ευρύτερα ιδεολογικά ζητήματα (όπως είναι το ζήτημα της ευθύνης και στάσης του διανοούμενου απέναντι στην πολιτική εξουσία) όσο και εκείνον που αρκείται να αφουγκραστεί την απαράμιλλη μουσικότητα του βιργιλιανού εξαμέτρου· και είναι η πρώτη ελληνόγλωσση απόπειρα ερμηνείας μιας ποιητικής συλλογής που αποτελεί ένα από τα κλειδιά της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.

Τι είναι αυτό που κάνει να έχουν μεταξύ τους τόση συνάφεια τα γκρεμισμένα μέλη ενός αρχαίου ναού ή θεάτρου; Παρά την καταστροφή που έχει επέλθει, εξακολουθούν να συνδέονται από μια ιδεατή γραμμή, που είναι τόσο ισχυρή ώστε η φθορά πολύ δύσκολα μπορεί να την εξαφανίσει. Πάνω της μπορείς να ανασυνθέσεις αυτά τα απομεινάρια, όσο λίγα και αν είναι, και να συλλάβεις με τη φαντασία σου το όλο από το οποίο προέρχονται. Αυτός ο άυλος συνεκτικός ιστός είναι το ίχνος της συνθετικής δομής· μια απολύτως ειδική ακολουθία σημείων, και ταυτόχρονα κύριος συνθετικός κανόνας.

Η διοίκηση ως επιστήμη ξεκίνησε στην Ελλάδα γύρω στο 400 π.Χ. από τον Ξενοφώντα (περίπου 431-355 π.Χ.). Ο Ξενοφών στα βιβλία του (στον "Οικονομικό", που αναφέρεται στη διαχείριση της ιδιωτικής περιουσίας, στο Περί Προσόδων, που αναφέρεται στη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας, αλλά και στα Απομνημονεύματα, που αναφέρονται σε διαλόγους του Σωκράτη) παρουσιάζει, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, σημαντικές και προκλητικά επίκαιρες σκέψεις πάνω στο αντικείμενο της Διοίκησης. Ο Ξενοφών αναφέρεται σχεδόν αποκλειστικά στη διοίκηση του ανθρώπινου παράγοντα και υπαι...

Θέμα του βιβλίου είναι η εκπληκτική προσαρμοστικότητα και ανθεκτικότητα του ελληνικού πολιτισμού σε εποχές κοσμογονικών αλλαγών. Υπό το πρίσμα του ελληνισμού γίνεται ορατός και κατανοητός όλος ο κόσμος της Ανατολής κατά την ύστερη αρχαιότητα, όπως και η αλληλεπίδραση παγανισμού και χριστιανισμού την εποχή εκείνη. Ο Διόνυσος και ο Χριστός βασίλευαν μαζί.

Το λεύκωμα περιλαμβάνει τις προσωπογραφίες των αγωνιστών που φιλοτέχνησε ο Βαυαρός αξιωματικός και ερασιτέχνης ζωγράφος Κάρλ Κρατσάιζεν και τις οποίες γνώρισαν γενιές ολόκληρες Ελλήνων ως τις μέρες μας. Είναι πανομοιότυπο του αρχικού με την προσθήκη επιπλέον δεκαέξι προσωπογραφιών που σχεδιάστηκαν αρχικά με μολύβι.