Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έκδοση αυτή εντάσσεται στη σειρά Θεατρική Βιβλιοθήκη, η οποία χρηματοδοτείται από το κληροδότημα Αλέξη Μινωτή εις μνήμην Κατίνας Παξινού. Ο "Αίας" είναι η αρχαιότερη από τις σωζόμενες τραγωδίες του Σοφοκλή και η ακριβέστερη χρονολόγησή της θα πρέπει να αναζητηθεί γύρω στα 450 π.Χ. Ο μύθος και η πλοκή του δράματος προϋποθέτουν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια αλλά και άλλα έπη του τρωικού κύκλου. Οι λεπτομέρειές τους ανάγονται μάλλον στο γνωστό επεισόδιο του επικού κύκλου που ονομάζεται Όπλων κρίσις. Με αυτό το θεματικό υλικό, ίσως και με κάποιες πρόσθετες δραματικές πρωτοβουλί...

Στο Αρχιπέλαγος, οι Λατίνοι υπεράσπισαν τις θέσεις τους πιο άνετα και προπάντων πιο αποτελεσματικά απ' ό,τι στη Μαύρη Θάλασσα, έχοντας στη διάθεσή τους για μεγάλο διάστημα μέσα υπέρτερα των εχθρών τους. Παρ' όλα αυτά το Νεγρεπόντε (η Εύβοια) κατελήφθη από τους Τούρκους το 1479· η Ρόδος έπεσε το 1522· η Χίος κατελήφθη το 1566 χωρίς καμία αντίσταση· η Κύπρος ύστερα από μία εύκολη απόβαση και δύο πολιορκίες, της Λευκωσίας και της Αμμοχώστου, στα 1570-1577· η Κρήτη το 1669, ύστερα από εικοσιπενταετή πόλεμο. [...]

Η "Αινειάδα", έργο μεγάλης ποιητικής πνοής, αποτελεί σταθμό, έναν από τους πρώτους, στην ιστορία της δυτικής λογοτεχνίας. Ο Βιργίλιος, έχοντας ήδη στο ενεργητικό του μια μικρή ποιητική παραγωγή, γράφει την "Αινειάδα" τα χρόνια που ο Οκταβιανός Αύγουστος εδραιώνει τη θέση του στο πολιτικό στερέωμα της ρωμαϊκής πολιτείας και βάζει τα θεμέλια της αυτοκρατορίας. Υποστηρικτής του οράματός του, ο Βιργίλιος το εξυμνεί μέσω ενός μύθου που ξεκινά από την ομηρική Τροία και οδηγεί στην ίδρυση της μετέπειτα αυτοκρατορικής και κοσμοκράτειρας Ρώμης. Ο Αινείας θα αποτελέσει το κεντρικό πρ...

Ο συγγραφέας παρακολουθεί τη ζωή του Δελμούζου και παράλληλα τις ζωηρές πνευματικές και πολιτικές ζυμώσεις που προκάλεσε στις αρχές του 20ου αιώνα το κίνημα του Εκπαιδευτικού Δημοτικισμού, ενώ παραθέτει αποσπάσματα από άρθρα και βιβλία που αντιπροσωπεύουν διάφορες περιόδους της ζωής του, από την εποχή του Σχολείου του Βόλου ως τα χρόνια της διδασκαλίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

«Σαν ο θεατής είναι παιδί, τότε και μόνο είναι πολύτιμος. Κι αν τον ξιπάσουμε με αθώα μέσα δεν του κάνουμε κακό. Απεναντίας τού θερμαίνουμε τα νεκρωμένα άκρα της γνήσιας συναισθηματικής του υπόστασης. Χρειάζονται και τα άκρα. Γι’ αυτό ας γίνει παιδί κι ο καλλιτέχνης κι ας παίξει με το κοινό της αίθουσας -ο συγγραφέας, ο ηθοποιός, ο σκηνογράφος, ο σκηνοθέτης, ο μουσικός- ένα λίγο μεγαλύτερο παιδί, ο αρχηγός της συμμορίας, που ξέρει να παίρνει την πρωτοβουλία και να εμψυχώνει τα ομαδικά παιχνίδια". Μεγάλο μέρος της μακράς ζωής του (1918-2012) ο Αλέξης Σολομός το αφιέρωσε σ...

[set δύο τόμων] Η "Άλκηστη" είναι το δράμα του θανάτου και της αναβίωσης της ενάρετης βασίλισσας που δέχθηκε να θυσιάσει τη ζωή της για να υποκαταστήσει στον Άδη τον μελλοθάνατο σύζυγό της, τον Άδμητο. Τα δύο αυτά καίρια γεγονότα καθορίζουν αποφασιστικά και τη δομή του έργου, που έχει δίπτυχη μορφή: Στο πρώτο και εκτενέστερο μέρος παριστάνεται ο θάνατος της νεαρής ηρωίδας και ο θρήνος γι’ αυτόν, ενώ το δεύτερο και συντομότερο μέρος περιλαμβάνει τη συνειδητοποίηση εκ μέρους του Αδμήτου των οδυνηρών συνεπειών εξαιτίας του θανάτου της βασίλισσας και την ακύρωσή τους με τη θ...

[set δύο τόμων] Η "Άλκηστη" είναι το δράμα του θανάτου και της αναβίωσης της ενάρετης βασίλισσας που δέχθηκε να θυσιάσει τη ζωή της για να υποκαταστήσει στον Άδη τον μελλοθάνατο σύζυγό της, τον Άδμητο. Τα δύο αυτά καίρια γεγονότα καθορίζουν αποφασιστικά και τη δομή του έργου, που έχει δίπτυχη μορφή: Στο πρώτο και εκτενέστερο μέρος παριστάνεται ο θάνατος της νεαρής ηρωίδας και ο θρήνος γι' αυτόν, ενώ το δεύτερο και συντομότερο μέρος περιλαμβάνει τη συνειδητοποίηση εκ μέρους του Αδμήτου των οδυνηρών συνεπειών εξαιτίας του θανάτου της βασίλισσας και την ακύρωσή τους με τη θ...

[set δύο τόμων] Η "Άλκηστη" είναι το δράμα του θανάτου και της αναβίωσης της ενάρετης βασίλισσας που δέχθηκε να θυσιάσει τη ζωή της για να υποκαταστήσει στον Άδη τον μελλοθάνατο σύζυγό της, τον Άδμητο. Τα δύο αυτά καίρια γεγονότα καθορίζουν αποφασιστικά και τη δομή του έργου, που έχει δίπτυχη μορφή: Στο πρώτο και εκτενέστερο μέρος παριστάνεται ο θάνατος της νεαρής ηρωίδας και ο θρήνος γι' αυτόν, ενώ το δεύτερο και συντομότερο μέρος περιλαμβάνει τη συνειδητοποίηση εκ μέρους του Αδμήτου των οδυνηρών συνεπειών εξαιτίας του θανάτου της βασίλισσας και την ακύρωσή τους με τη θ...

[set δύο τόμων] Η "Άλκηστη" είναι το δράμα του θανάτου και της αναβίωσης της ενάρετης βασίλισσας που δέχθηκε να θυσιάσει τη ζωή της για να υποκαταστήσει στον Άδη τον μελλοθάνατο σύζυγό της, τον Άδμητο. Τα δύο αυτά καίρια γεγονότα καθορίζουν αποφασιστικά και τη δομή του έργου, που έχει δίπτυχη μορφή: Στο πρώτο και εκτενέστερο μέρος παριστάνεται ο θάνατος της νεαρής ηρωίδας και ο θρήνος γι' αυτόν, ενώ το δεύτερο και συντομότερο μέρος περιλαμβάνει τη συνειδητοποίηση εκ μέρους του Αδμήτου των οδυνηρών συνεπειών εξαιτίας του θανάτου της βασίλισσας και την ακύρωσή τους με τη θ...

Στο βιβλίο αυτό, προϊόν συνεργασίας μιας ιστορικού της τέχνης και ενός βυζαντινολόγου, επιχειρείται η ανατροπή της καθιερωμένης άποψης ότι το Βυζάντιο, ως κατάλοιπο της παρακμής της Ρώμης, διακρίνεται από χρόνια ιδεολογική και πολιτισμική αδράνεια. Περιορίζοντας το χρονικό πλαίσιο της μελέτης στον 11ο και 12ο αιώνα, οι συγγραφείς εξετάζουν τις υλικές και δομικές μεταβολές στη βυζαντινή αυτοκρατορία, αντλώντας τεκμήρια από το χώρο της αρχαιολογίας, της φιλολογίας, των καλών και εφαρμοσμένων τεχνών.

Ο τόμος αυτός αποτελείται από δύο κυρίως μέρη: την αλληλογραφία του Γ. Κεφαλληνού, και τα κείμενα που συνέγραψε. Βρέθηκαν 142 επιστολές που έγραψε σε συγγενείς και φίλους. Τα κείμενα της ωριμότητας του Κεφαλληνού περιστρέφονται όλα γύρω από την Ιστορία της Τέχνης, τη χαρακτική και την εφαρμογή της στην τέχνη του βιβλίου.

Η αλληλογραφία της Έλλης Λαμπρίδη με τον Νίκο Καζαντζάκη είναι ένας μακροχρόνιος διάλογος ανάμεσα σε δύο εξέχουσες φυσιογνωμίες της ελληνικής διανόησης. Είναι συγχρόνως ένας διάλογος ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που αγαπήθηκαν, ένιωσαν βαθιά φιλία ο ένας για τον άλλο και είχαν στενή σχέση και πνευματική επικοινωνία. Το ευρύ χρονολογικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται οι επιστολές που έχουμε στα χέρια μας (1927-1957) φωτίζει τη ζωή τους, τη σχέση τους, την πορεία τους, τις συνθήκες παραγωγής του δημιουργικού τους έργου. Συγχρόνως αποκαλύπτει τη διαρκή επαφή τους με τα πνευματι...

Το 1745 τυπώνεται στη Βενετία ανωνύμως μια παράφραση της ποιμενικής κωμωδίας του Τορκουάτο Τάσσο Aminta. Δημιουργός της ήταν ο διαπρεπής Κυθήριος ιατροφιλόσοφος Γεώργιος Μόρμορης (1720-1790). Ο Γ. Μόρμορης είχε από νέος έφεση στα γράμματα. Ολοκλήρωσε κανονικά τις σπουδές του ως ιατροφιλόσοφος στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβας και πήρε τα δύο διδακτορικά διπλώματα. Παράλληλα έδειξε ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία, και ιδιαίτερα για το θέατρο. Επιλέγει ως πρώτη του λογοτεχνική προσπάθεια τη μετάφραση -ή μάλλον την ελεύθερη ανάπλαση- ενός κορυφαίου θεατρικού έργου της όψιμης ιταλικής...

Θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τον "Αμφιτρύωνα" "Κωμωδία των μεταμορφώσεων" ή "Προσωπεία του δόλου". Στη βάση του μύθου και της ίντριγκας βρίσκεται το προσωπείο, το διπλό πρόσωπο. Οι θεοί έχουν δύο μορφές, τη θεϊκή και την ανθρώπινη. Οι αλλεπάλληλες μεταμορφώσεις τους -για να φέρουμε το μύθο στα μέτρα μας- αποκαλύπτουν γενικότερες κοινωνικές συμπεριφορές, την πρωτεϊκή φύση και τους ελιγμούς των ισχυρών. Ο Μολιέρος ήξερε πολύ καλά από προσωπεία και μεταμορφώσεις για να θίξει τα κακώς κείμενα του καιρού του και, γενικότερα, για να φωτίσει τα ανθρώπινα πάθη και παθήματα, να εκθέ...

Τα πνευματικά δημιουργήματα της αρχαίας Ελλάδας ήταν πάντα κτήμα κοινό, τμήμα της παγκόσμιας κληρονομιάς. Τα κατάλοιπα όμως του υλικού πολιτισμού της είχαν για ολόκληρους αιώνες χαθεί από την επιφάνεια της γης και τη μνήμη των ανθρώπων. Το βιβλίο αυτό είναι φόρος τιμής στα πρόσωπα εκείνα που, από τα τέλη του Μεσαίωνα, άνοιξαν το δρόμο προς την Ελλάδα και την έρευνα του κλασικού παρελθόντος της.

Αυτό το βιβλίο πραγματεύεται πώς και γιατί το πολιτικό εγχείρημα που εγκαινίασε ο οίκος του Οσμάν γύρω στα τέλη του 13ου αιώνα κατάφερε να επιβάλει τη δική του τάξη έναντι των διαφόρων ανταγωνιστών του. Πρόκειται για μια απόπειρα να κατανοήσουμε πώς οι πρώτοι Οθωμανοί μεταχειρίστηκαν διάφορα μέσα - τη βία και τη συνύπαρξη, τον καταναγκασμό και την ανεκτικότητα, τον εποικισμό και τον εξανδραποδισμό, την καθυπόταξη και την κινητικότητα, την αποδοχή και τον αποκλεισμό, την αποσταθεροποίηση και τη θεσμοθέτηση, την εχθρότητα και τη συμμαχία - με σκοπό να αποκαταστήσουν την αυτοκ...

Αυτό το βιβλίο πραγματεύεται πώς και γιατί το πολιτικό εγχείρημα που εγκαινίασε ο οίκος του Οσμάν γύρω στα τέλη του 13ου αιώνα κατάφερε να επιβάλει τη δική του τάξη έναντι των διαφόρων ανταγωνιστών του. Πρόκειται για μια απόπειρα να κατανοήσουμε πώς οι πρώτοι Οθωμανοί μεταχειρίστηκαν διάφορα μέσα - τη βία και τη συνύπαρξη, τον καταναγκασμό και την ανεκτικότητα, τον εποικισμό και τον εξανδραποδισμό, την καθυπόταξη και την κινητικότητα, την αποδοχή και τον αποκλεισμό, την αποσταθεροποίηση και τη θεσμοθέτηση, την εχθρότητα και τη συμμαχία - με σκοπό να αποκαταστήσουν την αυτοκ...

Το λεύκωμα αυτό περιλαμβάνει 134 πίνακες με αντιπροσωπευτικά εκθέματα του Εθνικού Μουσείου, που καλύπτουν όλες τις φάσεις της αρχαίας ελληνικής τέχνης: νεολιθική, μυκηναϊκή, γεωμετρική, αρχαϊκή, κλασική, ελληνιστική. Η περιγραφή των έργων συμπληρώνεται με πλούσια βιβλιογραφία και μια ιστορική επισκόπηση της αρχαίας ελληνικής τέχνης.

Η έκδοση αυτής της τρίτομης ανθολογίας νεοελληνικής δραματουργίας, που καλύπτει τέσσερις αιώνες, από την Κρητική Αναγέννηση ως τη Μεταπολίτευση του 1974, συμπληρώνει ένα υπαρκτό κενό στο χώρο των θεατρολογικών σπουδών και εξυπηρετεί τις εκπαιδευτικές και αναγνωστικές ανάγκες του σχολείου και του πανεπιστημίου, καθώς και του ενδιαφερόμενου θεατρόφιλου κοινού. Όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο συγγραφέας, «οι ανακαλύψεις την τελευταία δεκαετία μιας σειράς νέων δραματικών κειμένων, του 17ου και 18ου αιώνα, καθώς και η ανάσυρση και επανεκτίμηση ξεχασμένων και παραμελημένων θεατ...