Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια περιεκτική μελέτη των αντιγραφικών, συγγραφικών και διδακτικών δραστηριοτήτων δυο ανθρώπων των γραμμάτων, του Χαριτώνυμου Ερμώνυμου και του Γεωργίου Ερμώνυμου, οι οποίοι έδρασαν στον 15ο και στις αρχές του 16ου αιώνα. Ο Χαριτώνυμος Ερμώνυμος, μαθητής του Γεωργίου Γεμιστού ή Πλήθωνος στον Μιστρά και μέλος της ακαδημίας του Βησσαρίωνα στη Ρώμη, αντέγραψε περιορισμένο αριθμό χειρογράφων, αλλά συνέγραψε τρία έργα. Οι συγγραφικές του ικανότητες και το βάθος των θεολογικών και φιλοσοφικών του γνώσεων μπορούν να εκτιμηθούν από τη μονωδία του για τον θάν...

Το διάσημο αυτό έργο του Βάλτερ Μπούρκερτ, ρηξικέλευθο για την εποχή που πρωτοδημοσιεύτηκε στα γερμανικά (1972), έθεσε σε νέες βάσεις τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, δεδομένου ότι προσεγγίζει τους μύθους και τη θυσιαστήρια τελετουργία της αρχαίας Ελλάδας με το πρίσμα της συγκριτικής Ανθρωπολογίας. Και ακριβώς στην Ανθρωπολογία παραπέμπει ο λατινικός τίτλος "Homo necans" (Ο άνθρωπος που θανατώνει) και στους ανθρωπολογικούς όρους του τύπου Homo sapiens, Homo habilis και άλλους ανάλογους, οι οποίοι προσδιορίζουν τις φάσεις της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Άποψη τ...

Το διάσημο αυτό έργο του Βάλτερ Μπούρκερτ, ρηξικέλευθο για την εποχή που πρωτοδημοσιεύτηκε στα γερμανικά (1972), έθεσε σε νέες βάσεις τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, δεδομένου ότι προσεγγίζει τους μύθους και τη θυσιαστήρια τελετουργία της αρχαίας Ελλάδας με το πρίσμα της συγκριτικής Ανθρωπολογίας. Και ακριβώς στην Ανθρωπολογία παραπέμπει ο λατινικός τίτλος "Homo necans" (Ο άνθρωπος που θανατώνει) και στους ανθρωπολογικούς όρους του τύπου Homo sapiens, Homo habilis και άλλους ανάλογους, οι οποίοι προσδιορίζουν τις φάσεις της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Άποψη τ...

Τιμώντας τη μνήμη του Ν. Σβορώνου, το Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών του Ε.Ι.Ε και το Μ.Ι.Ε.Τ. εξέδωσαν από κοινού, σε γαλλική γλώσσα, το έργο του για τις Νεαρές των αυτοκρατόρων της Μακεδονικής δυναστείας, που ο διαπρεπής βυζαντινολόγος το είχε σχεδόν ολοκληρώσει πριν από το θάνατο του.

Ως δυναμικός φορέας του ελληνικού πεδίου παραγωγής πολιτισμού, ο οποίος διαρκώς επιδιώκει τη διεύρυνση των δραστηριοτήτων του, το Μουσείο Μπενάκη έχει προσθέσει στις προτεραιότητες του έναν ακόμα στόχο: να συμμετάσχει ενεργά στον χώρο της σύγχρονης τέχνης δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες, διαθέτοντας τους χώρους του και δίνοντας τα ερεθίσματα για την παραγωγή της και την παρουσίαση της στο ευρύ κοινό. Για τον λόγο αυτόν, παρουσιάζει πλέον τακτικά σύγχρονα έργα, θεματικές εκθέσεις και εικαστικές εγκαταστάσεις καλλιτεχνών, οι οποίοι βρίσκονται στην αιχμή της δημιουργίας...

Η έκθεση "Επιλεκτική γνώση" εξετάζει τη διαδικασία που ακολουθούν πολλοί καλλιτέχνες, οι οποίοι επιλέγουν εικόνες και πληροφορίες από βιβλιοθήκες, αρχεία και βάσεις δεδομένων και συγκροτούν μια προσωπική αφήγηση, ικανή να ανοίγει δρόμους στην κατανόηση της λειτουργίας ευρύτερων συστημάτων. Η πρακτική αυτή βασίζεται στην ιδέα της προσωπικής συλλογής αντικειμένων, έντυπου υλικού ή δεδομένων από το διαδίκτυο. Με την εξάπλωση της φωτογραφίας, του κινηματογράφου και των νέων μέσων (βίντεο, διαδίκτυο κ.α.) κατά τον εικοστό αιώνα, οι σύγχρονοι καλλιτέχνες δανείζονται όλο και π...

Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομότιτλης έκθεσης που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης σε συνεργασία με το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του ΜΙΕΤ (5 Μαΐου - 11 Αυγούστου 2017). Περιλαμβάνει τις φωτογραφίες της έκθεσης, καρπό της εικοσιπεντάχρονης ενασχόλησης του φωτογράφου Αβραάμ Παυλίδη με εγκαταλελειμμένους εσωτερικούς επαγγελματικούς χώρους από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Όπως σημειώνει στο κείμενό του ο επιμελητής της έκθεσης Ηρακλής Παπαϊωάννου, η ματιά του Παυλίδη "επέμεινε με αυθεντικότητα στη θε...

Το 1988 ο λόγιος Νάσος Δετζώρτζης (1911-2003), περιπαθής αναγνώστης και μεταφραστής του Μαρσέλ Προυστ από το 1933, καταπιάνεται να μεταφράσει τρεις ολιγοσέλιδες επιστολές που αντάλλαξαν -εν είδει θερμής χειραψίας- ο Αντρέ Ζιντ και ο Μαρσέλ Προυστ τον Ιανουάριο του 1914. Τι καθιστά αυτή την πρώτη ανταλλαγή επιστολών μεταξύ Ζιντ και Προυστ τόσο σημαντική ως προς το έργο του Μαρσέλ Προυστ, έλκοντας συγχρόνως το ενδιαφέρον του Νάσου Δετζώρτζη, σε βαθμό να μεταφράσει την εν λόγω βραχύλογη επιστολογραφία; Στην επίμονη και επίπονη προσπάθεια εύρεσης εκδότη για τον πρώτο τόμο του μ...

Στον πρόλογο ο συγγραφέας εξιστορεί τις περιστάσεις που τον συνέδεσαν με τον Σικελιανό αρχίζοντας από τις Δελφικές Εορτές του 1927. Στα επόμενα κεφάλαια αναφέρεται στο έργο και την προσωπικότητα του ποιητή και στο παράρτημα δημοσιεύει μερικές χαρακτηριστικές επιστολές του Σικελιανού προς τον Καζαντζάκη και τον Πρεβελάκη.

Με αφορμή την προσπάθεια για ίδρυση Γεωργικής Τράπεζας, που έμεινε στα χαρτιά, η εργασία αυτή αποσκοπεί όχι μόνο στην παρουσίαση της αγροτικής οικονομίας κατά την εξεταζόμενη περίοδο, αλλά πρωτίστως στην αποκάλυψη των μηχανισμών που τη διέπουν και που παραπέμπουν σε φαινόμενα τόσο μακράς όσο και μεσαίας διάρκειας, όπως η διείσδυση της τραπεζικής πίστης και η κρατική παρέμβαση στην αγροτική οικονομία. Έτσι, η εργασία αυτή κινείται σε δύο επίπεδα, ένα μακροχρονικό και ένα μέσο- ή μικροχρονικό.

Το πληθυσμιακό ρεύμα διατρέχει το σύνολο των επαρχιών του νομού (Αχαϊοήλιδος) μέσα από περάσματα που αφήνει η ίδια η φυσική διαμόρφωση του εδάφους, ενώ δυσπρόσιτες διόδους ακολουθούν οι φυγόδικοι και οι αγρότες-ληστές. Δίπλα σ' αυτή την πληθυσμιακή ροή διακινούνται εφόδια και εμπορεύματα. Για τους ακτήμονες, αυτή η μετακίνηση είναι το σπάσιμο μιας παλιάς αλυσίδας στασιμότητας και η ψευδαίσθηση μιας κοινωνικής ανέλιξης που διαγράφει η δυναμική της σταφιδοκαλλιέργειας και του σταφιδεμπορίου.

Το πληθυσμιακό ρεύμα διατρέχει το σύνολο των επαρχιών του νομού (Αχαϊοήλιδος) μέσα από περάσματα που αφήνει η ίδια η φυσική διαμόρφωση του εδάφους, ενώ δυσπρόσιτες διόδους ακολουθούν οι φυγόδικοι και οι αγρότες-ληστές. Δίπλα σ' αυτή την πληθυσμιακή ροή διακινούνται εφόδια και εμπορεύματα. Για τους ακτήμονες, αυτή η μετακίνηση είναι το σπάσιμο μιας παλιάς αλυσίδας στασιμότητας και η ψευδαίσθηση μιας κοινωνικής ανέλιξης που διαγράφει η δυναμική της σταφιδοκαλλιέργειας και του σταφιδεμπορίου.

Το πληθυσμιακό ρεύμα διατρέχει το σύνολο των επαρχιών του νομού (Αχαϊοήλιδος) μέσα από περάσματα που αφήνει η ίδια η φυσική διαμόρφωση του εδάφους, ενώ δυσπρόσιτες διόδους ακολουθούν οι φυγόδικοι και οι αγρότες-ληστές. Δίπλα σ' αυτή την πληθυσμιακή ροή διακινούνται εφόδια και εμπορεύματα. Για τους ακτήμονες, αυτή η μετακίνηση είναι το σπάσιμο μιας παλιάς αλυσίδας στασιμότητας και η ψευδαίσθηση μιας κοινωνικής ανέλιξης που διαγράφει η δυναμική της σταφιδοκαλλιέργειας και του σταφιδεμπορίου.

Το μεγαλύτερο μέρος της προσωπικής βιβλιοθήκης του Κοραή έφτασε στη Χίο το 1850, σύμφωνα με τη διαθήκη του μεγάλου σοφού, και τα επόμενα χρόνια γίνονταν προσπάθειες να αποσπασθούν από τον αρχιμανδρίτη Καλλίνικο Κρεατσούλη τα υπόλοιπα βιβλία και χειρόγραφα του Κοραή. Ο Κρεατσούλης, αποτάθηκε το 1855 στον μαθητή του Ανδρέα Μάμουκα προτείνοντάς του να αναλάβει την έκδοση των έργων του Κοραή. Αν και το έργο του είναι αποσπασματικό, λόγω των δυσκολιών που συνάντησε, η συμβολή του Μάμουκα στη θεμελίωση των κοραϊκών σπουδών έχει αναγνωριστεί γενικά, ώστε να μπορούμε να τον θεωρούμ...

Το έργο του Γκυ (Μισέλ) Σωνιέ "Αδικία. Το κακό και το άδικο στο ελληνικό δημοτικό τραγούδι" είναι μια κλασική στο είδος της μελέτη, της οποίας η πρώτη (γαλλική) έκδοση έγινε το 1979 από το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών σε συνεργασία με τον παρισινό εκδοτικό οίκο Belles Lettres. Ο Νίκος Σβορώνος στον πρόλογό του το χαρακτηρίζει "θεμελιώδη συνεισφορά στη μελέτη της νοοτροπίας του ελληνικού λαού και, εν πολλοίς, στην ιστορία αυτής της νοοτροπίας". Άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας, ο συγγραφέας παρέμεινε επί μακρά χρονικά διαστήματα στην Αθήνα και ερεύνησε ένα πλούσιο και πολυ...

Δύο είναι τα βασικά θέματα που κυριαρχούν στα ροϊδικά δημοσιεύματα του παρόντος τόμου: η κοσμική και η πολιτική ζωή. Σελίδες δημοσιογραφικού-αθηναϊκού ρεπορτάζ; Προφανώς. Οι όροι του παιχνιδιού (πληροφόρηση, περιγραφή, σχολιασμός) είναι δεδομένοι. Ας θυμόμαστε μόνο ότι ο Ροΐδης δημοσιογραφεί και με τους όρους του "Ραμπαγά" και με τους δικούς του. Στην ουσία συντάσσει τα άρθρα του εν θερμώ, με την πίεση του χρόνου, κάποτε μάλιστα και με απρόσφορες συνθήκες: λ.χ. πάνω σ' ένα θορυβώδες ατμόπλοιο επιστροφής από την Πάτρα στην Αθήνα. Σχολιαστής της πολιτικής επικαιρότητας ή αυτ...

Σε αυτή την άρτια επιστημονική μελέτη, που συνυφαίνει την προσέγγιση της ιστορίας της τέχνης με τη φιλολογία και τη λαογραφία, ο Αδαμάντιος Αδαμαντίου ανασύρει από τη λήθη μια σπάνια και δυσερμήνευτη (και γι’ αυτό συχνά παρερμηνευόμενη) παράσταση από τον κύκλο της θεομητορικής εικονογραφίας: την παράσταση με τη δοκιμασία (πείρα) της αγνείας της Θεοτόκου. Στο πρώτο μέρος της μελέτης του ο συγγραφέας εντοπίζει και ταξινομεί όλες τις σχετικές απεικονίσεις σε χριστιανικά μνημεία (ελεφάντινα μνημεία της Ραβέννας του 5ου και 6ου αιώνα, καππαδοκικοί ναοί του 10ου και 11ου αιώνα, ψ...

Ο "Αίας" είναι το αρχαιότερο από τα σωζόμενα δράματα του Σοφοκλή. Ο μύθος του Αίαντα πέρασε από το ομηρικό έπος στη λυρική ποίηση και από εκεί στην τραγωδία. Κατά το μύθο, μετά το θάνατο του Αχιλλέα οι Έλληνες προκήρυξαν αγώνα με έπαθλο τα όπλα του νεκρού ήρωα, για να αναδειχθεί ο πρώτος στην ανδρεία. Το έπαθλο το διεκδίκησαν ο Οδυσσέας και ο Αίας, και οι κριτές έδωσαν τελικά τα όπλα του Αχιλλέα στον Οδυσσέα. Ο Αίας, οργισμένος για την αδικία που έγινε εις βάρος του, βγήκε τη νύχτα αποφασισμένος να εξολοθρεύσει τους αντιπάλους του. Αλλά η θεά Αθηνά του θόλωσε το νου και τον...