Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η τελευταία αυτή έκδοση του οδηγού του αρχαιολογικού χώρου της Αγοράς -του πολιτικού και οικονομικού κέντρου της αρχαίας Αθήνας- αποτελεί ένα εξαιρετικά χρήσιμο βοήθημα για τον επισκέπτη με ειδικό ενδιαφέρον, αλλά και για τον φοιτητή που μελετά την τοπογραφία της κλασικής πόλης. Στο βιβλίο περιλαμβάνεται ένας χάρτης της περιοχής σε μεγάλη κλίμακα, με αρίθμηση που παραπέμπει στην περιγραφή και τα σχέδια όλων των ορατών σήμερα μνημείων, από τον μεγαλοπρεπή Ναό του Ηφαίστου μέχρι τον χρηστικό "Μεγάλο Αγωγό". Η πέμπτη έκδοση διατηρεί πολλά από τα στοιχεία που κατέστησαν τόσ...

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε μελετητές, σπουδαστές και καθηγητές της αρχαίας ιστορίας, οι οποίοι θέλουν να μάθουν για ποιο λόγο μπορεί να τους ενδιαφέρει η μελέτη των νομισμάτων. Σκοπός του είναι να δείξει πώς ο χαρακτήρας, οι τύποι και η συμπεριφορά των νομισμάτων σχετίζονται με σημαντικά ιστορικά θέματα και να παρουσιάσει τους βασικούς τρόπους προσέγγισης της νομισματικής μέσα από τα πλέον σαφή παραδείγματα. Το βιβλίο καλύπτει την περίοδο από τις απαρχές της νομισματοκοπίας, λίγο πριν ή λίγο μετά το 600 π.Χ., μέχρι την εποχή του Διοκλητιανού. Όπου κρίθηκε αναγκαίο, γ...

Η πρόοδος της αρχαιολογίας επιτρέπει να φωτιστούν οι συνθήκες υπό τις οποίες οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν γύρω από τη Μεσόγειο και οργάνωσαν τις πρώτες αποικίες. Οι τρεις αιώνες που χωρίζουν τον Όμηρο από τον Αισχύλο παρουσιάζουν σημαντικό ενδιαφέρον, γιατί τότε ακριβώς διαμορφώνεται το πρώτο πλαίσιο του ελληνικού πολιτισμού, η πόλις, όπου θα επινοηθεί η πολιτική, μέθοδος άγνωστη μέχρι τότε στις ανθρώπινες κοινωνίες.

Η Ρώμη, όπου άνθησε ο πολιτισμός του θεάματος, είναι πασίγνωστη για τους αγώνες του Ιπποδρόμου· στη ζωή της πόλης όμως εξίσου σημαντική θέση κατείχε και το θέατρο. Ήδη από την εποχή της Ελεύθερης Πολιτείας (Res publica) οι Ρωμαίοι πήγαιναν στο θέατρο δέκα φορές συχνότερα από ό,τι οι Αθηναίοι της κλασικής εποχής. Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται και δικαιώνονται τα ρωμαϊκά θεατρικά είδη, η τραγωδία και η κωμωδία, αλλά και ο μίμος και η παντομίμα, είδη σημαντικά, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Επιπλέον τεκμηριώνεται η πρωτοτυπία του ρωμαϊκού θεάτρου. Πρώτα πρώτα γιατί μέσα στη...

Το βιβλίο αυτό προσεγγίζει και ερμηνεύει, μέσω της μελέτης ενός σημαντικού πολιτικού προσώπου του 12ου αιώνα, το βυζαντινό κράτος σε μια φάση της ιστορίας του καθοριστική για τη μεσαιωνική κυοφορία του Νέου Ελληνισμού. Η εποχή των Κομνηνών ήταν κρίσιμη για τη μετάβαση του Βυζαντίου από την οικουμενική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία της ύστερης αρχαιότητας στα βυζαντινά ή παραβυζαντινά κρατίδια της υστερομεσαιωνικής Ρωμανίας και κατόπιν στην υπόδουλη Ρωμιοσύνη της Τουρκοκρατίας. Επί της δυναστείας των Κομνηνών, το Βυζάντιο ξεχώρισε οριστικά από τη δυτική Ευρώπη για την ελληνική παιδεί...

Το βιβλίο αυτό προσεγγίζει και ερμηνεύει, μέσω της μελέτης ενός σημαντικού πολιτικού προσώπου του 12ου αιώνα, το βυζαντινό κράτος σε μια φάση της ιστορίας του καθοριστική για τη μεσαιωνική κυοφορία του Νέου Ελληνισμού. Η εποχή των Κομνηνών ήταν κρίσιμη για τη μετάβαση του Βυζαντίου από την οικουμενική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία της ύστερης αρχαιότητας στα βυζαντινά ή παραβυζαντινά κρατίδια της υστερομεσαιωνικής Ρωμανίας και κατόπιν στην υπόδουλη Ρωμιοσύνη της Τουρκοκρατίας. Επί της δυναστείας των Κομνηνών, το Βυζάντιο ξεχώρισε οριστικά από τη δυτική Ευρώπη για την ελληνική παιδεί...

Το 1453 η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων, γεγονός που σήμανε το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εντούτοις, η παιδεία, της οποίας η Πόλη υπήρξε το χωνευτήρι για περισσότερα από χίλια χρόνια, συνέχισε να παρέχει στους ορθόδοξους χριστιανούς -εν μέρει και στους ίδιους τους Τούρκους- πρότυπα τα οποία ενέπνεαν σεβασμό και άμιλλα. Το βιβλίο συγκεντρώνει άρθρα διεθνώς διακεκριμένων μελετητών, οι οποίοι διερευνούν τις διάφορες όψεις του βυζαντινού πολιτισμού -θρησκευτικές, κοινωνικές, καλλιτεχνικές- που επιβίωσαν μετά την επιβολή της οθωμανικής κυριαρχίας...

Το βιβλίο φιλοδοξεί να δώσει ερεθίσματα σε εκείνους που, χωρίς να είναι βυζαντινολόγοι, ενδιαφέρονται αρκετά για το Βυζάντιο και δεν ικανοποιούνται με περιγραφές για τη μεγαλοπρέπεια του αυλικού τελετουργικού, τις φαντασμαγορικές ιεροτελεστίες, ή τις ακροβασίες μιας πολιτικής "μεταφυσικής". Ο μέσος Βυζαντινός ήταν ίσως πολύ πιο "εγκόσμιος" απ' όσο νομίζουμε. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η ύπαρξη του "μεγαλοπρεπούς" στοιχείου στη ζωή των Βυζαντινών είναι αναμφισβήτητη, αλλά η καθημερινότητά τους πρέπει να ήταν πιο πεζή.

Η Γαλλική Επανάσταση αποτελεί εδώ και δύο αιώνες βασικό σημείο αναφοράς των σύγχρονων πολιτικών αντιλήψεων που προβάλλουν τις ιδέες της ελευθερίας, της ισότητας και της προόδου. Η ιστορία της, βαθύτατα εδραιωμένη στη συλλογική συνείδηση του γαλλικού λαού, διεκδικήθηκε από τους άμεσους κληρονόμους της -το σοσιαλισμό και τη φιλελεύθερη δημοκρατία- ως δική τους παράδοση. Τα μεγάλα ρεύματα της ιστοριογραφίας του 1789 αποτύπωσαν τις ιδεολογικές και κοινωνικοπολιτικές αντιπαραθέσεις των καιρών. To 1930, όταν εκδίδεται το βιβλίο του για τη Γαλλική Επανάσταση, ο Λεφέβρ είχε συγκεντ...

Μελετώντας τους θεσμούς της Βασιλεύουσας, βλέπει κανείς πόσο δύσκολα μεταφυτεύτηκε το ρωμαϊκό πρότυπο, πόσες φορές κινδύνευσε να απορριφθεί προτού ευδοκιμήσει, πόσες φάσεις πέρασε επί ενάμιση αιώνα (από το 330 ως το 451) ωσότου διαμορφωθεί μια νέα κοινωνία σ' αυτή την πρώτη μεγαλόπολη του Μεσαίωνα.

Η πρώτη έδκοση του βιβλίου του Φρανσουά ντε Πολινιάκ το 1984 αποτέλεσε σταθμό στην ανάλυση των καταβολών αυτής της ιδιαίτερης μορφής κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης που υπήρξε η αρχαία ελληνική πόλις. Μέχρι τότε, η γένεσή της συνδεόταν, ιδίως στη γαλλική ιστοριογραφία, με την ανάπτυξη πολιτικών θεσμών οι οποίοι αντικαθιστούσαν άλλες δομές, βασισμένες στην καταγωγή και τη συγγένεια. Ο Πολινιάκ δεν προσυπογράφει αυτή την άποψη και προσφεύγει στην αρχαιολογία για να χειραφετηθεί από τις πολλαπλές αναγνώσεις των πηγών. Έτσι, καταδεικνύει πόση σημασία έχουν για τον ορισμ...

Τι υπάρχει μέσα σ' ένα όνομα; Το ερώτημα αυτό διατυπώθηκε για πρώτη φορά, μαζί με παρόμοια ερευνητικά ζητούμενα, στο Μουσείο της πτολεμαϊκής Αλεξάνδρειας. Στην πόλη που σήμερα ανακαλεί στη μνήμη μας έναν χαμένο Φάρο, μόλις πέντε δεκαετίες μετά τον Αλέξανδρο, ο Καλλίμαχος από την Κυρήνη χαρτογράφησε μια νέα, λόγιας προέλευσης, ποίηση, πέρα από τα όρια της αρχαϊκής και κλασικής παράδοσης. Η αλεξανδρινή ποιητική καθόρισε έκτοτε την αισθητική των Λατίνων και αποτέλεσε τον αρχικό καμβά για ό,τι σήμερα ονομάζουμε δυτική λογοτεχνία. Στο βιβλίο διερευνάται το αλεξανδρινό αίτημα γι...

Πρόκειται για επτά σχέδια του Γιώργου Μαυροϊδη που εκδόθηκαν από το ΜΙΕΤ με την ευκαιρία της αναδρομικής έκθεσης του καλλιτέχνη.

Η παρούσα έκδοση της "Γυναίκας της Ζάκυθος" συστήνει εκ νέου στο αναγνωστικό κοινό αυτό το σημαντικό σολωμικό έργο σε εκδοτική επιμέλεια της Ελένης Τσαντσάνογλου, η οποία το είχε μελετήσει εξαντλητικά, ανασυνθέτοντας τη σταδιακή διαμόρφωσή του μέσα από τις διαδοχικές γραφές που σώζονται στα χειρόγραφα του ποιητή. Πρώτος καρπός της έρευνάς της ήταν η αναλυτική και σχολιασμένη έκδοση του έργου το 1991, η οποία περιλάμβανε όλο το επεξεργασμένο υλικό των χειρογράφων. Με βάση τη διάκριση του υλικού αυτού σε τρία στάδια επεξεργασίας, την οποία πρότεινε ο Γάλλος νεοελληνιστής Λουί...

Σε αυτό το σύντομο και πυκνό δοκίμιο, ένας σπουδαίος ιστορικός μας αφηγείται την ιστορία των σιδηροδρόμων και αναδεικνύει τη σημασία τους στον νεότερο πολιτισμό, που δεν περιορίζεται βέβαια στη διευκόλυνση των μετακινήσεων και των μεταφορών. "Κανένας άλλος τεχνολογικός σχεδιασμός ή κοινωνικός θεσμός δεν αντιπροσωπεύει τη νεωτερικότητα όσο ο σιδηρόδρομος", γράφει χαρακτηριστικά ο Τόνυ Τζαντ. Τα τρένα, πέρα από την προφανή συμβολή τους στην οικονομική δραστηριότητα, μεταμορφώνουν τις πόλεις, αλλάζουν την κοινωνία και τη ζωή των ανθρώπων, τη σχέση τους με τον χώρο, τον χρόνο,...

Η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου ιδρύθηκε το 1930, συγχρόνως με το Εθνικό Θέατρο και αφού είχαν προηγηθεί πολύχρονες, αποσπασματικές και συνήθως αναποτελεσματικές προσπάθειες εκπαίδευσης των ηθοποιών, κυρίως από ιδιώτες. Ως παράρτημα του Θεάτρου συνδέθηκε -και συνδέεται- στενά με την ιστορία της πόλης, δεδομένου ότι αντικατόπτριζε τις αξίες της τοπικής κοινωνίας και του αστικού πολιτισμού. Από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας της η σχολή συμπεριέλαβε στο διδακτικό προσωπικό της σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, οι οποίοι άφησαν πολύτιμο έργο στα θεατρ...

Η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου ιδρύθηκε το 1930, συγχρόνως με το Εθνικό Θέατρο και αφού είχαν προηγηθεί πολύχρονες, αποσπασματικές και συνήθως αναποτελεσματικές προσπάθειες εκπαίδευσης των ηθοποιών, κυρίως από ιδιώτες. Ως παράρτημα του Θεάτρου συνδέθηκε -και συνδέεται- στενά με την ιστορία της πόλης, δεδομένου ότι αντικατόπτριζε τις αξίες της τοπικής κοινωνίας και του αστικού πολιτισμού. Από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας της η σχολή συμπεριέλαβε στο διδακτικό προσωπικό της σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, οι οποίοι άφησαν πολύτιμο έργο στα θεατρ...

Η παρούσα έκδοση στηρίζεται στην ομότιτλη έκθεση που διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης τιμώντας τα εκατό χρόνια από την απελευθέρωση της πόλης. Το υλικό της έκθεσης προέρχεται από τη συλλογή ταχυδρομικών δελταρίων του Άγγελου Παπαϊωάννου, ο οποίος ευγενικά παραχώρησε την άδεια για την ψηφιοποίηση και την αξιοποίηση της συλλογής του. Ήδη, ολόκληρη η ψηφιοποιημένη συλλογή του Άγγελου Παπαϊωάννου απόκειται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ) του ΜΙΕΤ και είναι πλέον προσβάσιμη στους μελετητές. Από το σύνολο των περίπου 1.300 καρτπο...