Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πώς έγινε το πέρασμα από τον πολιτισμό της ιππήλατης άμαξας στον πολιτισμό του αυτοκινήτου, στον Αθηναϊκό χώρο κυρίως, ιστορεί αυτό το βιβλίο. Μέσα από φωτογραφίες και πιο ζωντανά μέσα από συνεντεύξεις με τους λιγοστούς αμαξάδες που έχουν απομείνει, τους πολυπληθείς σήμερα ταξιτζήδες και απλούς ανθρώπους που βίωσαν τη χρήση ιππο-κίνητων οχημάτων, γίνεται προσπάθεια να κινηθεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη γύρω από τα οχήματα αλλά και γύρω από τους οδηγούς τους και να μεταφερθεί ο παλμός της ζωής του τότε και του τώρα.

"Η ελληνική γη ανοίγει μπρος μου σα βιβλίο της Αποκάλυψης. Δεν τόξερα πως η γη έχει τόσα πολλά, περπατούσα με δεμένα τα μάτια, με διστακτικά, τρεμουλιάρικα βήματα, ήμουν περήφανος κι απόκοτος, μου έφτανε πως ζούσα μια ψεύτικια, περιορισμένη ζωή μέσα στην πόλη. Το φως στην Ελλάδα μου άνοιξε τα μάτια, μπήκε μέσα στους πόρους μου, ελευθέρωσε όλο μου το είναι. Γύρισα πίσω στον κόσμο, έχοντας βρει το πραγματικό κέντρο και το αληθινό νόημα της επανάστασης". ("Ο κολοσσός του Μαρουσιού", Henry Miller) "Γιατί ξοδεύει κανείς το χρόνο, το χρήμα, τις δυνάμεις του ενθουσιασμού του,...

Το "Αθηναϊκό Ημερολόγιο", που συμπληρώνει με τον παρόντα τόμο είκοσι ολόκληρα χρόνια ζωής, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1990 με σκοπό να αναβιώσει ένα παλαιό εκδοτικό, θα λέγαμε, έθιμο, που έγινε θεσμός και στην Ελλάδα από το 1837, όταν εκδόθηκε το πρώτο "Ημερολόγιο" από τον Α. Ι. Κλάδο, ενώ στην Ευρώπη η εμφάνιση του συμπίπτει με την εμφάνιση της τυπογραφίας. Αισθανόμαστε ιδιαίτερη χαρά, γιατί η προσπάθειά μας τα είκοσι αυτά χρόνια βρήκε θερμή ανταπόκριση από πάρα πολλούς αναγνώστες. Η έκδοση του "Αθηναϊκού Ημερολογίου" υιοθετήθηκε από έναν ολόκληρο κόσμο, που περιμένε...

Περπατώντας στους δρόμους της Αθήνας ο συγγραφέας έχει συντροφιά του τον αναγνώστη και τον ξεναγεί σε χώρους και κτήρια, σε πλατείες και πάρκα, του μιλάει για το σήμερα, αλλά και για το χτες, του διηγείται ιστορίες και γεγονότα που συνέβησαν τα παλιά χρόνια και κάνουν συγκρίσεις με τα όσα ζούμε τώρα στην πόλη της Αθήνας. Κάνουν όμως και μια διαπίστωση: ότι πολλά άλλαξαν, αλλά και πολλά όχι.

Συνοικία Μακρυγιάννη - Ακρόπολης: μια περιοχή μικρή σχετικά σε έκταση, ουσιαστικά μια πλαγιά, αλλά πλούσια σε ιστορία και περιεχόμενο. Παράδεισος των αρχαιολόγων, πεδίο μεγάλων μαχών, τόπος φιλοξενίας πλήθους επιστημονικών και πολιτιστικών ιδρυμάτων, ωραίο κοινωνικό περιβάλλον. Αυτής της συνοικίας την ταυτότητα επιχειρούμε να παρουσιάσουμε και να αναδείξουμε με το «ανά χείρας», μέσα στα πλαίσια μιας προσπάθειας για την παρουσίαση των νότια του Ιερού Βράχου συνοικιών, που άρχισε με το βιβλίο «Κουκάκι - Φιλοπάππου - Γαργαρέττα» συνεχίζεται με το παρόν και ευελπιστούμε ότι θα...

Ήμουν 16 ετών όταν ξέσπασε ο πόλεμος. Είχα όνειρα πολλά. Ιούνιο του '41, μπήκα στον αγώνα για την ελευθερία της Ελλάδας, όπως όλος ο κόσμος που ξεσηκώθηκε να φύγει ο κατακτητής. Άνδρας μου ο Χαράλαμπος Κουτσογιαννόπουλος, αρχηγός της οργάνωσης "Προμηθεύς". Αυτή την ώρα που βλέπω τηλεόραση, το τι γίνεται στη Βαγδάτη, ήρθαν στο μυαλό μου οι εικόνες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Και αρχίζω να γράφω τι υπέφερε η Ελλάδα. Μνήμες από την ιστορία του αντιφασιστικού αγώνα, στην Αθήνα, στις φυλακές, στην εξορία της Αυστρίας. Μ.Π.

[...] Προσπαθεί, λοιπόν, το "Αθηναϊκό Ημερολόγιο" κάθε χρόνο να παρουσιάσει από τις σελίδες του όχι μόνο το Χτες, αλλά επιδιώκει να προβάλλει και το Σήμερα, δημοσιεύοντας κείμενα και φωτογραφίες για την Αθήνα, που έφυγε, αλλά και για την Αθήνα που ζούμε τώρα, την Αθήνα, που, δυστυχώς, για τους παλιούς κατοίκους της είναι πια μια πόλη αγνώριστη, μια πόλη απάνθρωπη, χωρίς ούτε ίχνος από την παλιά της ομορφιά Κανείς βέβαια δεν πίστευε, ότι μπορούσε με το πέρασμα του χρόνου να μη συμβούν ανατροπές σε όλους τους τομείς και κυρίως στο σκηνικό, που χαρακτηρίζει μια πόλη-πρωτεύουσα...

"Σ' εκείνο το πρωινό τηλεφώνημα του Στρατή, η φωνή του ακουγόταν απορημένη. Για όσους τον γνωρίζουν καλά, τούτη η φωνή, τούτος ο τόνος θα έκανε εντύπωση, γιατί δεν του ταιριάζει η απορία. Για όσους ξέρουμε καλά και από πολλά χρόνια τη σταθερότητά του, τη βραχώδη του θέληση, τις πεποιθήσεις του, τις βεβαιότητές του και τον έλεγχό του στα πράγματα και τον εαυτό του, ένα τέτοιο τηλεφώνημα ηχεί διαφορετικό: - Δεν ξέρω τι συμβαίνει τελικά με τον Χαλεπά... Πάλι ήρθαν και με βρήκαν κάποια νέα στοιχεία από μόνα τους. Λες και με κυνηγά... [...] Έτσι ξεκινά η Μάρω Βαμβουνάκη το...

Για κάποιο λόγο, έχω συνδέσει τον Γιάννη Μετζικώφ με τη μορφή του "Μικρού Πρίγκηπα" του Saint-Exupery. Ίσως επειδή και αυτός καλλιεργεί ένα τριαντάφυλλο σ' ένα μικρό άγνωστο πλανήτη, φορώντας μια στολή γεμάτη άστρα. Ο Γιάννης θέτει την τέχνη του στην υπηρεσία μιας εφήμερης αλλά και ουσιαστικής αισθητικής. Ντύνει τη δράση και χαρακτηρίζει την προσωπικότητα των ηρώων του, προσδιορίζοντας με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά τη συνολική ερμηνεία του έργου, στο οποίο προσφέρει τις καλές του υπηρεσίες. Με το παρόν πόνημά του, ο Γιάννης αποφάσισε αφ' ενός να θεραπεύσει πολλές τέχ...

Η Πλάκα είναι η πιο παλιά συνοικία της Αθήνας και γι' αυτό έχει μια πολλών αιώνων ιστορία. Αρχίζει από τα αρχαία χρόνια, περνάει στην εποχή του Βυζαντίου και τα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας, φτάνει στα όμορφα και ρομαντικά χρόνια της λεγόμενης "Μπελ Επόκ",για να καταλήξει στο σήμερα. Η περιοχή αυτή της Παλιάς Αθήνας, κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, διατηρεί ακόμη τη γοητεία, όπως λένε, του Χτες. Στις σελίδες αυτού του βιβλίου, που γράφτηκε με αγάπη και νοσταλγία, αλλά και με αντικειμενικότητα, ο αναγνώστης θα διαβάσει την συναρπαστική ιστορία της. Μοιάζει με παρ...

"Η Αθήνα στη δεκαετία του '70" είναι ένα ακόμη βιβλίο του γνωστού Αθηναιογράφου Γιάννη Καιροφύλα, που αναφέρεται στην ιστορία αυτής της πόλης. Στη διάρκεια αυτής της τόσο κυριολεκτικά ταραγμένης δεκαετίας, η Αθήνα έζησε πράγματι πολλά και συγκλονιστικά γεγονότα, που είχαν σχέση και με την πολιτική, αλλά και με την κοινωνική ζωή αυτού του τόπου. Έζησε τις μεγάλες λαϊκές εξεγέρσεις, που οδήγησαν τελικά στην πτώση μιας Δικτατορίας. Έζησε την τραγωδία της Κύπρου, που ακολούθησε, αλλά πανηγύρισε και την επάνοδο της Δημοκρατίας στην κοιτίδα της, που είναι η Αθήνα. Έζησε ακόμη όχι...

Το Κουκάκι, του Φιλοπάππου και η Γαργαρέττα, τρεις συνοικίες "σε συσκευασία της μιας", ανήκουν στις παλαιότερες από τις νέες συνοικίες της Αθήνας. Εκτεινόμενες νοτιοδυτικά της Ακροπόλεως, στο δρόμο προς τη θάλασσα, συνδυάζουν καλή τοπογραφία, καλό κλίμα, που το κάνει ακόμα καλύτερο η αύρα, το αεράκι που συχνά έρχεται από τη θάλασσα, εγγύτητα στο κέντρο της πόλεως, καλή συγκοινωνία και ήρεμη μεσοαστική ζωή. Αυτής λοιπόν της περιοχής η ιστορική, κοινωνική, πολιτιστική κλπ. πορεία στο χρόνο, με τις καλές ή κακές της στιγμές, δεν έχει σημασία, είναι το αντικείμενο του βιβλίου α...