Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τελείωσε κι αυτό το βιβλίου μου, το όγδοο στη σειρά. Και σ' αυτό, όπως και στ' άλλα, τα περισσότερα κείμενα, τα περισσότερα περιστατικά, τα πρόσωπα και τα πράγματα είναι πού αλλού; Από την Αμαλιάδα. Το 'φερνα από εδώ, το 'φέρνα από εκεί, δεν ήθελα να ξεκολλήσω... Αμ το χέρι μου, περίεργο πράγμα και τούτο. Τόσα πράγματα μπορούσε να γράψει. Γύρισα σε κάθε γωνιά της γης, είδα του κόσμου τα πράγματα, έζησα συνταρακτικά γεγονότα κι ευτυχισμένες στιγμές. Κι όταν τα σκεφτόμουν όλα αυτά κι ήθελα να τα γράψω, το χέρι μου κόλλαγε πάνω στο χαρτί και δεν ήθελε να ξεκολλήσει από κει,...

Ο συγγραφέας επιχειρεί να αποδείξει ότι ο Γουναρης, παρά το γεγονός ότι μετά το 1915 ηγήθει της παρατάξεως των βασιλοφρόνων και υπήρξε ιδρυτής και αρχηγός του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος, εντούτοις, κατά το πρώτα 10-12 έτη της πολιτικής του σταδιοδρομίας υπήρξε πολιτικός πολύ προοδευτικός εγγύζοντας και πολλές φορές ξεπερνώντας τις πολιτικές και κοινωνικές απόψεις του σοσιαλισμού.Κατά τη διετία 1920-1922, επανήλθε στις παλιές του προοδευτικές ιδέες και επεχείρησε να τις επιβάλει μέσω της αναθεωρήσεως του Συντάγματος.

[...] Η έκδοση της βιογραφίας του Δημητρίου Φιλιππότη, που έγραψε ο Γιάννης Καιροφύλας με την προτροπή μου, ας είναι ένα μνημόσυνο γι' αυτόν που τίμησε τη Νεοελληνική γλυπτική, όσο λίγοι καλλιτέχνες και έδωσε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Πύργο της Τήνου, την ικανοποίηση ότι γέννησε έναν ακόμη Μεγάλο της Τέχνης. (Από τον πρόλογο του Στρατή Γ. Φιλιππότη)

Από τον βράχο του Αγίου Ρωμανού στη Τήνο αγναντεύω την ανεξάντλητη θάλασσα κι ακούω έναν άνεμο γδάρτη να χαράζει με τη δύναμη του τους βράχους. Αρχέγονη γλυπτική. Ανάλογα τον Βοριά ή τον Νοτιά το φως αναδύει όγκους ή σβήνει περιγράμματα νησιών με υδρατμούς στο πέλαγος μακριά. Είναι μέρες που η ευδία επιτρέπει να βλέπω πίσω από τη Σύρο τη Σίκινο και τη Κύθνο, γαλανά φαντάσματα, και πίσω από τη Γυάρο τη Τζια. Η Πάρος, η Αντίπαρος και η Νάξος, οι Δήλες αποκαλύπτονται λαμπρές ή εξαφανίζονται από συστολή ανάλογα την ώρα ή την εποχή, ανάλογα την ένταση του φωτός όπως την διηθίζου...

Περιέχονται τα διηγήματα: - Αιτιώδεις σχέσεις - Πρόβλημα χώρου - Η μεταλαβιά - Ένας μεγάλος έρωτας - Η Αριέτα - Η τύχη της Αγγέλως - Η π'τάνα - Ο καλόγερος - Ο κουμπάρος της κουμπάρας - Η θεια η Μοσχούλα - Η απαγωγή - Ο Στέλιος - Ο καημός της Ευανθίας - Οι γάμοι της Ευρυδίκης - Μην υπάρχων παραλήπτης - Ιστορία χωρίς τέλος - Ένα μοναχικό ποδήλατο στο Χάμερσμιθ

Η νιότη πονάει. Η νιότη πονάει πολύ. Γνωρίζει τόσο λίγα και θέλει τόσο πολλά. Φοβερά και πολλά. Θέλει την αγάπη. Μπορεί να ήταν κι οι δυο τους καλοί μαθητές στο σχολείο, μπορεί να σπούδασαν, να πήραν πτυχία. Για την ασκητική της αγάπης όμως ξέρουν τόσο λίγα. Πιστεύουν ακόμα πως τους τη χρωστούν, πως μπορούν να την απαιτήσουν, ακόμα και να την επιβάλουν. Να εξοργίζονται όταν δεν τους αγαπούν. Οταν δεν τους έχουν για το κέντρο του σύμπαντος κόσμου. Προσπαθούν να γνωριστούν παίζοντας την τυφλόμυγα.

Έρχονται και με βρίσκουν οι μνήμες, ξαναζώ γεγονότα που πέρασαν, περιπλανήσεις, περιπέτειες, ανασταίνω πρόσωπα που μένουν θαμμένα μέσα μου, ξαναβλέπω πολιτείες και τόπους που γνώρισα. Το παρελθόν παρουσιάζεται μπροστά μου δίχως χρονολογική σειρά, ταυτίζομαι μαζί του σα να μην υπάρχει κανένα παρόν. Καταργώ το χρόνο, μεταπηδώ από μίαν εποχή σε άλλη χωρίς κανένα εμπόδιο. Όλα έχουν ξεθωριάσει, γυμνωθεί από λεπτομέρειες, συγχέονται, περιπλέκονται μεταξύ τους, φαντάσματα που βγαίνουν απ' τους τάφους τους ζητώντας να συνεχίσουν την ύπαρξή τους. Κάποτε θέλω να θυμηθώ ένα όνομα και...